(Minghui.org) Çin Komünist Partisi (ÇKP) Temmuz 1999'da Falun Dafa'yı bastırmaya başladıktan sonra birçok kişi beni çeşitli şekillerde destekledi. Sonsuza kadar minnettar olacağım çünkü yaptıkları sadece bana değil kendilerine de yardımcı oldu.

Kocam

Kocam bir devlet çalışanı ve zulüm başladıktan sonra yoğun baskıyla karşılaştı. Ama tereddüt etmeden beni destekledi.

Eyalet temyiz ofisine itiraz etmeye karar verdim. Ayrılmadan önce eşime banka kartımızın şifresini ve diğer önemli şeyleri söyledim. Beni durdurmadı ve “Yakalanırsan, gözaltına alınırsan çocuğumuzla birlikte seni ziyaret edeceğim” dedi.

İşten sonra eve geldiğimizde sık sık televizyonu açardık. Ama ÇKP'nin karalayıcı propagandasını izlemek istemezdim. Eşim de televizyonu açmazdı.

Bir gün bir polis memuru kocamı gördü ve şöyle dedi: "Karınıza (Falun Dafa uygulamaması için) dikkat etmelisiniz..." Sözünü bitiremeden kocam şöyle dedi: "O iyi. Neden onu izlemem gerekiyor?” Memur nasıl cevap vereceğini bilemedi ve gitti.

Kardeşim ve Yengem

Zulüm başladıktan sonra Falun Dafa kitaplarımı saklayacak güvenli bir yere ihtiyacım vardı. Yardım edip edemeyeceklerini sormak için erkek kardeşime ve yengeme gittim. "Sorun değil. Onları burada tutabilirsin," diye yanıtladı yengem. Desteklerinden dolayı çok mutlu oldum.

Çiftin kızı daha sonra yurtdışındaki bir şirkette iyi maaşlı bir iş buldu. Yeni bir daire, güzel mobilyalar ve elektronik eşyalar satın aldılar. İyiliklerinin karşılığını aldıklarını inanıyorum.

Yöneticilerim

Şirketin şubesindeki tek uygulayıcı bendim. Zulüm başladıktan sonra üst düzey yetkililer işverenime beni günün her saati izlemesini söyledi. Amirim, “Bunu [onu günün her saati izlemeyi] nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bir otel odası kiralayıp bütün gün onu orada izleyemeyiz.” diyerek reddetti. Birkaç yıl sonrasına kadar bunu bilmiyordum.

Yeniden yapılanma nedeniyle şirketimizin şubesi faaliyetlerini durdurdu ve yöneticiler (ben de dahil) şirket merkezine nakledildi. Falun Dafa uyguladığım için merkez başlangıçta beni kabul etme konusunda isteksizdi. Ancak amirim beni şiddetle tavsiye etti ve şöyle dedi: "Falun Dafa'yı uygulamada yanlış bir şey yok. Harika bir kişiliğe sahip ve becerileri birinci sınıf. Hiç sorun yaratmaz." 20 yıl sonrasına kadar bunun farkında değildim.

Zulmün en yoğun olduğu zamanlarda, üst düzey yetkililer her departmana Falun Dafa'ya saldırmak için toplantılar düzenlemelerini söyledi. Bir bölüm müdürü beni buldu ve “Bize böyle bir toplantı yapmamız söylendi. Sizi hedef almayacak ve katılmak zorunda değilsiniz. Bunun için neden zaman harcadığımızı bilmiyorum.” dedi. Sonunda toplantının gerçekleşmemesine sevindim; aksi takdirde birçok kişi Falun Dafa'ya iftira atmak zorunda kalacaktı. Bu direktör daha sonra genel merkezde daha yüksek bir pozisyona terfi etti.

İş Arkadaşlarım

Bölümümde yaklaşık 30 kişi vardı ve ayrıca bazı alt düzey çalışanları da yönetiyorduk. O yıllarda hiç kimsenin Falun Dafa'ya karşı bir şey söylediğini duymadım. Hem amirim hem de iş arkadaşlarım bana güvendi ve beni korudular.

Bazen iki kişi tartıştığında ve bir taraf diğerine inanmadığında biri şunu önerirdi: "Hadi gidip Yan'a (ben) danışalım. O yalan söylemez." Bazen şirketin güvenlik ofisi beni araştırması için birini gönderdiğinde, amirim ve iş arkadaşlarım o kişiyi uzaklaştırırdı.

Zulüm başladıktan sonra birisi iş yerindeki bir bilgisayardan Minghui web sitesine erişti. Polis gelip bilgisayarı buldu. Memurun yanındaki bir iş arkadaşım, “O bilgisayarı kimin kullandığını bilmiyoruz. Buraya sık sık insanlar gelip giderler.” dedi. Dolayısıyla soruşturma orada durdu ve ben etkilenmedim. O arkadaş daha sonra şubemizin bölüm müdürü oldu.

Özet

O yıllarda, inancımdan dolayı işyerimde neredeyse hiç kötü muameleye maruz kalmadım. O karanlık günlerde yardım edenlere teşekkür etmek istiyorum. Onlar adına mutluyum çünkü dürüstlüklerinin onlara bereket getireceğini biliyorum. Ayrıca Falun Dafa'nın kurucusu Shifu Li'ye her şey için teşekkür etmek istiyorum.