Jiang Zemin'i Ölümünden Sonra Bile Suçlarından Sorumlu Tutmalıyız (Bölüm 1)

(Minghui.org) Çin Komünist Partisi (ÇKP) 30 Kasım 2022'de eski lideri Jiang Zemin'in öldüğünü duyurdu. Modern ceza kanunlarına göre, genellikle ölen bir kişi artık suçtan sorumlu tutulamaz. Adolf Hitler bu yüzden Nürnberg Mahkemelerinde gündeme gelmedi - intihar etmişti.

Bununla birlikte, ölümden sonraki duruşmalar (sanığın ölümünden sonra yapılan), nadir olsa da, hem eski hem de modern zamanlarda emsalleri vardır. Fransa'nın koruyucu azizlerinden biri olan Joan of Arc (1412-1431), kâfir olmaktan suçlu bulundu ve idam edildi. On yıllar sonra resmi bir temyiz başvurusunda bulunuldu ve mahkûmiyeti 1456'da bozuldu. İtalyan aristokrat ve askeri lider Manente degli Uberti (1212-1264), 1283'te mezardan çıkarıldı ve sapkınlıktan yargılandı. Suçlu bulundu ve kalıntıları ölümünden sonra infazlara maruz kaldı. Amerikan Batısında birkaç kişiyi öldürmekle suçlanan bir kanun kaçağı olan Henry Plummer (1832-1864), 1993 yılında ölümünden sonra (daha sonra yanlış yargılama ilan edildi) yargılandı. Rusya'da vergi danışmanı ve avukat olan Sergei Magnitsky (1972-2009), 2009 yılında hapishanede öldükten birkaç yıl sonra, 2013 yılında vergi kaçakçılığından suçlu bulundu. Yanlış mahkûmiyeti, uluslararası toplumun kınamasına yol açtı. Amerika Birleşik Devletleri Kongresi, 2012'nin sonlarında, ölümünden sorumlu Rus yetkilileri cezalandırmayı amaçlayan Magnitsky Yasasını çıkardı. Kanun daha sonra genel olarak insan hakları suçlularını hedef alacak şekilde genişletildi. Birleşik Krallık, Kanada ve Avrupa Birliği de dâhil olmak üzere diğer bazı ülkeler benzer yasaları çıkarırken aynı şeyi yaptı.

Yukarıdaki örnekler, bir sanığın ölümünün kovuşturmayı mutlaka sona erdirmediğini göstermektedir. Yanlış yapanı mahkûm etmek veya yanlış bir mahkûmiyeti ölümünden sonra bozmak tamamen mümkündür.

Mahkeme tarafından verilen cezanın yanı sıra, haksız yere öldürenlere karşı ölümden sonra başka cezalandırma biçimleri de mevcuttur. Örneğin, Song Hanedanlığı Şansölyesi Qin Hui, antik Çin'deki en kötü şöhretli imparatorluk yetkililerinden biriydi. 1155'te öldükten sonra, Qin'e ölümünden sonra iki aşağılayıcı unvan verildi, biri miu chou (1206'da İmparator Ningzong'dan hain) ve diğeri miu hen (1254'te imparator Lizong'dan kısır ve acımasız). Song Hanedanlığı Tarihi'nde, "Hain Biyografileri" ne dâhil edildi.

Yukarıdakiler göz önüne alındığında, Temmuz 1999'da Falun Gong'a zulmü emreden ve milleti yolsuzlukla yöneten Jiang'ın işlediği suçların dürüst ve adil bir şekilde değerlendirilmesinin, onu tarihin en yozlaşmış, karışık ve kötü liderlerinden biri olarak pekiştirmesinin garanti edildiğine inanıyorum.

Minghui yakın zamanda Jiang hakkında "Jiang Zemin, Çin'deki Yaygın Ahlaki Yolsuzluktan Sorumlu",  "Jiang Zemin'in Çin'e Mirası: Hesaplanamaz Yıkım"  ve "Jiang Zemin'in Karnesinin Hepsi F'dir" gibi çok sayıda makale yayınladı.

Bu üç bölümlük dizide Jiang'ın ölümünden sonra neden hala sorumlu tutmamız gerektiğine dair düşüncelerimi paylaşmak istiyorum.

1. Hukuk Sistemi Üzerindeki Etki

Çin Komünist Partisi'nin (ÇKP) 1949'da iktidara gelmesinden bu yana Çin'in hukuk sistemi, Marksizm, Batı yasaları ve Çin geleneklerinin bir karışımı olmuştur. Birçok kusuru vardır. Örneğin, Anayasa'nın 1. maddesi, “Sosyalist sistem, Çin Halk Cumhuriyeti'nin temel sistemidir. Çin Komünist Partisi'nin liderliği, Çin özelliklerine sahip sosyalizmin tanımlayıcı özelliğidir. Herhangi bir örgüt veya kişinin sosyalist sisteme zarar vermesi yasaktır.”

Bu öncül altında, herhangi bir kişi veya grup ÇKP tarafından istediği zaman hedef alınabilir, bu da 2. Madde ile çelişir, "Çin Halk Cumhuriyeti'ndeki tüm güç halka aittir."

Temel Yasaların Doğru ve Yanlış Ortak Anlayışı

Çin Anayasasında ima edilen şey, kökleri Zeus (antik Yunanistan), Şamaş (antik Babil) ve İncil'e kadar uzanan Batı geleneklerindeki ebedi dürüstlük ve adaletten farklıdır. Benzer şekilde, Han Hanedanlığı'ndan bir bilim adamı olan Dong Zhongshu, "Cennet değişmezse, Tao değişmez" inancına sahipti. Bu, bir hanedanlık diğerine geçse bile, temel doğru ve yanlış anlayışının aynı olacağı anlamına gelir.

Örneğin, Kral Zhou (Di Xin), Shang Hanedanlığında kötü şöhretli bir hükümdardı. Eğlenmek için "sıcak metal bir çubukla yakma cezasını" icat etti ve (aynı zamanda sadık bir memur olan) amcası Bi Gan'ın kalbini tam anlamıyla söktü.

Antik Çin'deki imparatorlara aynı zamanda tian zi (cennetin oğlu) adı da verilirdi; bu, tebaalarını yönetirken ve cennetin, yeryüzünün ve insanlığın uyumunu sağlamada cennetin iradesini yerine getirmelerinin beklendiği anlamına gelir. Bir imparator cennetin iradesini yerine getirme görevini yerine getiremezse, halefleri tarafından ölümünden sonra yargılanacaktı. Bu nedenle Kral Zhou'ya ölümünden sonra aşağılayıcı Z hou (acımasız, masumlara zarar veren) unvanı verildi. Başka bir deyişle, Shang'ın veya sonraki hanedanların yasalarına göre, Kral Zhou'nun eylemleri her zaman suç ve ahlaka aykırı kabul edildi. Bu nedenle, tarih boyunca tutarlı, temel bir doğru ve yanlış anlayışı vardır.

Böyle bir anlayış Nürnberg mahkemelerine de yansıdı. Hitler'in kendisi yargılanmadıysa da, diğer birçok Nazi yetkilisi barışa karşı suçlar, savaş suçları ve insanlığa karşı suçlardan hüküm giydi. Ele alınan suçlar arasında, insanlığa karşı suçlar genellikle sadece devlet başkanları için geçerliydi, sadece emirleri yerine getiren alt düzey yetkililer veya askerler için geçerli değildi. Nürnberg mahkemeleri, devlet başkanı olmayanları da insanlığa karşı suçlardan sorumlu tutmak için emsal teşkil etmektedir. Northwestern Üniversitesi'nde hukuk profesörü ve ABD'nin Savaş Suçları Sorunlarından Sorumlu ilk Büyükelçisi olan David Scheffer (1997-2001), "Nürnberg, yetmiş yıl önce sivillere yönelik saldırganlık ve zulmün sadece ahlaksız olmadığını, aynı zamanda yasa dışı olduğunu kanıtladı" diye yazmıştı.

Ancak Çin'in hukuk sistemi, ölümünden sonra yargılanmalara veya diğer ceza biçimlerine izin vermez. Jiang'ın ölümünden sonra yargılanmasına uyum sağlamak için değiştirilmesi gerektiğine inanıyorum.

Bir ömür boyu süren etki

Antik Çin'de, bir kişinin değerlendirilmesi ölümünden sonra da devam ederdi. Erdemli bir kişiye genellikle ölümden sonra fahri unvanlar verilir ve bu unvanlara bağlı olarak farklı cenaze hizmetleri (devlet cenazesi ile normal cenaze töreni gibi) verilirdi. Bu tür unvanlar merhumun soyuna fayda sağlayabilirken, daha sonra bazı bilinmeyen yanlışlar tespit edilirse iptal edilebilirler. Buna karşılık, yanlış yapan birine, yukarıda bahsedilen Qin Hui ve Kral Zhou gibi onları utandırmak için aşağılayıcı unvanlar verilebilir. Aslına bakılırsa, ölümünden sonra selefini değerlendirmek genellikle bir imparatorun sorumluluğundaydı.

Bununla birlikte, Çin'in modern yasaları, bir kişinin yalnızca, bireyin yaşamıyla sınırlı olan haklarına veya ayrıcalıklarına odaklanır. Yani, belirli bir suçu işleyen bir kişi, belirli sosyal ve politik faaliyetlerde bulunma fiziksel özgürlüğünden veya ayrıcalığından mahrum bırakılabilir. Sonuç olarak, yasa yalnızca bireyin yaşamı boyunca geçerlidir.

Ancak gerçekte, bir kişinin mirası, iyi ya da kötü, bireyin yaşamının ötesine geçer. Örneğin Konfüçyüs, geleneksel kültürün temelini attı ve binlerce yıllık tarih boyunca büyük saygı gördü. Daha sonraki hanedanlıklarda tekrar tekrar onurlandırıldı çünkü insanlığın bir bütün olarak ahlaki değerleri sürdürmesi gerekiyordu; ÇKP'nin son birkaç on yılda geleneksel kültürü yok etmesinden de görebileceğimiz gibi, herhangi bir sapma felaket olabilir. Benzer şekilde, Kral Zhou ve Qin Hui'ye olumsuz unvanların verilmesi kritikti çünkü insanları, toplumu tehlikeye atarken kendilerine zarar verebilecek pervasız düşünce ve davranışlardan uzak durmaları için bir uyarı görevi gördü.

Jiang örneğinde yaptığı şey Kral Zhou ve Qin Hui'nin ötesindeydi. Jiang, 1989'da demokratik hareketi bastırarak en üst sıraya yükseldi. Görev süresi boyunca Rusya'ya geniş verimli topraklar verdi, ülkeyi yolsuzlukla yönetti ve iftira atarak, halkı Doğruluk-Merhamet-Hoşgörüye olan inançlarından dolayı Falun Gong uygulayıcılarına karşı çevirdi. Daha spesifik olarak, “[Falun Gong uygulayıcılarının] itibarlarını karalamak, mali açıdan iflas ettirmek ve fiziksel olarak yok etmek” ve “organları için uygulayıcıları öldürmek' için zulüm politikasını tam olarak uygulamak üzere 610 Ofisinin yargısız infaz kurumunu kurdu.' Çin'in ahlaki temelini mahvetti ve insan haklarını kötüye kullandığı için kendisine meydan okumaya çalışan diğer ülkeleri susturdu... Jiang'ın kapsamlı bir incelemesi olmadan, dünya [görev süresi boyunca] bu tarih dönemine ait sadık kayıtlardan yoksun olacaktı.

( 2. Bölümde devam edecek )

Bu makalede ifade edilen görüşler, yazarın kendi görüşlerini veya anlayışlarını temsil eder. Bu web sitesinde yayınlanan tüm içeriğin telif hakkı Minghui.org'a aittir. Minghui, çevrimiçi içeriğinin derlemelerini düzenli olarak ve özel günlerde yayınlamaktadır.

Çince versiyonu mevcut