(Minghui.org) 1996 yılında Falun Dafa’yı öğrendiğimde çok heyecanlandım. Okulu yeni bitirmiştim ve zihnimde pek az eğilim veya takıntı vardı. O güne kadar şöhrete ve kazanca pek itibar etmemiştim. Fa’yı çalıştım, her gün Dafa egzersizleri yaptım. Komşularımızla sorun yaşayana kadar mutlu ve kaygısız yaşadım.
Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörüyü takip edebilen ve içten, merhametli ve hoşgörülü davranabilen uygulayıcılar gerçekten temiz kalpli ve özverililer. Ancak ben hâlâ bu gerekliliklerden çok uzağım. Komşularımızla birkaç yıldır yaşadığım çatışmalardan edindiğim xiulian uygulama deneyimlerimi sizlerle paylaşmak istiyorum. Takıntılarımı, öfkemi, öne çıkma arzumu ve savaşçı ruhumu ortaya çıkarmayı ve yok etmeyi umuyorum.
Rahmetli babam her zaman başkalarına destek olan, herkese karşı nazik bir adamdı. Orman Bakanlığı bölgemizdeki binaları yıkarken, babam bir komşumuza yardım etti. Hemen sol tarafımızdaki boş evi aldılar. Bu yeni komşu, evini bizimkiyle aynı seviyede inşa etmek üzere babamla anlaştı. Ancak babam vefat ettikten sonra evini bizimkinden on santimetre daha yüksek inşa etti. Ayrıca evimizin önüne sık sık çöp ve kirli su döküyor, kar yığıyordu. Kışın buzlu yol çok kaygan oluyordu. Ondan evimizin önüne kirli su dökmeyi bırakmasını istedim. Ama o, kamusal alanın evinin altı metre ötesinden başladığını düşünüyordu.
Geçen yıl evimiz on santimetre küçüldü çünkü kendi duvarının etrafına tuğla ve taşlar yerleştirerek duvarın şişmesine neden oldu. Ayrıca alanı kapatmak için büyük ahşap kalaslar çaktı. Mahalle muhtarından ve inşaat komitesinden onunla konuşmalarını istedik. Ama o yığdığı taş, tuğla ve kalasları kaldırmayı reddetti. Mantıksız davrandığını düşündük. Bir arkadaşımız bize acıdı. Komşumuzun evini babamın yardımıyla aldığını hatırlattı. Anne babamız öldükten sonra kardeşimle bana zorbalık yapmaması gerektiğini söyledi.
Evimizin sağ tarafındaki komşu da bazen düşmanca davranıyordu, ancak ne zaman yardıma ihtiyacı olsa ona yardım ediyordum. Hatta ona borç para bile verdim. Bahçemin sağ tarafındaki kulübeyi aynı yerde yeniden inşa etmek istedim. Bu komşum kulübenin evini gölgeleyeceğinden şikâyet etti. Bu yüzden kulübeyi yeniden inşa etmeme izin vermedi. Penceremin önüne bir metreden daha az yükseklikte ahşap bir kutu koymama bile izin vermedi. Kutunun güneş ışığını engelleyeceğini düşünüyordu.
O bahar, arka bahçemdeki kulübeyi onarmak için altı kişi tuttum. İki taraftaki komşular buna izin vermedi. Soldaki komşunun karısı eline bir kürek aldı ve önümüzde salladı. Yüksek sesle küfrederek buranın kendi evi olduğunu ve tamir etmemize izin verilmediğini iddia etti. Akrabalarım bu komşuların çok mantıksız olduğunu düşündüler ve evimizi satıp başka bir yere taşınmamızı önerdiler.
Birkaç gün sonra, kulübemin kiremitleri kaymış ve yağmur yağdığında çatı akmaya başlamıştı. Bir arkadaşım kiremitleri düzeltmeme yardım etmek için geldi. O çalışırken sağ tarafımızdaki komşu evden dışarı çıktı ve “Bunu yapmaya iznin yok” dedi. Küfretti ve ahşap duvara vurdu. Elimde olmadan onunla tartıştım. Sonunda polisi aradım. Polis geldiğinde bile hâlâ küfrediyordu. Kardeşim o kadar sinirliydi ki tansiyonu yükselmişti. Bir süre sonra komşu bize küfretmeyi bıraktı. Ona kardeşimin tansiyonunun çok yükseldiğini ve hastaneye gitmesi gerektiğini söylediğimde evine gitti.
Son derece öfkeliydim ve kızgınlığım giderek artıyordu. Bu komşular bizim iyiliğimize kötülükle karşılık veriyorlardı. Onlarla tartışmalı mıyım diye düşündüm. Ama sonra onlar gibi davranmamam ve eski güçlerin yıkıcı ayarlamalarını kabul etmemem gerektiğini fark ettim.
Shifu’nun Fa’sından bu bölümü yüz kereden fazla tekrarladım:
"Bir uygulayıcı olarak,
Kişi daima dönüp kendi hatalarına bakmalıdır
Takıntıları yok etmenin en etkin yolu budur
Sıkıntıları es geçmenin hiçbir yolu yoktur, ister büyük ister küçük olsunlar.
Bir sıkıntı esnasında
“O haklı,
ben haksızım” yaklaşımını hatırlayabilirsen Geriye tartışacak ne kalır?"
(Hong Yin lll, Kim Haklı Kim Haksız)
Zhuan Falun’un dördüncü dersindeki kayıp ve kazanç bölümünü çalışırken, bu sıkıntının uygulamamdaki bir boşluktan ve şöhret, kazanç ve duygulara olan bağlılığımdan kaynaklandığını fark ettim. Bu gerçekten üstesinden gelmem gereken yürek parçalayıcı ve acı verici bir deneyimdi. Bunun dışında, kazanç arzusunu bırakmaya çalıştım.
Birkaç uygulayıcı benim durumumu öğrendi. Fa’ya uygun şekilde nasıl yükseleceğimize dair anlayışlarını paylaşmak için geldiler. Bazıları alanımı arındırmak için doğru düşünceler gönderdiler. Fa öğrenmemi ve uygulamamı engelleyen kötü faktörleri ortadan kaldırdılar. Bir uygulayıcı bana kötü şeylere ve kötü insanlara odaklanmak yerine doğru düşüncelerimi korumam için beni cesaretlendiren bir hikâye anlattı. Bu hikâyeyi kardeşime anlattım ve o da çok beğendi.
Sürekli Fa’yı çalışarak her şeyin bir nedeni ve sonucu olduğunu anladım. Komşularım bana şimdi nasıl davranırsa davransın, geçmişte onları incitmiş olabileceğim için onlara karşı içimde hiçbir kötü şey tutamam. Önceki yaşamlardan birikmiş olan tüm karmik borçları ödemem gerekiyor. Benim için çatışma yarattıkları için minnettar olmalıyım. Bana karakterimi geliştirme fırsatı verdiler ve kazanca olan bağlılığımı bırakmama yardımcı oldular. Beni daha hoşgörülü hale getirdiler.
Anlayışım değiştikten sonra her şey düzelmeye başladı. Her iki taraftaki komşular da kardeşimle ve benimle uzlaşmak istediler. Uzak akrabaların yakın komşular kadar önemli olmadığını, bu yüzden iyi geçinmemiz gerektiğini söylediler. Sağ taraftaki komşu bana istediğim zaman yüksek ya da alçak bir kulübe inşa edebileceğimi söyledi. Özür diledim ve o gün onlarla tartışmamın yanlış olduğunu kabul ettim. Dostluğumu göstermek için onlara birer hediye verdim. Çok mutlu oldular. Gerçekten de Shifu’nun dediği gibi oldu:
"İmkânsızmış gibi göründüğünde ve imkânsız olduğu söylendiğinde bir deneyin ve gerçekten imkânsız olup olmadığını görün. Bunu gerçekten yapabildiğiniz zaman göreceksiniz ki: “Söğüt ağaçlarının gölgesinden geçtikten sonra, ilerde pırıl pırıl çiçekler ve bir başka köy olacaktır." (Zhuan Falun, Dokuzuncu Ders)
Gong ve xinxing’in testlerle geliştirildiğini fark ettim. Shifu’ya 28 yıllık xiulian uygulamamda bana Fa’yı öğrettiği için çok minnettarım. O bana öfkeyi yok etmem ve zorlukları aşmam için rehberlik etti. Şimdi parlak bir geleceğe adım atabilirim.