(Minghui.org) Kısa bir süre önce kızım doğum yaptıktan sonra ona bakıyordum. Bu durum ona olan duygusal bağlılığımı ve takıntımı ortaya çıkardı. Fa-çalışma sayesinde sorunumu fark ettim, hatamı düzelttim ve duygularımı bıraktım. Burada size deneyimimden bahsetmek istiyorum.
Kızım Falun Dafa uygulamamda beni her zaman destekledi ve bebeği olmadan önce de çok iyi anlaşıyorduk. Hamile kaldığında yaşı biraz daha büyük olduğu için, hızlı bir şekilde iyileşebilmesi için ona iyi bakmaya karar verdim. Bu yüzden işimi bıraktım ve onun yanına taşındım.
Beklemediğim şey doğumdan sonra tamamen değişmesiydi. Pahalı yiyecek malzemeleri aldım, besleyici yemekler hazırladım ama ne yaparsam yapayım beni eleştirdi. Emekli maaşımın yarısını ona günde üç öğün yemek pişirerek harcadım ve tüm ev işlerini ben yaptım. Ama özenle hazırladığım çorbanın tadına bile bakmayı reddetti. Eğer istemezse artık ona çorba pişirmeyeceğimi söylediğimde, onu sinirlendirdiğimden şikayet etti.
Ona bir soru sorduğumda cevap vermek yerine bana tuhaf bir şekilde baktı ve küçümseyici sorular sordu. Eğer soruyu bir daha tekrarlarsam sinirlenirdi. Bu bazen kocasının ve annesinin önünde oluyordu ve bu beni utandırıyordu.
Küçük şeyler için beni bir çocuk gibi azarlar ve öfkeyle bana bakardı. Bir keresinde pişirdiğim yemeğin yeterince et içermediğini düşündüğü için sinirlenmişti. Daha sonra ona akşam yemeğinde ne istediğini sorduğumda sinirlenmiş ve hiçbir şey yemek istemediğini söylemişti. Bebek ağlamaya başladığında bir şey yapmakta tereddüt ettim çünkü yardımımı isteyip istemediğinden emin değildim. Bir gün bana bir daha beni asla dinlemeyeceğini söyledi. Tüm bunlar kalbimi kırıyordu.
Anlayışlı olmaya çalıştım. Kendime onun ilk kez anne olduğunu ve ruh hali değişimlerinden ya da doğum sonrası depresyondan muzdarip olabileceğini hatırlattım. Bir uygulayıcı gibi davranmam ve hoşgörülü olmam gerektiğini biliyordum. Ne yazık ki, bir süre sonra sıradan bir insan gibi davrandım. Bir ebeveyn olarak bana saygı duymaması ve yaptığım şeyler için minnettar olmaması beni rahatsız ediyordu. Çocuk bakımıyla ilgili önerilerimi dinlemeyi ya da işimi ve fedakarlık ettiğim şeyleri takdir etmiyordu. Mutsuzdum ve eve dönmeye hazırdım.
Eşim ve diğer uygulayıcılarla telefonda bana nasıl davrandığını konuştuğumda, bana Fa ilkelerini takip etmemi ve içime bakmamı tavsiye ettiler. Fakat bunu yapamadım çünkü olumsuz duygularım çok güçlüydü, bu yüzden sürekli ağlıyordum.
Bir gün ben mutfakta çalışırken, odasından bana seslendi ve bebeğe bakmamı istedi. Onu duyamadığım için odamda unuttuğum cep telefonumdan beni aradı. Sinir krizi geçirdi. Bebeği korkutmamak için alçak sesle özür diledim. Başka bir gün bebeği yürüyüşe çıkardık ve önemsiz bir şey yüzünden herkesin içinde bana bağırdı. Bu bardağı taşıran son damla oldu. Ben de ona bağırdım. Sonra eve gitmeye karar verdim ve bavulumu topladım. Ancak kayınvalidesi kalmam için beni ikna etti.
O akşam Fa çalışırken konsantre olamadım. Kızımın bana söylediği her kelime zihnimde dönüp duruyordu ve ağlamamı durduramıyordum. İşte o zaman zihnime “dramaya fazla kapıldım” sözleri geldi. Kesinlikle! Aniden kızıma çok fazla kişisel ilgi gösterdiğimi fark ettim. Ona yardım etmek için yorulmadan çalıştım, ama onun benim çalışmamı takdir ve minnettar olması için bencil bir niyetle.
Fa çalışması sayesinde bakış açımı değiştirdim ve durumu analiz edebildim. Kızımın kendimi geliştirmem için bana yardım etmeye çalıştığını fark ettim. Söylediği tüm sert şeyler benim xinxing'imi geliştirmem için birer fırsattı. Eleştirilmeyi sevmediğimi, korkumu, kıskançlığımı, rekabetçiliğimi, yaptıklarımla kabul görme isteğimi, nefretimi, rahatlığımı, bencilliğimi, takdir edilme arzumu ortaya çıkardılar.
Aslında xiulian uygulamasında karşılaştığım her şey, insani görüşlerimi ortadan kaldırmama yardımcı olmalıdır. Kızım benim eksikliklerimi yansıtan bir ayna gibiydi. Onun hakkında şikâyet ederek, konuşma kontrolümü geliştirmiyordum. Kızgınlığım kötülüğün bir tezahürüydü. Olumsuz düşüncelerim ve takıntılarım onda da olumsuz duygu ve davranışları tetikliyordu.
Daha sonra zihnim aydınlandı ve baskıcı duygularım ve kızgınlığım kayboldu. Kendimi geliştirmeme yardımcı olduğu için kızıma minnettar oldum. Ayrıca bana görüşlerimi düzeltme ve merhamet geliştirme fırsatı verdiği için Shifu'ya da teşekkür ettim.
Minghui web sitesindeki bir makalede, bir uygulayıcı kalplerimizi parçalayan her çatışmaya değer vermemiz gerektiğini çünkü bunun kendimizi arındırmak için bir fırsat olduğunu yazdı. Acı ve ıstırap paha biçilmezdir çünkü bize takdir kazandırırlar. Fa-çalışma sayesinde acılarım azaldı ve artık çok fazla acı çekmiyorum. Bir gün tüm acı ve ıstıraba neden olan şeyin duygularım olduğunu fark ettim. Kızım için ne kadar çok duygu beslersem o kadar çok acı hissediyordum.
Başka kızların da annelerine aynı şekilde davrandığını görseydim kızımın yaptıkları beni rahatsız etmezdi. Beni rahatsız eden tam da kızıma karşı beslediğim duygulardı. Duygular çabalamaya ve bencilliğe yol açar. Bu yüzden çevremdeki herkese merhametle davranabilmek için duygularımı bir kenara bırakmalıydım.
Daha iyi xiulian uyguladıkça, kızımın bana karşı tutumu değişti ve yaptığım şeyi takdir etmeye başladı. Takıntılarımı fark etmeme ve onları bırakmama yardım ettiği için Shifu'ya teşekkür ederim.