(Minghui.org) Kocam ve ben Sichuan eyaletinin Dujiangyan şehrinde yeni bir apartmanda yaşıyorduk. 12 Mayıs 2008 tarihinde, kocam her zamanki gibi öğle yemeğinden sonra balkonda kitap okuyor, ben de ev işleriyle uğraşıyordum. Öğleden sonra saat 14:40 civarında, aniden gittikçe yükselen bir uğultu duydum. Birden tüm bina önce yatay sonra dikey olarak sallanmaya başladı. Bir deprem yaşadığımızı fark ettim, zihinim durdu.

Sarsıntılar giderek güçlendi. Havalandım ve iki metre ötede yere düştüm. Acıya rağmen ayağa kalkıp kapıyı açmaya çalıştım ama kapı kilidini çeviremedim. Çaresizdim.

O kritik anda bir Falun Dafa uygulayıcısı olduğumu hatırladım. Yumruklarımı sıktım ve bütün gücümle "Falun Dafa iyi, Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörü iyi!" diye tekrarladım. Bu cümleleri birkaç kez haykırdıktan sonra kapıyı tekrar açmaya çalıştım ve kapı açıldı!

Kocamı bulamayınca hızla merdivenlerden aşağı indim. Birkaç saniye sonra bina tekrar sallanmaya başladı. Aşağıya indim ve binadan çıktım. Ancak yerleşim alanının dışındaki düz zemine ulaştığımda sakinleşebildim.

Sonunda kocamı bulduğumda üzerinde şort olduğunu ve ceket giymediğini fark ettim. Binayı çok aceleyle terk etmişti. Yemek borusu kanseri ameliyatından sonra hala iyileşme sürecinde olduğu için, artçı şok tehlikesine rağmen ona kıyafet ve yiyecek almak için binaya geri dönmeye karar verdim. Diğer tahliye edilenler beni binaya doğru koşarken gördüklerinde bana bağırdılar, "Oraya girme! Evlerden uzak dur!" Kararımı vermiştim ve Shifu Li'den (Falun Dafa'nın kurucusu) beni korumasını istedim. Doğrudan daireme gittim, kıyafetlerimi ve ihtiyaçlarımı topladım ve güvenli bir şekilde barınağa geri döndüm.

Daha sonra çevredeki yıkıma baktım. Bazı binalar çökmüş, bazıları yan yatmış, camlar kırılmıştı. Birçok insanın kafasında, yüzünde ya da uzuvlarında yaralar vardı. Bazıları oturuyor, bazıları ise yerde yatıyor ve acı içinde inliyordu. Bu felaket manzarayı asla unutmayacağım.

Daha sonra Dujiangyan çiftçi pazarının çöktüğünü ve yüzlerce insanın canlı canlı gömüldüğünü öğrendim. Şok içindeydim ve ilk düşündüğümden çok daha şanslı olduğumu fark ettim.

Dujiangyan çiftçi pazarı şehrin merkezindeydi. Tek katlı tuğla bir binanın içinde büyük bir kapalı alışveriş pazarıydı. Sebze, meyve, yumurta, deniz ürünleri ve her türlü et ve fasulye satan yüzlerce satıcı vardı. Her gün öğleden sonra 14.00 civarında eşimle birlikte yaklaşık bir saatliğine oraya giderdik.

12 Mayıs sabahı, kocam sebepsiz yere kahvaltıdan hemen sonra çiftçi pazarına gitmemizi önerdi, biz de saat 8 gibi gittik. Sanırım Shifu Li bize işaret verdi ve tehlikeden kaçınmamıza yardım etti.

O sabah bir sürü yiyecek almıştık. Daha sonra bizim için doyurucu bir öğle yemeği hazırladım. Eşyalarımı toplamak için binaya geri döndüğümde, yiyeceklerin bir kısmını da yanıma aldım. Bu, felaketten sonraki zor günleri atlatmamıza yardımcı oldu.