(Minghui.org) Bu olay yedi yıldan fazla bir süre önce oldu. Bizim Fa -grubu ile öğleden sonra buluşacaktık. Bu yüzden annemin evine biraz temizlik yapmak için erken gittim.
Önce evi havalandırmak için pencereleri açtım, sonra yeri süpürüp paspasladım. Oturma odasını ve banyoyu toparladım. Burayı temizlemek bütün sabahımı aldı. Son olarak, çöpü ön girişten dışarı çıkardım. Tam dışarı çıktığımda, kuvvetli rüzgar arkamdan kapıyı çarptı ve dışarıda kaldım.
Ne yapmalıydım? Arka bahçeye bakan tüm pencereleri açık bıraktığımı hatırladım. Arka bahçeye girmenin bir yolunu bulmam gerekiyordu. Evi çevreleyen dört duvarı dolaştım ve tek seçeneğimin duvarın üzerinden tırmanmak olduğunu fark ettim.
Ayağımın Kırılması
Tuğla duvar sağlamdı ve iki metre yüksekliğindeydi. Ancak, bir tarafta duvarın üzerinden tırmanmayı kolaylaştıran bir rampa buldum. Ayakkabılarımı çıkardım, duvarın tepesinden tutundum ve kendimi yukarı çektim. Tepeden arka bahçeye bakarken, bahçenin içindeki zeminin dışarıdan çok daha alçakta olduğunu fark ettim - yerden en az iki buçuk metre yüksekteydim. Gergindim ama Fa-çalışması başlar başlamaz eve geri dönmem gerektiğini biliyordum. Atlamak zorunda kaldım.
Cesaretimi topladım ve atladım. Sağ topuğum, toprak yığında bulunan uzun bir tuğlanın üzerine indi. Dengemi kaybettim ve dengeyi bulmak için çabaladım. Sağa doğru yere düştüğümde vücudumun ağırlığı sağ ayağıma düştü. Ayağım tamamen uyuşmadan önce keskin bir ağrı hissettim.
Her şey o kadar çabuk oldu ki ne düşüneceğimi bilemedim. "Ah! Ayağım!" ağzımdan çıkan ilk kelimelerdi. Sonra ilk düşüncemin doğru olmadığını anladım. Shifu Li'ye (Falun Dafa'nın kurucusu) seslenmeliydim. Ben Shifu’nun öğrencisiyim ve Shifu’nun koruması altında endişelenecek bir şey yoktu. İyi olmalıydım.
Hızla kendimi topladım ve kalkmaya çalıştım ama sağ ayağım yere değdiğinde ağrı dayanılmazdı. Hiç hareket ettiremedim. Ayağım bileğinden bükülmüş ve bacağıma sadece deriyle, gevşek bir şekilde bağlıydı. Ayağımın arkası kanla kaplıydı.
Korkmadım ve elimdeki göreve odaklandım. Kendimi yukarı çektim ve ağırlığımı sol ayağıma ortaladım. Yavaş yavaş eve zıpladım ve içeri girmeyi başardım. Tam kanepeye oturduğumda saat 13:00 idi.
Uygulayıcılar ve Kız Kardeşim Yardım Etti
Kısa süre sonra üç uygulayıcı geldi. Beni hiç böyle görmemişler ve ne olduğunu sormuşlardı. Bu noktada o kadar acı çekiyordum ki tüm vücudum kontrolsüz bir şekilde titredi. Gözlerim kapalı usulca , “Sormayın. Lütfen benim için doğru düşünceler gönderin" dedim. Uygulayıcılar ve ben birlikte doğru düşünceler gönderdik.
Kan sızmaya devam etti ve yerde küçük bir su birikintisi oluştu. Bir uygulayıcı ayağımın altına koymak için plastik bir kase getirdi. O zaman bileğimi üç farklı yerde delen kırık kemikler gördüm ve bu ağır kanamaya neden olmuştu. Ayak bileğimin üstünden sigara izmariti büyüklüğünde kırık bir kemik vardı bir diğeri ise ayağımın arkasına yapışmıştı. Pantolonumu kestim ve dizimin altını lacivert, mor ve şişmiş buldum.
Ablam saat 15.00 civarında geldi ve ayağımı görünce paniğe kapıldı, "Ne oldu?" Dedi. Beni hemen acil servise götürmek istedi ama hiçbir yere gitmeyeceğimi söyledim. Ben gerçek bir Falun Dafa uygulayıcısıyım ve bunun sadece karma olduğunu biliyordum. "Merak etme," dedim. Ona Shifu’nun bana baktığına dair güvence verdim ve “iyi olacağım” diye ekledim.
Çok kararlı olduğumu gören kız kardeşim baskı yapmadı. Yaraları tedavi etmekte kullanabileceği şeyler bulabilmek için etrafa baktı. Bir süre sonra eski bir önlük buldu ve onu birkaç şerit halinde yırttı. Ayağımı doğru açıyı gösterecek şekilde çevirdi ve o pozisyonda tutmamı sağladı. Diğer uygulayıcıların yardımıyla, ayak bileğimin içine, dışına ve ayağımın arkasına birkaç sopa tutturdu. Kırık kemikler minimum bandajla kabaca stabilize edildi, ancak yaraları dezenfekte etmedi ve kanamayı durdurmak için hiçbir şey yapmadı.
İşi bittiğinde kız kardeşim bana ne yapmayı planladığımı sordu. O anda eve gidemezdim. Ona "Kocamın öğrenmesine izin veremem, yoksa beni hastaneye götürür" dedim. Birkaç gün annemin evinde kalabileceğimi düşündüm ve ondan bana yiyecek getirmesini istedim. Uygulayıcılar gittikten sonra etrafta dolaşmamı kolaylaştırmak için odayı hazırladı.
Kanama Durdu
Kız kardeşim gittikten hemen sonra küçük erkek kardeşim ve karısı geldi. Olanları öğrendikten sonra, bana bakabilmeleri için bir süre kendilerinde kalmaya davet ettiler. Kardeşim beni sırtında arabaya taşıdı ve onun evine doğru yola çıktık.
Kanama akşam 10 olduğunda hala durmamıştı, bu da erkek kardeşimi endişelendirdi. Kız kardeşimi aradı ve kocamı arayıp en azından kanamayı durdurmak için beni hastaneye götürmeyi önerdi. Konuşmalarına kulak misafiri oldum, kız kardeşimle konuşmak istedim ve endişelenmemesini söyledim, "Her şey yoluna girecek." dedim.
Kocama söylememelerini istedim ve onlara güvence verdim, “Merak etme. Gitmesi gereken tüm kan gittiğinde kanama kendiliğinden duracak. Ben iyiyim." Bu sözleri söyler söylemez dokuz saat süren kanama durdu.
Yatmadan önce kardeşim yaralarımı tekrar kontrol etti. Temiz beyaz bir bez aldı, lekeli önlüğü değiştirmek için onu şeritler halinde yırttı ve ayağımı yeniden bandajladı.
Kazanın Sebebini Bulmak İçin İçine Bakmak
Dayanılmaz acı tüm gece beni ayakta tuttu. Yatakta uzandım ve hareket edemedim ama aklım yarışıyordu. Olanlar hakkında çok düşündüm. Xiulian uygulamasında tesadüf yoktur - bir boşluğum olmalıydı.
İçime baktım ve kısa süre önce olan bir şeyi hatırladım. Annemin evine bazı materyaller koymuştum ve muhtemelen dışarıdaki yüksek nem nedeniyle, Shifu Li'nin balkondaki bir çekmecede sakladığım yeni kutsal yazıları küflenmeye başlamıştı. Kutsal yazıları yakmam gerekiyordu. Shifu'ya ve Fa'ya saygısızlık etmiştim. Shifu'dan onu hayal kırıklığına uğrattığım için beni affetmesini istedim ve bir daha olmayacağına söz verdim.
Kırık ayak birçok rahatsızlığa ve zorluğa neden olmuştu. Fa çalışması ve gerçeği açıklama ile ilgili günlük rutinim kesintiye uğradı. Kendime bakamadım ve yardıma ihtiyacım vardı.
Ertesi gün bütün gün yatakta kaldım ama üçüncü gün tek ayak üzerinde pratik yaptım ve bir çift koltuk değneği yardımıyla hareket ettim. Kollarım ve sol bacağım arasında bir miktar koordinasyon geliştirdim. Ayrıca o gün sağ bacağımı küçük bir tabureye dayayarak ve sol ayağımın üzerinde durarak annemle Fa'yı çalıştım ve ayakta egzersiz yaptım.
Kocam Boşanmak İstedi
Kocam öğrendiğinde, herhangi bir destek sunmadı, aynı zamanda boşanma talebinde bulundu. Nedeni, ona hemen haber vermemem ve ona güvenmememdi. Kendimi açıkladım ve defalarca özür diledim ama boşunaydı. Beni ziyaret etmedi, beni veya ailemden birini görmek istemedi ve hatta telefonu yüzüme kapattı. Beni hayatından tamamen çıkardı. Benim için yaralı ayaktan daha kötü bir darbe oldu. Derinden yaralandım.
Bir ay kardeşimle kaldım. O ve karısı bana çok iyi baktılar ama sonsuza kadar başkalarına güvenemezdim. Kardeşimden koltuk değneklerini kullanarak iyileşir iyileşmez beni eve götürmesini istedim, ancak 2. kat daireme merdivenlerden inip çıkmak hala zordu. Kocam benimle konuşmadı - aynı çatı altında yaşayan iki yabancıydık. Hala çok acı çekiyordum ama kendime bakmak için elimden geleni yaptım.
Tuhaf yaşam durumuna bir son vermek için kocam bir sohbet başlattı ve tekrar boşanma konusunu açtı. Bu sefer açık sözlüydü ve boşanmak istemesinin gerçek sebebinin, bütün bu yıllar boyunca Dafa'dan vazgeçmeyi reddetmemden kaynaklandığını söyledi.
Çin Komünist Partisi (ÇKP) 1999'da zulmü başlattığından beri, hayatımız kesintiye uğramış ve son 20 yıldır neredeyse beklemede kalmıştı. Tutuklandım, alıkonuldum, mahkum edildim, işimden kovuldum ve serbest bırakıldıktan sonra bile sürekli tacize uğradım. Kocam suçlandı ve kızımıza böyle bir yük olmasını istemedi. Ailemize bu kadar çok acı ve ıstırap çektirdiğim için beni suçladı ve bana bir ültimatom verdi - ya inancından vazgeçersin ya da evliliğimizi bitiririz.
Kendimi bir ikilemde bulduğum için oturdum ve uzun uzun düşündüm. Kendi kendime bu duruma nasıl ve hangi tavırla yaklaşmam gerektiğini sordum. Shifu’nun Fa'sında cevap aradım:
"Herhangi bir şey yaparken, başkalarına karşı daima iyi kalpli ve kibar olmalısınız. Bir sorun ile karşı karşıya kaldığınızda, öncelikle başkalarının bunu kaldırıp kaldıramayacağını veya incinip incinmeyeceğini göz önünde tutun. Böyle yaptığınız sürece hiç bir problem olmaz." (Zhuan Falun)
Yaralandığım zaman kocama söylememe kararımı, kendisinden uzaklaşmasına ve boşanmak istemesine verdiğim tepkiler aklıma geldi. Çok acı çekiyordum ve kendime bakamıyordum. En savunmasız olduğumda ve ona en çok ihtiyacım olduğunda, onlarca yıllık kocam boşanmak istemişti. Bunu düşündükçe ona daha çok içerledim. Öfkeliydim, üzgündüm ve incindim - insani duygular içindeydim ve kendimi bundan çıkaramadım.
Ama kendimi onun yerine koyup duruma onun bakış açısından baktığımda, bunca yıldır neler yaşadığını ve benim sayemde ne kadar acı çektiğini anlamaya başladım.
1999 yılında zulüm başladığından beri, Çin'deki on milyonlarca Dafa uygulayıcısı karalandı ve zulme uğradı. Milyonlarca kişi tutuklandı, gözaltına alındı, mahkum edildi, işkence gördü - hatta bazıları öldü. Sayısız aile parçalandı.
Ailemiz 20 yıldır huzurlu bir gün geçirmemişti. Kocam sürekli benim ve ailemiz için endişeleniyor ve korku içinde yaşıyordu. Geceleri baskı ve endişeden uyuyamıyordu, yorucu bir hayatımız vardı. O sıradan bir insan ve sadece sıradan bir insanın hayatını yaşamak istiyordu. Artık korku içinde yaşamak istemiyordu, kendisini ve kızını zarardan korumak istiyordu ki bu anlaşılabilir bir durumdur.
Ancak, çevre ne kadar düşmanca olursa olsun ya da baskı ne kadar yoğun olursa olsun, Dafa'sız bir hayat hayal edemiyordum. Fikrini değiştiremedim, bu yüzden seçimine saygı duymaya karar verdim. Onun mutlu olmasını istedim. Karar verdiğimde, kocama olan kızgınlığım gitmişti, kalbim sakin ve şefkatliydi.
Onu suçlamadım - bu sadece kötü ÇKP'nin neden olduğu başka bir trajediydi. Hiçbir şeyi engellemeden, kocama düşünme sürecimi ve boşanma kararına nasıl geldiğimi anlattım. Tereddüt etti, bir kişinin vicdana ihtiyacı olduğunu söyledi ve özür diledi. Korkudan ani bir karar verdiğini ve tüm bunların kendi hatası olduğunu söyledi. Benden onu affetmemi istedi. Evliliğimiz kurtuldu.
İnsan Düşüncelerinden Kurtulmak
Uzun süre sağ ayağımı hareket ettiremedim. Yere değerse çok acıtıyor ve üzerine ağırlık veremiyordum. Zihnim yara ile meşguldü. Kırık kemikler hakkındaki kendi insani düşüncelerime ve sıradan insanların çeşitli yorum ve önerilerine direnmek zorunda kaldım.
Bazen şöyle düşünürdüm, “Çok ağır yaralandım ve ayak bileğim tamamen kırıldı. Hastaneye gitmezsem, kendi kendine iyileşir mi? " Ya da merak ediyordum, "Ya hiç iyileşmezse? Ya enfeksiyon kaparsa veya kramp girerse? Ya ayağımı çekmeleri gerekiyorsa ve ben sakat kalırsam? " Ne kadar çok düşünürsem, o kadar çok korktum.
Bazı günler kendi kendime, “Hastaneye gitmek sorun değil. Kemiklerin düzgün bir şekilde sıfırlanması gerekiyor ve iyileşir. Bu kadar basit. Neden işleri her zaman zor yoldan yapmak zorundayım?" Bazı günler şüphelerim vardı: “Gerçekten kendi kendine iyileşecek mi? Öylece bekleyemem. Bunu dikkatlice düşünmem gerekiyor. "
Neyse ki, kendimi her zaman durdurabildim ve bu tür düşünceleri ve insani fikirleri ortadan kaldırdım. 1993'te Fa'yı elde ettiğimde, Shifu ve Fa'ya karşı tam bir inanca sahiptim ve Shifu’nun Guiyang'daki birinci ve üçüncü seminerlerine katılma ayrıcalığına sahip oldum. O zamanlar sadece 32 yaşındaydım ama kronik artrit ve mide problemlerim vardı. Dafa'da uygulama yaptıktan sonra bir hafta içinde iyileşmiştim.
Başkalarının ağrılı hastalıklardan ve hatta ölümcül hastalıklardan iyileştiğine dair birçok hikaye de duydum. Yaralanmanın ne kadar kötü olduğu önemli değil, iyi olacağımı biliyordum. Korkunç görünmesine rağmen ayağımın kendi kendine iyileşeceğine inandım. Bu sadece bir illüzyondu ve Dafa'ya olan inancımın sağlam olup olmadığını görmek için bir testti.
Kendime şunu hatırlattım, "Ana bilinciniz hakim olmalı." Ne zaman olumsuz bir düşünce ortaya çıksa, “Bu ben değilim. Bu bir insan kavramı, bir iblis. Ben senden korkmuyorum ve sen beni korkutamayacaksın. Seni ortadan kaldıracağım." Düşüncelerimi yakından ve yavaşça izledim, tamamen yok olana kadar ve olumsuz düşüncelerim gittikçe azaldı.
Fa'nın standartlarını ölçmeye çalıştım ve yaralanmaya kendimi geliştirmek için iyi bir fırsat olarak baktım. Beni etkilemesine izin vermedim. Gerçekten bıraktım ve iyileşip iyileşmeyeceğini düşünmedim.
Ayağım İyileşti
Hiçbir zaman bir doktora danışmadım, herhangi bir tıbbi değerlendirme veya tedavi almadım. Merhem sürmeden yaraları temizledim ve bandajı düzenli olarak değiştirdim. Herhangi bir ilaç, vitamin veya kalsiyum almadım, diyetimi herhangi bir kemik suyu ile desteklemedim. Tüm iyi niyetli arkadaşlarıma ve aileme çok teşekkür ettim ama onların önerilerini ve tavsiyelerini asla ciddiye almadım. Yaralanma hakkında neredeyse hiç konuşmadım.
Yaralar enfekte olmadı veya iltihaplanmadı. Yavaş ama emin bir şekilde, yaralar her geçen gün daha iyi ve daha iyi hale geldi ve sonunda tamamen iyileşti. Koltuk değnekleri olmadan tekrar yürüyebildiğim anda, gerçeği bizzat açıklamak için yerel uygulayıcılara katıldım. Bazı problemler ve zorluklarla karşılaştım ama geriye dönüp baktığımda bunlar önemsizdi - en zor zaman çoktan geçmişti.
Sekiz ay sonra herhangi bir tıbbi müdahale olmaksızın ayağım tamamen iyileşti. Hiçbir şey olmamış gibi hareket edebildim. Dafa'nın gücü ve Shifu’nun koruması sayesinde.
Seviyenin Yükselmesi
Kendime neden iyileşmemin sekiz ay kadar uzun sürdüğünü sordum ve gayretli olmadığım ve birçok eksikliğim olduğu sonucuna vardım. Örneğin, kazadan iki gün sonra egzersizlere devam etmeme rağmen, sadece ayakta egzersiz yaptım. Uzun süre meditasyon yapmadım.
Bazı uygulayıcılar her ikisini de yapmamı önerdi ama bacaklarımı katlayamadım. Tam lotus pozisyonunda oturmak için sağ bileğimi uzatırsam, iyileşmeye başlasalar bile kemikleri tekrar ayıracağımdan korkuyordum. Bu insan kavramı beni uzun süre beş egzersizi yapmaktan alıkoydu.
Hepimiz Minghui web sitesinde kalçasında ufalanmış bir kırık olan ancak bir gün bile beş egzersizi yapmayı bırakmayan bir uygulayıcının deneyimini okuduk. Çabucak iyileşmişti. Bu uygulayıcı gibi Dafa'ya tam inancımı vermiş olsaydım, çok daha erken bir zamanda yeniden yürüyebilirdim.
Ayrıca ayağımın hızla iyileşeceğine dair güvenim de yoktu. Arkadaşlarım ve ailem bunu sorduğunda, onlara hep “Daha iyi. Çok daha iyi,” “Daha iyi olacak. İyileşecek ”veya“ Yakında düzelecek ”, ama bir kez bile cevap vermedim,“ Sorun değil. İyileştim. "
Aynen söylediğim gibi, ayağıma düştükten sonra ağzımdan çıkan ilk kelime "Ah" idi, "Shifu" değildi ve ilk düşüncem "Ayağım" oldu, "iyiyim" değil. Bilinçaltında bir şeylerin yanlış olduğuna ve yaralanmaya insan düşüncesinin neden olduğuna inandım.
"Biz, iyi veya kötünün, kişinin o anki düşüncesinden geldiğini ve o anki düşüncenin, farklı sonuçlar doğurabileceğini söylüyoruz." (Zhuan Falun )
Uygulama ciddi bir konudur. Ne kadar çok çaba sarf ederseniz, ondan o kadar çok kazanç elde edersiniz. Bu kural için istisna yok.