(Minghui.org) Liaoning Eyaletine bağlı Shenyang Şehrinde yaşayan bir kişi, Falun Gong'a olan inancı nedeniyle 4 Aralık 2019 tarihinde tutuklandı. Shenyang Şehri Gözaltı Merkezinde on bir ay gözaltında tutulduktan sonra, Bayan Dong Mei, 28 Ekim 2020 tarihinde Shenhe Bölge Mahkemesi tarafından yargılandı. Ailesine 9 Kasım 2020'de iki yıl hapis cezası verildiği bildirildi. Karara itiraz etti.
50 yaşındaki Bayan Dong, 1996 yılında antik bir manevi ve meditasyon disiplini olan Falun Gong'u uygulamaya başladı. Karakterini geliştirmesini ve yirmi yıldır onu rahatsız eden cilt durumunu iyileştirmesini uygulamaya borçluydu. Bayan Dong, 1999 yılında Çin komünist rejimi Falun Gong'a zulmedilmesi emrini verdikten sonra inancından vazgeçmeyi reddettiği için birçok kez tutuklandı ve Longshan Zorunlu Çalışma Kampında iki kez hizmet etti.
İlk Çalışma Kampı Cezası
1999 yılının Ekim ayında, 29 yaşındaki Bayan Dong, Falun Gong'u uygulama hakkı için seslenmek amacıyla Pekin'e gitti ve tutuklandı. 22 Ekim'de Shenyang Şehri 5 Nolu Gözaltı Merkezine yollandı ve 14 Kasım'da Longshan Zorunlu Çalışma Kampına transfer edildi.
Bayan Dong, orada Falun Gong egzersizlerini yaptığı için uzun saatler boyunca ayakta durmaya veya çömelmeye zorlandı. Bir işkencede, gardiyanlar onu iki eliyle duvara dayamaya zorladı ve yorgunluk nedeniyle kollarını yukarıda tutamayınca elektrikli copla şok verdi.
Bir keresinde, Bayan Dong, gardiyanların ofisine götürüldü ve elleri başının üstündeyken çömelmeye zorlandı. Bir gardiyan, üzerine bastı ve onu yere itti ve sonra başka bir gardiyan, ellerine ve kafasına elektrikli bir copla şok verdi. Güçlü akım nedeniyle vücudu titriyordu.
İkinci Çalışma Kampı Cezası
Bayan Dong, bir üniversitede Falun Gong bilgilendirici materyalleri dağıttığı için 7 Temmuz 2001 tarihinde yeniden tutuklandı. Longshan Zorunlu Çalışma Kampında iki yıl tutuldu ve inancından vazgeçmediği için ceza süresi üç ay uzatıldı.
Gardiyanlar bir keresinde onu yere bastırdı, saçlarını tuttu ve başını beton zemine vurdu. Başka bir işkencede, ayak bileği kemiği ortaya çıkana kadar onu beton zeminde yalınayak sürüklediler.
Başka bir sefer mahkumlar onu yere oturmaya zorladılar, ayaklarına dokunması için başını aşağı ittiler ve kollarını arkasında tuttular. Bu arada, kulaklarına aşağılayıcı sözler bağırdılar. Kafasının patlamak üzere olduğunu hissediyordu. Saçları ve giysileri ter içinde kaldı, göğsü sıkıştı ve nefes almakta güçlük çekti. Ayağa kalkmasına izin verildiğinde, bacaklarındaki his çoktan kaybolmuştu. İki ay sonrasına kadar kendi başına yürüyemedi.
Gardiyanlar, onu çok sık dövdü ve yüzünün şekil değiştirmesine neden oldu. Ayrıca, yemek yemediği veya tuvaleti kullanmadığı zamanlar dışında her gün küçük bir taburede uzun saatler oturmaya zorlandı. Bunun sonucunda kalçaları iltihaplandı. Zulmü protesto etmek için açlık grevi yaptığında, gardiyanlar onu zorla besledi.
Çalışma kampı cezasının son günü olan 7 Ekim 2003'te, onu serbest bırakmak yerine, yetkililer onu bir beyin yıkama merkezine yolladı ve 15 Aralık 2003'e kadar iki ay daha orada tuttu.