​Doğru Düşüncelerin Önemi

(Minghui.org) Falun Dafa bana 1996’da ben daha yeniyetmeyken tanıtıldı. Sadece kişisel uygulamama odaklandığım o zamana çok değer veriyordum. Çin Komünist Partisi (ÇKP) 1999’da Falun Dafa’ya zulmetmeye başladığında hayatım bir gecede değişti. Tutuklanıp işkence görme riskine rağmen, ailemle inanç özgürlüğü hakkımızı kullanmak için merkez hükümete talepte bulunmak amacıyla Pekin’e gittim.

Zaman geçtikçe toplumun aşağı düşüş trendine kapıldım ve rahat bir hayatın peşinde koştum. Sıradan dünyada kayboldum ve daha az gayretli oldum. Sonunda uygulama yapmayı bıraktım.

Birkaç yıl önce, bir dizi hayatı-tehdit eden olay beni uyandırdı ve hayatın gerçekten ne kadar kırılgan, tahmin edilemez ve acı dolu olduğunu fark ettim. Falun Dafa’yı uygulamaya yeniden başlamaya karar verdim.

Fa Çalışmasına Ayak Uydurmak

Yerel bir uygulayıcının yardımıyla bir Fa çalışması grubuna katıldım. Grup yakınımdaki bir yerleşim yeri kompleksinde buluştu. Ancak orası ev sahibi uygulayıcı ailevi bir acil durumla başa çıkmak zorunda olduğu için geçici olarak kullanılamayacaktı. Toplantılarımızın devam edeceğinden emin olmak için, uygulayıcıları evime davet ettim. Her şey çok doğal seyretti, hepsinin Shifu’nun planı olduğunu hissettim. Bir uygulayıcı gerçekten uygulama yapmak istediğinde, Shifu onun için en iyi ayarlamayı yapar. Şimdi evimde her gece olan grup toplantısı sayesinde, Fa çalışmasına ayak uydurup başkalarıyla uygulama deneyimlerini paylaşarak büyük ölçüde fayda sağlıyorum.

Tüm boş zamanımı Fa’yı okumak için kullanıyorum. İşte zaman yavaş aktığında, çevrimiçi olarak Shifu’nun yeni derslerini okuyorum. Oğlumu okuldan almak için beklerken, Hong Yin’den şiirler ezberliyorum. Haftasonları evde yalnız olursam, sabahları Fa’yı okuyarak geçiriyorum ve öğleden sonraları da ya Fa’yı ezberliyorum ya da Zhuan Falun’u (Falun Dafa’nın ana kitabı) elle kopyalıyorum. Her saat başı doğru düşünceler gönderiyorum ve yemek yaparken ve yemek yerken Minghui Radyosunda paylaşım makaleleri dinliyorum. Hiçbir zamanı boşa harcamıyorum.

Bir uygulayıcı olarak kendime daha çok güveniyordum ve Fa’yı özümsediğimi hissediyordum.

Bir aile üyem yakın zamanda hastaneye kaldırıldı ve günümün çoğunu hastanede geçiriyordum. Kendime az zaman ayırıyordum ve yorgun oluyordum. Oğlumu almadan önce alarm kurup uyumak beni cezbediyordu, ama daha sonra düşünüyordum, “Bu işe yaramayacak. Uyursam, Fa’yı ne zaman çalışacağım? Ne kadar zamanı şimdiden boşa harcadım?” Kitabı çıkardım ve Fa’yı okumaya çalıştım, ama gözlerimi açık tutmak zordu. Bu nedenle odanın etrafında yürürken ayakta okudum. Bu şekilde odaklanabiliyordum.

Kendimi Düzeltmek

Doğru düşünceler göndermeyi ciddiye almıyordum ve hareketleri sadece dört takım zamanda yapıyordum. Fa çalışması yoluyla doğru düşünceler göndermenin ne kadar önemli olduğunu anladım.

Şimdi dört takım zaman dışında, her ne zaman zamanım olsa doğru düşünceler gönderiyorum. Araba sürerken bile doğru düşünceler göndererek sakin bir zihni koruyabiliyorum. Programım izin verirse hafta içinde her saat başı doğru düşünceler gönderiyorum. Hafta sonralarında veya tatil günlerinde, gün boyunca her saat başı doğru düşünceler gönderebilmek için sabah saat sekizden önce kahvaltı hazırlamayı ve ev işi yapmayı bitirmeye çalışıyorum.

Falun Dafa hakkındaki gerçeği açıklamak için dışarı çıkmadan veya Dafa broşürleri dağıtmadan önce hep yarım saat veya bir saat boyunca doğru düşünceler gönderiyorum. Doğru düşünceleri sürdürmenin anahtarının mümkün olduğunca fazla doğru düşünceler göndermek olduğunu hissediyorum. Zihniniz safsa, doğru düşünceleriniz doğal olarak daha güçlü olacaktır. Sıklıkla doğru düşünceler gönderirken, Fa çalışmamı engelleyen kavramlarımın, olumsuz ruh hallerimin ve kötü düşüncelerimin birçoğunun azaldığını ve güçsüzleştiğini fark ettim. Enerji alanım bilerek onu temizlemeye çalışmama gerek kalmadan düzelmiş oluyor.

Bir gece dışarıda gerçeği-açıklama broşürlerini dağıtıyordum. Eve geldiğimde, saat gece 01:00’ı geçiyordu. Duş aldıktan sonra, kendi başıma uyanırsam sabah egzersizlerini yapacağımı düşünerek alarmımı kapattım. Gizlice uyuyabilmek için bir günü atlayabileceğimi umuyordum. Ertesi sabah, bir gece önce bilerek kapattığım alarm her zamanki gibi çaldı. Hızlıca yataktan kalktım ve sabah egzersizlerini yaptım. Gün boyunca, neredeyse hiç uyumadığım halde enerjiktim. O zamandan beri, uyku yoksunluğunun enerji seviyemi etkileyeceği kavramını bıraktım. Egzersizleri yapmak dinlenmek ve deşarj olmak için en iyi yoldur. Bunun doğru düşüncelerim daha güçlü olduğu için meydana geldiğine inanıyorum.

Kutsal Yeminlerimi Yerine Getirmek Shifu’nun yeni yazısı “İnsanoğlu Nasıl Var Oldu”yu ezberlemek sayesinde, canlıları kurtarma büyük sorumluluğumuzun farkında oldum.

Mayıs’da uzun bir hafta sonu tatilinden faydalanarak, iki yerel uygulayıcı komşu köylerde gerçeği açıklama bilgilendirme materyallerini dağıtmak için memleketine gitmeyi planladı. Bana broşürleri kasabaya dağıtma görevi verildi. Bir gece önce onları almak için başka bir uygulayıcının evine gittim. Karşılaşacağımız caddeye geldim ve hiçbir sokak lambasının olmadığı, ne de güvenlik kamerasının olduğu bir yere park ettim. Çok geçmeden, uygulayıcı geldi. Arabamın bagajına kutular nakletmeye başlamamızdan hemen önce doğru düşünceler göndermemi hatırlattı.

Sonrasında, doğruca oğlumun okuluna gittim ve gece etüdünden çıkmasını bekledim. Okul girişinin yakınına park eder etmez, iki polis arabası ve bir SWAT timi aracı kaldırıma yanaştı. Endişeliydim ve içime bir korku düştüğünü hissedebiliyordum. Bu nedenle korku ve eski güçler tarafından dayatılan tüm kötü unsurları ortadan kaldırmak için doğru düşünceler gönderdim ve “İnsanoğlu Nasıl Var Oldu”yu ezberden okudum. Gözlerimi açtığımda, polis arabaları gitmişti. Ertesi gün, materyal dağıtmak için olan seyahatim de sorunsuz geçti. Shifu’ya beni güçlendirip koruduğu için teşekkür ettim.

Bir gece gerçeği-açıklama broşürlerini dağıtmak için ayrılmadan önce, doğru düşünceler gönderdim. Shifu’dan broşür dağıtmak için gittiğim iki binanın açık kalması için yardım etmesini istedim. Beklenildiği gibi, ilk binanın girişi oraya geldiğimde ardına kadar açıktı. Materyal dağıtmadan önce, çalıların içinde fazla broşür çantalarını saklıyordum. Yüksek binalarda çıkıp inerken terliyordum, ama güçlenmiş hissediyordum ve kalbim minnettarlıkla doluyordu.

İkinci binayı neredeyse bitirmek üzereyken, aniden bir basamağı atladım ve merdivenlerden düştüm. Ayak bileğimde bir çıtırtı duydum ama kalbim etkilenmedi. Güçlü doğru düşüncelere tutunup dedim ki: “Ben iyiyim. Ben iyiyim. Bir kat daha ve bitireceğim.” Hiçbir acı veya rahatsızlık hissetmedim ve materyal çantasını bile dökmedim.

Eve dönüş yolumda, o iki binanın sakinlerini materyalleri okumaktan alıkoyabilecek kötü varlıkları ortadan kaldırmak için doğru düşünceler gönderdim.

Broşürleri alacaklara bu düşünceyi gönderdim, “Gerçeği öğrenmenizi engelleyen tüm kötülükleri temizledim. Şimdi doğrudan yüz binlerce yıl bekleyerek Dafa için bu insan dünyasına gelen—bilen tarafınızla konuşuyorum. Shifu en merhametli olandır ve tüm varlıklar için ‘İnsanoğlu Nasıl Var Oldu’yu yazdı. Lütfen uyanın ve makaleyi dikkatlice okuyun, gerçeği öğrenin ve kurtarılmış olun.” O sözleri sessizce söylerken gözlerim yaşardı—kalbim canlı varlıklar için merhametle ve Shifu’ya karşı sonsuz minnettarlıkla doldu.

Eve geldiğimde pantolonumda sağ bacağıma denk gelen yerin yırtılmış olduğunu fark ettim ve merdivenlerden düştüğümü hatırladım. Bacağımı kontrol ettim, biraz kızarmıştı, ama hiçbir sıyrık izi yoktu. Ayağımda hiçbir sorun yoktu. Shifu’ya teşekkür ettim.

İçime Bakıp Kendimi Geliştirmek

Her uygulayıcının geçmesi özellikle çetin ve zorlu olan bir sıkıntısı veya testi vardır. Benim için o test oğlumdu.

Oğlum terbiyeliydi. Akıllıydı, sürekli iyi notlar alırdı ve herkes tarafından övülürdü. Ancak liseye başladıktan sonra, 180 derece değişti, asi ve saygısız oldu. Notları düştü ve her türlü belaya bulaştı. Harap olmuş durumdaydım.

Çaresizce bir çözüm için sınıf öğretmeniyle ve okulunda çalışan bir akrabamla konuştum. Eğitim alanındaki uzmanlara ve bir ergen psikoloğuna danıştım.

Geride kalacağından endişelenerek, ona yardım etmesi için özel öğretmenler tuttum ama düzelmedi. Onunla bir ebeveyn, bir arkadaşı olarak ve bir otorite figürü olarak konuştum, ama hiçbiri işe yaramadı. Kalbim kırılmıştı ve boğuluyormuş gibi hissediyordum.

Neredeyse her gün telefonum çalıyordu, o kötü haberlerle arayan öğretmeni oluyordu, “Oğlunuz derste hiç dikkat göstermiyor. Kuralları çiğnerken yakalandı.” Yorgundum ve başka hiçbir şeye odaklanamıyordum. Her türlü olumsuz düşünce ortaya çıkmaya devam ediyordu ve yapacağı sonraki korkunç şeyin ne olacağı üzerinde düşünüyordum.

“Okulda dikkat göstermiyor olmalı. Flört mü ediyor?” Bu düşünceleri bastıramayarak, oğlumun alanına olumsuz enerji boşaltıyormuşum gibi hissediyordum. Beklenildiği üzere, ertesi gün sırt çantasında bir aşk mektubu buldum. “Flört ediyor. Tam düşündüğüm gibi!” Üzgündüm.

Sakinleştim, bir Dafa kitabı aldım ve okumaya başladım. Aşağıdaki parça dikkatimi çekti,

“Keyfinizi kaçıran bir olay gerçekleştiğinde, sizi kızdıran bir olay meydana geldiğinde ya da kişisel bir menfaatiniz tehlikeye girdiğinde ya da egonuza bir darbe indiğinde, kendi içinize bakabiliyor ve kendinizi geliştirebiliyor musunuz? Kendi noksanlıklarınızı arayıp bulabiliyor musunuz? Hatta kendinizi o gibi bir durumun içerisinde bulduğunuzda ve hatalı olan siz olmadığınızda ‘Evet anlıyorum -ben mutlaka bazı konularda iyi iş çıkarmadım. Veya gerçekten kötü bir şey yapmamış olsam bile, muhtemelen geçmişten kaynaklanan karmamı ödüyorum. Bunun üstesinden iyi bir şekilde gelecek ve ödemem gereken şeyi ödeyeceğim’ gibi bir davranış sergileyebiliyor musunuz? “(Dafa Öğrencileri Fa’yı Çalışmak Zorundadır)

Aniden oğlumla ilgili sorunlarla baş etme sürecinde kendimi geliştirmediğimi anladım. Gelişmem için bana yardım ediyor, ama ben sıradan bir insanın yapacağı gibi sorunu çözmeye çalışıyordum. Kendimi geliştireceğim pek çok fırsatı kaçırdım. İnsani kavramlarım ve kendimi bir uygulayıcı olarak görememem yüzünden oğlum ben aydınlanıncaya dek sorun çıkarmaya devam etmek zorunda olacaktı.

İçime bakmaya başladım ve kendimi dikkatlice inceledim. Notları hakkında aşırı derecede endişeleniyordum. Yüzeyde, bu üne olan takıntımdı. Ama daha derinlere baktığımda, temel sebebin Komünist Partinin ateist ideolojisi olduğunu buldum. Büyürken bize iyi bir kariyer ve mutlu bir hayata sahip olabilmemiz için sıkı çalışmamız, iyi notlar almamız ve iyi bir üniversiteye kabul edilmemiz öğretilmişti. Birini düşünmek aslında o kişinin kaderini kontrol edebilir, bu komünizmin beslediği ateizm değil mi?

Oğlum standartlarımı karşılamadığında veya kurallarımı bozduğunda, onu azarlıyordum, hatta onu düzeltmek ve cezalandırmak için yollar bile düşünüyordum. Onu eğittiğimi ve ona iyilik yaptığımı düşünüyordum, ama aslında ÇKP’nin zihniyetiyle aşılanmıştım: “Beni dinlemezsen, seni cezalandıracağım.” Bu bencilliğimin bir yansımasıydı—oğlumun hayatta mutlu ve başarılı olmasını istiyordum. Ama kişinin mutluluğu erdem ve karması tarafından belirlenmiyor mu? Hayatı zaten daha yüksek seviyeli varlıklar tarafından ayarlanmamış mıydı? Hayatını değiştirebilir miydim? Shifu ve Fa’ya inancım var mıydı?

Daha derinlere bakarken kıskançlık, rekabetçilik ve kırgınlığa olan takıntıları buldum. Bu kadar fazla stresle başa çıkmak zorunda olmamın haksızlık olduğunu hissediyordum. Başkalarını küçümsüyordum ve kendimi üstün hissediyordum. Korkuyordum ve şüpheciydim. Oğlumun öğretmeninden bir telefon alır almaz düşünüyordum, “Yanlış bir şey yapmış olmalı.” Bu bir koşullu tepki haline geldi—Her ne zaman telefon çalsa endişeleniyordum. Olumsuz düşüncelerim onu etkiliyordu. Aslında asi davranışlarına olumsuz düşüncelerim sebep oluyordu. Eski güçler bu boşluktan faydalanıyorlardı, beni engelliyor ve zamanı ve enerjiyi boşa harcamama sebep oluyorlardı. Bana empoze ettikleri bu düşünceleri reddetmiyordum, onun yerine onları kendim olarak kabul ediyordum ve olayların belirli bir şekilde gerçekleşmesine sebep oluyordum.

Tüm bunları fark ettiğimde, hemen eski güçlerin bana empoze ettikleri tüm yanlış ve kötü düşünceleri ortadan kaldırmak için doğru düşünceler gönderdim. Komünist Partinin aşılamasının ve oğluma olan takıntımın sebep olduğu kötü etkiyi temizledim, “Bunların hiçbiri ben değilim. Bunu kabul etmiyorum.”

Doğru düşünceler gönderme, Fa’yı çalışma ve kendimi düzeltmek için sürekli olarak içime bakma yoluyla, düşünce şeklimi düzeltip gelişebildim. Takıntılarım ve insani kavramlarım gitgide zayıfladı. Oğluma karşı tutumum yumuşadı ve şimdi daha iyi bir ilişkimiz var. Şimdi geriye dönüp baktığımda bunun hakkında konuşmak kolay, ama uygulama süreci acı vericiydi.

O zamandan beri oğlum Dafa’ya karşı tutumunu değiştirdi ve benimle üç kez Zhuan Falun’u okudu. Belki onunla olan önceden belirlenmiş ilişkimiz Falun Dafa’yla olan kutsal ilişkimizdir.

Bunlar Dafa’da uygulama yaparken olan son deneyimlerimden bazılarıdır. Tek dileğim kaybolan zamanı telafi etmek ve gerçek bir Fa-düzeltmesi dönemi Dafa uygulayıcısı olmaktır.