Komünist Manifesto’ya uygun olarak, ÇKP her zaman dünyayı hâkimiyet altına almayı hedeflemiştir. Mao Zedong, “tüm insanlığı kurtarma” çağrısında bulunmuş ve komünist devrimi küresel olarak ihraç ederek komünizmin kızıl bayrağını dünyanın her köşesine dikmek istemiştir. Özgür dünyanın lideri konumundaki ABD, ÇKP tarafından en büyük düşman olarak görülmüştür. “Kahrolsun Amerikan emperyalizmi” sloganı, ÇKP’nin Çin vatandaşları arasında nefret uyandırmak için sıkça kullandığı bir slogandır. On yıllarca süren beyin yıkama sonucu, bugün birçok Çinli, sebebini açıklayamasa da ABD’ye derin bir nefret beslemektedir.

1966-1976 yılları arasındaki Kültür Devrimi’nin yıkıcı etkileri, Çin ekonomisini neredeyse tamamen mahvetmiştir. Hayatta kalmak için ÇKP, “reform ve dışa açılma” politikasını benimsemiştir. Ancak ÇKP lideri Deng Xiaoping, ABD ile savaşın kaçınılmaz olacağını iç toplantılarda itiraf etmiştir. İki ülke arasındaki güç farkı nedeniyle ÇKP, “göze batmamaya çalışmak ve zamanını bekleme” stratejisini benimsemiştir.

Bu kurnaz yaklaşım, Batılı liderleri, ÇKP’nin Sovyetler Birliği gibi bir tehdit oluşturmayacağına inandırmıştır. Ayrıca, bazı Batılı politikacılar, ekonomik büyümenin ÇKP’yi değiştireceği ve Çin’i özgürlük, demokrasi ve insan haklarına sahip bir ülke haline getireceği gibi naif bir düşünceyle hareket etmiştir. Bu nedenle, bu ülkeler Çin’e cömertçe finansal sermaye, teknoloji ve küresel pazar desteği sağlamıştır.

Bu destek sayesinde, ÇKP’nin ekonomisi ve askeri gücü büyük ölçüde artmıştır. Kendini yeterince güçlü gördüğünde ise ÇKP, yavaş yavaş maskesini indirmiştir. 2017’deki 19. Ulusal Kongre’nin ardından ÇKP’nin üst düzey liderleri, ilk Ulusal Kongre’nin yapıldığı Şanghay’da toplanmış ve “orijinal hedefimizi asla unutmamalıyız” diye yemin etmişlerdir.

2013 yılında ÇKP liderliği, “insanlık için ortak bir kader topluluğu” önerisini ortaya atmıştır. Bu ifadenin resmi çevirisi daha sonra tonunu yumuşatmak için “insanlık için ortak bir gelecek topluluğu” olarak değiştirilmiştir. Esasen bu, ÇKP liderliğinde yeni bir dünya düzeni kurulması anlamına gelmektedir.

Bu hedefe ulaşmak için ÇKP, Batılı ülkeleri bölmeye çalışmıştır. Avrupa’yı ABD’den uzaklaştırma, diğer ülkelerdeki politikacılar üzerinde nüfuz satın alma, “Bir Kuşak, Bir Yol” girişimiyle nüfuz alanını genişletme, denizaşırı askeri üsler inşa etme ve renminbi’yi (RMB) uluslararasılaştırma, ABD dolarını zayıflatma ve nihayetinde RMB’nin doları yerine geçmesini sağlama gibi yöntemler kullanmıştır.

ABD’nin ekonomik, teknolojik ve askeri gücünü zayıflatmak için ÇKP, “sınırsız savaş” yöntemlerine başvurmuştur. Buna bilgi savaşı, siber savaş, psikolojik savaş ve uyuşturucu savaşı gibi yöntemler dahildir.

Mao, bir keresinde “Kaleler, içeriden fethedilmesi en kolay olanlardır” demiştir. ÇKP, politikacıları rüşvetle satın almanın ve kurumlara sızmanın yanı sıra, ABD’yi içeriden karıştırmak için ırksal çatışma ve nefreti körükleyerek Amerikalıları birbirleriyle çatışmaya yönlendirmiştir. Ayrıca, ABD’ye büyük miktarlarda fentanil ve diğer ölümcül uyuşturucular ihraç etmiştir.

Batı ülkelerinin düşüşte olduğunu algılayan ve Çin’deki iç krizlerden dikkatleri başka yöne çekmek isteyen ÇKP liderleri, yurt dışında riskli hamleler yapma eğiliminde olabilir. ABD’yi alt etmek, dünyayı hâkimiyet altına alma yolunda kritik bir adımdır.

ÇKP’nin küresel hırsları, yalnızca ABD için değil, tüm insanlık için büyük bir tehdittir. Karl Marx’ın yazılarından günümüz ÇKP’sinin acımasızlığına kadar, ÇKP’nin hedeflerine ulaşması halinde dünyanın ne hale geleceği açıktır. ÇKP’nin hedefleri ve yöntemleri hakkında daha fazla bilgi, Çin Komünist Partisi Üzerine Dokuz Yorum kitabında bulunabilir.

Daha fazla insanın bu küresel tehdidin gerçeklerini öğrenmesini umuyorum. Özgür dünya ve insan hakları, ÇKP ve onun geniş kapsamlı etkisi reddedilmeden korunamaz.

Orijinal Çince makale