(Minghui.org) 1996 yılında Falun Dafa uygulamaya başladım. Diğer uygulayıcıların boşluklarını gördüğümde kendi içime bakmam gerektiğini bilmeme rağmen kayıtsız şartsız içime bakmadım. İçime bakmam gerekirken her zaman diğer uygulayıcıların da gelişebileceğini düşündüm.
İş arkadaşım olan bir uygulayıcı arkadaşım, başka bir arkadaşımla bir çatışma yaşadı. Kendini iyi kontrol edememişti ve sonrasında ağladı. Kendi uygulamamı onlarınkiyle karşılaştırdım. Durumu iyi idare etmediğini hissettim, ama aynı zamanda ondan daha iyi uygulama yaptığımı düşündüm, çünkü iş yerimde herhangi bir çatışma yaşamadım. Çok uzun zaman geçmeden ben de bu çatışmaya karıştım. Ağlamadım ama arkadaşımla şiddetli bir şekilde tartıştım.
Geriye dönüp baktığımda, uygulayıcı arkadaşım ve iş arkadaşımın arasındaki çatışmanın kendi eksiklerimin bir yansıması olduğunu fark ettim. Ne yazık ki fırsatı kaçırdım ve içime bakmadım.
Bir uygulayıcı her zaman başkaları hakkında iğneleyici sözler söylüyordu. Böyle konuşmaması gerektiğini düşünerek anneme onun hakkında şikayette bulundum. Annem bana ciddi bir şekilde baktı ve: “Sen de aynı şeyi yapıyorsun” dedi.
Bir gün annem bana yengemin yeni bir fotoğrafını gösterdi. Yengemin büyük gözlük taktığını fark ettim. Hemen dedim ki: “Vay be, taktığı büyük gözlüklere bak. Bir sonraki gözlüğünün ne kadar büyük olacağını hayal bile edemem! Belki bir sonraki gözlüğü tüm yüzü kadar büyük olur.” Yengem hakkında bu sözleri söylerken güldüm. Annem o an bana çok ciddi baktı. Gülmeyi bırakıp sözlerimin uygunsuz olduğunu anladım.
Bir arkadaşıma şaka yaptığımda çok öfkelendiğini hatırladım. Sadece bir şaka yaptığımı düşündüm ama o çok kırılmıştı. Bir uygulayıcı bir keresinde kendisinin kırıcı olup olmadığından emin olmadığını söyledi. Her zaman herkes hakkında iğneleyici sözler söylediği için bunu kasten yaptığını düşündüm.
Şimdi diğer uygulayıcıların kusurlarını duymamın ya da görmemin bir tesadüf olmadığını anladım. O ana kadar, uygulayıcıların kendi takıntılarımı görmek için bir ayna yansıması olduklarını fark etmemiştim. Başkalarının eksiklerinin neden fark ettiğimi hiç merak etmedim. Benim de aynı sorunlarım olduğu içindi.
Bunu anladıktan sonra, xiulian uygulamamı aktif olarak geliştirmeye başladım. Sonunda kayıtsız şartsız içime bakmanın ne demek olduğunu anladım. Uygulayıcılar olarak çevremizde olan her şeyin doğrudan kendi sorunlarımızla ilgili olduğunu bilmeliyiz, gelişmemiz için bunu görüyor veya duyuyoruz. Çatışmanın bize ilerleme ve gelişme fırsatı verdiğini anladım.