(Minghui.org) Çin Komünist Partisi (ÇKP) 1949 yılında Çin'de iktidara geldiğinden beri, sistematik olarak geleneksel değerleri yok etti ve Çin ulusuna hayal edilemeyecek bir trajedi getirdi. Ailemin aşağıda bulunan hikayeleri aracılığıyla, sistemin kötülüğüne bir göz atabilirsiniz.
Babam, sırf ev sahibi bir ailede doğduğu için, 37 yaşındayken Kültür Devrimi sırasında ÇKP tarafından zulmedilerek öldürüldü. Babam pek çok iyilik yaptı. Afet yardımına yönelik hemen hemen her talebe yanıt verdi ve bölgede iyi bir üne sahipti. O dönemde çiftçiler devlet tarafından çok ağır şantaja maruz kalıyordu ama babam görevdeyken asla böyle şeyler yapmazdı. Babam özleniyordu. Bir felaket olduğunda ve yardım alacak yer olmadığında, insanlar, babam hâlâ orada olsaydı ne kadar iyi olacağını söylerlerdi.
İktidarda kalmak ve insanların kalplerini satın almak için ÇKP 1977'de babamı “haklı çıkardı”. Sonunda ailemin kırsal kesimden şehre geri dönmesine izin verildi. Ablam ve erkek kardeşim kısa sürede iş buldular. Annem bana iş bulmak için bağlantılarını kullanmaya çalışıyordu, ama insan kaynakları departmanından haber alamıyordu.
Annem 1977 sonbaharında insan kaynakları departmanını takip etmeye gittiğinde ona şöyle söylendi: “Kızınız birkaç aydır burada çalışıyor. Başka ne istiyorsunuz?" Annem şaşkına dönmüştü. Bir Parti komitesi sekreterinin metresinin benim kimliğimi kullanarak çalışmasını ayarladığı ortaya çıktı. Annem sonunda sahtekarı buldu.
19 yaşlarındaki Qing (takma ad) benden dört yaş küçüktü. Annemi evine davet etti. Annemin önünde diz çöktü ve gözyaşları içinde ailesinin yaşadığı trajik olayı anlattı. Ailesi çiftçiydi. 10 yaşından küçükken babası ölmüştü. Annesi o zamanlar 30 yaşın altındaydı ve çekici bir kadındı. Yerel Parti Komitesi sekreteri annesini onunla yaşamaya zorladı. Qing büyüdükten sonra o da güzel bir genç kız oldu. 16 yaşındayken Parti sekreteri tarafından tecavüze uğradı ve bir kız çocuğu doğurdu.
Parti sekreteri daha sonra Qing'in benim kimliğimi kullanarak çalışması için düzenlemeler yapmıştı. Qing ve annesinin yanına taşındı ve kasabanın spor komitesinin yöneticisi oldu. Daha sonra birçok genç kadın sporcuya tecavüz etmeye başladı. Kızların ebeveynleri ortaklaşa dilekçe verdi ve adam kaçtı. Qing hâlâ "benim" işimi sürdürebiliyordu ve annem ona dava açarsa işini kaybedeceğinden ve bunun ailesi için bir çıkmaza gireceğinden endişeliydi.
Annem pes etti ve tek kelime etmeden gözyaşları içinde gitti. İşimi geri almak için Qing'e gideceğimden korktuğu için bize de bir şey söylemedi.
Haberim olmadan o yılın sonunda üniversiteye giriş sınavına girdim ve eyaletteki büyük bir üniversiteye kabul edildim. Ancak o zaman annem bana Qing'in durumunu anlattı. Benim için üzülmüş ama Qing'i dava etmeye dayanamamıştı. O zamanlar bir işim olsaydı ailemi geçindirmek için para kazanma konusunda kendimi daha sorumlu hissederdim çünkü dört küçük kardeşim vardı.
Ama üniversiteye kabulüm ailem için iyi bir şey oldu. Deneyimlerimden ilham alan küçük kardeşlerim de okumayı ciddiye almaya başladı ve hepsi yüksek öğrenim gördü. Artık aile üyelerim doktor, öğretmen veya devlet memuru idi. Annemin iyiliğinden dolayı kutsandığımıza inanıyorum.
Kişinin iyiliğinin kutsanmasından bahsetmişken, kardeşimin hikayesi de beni, toplum ne kadar yozlaşmış ve dejenere olmuş olursa olsun, yine de iyi olma seçeneğimizin olduğunu düşünmeye itti.
Kardeşim bir toplumsal tedarik ve pazarlama kooperatifinde satıcı olarak çalışıyordu. Malzemelerin son derece kıt olduğu 1970'li ve 1980’li yıllarda, satış elemanı iyi bir iş olarak kabul ediliyordu. 1980 yılında babamın eski astının kızı bir orman çiftliğinde korucu olarak işe girdi. 20 yaşındaki bir kadının bu işi yapması çok zordu. Fiziksel olarak oldukça zorluydu ve aynı zamanda ormanda kurtlar ve yabani köpeklerin bulunmasının yanı sıra, kötü insanlarla karşılaşma ihtimali nedeniyle de tehlikeliydi. Annesi, güvenliğinden korktuğu için yanında kalmak zorunda kaldı.
Çaresizlik içinde, bu genç bayanın ailesi, kardeşime onunla iş değiştirmesi için yalvardı. Her ne kadar aşırı bir istek olsa da annem iyi kalpliydi ve onun bu isteği kabul etmesini istedi. Kardeşim de nazikti ve kabul etti.
O zamandan beri ağabeyim her gün ormanda korunmak için orak taşıyordu. Çalışmak için kilometrelerce yürümek zorundaydı. Kaçak ağaç kesme personeli tarafından defalarca şiddet tehdidine maruz kaldı ve bir keresinde neredeyse yaralanıyordu. Annem birinden kardeşimin işini başka bir çiftliğe devretmesine yardım etmesini istedi, böylece artık o ormanda çalışmak zorunda kalmayacaktı. Kardeşim 60 yaşında devlete ait çiftlikten emekli oldu. Şimdi emekli maaşı 5.000 yuan'in üzerine çıktı.
Telif Hakkı © 2023 Minghui.org'a aittir. Her hakkı saklıdır.
