(Minghui.org) Ben 24 yıldır Falun Gong uyguluyorum ve uygulama yolu boyunca birçok mucize yaşadım. Özellikle 2021 yılında yaşadığım bir deneyimi paylaşmak istiyorum. Beni kurtardığı için Shifu Li Hongzhi'ye minnettarım!
Ekim 2021'de, 72 yaşındayken, yanlışlıkla üçüncü kat penceresinden düştüm. Ağır bir şekilde garajın girişindeki çimento zemine düştüm. Önce ayaklarım yere bastı, ardından vücudum geriye doğru düştü ve başım büyük bir "patlamayla" yere çarptı. Garajdaki güvenlik görevlisi şok olmuştu. Hemen bağırdım, "Kurtarın beni, Shifu! Kurtarın beni, Shifu!" Shifu 'nun koruması altında, kafamda bile hiçbir dış çürük yoktu. Bu ortalama bir yaşlı insanın başına gelseydi, böyle bir kazada gerçekten ölmese bile en azından kafası kanardı.
Ambulans geldiğinde ve doktor manzarayı gördüğünde, diğerlerine beni dikkatlice sedyeye taşımaları talimatını verdi. Hastaneye vardığımda tek kişilik bir odaya alındım ve röntgen için monitöre bağlanmadan hemen önce oksijen verildi. Röntgenler çok net bir şekilde bel ve kuyruk sokumu omurlarımın düşme sırasında kırıldığını gösterdi. Buna ek olarak kaburgalarımda kırık ve sol topuğumdaki küçük kemiklerde büyük hasar vardı.
Röntgen bulgularını değerlendirdikten sonra doktor hemen bir kritik hastalık bildirimi hazırladı ve yakınlarımdan bunu imzalamalarını istedi, "Bu yaşta bu kadar yüksekten düştükten sonra ağır yaralandı. Her an ölme ihtimali var. Ölmese bile ömür boyu felçli kalacaktır" dedi. Doktor ekledi, "Yatağa bağlıyken yatak yarası olmasını önlemek için vücudunu döndürmeye yardımcı olabilecek bir yatak satın alabilirsiniz. Şu anda onu sadece gözlemleyebiliyoruz."
Ben hastane yatağında sersemlemiş bir halde yatarken ve içimden "Kurtar beni Shifu!" diye bağırırken, koğuşun dışında usulca fısıldaşan akrabalarımın yüzlerini hüzün kapladı.
Ertesi sabah saat 3'te vücudumda dolaşan güçlü bir sıcak akımla uyandım. Shifu’nun beni kurtardığını ve egzersizleri yapmam için bana işaret ettiğini biliyordum. Gövdemi ve ayaklarımı hareket ettiremiyordum ama ellerimi hareket ettirebiliyordum. Egzersizler için formülleri okudum ve yatakta egzersizleri yaptım. Hareketleri yapmak için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım. Bitirdikten sonra Shifu 'ya dedim ki, "Lütfen bana yardım edin Shifu! Oturmak ve beşinci egzersizi yapmak istiyorum." Shifu’nun yardımıyla doğruldum.
Bacaklarımın morumsu siyaha döndüğünü ve çok şiştiğini gördüm. Onları hareket ettiremiyordum. Bacaklarımı zorlayarak oturma pozisyonuna getirdim ve egzersizi yapmaya başladım. Başladığımda tüm beynimin bir ateş çukuru kadar sıcak olduğunu hissettim. İlginç bir şekilde, vücudum sanki biri vücudumu yukarı doğru çekiyormuş gibi sıcak ve çok rahat hissediyordu. Bedenimi ayarlayanın ve beni kurtaranın Shifu olduğunu biliyordum. Meditasyonu bitirene kadar gözyaşlarım yanaklarımdan aşağı aktı.
Yatakta ayakta durma egzersizleri yaptım ve her gün meditasyon yapmak için oturdum. Beni gören doktor, bel ve kuyruk kemiği omurları kırıldıktan sonra birinin bu kadar çabuk ayağa kalkmasının inanılmaz olduğunu düşündü. Doktor, hastane müdürüne gelmesini söyledi ve her ikisi de yüzlerinde inançsız bir ifadeyle ayrılmadan önce birkaç dakika beni izlediler.
Yaklaşık on gün boyunca egzersizleri yaptıktan sonra göğsümdeki ve göğüs kafesimdeki şişlikler kayboldu. İşte o zaman göğüs kafesimin tamamının değiştiğini fark ettim. Çocukken kalsiyum eksikliği nedeniyle iyi gelişmemiştim ve düz bir göğsüm vardı. Ama şimdi, düz göğüs ortadan kalkmıştı. Göğsüm deforme olmuş ve kaburgalarım kırılmıştı. Ama iç organlarımın zarar görmemiş olması bir mucize idi.
Uygulayıcılar durumumu duyduktan sonra bana destek olmak için her gün hastaneye geldiler. Ayrıca Shifu’nun ders kayıtlarını ve egzersiz müziğini de gönderdiler. Onları her gün dinledim.
Shifu’nun yardımı ve uygulayıcıların desteği ile vücudum her gün sıcak ve rahattı. Hiç acı hissetmedim ve hızlı bir şekilde iyileştim. Shifu’nun benim için acıya katlandığını biliyorum. Teşekkür ederim, Shifu!
Yanımdaki odada bulunan hasta omurgasını incitti ve geceleri uyuyamıyordu. Ağrı kesici almak zorunda kalıyordu. Ben ağır yaralanmış olmama rağmen hiç acı hissetmedim ve çabucak iyileştim. Doktorlar beni her gördüklerinde mutlu oluyor ve şaşırıyorlardı. Baş cerrah beni her gördüğünde başparmağı ile onayladı ve "Falun Gong olağanüstü" dedi. Doktorlar Dafa'nın mucizelerine tanık olma fırsatı buldular!
Bir hafta sonra artık kritik durumu atlattığımda doktor ayaklarımdan ameliyat yaptı ve çelik iğneler taktı. Dikişlerin 15 gün sonra alınabileceği ve üç ay sonra yataktan kalkabileceğim söylendi. Yürümeye başlamadan önce bir süre ayakta durma alıştırması yapmam önerildi. Doktor bana bir ağrı kesici ilaç reçetesi verdi ve "Anestezinin etkisi geçtikten sonra ağrın olacak. Eğer ağrı kesiciler işe yaramazsa, ağrı kesici iğne de yaptırabilirsiniz. Bacaklarınız ciddi şekilde yaralandığı için derinizin bir tabakası soyulacak."
Ameliyattan sonra hiç ağrı hissetmedim. Herhangi bir ağrı kesici almadım ya da derimin herhangi bir tabakası soyulmadı. Yaranın üzerinde sadece küçük bir kabuk vardı. Yaralanmamın 20. günü olan ertesi gün dikişler alındıktan sonra yataktan indim ve ayakta durma egzersizlerini yaptım. Tuvalete de kendim gittim. Bir ay sonra koğuşta yavaş yavaş yürümeye başladım. Hastane personeli koltuk değneği kullanmamı söyledi ama Shifu Li beni koruduğu için hayır dedim.
Yürüyebildiğim zaman taburcu edilmeyi talep ettim ama ağabeyim bunu onaylamadı. İki komşusunun düştüğünü ve üç aydan kısa bir süre içinde öldüklerini söyledi. Doktorun beni bir süre daha gözlemlemesini istedi. Ablam beni ziyarete geldiğinde, doktor daha önce ölebileceğimi veya felç olabileceğimi söylediği için bana şüpheli gözlerle baktı. Bana yataktan inmemi ve yürümemi söyledi. Ona gösterdikten sonra, "Gerçekten gözlerime inanamıyorum. Gerçekten yürüyebiliyor olman mucizevi!" dedi.
İki ay sonra, kardeşim moralimin iyi olduğunu ve yavaşça yürüyebildiğimi gördükten sonra taburcu olmama izin verdi. Yalnız yaşıyorum, bu yüzden küçük kız kardeşim, baldızım ve yeğenim birkaç günde bir bana market alışverişi ya da yemek getiriyorlardı. Ev işlerinin geri kalanını kendim yapıyordum. Taburcu olduktan 20 günden fazla bir süre sonra merdivenlerden inebiliyor (altıncı katta oturuyorum ve asansör yok) ve yiyecek almak için dışarı çıkabiliyordum. Yemek pişirebiliyor, çamaşır yıkayabiliyor ve ev işi yapabiliyordum. Artık akrabalarımın yardımına ihtiyacım yoktu. Küçük kız kardeşimin kızı dışarı çıkabildiğimi ve hatta ev işi yapabildiğimi gördüğünde buna inanamadığını söyledi. Kız kardeşimin arkadaşları da "Falun Gong sayesinde kız kardeşin bu kadar çabuk iyileşebildi." dediler.
Bir gün bile koltuk değneği kullanmadım ve şimdi yokuşları tırmanabiliyor ve diğerleri gibi normal yürüyebiliyorum. Benim durumumu bilen doktorlar, hemşireler, ailem ve arkadaşlarım Dafa'nın mucizevi gücüne tanık oldular.