(Minghui.org) Annem 1998 yılında Falun Dafa (Falun Gong olarak da bilinir) uygulamaya başladı ve bana uygulamayı tanıttı. O zamanlar sadece küçük bir çocuktum, Fa'yı çalışmak ve egzersizleri yapmak konusunda gayretliydim. Ancak hemen ertesi yılın yazında, uygulama Çin'de yasaklandı ve Komünist rejim ülke çapında zulmü başlattı.

Annem inancından dolayı birçok kez gözaltına alındı ve iki yıl zorunlu çalışmaya mahkûm edildi. Bir zamanlar destekleyici olan babam, şimdi annem ve benim uygulama yapmamıza karşıydı. Dafa uygulamasını tamamen bırakmamış olsam da, yavaş yavaş gevşedim. Sıradan insanların büyük boya kazanına daldığımda, onlardan biri gibi olmaya başladım.

Üniversiteden mezun olduktan sonra, yabancı bir ülkede lisansüstü programa kabul edildim ve Çin'den ayrıldım. İnancımı özgürce uygulayabildiğim için, derecemi aldıktan sonra kalmayı seçtim. Bunlarla Shifu'nun benim için çizdiği yolun bu olduğunu düşündüm.

Annemin Yakın Zamandaki Tutuklanması

Aralık 2019'da annemi aradım ama ona ulaşamadım. Babamı aramak için ertesi sabahı bekledim. Üzgündü ve annemin bir gün önce işten eve geldiğinden beri kayıp olduğunu söyledi. Apartman dairelerinin kapısının kilitli olmadığını ve ışıkların yandığını görmüş. Birinin yatak odalarını aradığı belliydi. Annemin Dafa kitapları, cep telefonları, bilgisayarı ve yazıcısı gitmişti ve annem bir daha eve gelmedi. Kalbim sıkıştı; tekrar tutuklandığını biliyordum.

Bu ilk kez olmuyordu. Annem en son götürüldüğünde, polis memurları gecenin bir yarısı kapıyı tekmelediler ve arama izni olmadan evimizi yağmaladılar. Annemi alıp kişisel eşyalarına el koydular.

Bir arkadaşım babamın annemin serbest bırakılması için dilekçe vermesini önerdi ama babam tereddüt etti. Bir keresinde karakola gitti. Bir memur ona annemin birkaç gün içinde serbest bırakılacağını söyledi. Babam ona inandı ve serbest bırakılması için uğraşmayı bıraktı. Bekledi ve bekledi, ama sonunda annem iki yıl zorunlu çalışmaya mahkûm edildi.

O zamanlar gençtim ve neler olup bittiğini tam olarak anlayamıyordum, ayrıca bu konuda gerçekten bir şey de yapamıyordum. Bu sefer aynı şeyin olmasına izin vermemeye karar verdim—annemin serbest bırakılması için ne gerekiyorsa yapmaya kararlıydım!

Bir Strateji Oluşturmak

Daha önce hiçbir Çin hükümet kurumuna dilekçe vermemiştim, bu yüzden nereden başlayacağım konusunda hiçbir fikrim yoktu. Bölgemdeki birkaç uygulayıcıyla iletişime geçtim ve yerel Falun Dafa Derneği'ne bilgi verdim. Koordinatörden, uygulayıcıların annem için doğru düşünceler gönderebileceklerini ve bana bazı önerilerde bulunabileceklerini umarak haberi yerel e-posta listemize iletmesini istedim.

E-posta gönderildikten sonra çok sayıda cevap geldi. Birçok uygulayıcı bizleri desteklediğini söyledi. Birkaç uygulayıcı benimle iletişime geçti ve uygulayıcıların serbest bırakılması için dilekçe verme veya böyle bir çaba nedeniyle serbest bırakılma deneyimlerini paylaştı. Annemin serbest bırakılması için nasıl bir yol izleyeceğime dair bazı fikirler ve kabataslak bir plan oluşturmaya başladım.

Çin'deki uygulayıcıların kolluk kuvvetlerine dilekçe vermesi sonucunda başarıyla kurtarılan bir uygulayıcı bana harika ipuçları verdi. Annemin tutuklanmasının ayrıntılarını, faillerin iletişim bilgileri de dahil olmak üzere en kısa sürede Minghui web sitesine ve The Epoch Times'a göndermemi önerdi. Bu şekilde, küresel RTC platformundaki uygulayıcılar annemin davasında yer alan kişilere gerçeği açıklayan telefon görüşmeleri yapmaya başlayabilirdi.

Bir dilekçe başlatmanın ve çevrimiçi imza toplamanın, Çin dışındaki insanlara zulmü ifşa etmenin ve farkındalık yaratmanın etkili bir yolu olduğunu söyledi. Ayrıca yerel Çin Büyükelçiliğine, hükümet yetkililerine, Çin'de görev yapan büyükelçiye ve Uluslararası Af Örgütü'ne yardım istemek için yazabilirdim. Uluslararası Af Örgütü'nün davasına katılımının, onun nihai serbest bırakılmasında hayati bir rol oynadığını söyledi. Deneyimi ve tavsiyeleri bana sadece nereden başlayacağım konusunda net bir yön vermekle kalmadı, aynı zamanda beni oldukça motive etti ve umut verdi.

Babamın Olumsuz Tepkileri

Elbette, büyük planlarımı uygulamaya başladığımda, hemen ardından sıkıntılar geldi. Karşılaştığım en büyük engel, uygulayıcı olmayan babamın yardım etmeye istekli olmamasıydı. Orada bizzat yaşamadığım için, işleri halletmek için Çin'deki aileme güvenmek zorunda kaldım.

Babam, Dafa'nın iyi olduğunu ve insanlara dürüst ve iyi kalpli olmayı öğrettiğini biliyordu. Yine de annemin defalarca tutuklanması ve zorunlu çalışma cezası alması nedeniyle, doğuştan temkinli olan babam artık uygulama yapmamıza karşıydı. Kızgınlığı, annemin en son tutuklanmasıyla daha da güçlendi.

Sorduktan sonra, babam annemin nerede tutulduğunu öğrenmek için birkaç kez polis karakoluna gitti. Ancak birkaç sonuçsuz müracaattan sonra, bana bir daha oraya gitmek istemediğini söyledi. Polisin ona Falun Gong davaları için protokollerin tipik bir ceza davasından çok daha karmaşık ve zor olduğunu söylediğini anlattı; polis, annemin ne kadar uzun bir ceza alacağından bile emin değildi.

Babamın annemi ziyaret etmesine izin verilmiyordu ve her seferinde geri çevriliyordu. Ona söyledikleri tek şey resmi bir bildirimi beklemesiydi. Sinirlenen babam, annem ve benim neden Komünist rejimin hedef aldığı bir uygulamaya uymak zorunda olduğumuzu sordu. Uzun zaman önce hükümetten vazgeçtiğini söyledi.

Babamın şikayetlerini ve cesaret kırıcı sözlerini benim için bir müdahale ve bir sınav olarak gördüm; eski güçler çabamı sürdürmemi engellemeye çalışıyordu. Taktiklerini gördüm ve eski güçlerin tüm ayarlamalarını ortadan kaldırmak için güçlü doğru düşünceler gönderdim, onlara istismar edebilecekleri hiçbir boşluk bırakmadım. Aynı zamanda babamı kontrol eden tüm kötü unsurları ortadan kaldırdım; Dafa uygulayıcılarının aile üyelerini uygulayıcılara müdahale etmek ve onları zulmetmek için kullanmalarına izin verilmez.

Böyle zor durumlarla karşı karşıya kalan sıradan bir insan olumsuz duygular besleyebilir, ancak Fa-düzeltme döneminin Dafa uygulayıcıları olarak doğru düşünceleri korumalı ve başkalarının olumsuzluğundan etkilenmemeliyiz. Dahası, sıradan insanların gerçeği görmelerine ve doğru düşüncelerini merhametimizi ve iyi kalpliliğimizi göstererek ilham konusu olmalıyız. Shifu’ya eski güçlerin istediklerini elde etmelerine izin vermeyeceğime söz verdim; hiçbir sorun kalbimi değiştirememeliydi!

Gerçeği Görmesi İçin Babama Yardım Etmek

Kendi kendime babamın tepkisinin polis karakolunda yaşadığı tatsız bir deneyimin sonucu olabileceğini söyledim. Onu rahatlattım ve ne olduğunu sordum. Gerçekten de polisin onu uzaklaştırmak için her türlü bahaneyi kullandığını söyledi. Ya onu tamamen görmezden gelip ortada bıraktılar ya da aptal gibi orada dururken alaycı yorumlar yaptılar. Polis karakoluna gitmenin amacını ne olduğu anlayamadığını ve bunu tamamen zaman kaybı olarak gördüğünü söyledi.

Babamın stresle baş edemediğini bildiğim için, bu durumun ona verdiği acıyı ve kaygıyı hayal edebiliyorum. Kendimi onun yerine koymam ve duygularına karşı daha anlayışlı olmam gerektiğini biliyordum. Olaya onun bakış açısından baktığımda, neler yaşadığını daha iyi anlayabildim. Babamın hayal kırıklığı, yaptığı şeyde umut ve amaç görememesinden kaynaklanıyordu.

Sorunun özüne inmek için, gerçeği babama derinlemesine açıkladım ve kolluk kuvvetlerine neden dilekçe verdiğimizi anlamasına yardımcı olmaya çalıştım. Falun Dafa'yı uygulamak ve Dafa kitaplarını bulundurmak Çin'deki yasalara aykırı değildir, hiçbir kanun maddesi bunu yasadışı saymamaktadır. Aslında, yasal bir dayanak olmadan, polisin annemi keyfi olarak tutuklaması ve gözaltına alması yasa dışıdır. Polise dilekçe vermek, bu tür yasa dışı davranışları ifşa etmektir ve tam da bu sebepten dolayı babamı engellemeye çalıştılar.

Ne yazık ki babam ikna olmamıştı. "Çin'de her şey Çin Komünist Partisi'nin (ÇKP) elinde. Yapabileceğimiz hiçbir şey yok." Ona dedim ki "Başlamak için, polis memurlarına bu zulümdeki rollerini yeniden gözden geçirmelerini söyleyebiliriz. Onlara ÇKP'nin yeni bir kanun yürürlüğe koyduğunu ve bu kanuna göre her kanun uygulayıcısının emekli olduktan sonra bile parçası olduğu tüm haksız mahkûmiyetlerden sorumlu olduğunu söyleyin. Bu nedenle, masum Falun Dafa uygulayıcılarına zulmetmeye katılmak, gelecekte onlara kesinlikle olumsuz sonuçlar getirecektir.”

“Eğer bu yolda devam ederlerse, suçlarını internette ifşa edeceğiz. Uluslararası insan hakları örgütleri, uygulayıcıların Çin'de yaşadıkları baskının gayet farkındalar ve durumlarına anlayış duyuyorlar. Bize muazzam yardım ve destek sağladılar. ABD Kongresi, Falun Dafa zulmüne karışan Çinli kolluk kuvvetlerine yaptırım uygulamak için bir yasa çıkardı. ABD finans kurumlarındaki banka hesapları dondurulacak. Kendileri, eşleri ve çocukları ABD'ye ve topraklarına giremeyecek.

“Bu yozlaşmış yetkililer yüz binlerce yuan rüşvet aldılar. Amaçları kendileri ve aileleri için özgür bir ülkede iyi bir hayat yaratmak değil mi? Ancak zulme katılırlarsa, Amerika Birleşik Devletleri'nde rahat bir emeklilik hayallerini unutabilirler. Paraları olsa bile vize alamayacaklar. Eminim yaptıklarından dolayı da endişelidirler. ÇKP'nin onları ne zaman terk edip günah keçisi olarak atacağını kim bilir. Kesinlikle iyi sonuçlanmayacak.”

Babam dinlerken sakinleşti. Bitirdiğimde, "Bütün bunlar doğru mu?" diye sordu. Ona güvence verdim, "Evet. Hepsi doğru. Şu anda uluslararası bir örgüt Falun Dafa'ya yapılan zulmü araştırıyor. Çinli yetkililer ve kolluk kuvvetlerinin telefon numaraları, adresleri, aile üyeleri vb. ile birlikte uzun bir listesinin olduğu bir veri tabanı oluşturdular. Eğer birinin adı bu veri tabanındaysa, saklanacak hiçbir yeri olmayacak." Tüm bunları öğrendikten sonra, babamın özgüveni katlanarak arttı. Annemin serbest bırakılması konusunda umutluydu ve bana yardım etmeye devam edeceğini söyledi.

Babamın Bir Avukatla Görüşmesi

Annem aile ziyaretine izin verilmese de bir avukatla görüşmesine izin verilecekti. Bir uygulayıcı, onu temsil etmeye istekli bir avukat bulmamızı önerdi. Bu şekilde avukat onunla görüşebilir ve durumunu görebilirdi. The Epoch Times tarafından uygulayıcıları temsil ettikleri için olumlu bir şekilde duyurulan birkaç avukatla iletişime geçtim. İlk avukatla iletişime geçmek için bir dizi engelle karşılaştım, ancak ikinci avukatla başarılı bir şekilde bir görüşme ayarladım.

Babam gidip avukatla görüştü. Babam ona annemin tutuklanması ve gözaltına alınması hakkında bilgi verirken adam dikkatle dinledi, iç çekti ve başını salladı. Falun Gong'a büyük hayranlık ve saygı duyduğunu ifade etti ve uygulayıcıların inanılmaz olduğunu söyledi. Çin hükümetinden derin bir hayal kırıklığına uğramıştı çünkü adalet aramak için başvurulabilecek hiçbir yer yoktu.

Avukat yardım etmek istedi ve hatta yasal ücretlerinden bile vazgeçti. Ancak geçmişte uygulayıcıları temsil ettiği için ağır cezalar almıştı ve başka bir dava almaya hazır değildi. Adalet Bürosu'nun avukatların artık mahkemede Falun Gong uygulayıcıları için "suçsuz" iddiasında bulunamayacakları yönünde yeni bir kural koyduğunu söyledi. Babama, "Ama uygulayıcılar masum. Vicdanıma karşı gelip onlar için nasıl 'suçlu' diyebilirim?" dedi.

Annem için bir avukat tutmayı başaramasak da toplantı babama söylediklerimi doğruladı ve güvenini güçlendirdi. Babam artık Dafa'nın ne olduğunu çok daha iyi anlıyor ve uygulayıcılara daha fazla saygı duyuyordu.

Ailelerimize gerçeği derinlemesine açıklamanın kesinlikle çok önemli olduğunu fark ettim. Sadece sevdiklerimizin Dafa hakkındaki yanlış anlamalarını düzeltmelerine ve Komünist rejim tarafından misilleme korkusunu ortadan kaldırmalarına yardımcı olduğumuzda, zulme direnmede yanımızda sağlam bir şekilde durma cesaretini kazanabilirler.

Zamana Olan Takıntım

Babam, etrafta soruşturduktan sonra annemin tutuklandığı gece neler olduğunu bir araya getirebildi ve failleri tespit etti. RTC platformundaki uygulayıcıların yıllar içinde derlediği bir veri tabanına erişim hakkım oldu. Bu, polis karakolları, polis departmanları, 610 Ofisleri ve Kamu Güvenliği Büroları dahil olmak üzere farklı bölgelerdeki ve farklı seviyelerdeki Çin kolluk kuvvetleri, yetkilileri ve memurlarının adlarının ve iletişim bilgilerinin kapsamlı bir listesidir.

Annemle ilgili davada yer alan memurlar hakkında bilgi buldum ve bunu Minghui.org ve The Epoch Times'a ilettim. Ayrıca annemin tutuklanması ve gözaltına alınmasıyla ilgili ayrıntıları içeren ve tüm bunların kanunsuzluğunu ortaya koyan İngilizce bir makale de gönderdim.

Babam, belirli bir davadan sorumlu polis memurlarının genellikle tutuklamadan sonra dosyalama sürecini desteklemeye devam ettiğini öğrendi. Davayı Savcılığa sunmadan önce kanıt toplamak için yaklaşık bir ay süreleri var ve Savcılık daha sonra nasıl ilerleyeceklerine karar veriyor. Bir uygulayıcı bana tutuklamadan sonraki ilk ayın kritik olduğunu söyledi; annemin davası Savcılığa ulaşmadan önce serbest bırakılması çok daha kolay. Savcılık bir dava hakkında karar verdikten sonra, genellikle birini serbest bırakmak çok zor oluyor ve annem büyük ihtimalle bir ceza alır. Bu uygulayıcının kendisi de Çin'de tam olarak bu süreci yaşamış ve zorunlu çalışmaya mahkûm edilmiş.

Bu uygulayıcının hikayesini duyduktan sonra, bilinçaltımda annemin serbest bırakılması için mücadele etmek üzere kendime bir aylık bir son tarih belirledim. Zamana karşı güçlü bir takıntı geliştirdim ve her geçen gün daha da kaygılı hale geldim. Sürekli olarak işleri halletmek için zamanla yarışıyormuşum gibi hissediyordum, aksi takdirde annem mahkûm edilecekti. İlerlemeye ve ilerleme kaydetmeye ne kadar bağlı kalırsam, her şeyin görünmez bir güç tarafından engellendiği o kadar çok görünüyordu.

Birçok Engelle Karşılaşmak

Minghui web sitesine ilettiğim failler listesi hemen yayınlanmadı. Bencil düşüncem yüzünden bunu çok kötü idare ettim; liste ne kadar erken yayınlanırsa, RTC platformundaki uygulayıcılar annemin davasında yer alan memurlara gerçeği açıklayan telefon görüşmeleri yapmaya o kadar erken başlayabilir. Bunun muazzam bir etkisi olur ve kurtarma sürecini hızlandırabilir. Aynı e-postayı Minghui'ye birkaç kez tekrar gönderdim ve hatta diğer uygulayıcıların hesaplarından aynı e-postayı göndermelerine yardımcı oldum. Liste sonunda yayınlandı, ancak takıntım ve sabırsızlığım nedeniyle Minghui'deki uygulayıcılar için fazladan uğraşmaları gerektiren bir çalışmaya sebep oldum. Bilgisizliğim için içtenlikle özür dilemek istiyorum.

Annemin tutuklanması konusundaki zamanlaması elverişsiz bir döneme denk geldiğini hissettim. Aralık, yerel uygulayıcıların Shen Yun tanıtımlarına yoğun bir şekilde dahil olmaya başladığı zamandır. RTC platformundaki birkaç uygulayıcıdan annemin davası için telefon görüşmeleri yapmalarını istedim. Ne kadar yardım etmek isteseler de vakitleri yoktu.

Aynı zamanda, yerel hükümet yetkilileri ve uluslararası örgütlerle iletişim kurma çabalarım hiçbir yere varamıyordu. Birçok federal kongre üyesinin görev süresi sona eriyordu ve genel seçimden önce kampanya yapmakla meşguldüler. Ofisler boştu ve hiçbir yetkiliye ulaşamıyordum.

Uluslararası Af Örgütü'ne, yerel büyükelçiliğe ve Çin'de görev yapan büyükelçilere gönderdiğim e-postalara da yanıt alamadım. Aralık ayının yarısından fazlası geçmişti ve tatiller sırasında herhangi bir yanıt alma şansımın çok düşük olacağını bildiğim için daha da endişelendim. "Bir aylık" süresinin son tarihi hızla yaklaşıyordu.

İkamet ettiğim ülkenin hükümeti Çin'e kıyasla çok daha yavaş bir tempoda çalışıyor. Aceleci görüneceğimden endişe ederek e-postalarımı hemen takip etmekten kaçındım. Tüm çabalarım durma noktasına gelmiş gibi göründüğünde, Batılı bir uygulayıcı Dışişleri Bakanlığı'nın dahil olması konusunda fazla umut beslemememi önerdi. Mantığı, insan hakları ihlallerinin Çin'de çok yaygın olmasıydı ve bakanlığın herkese yardım etmesi imkansızdı, özellikle de ben bu ülkenin vatandaşı bile olmadığım için. Uygulayıcı olmayan iş arkadaşım da benzer şeyler söyledi ve dünyadaki hükümetlerin ÇKP'nin kendi vatandaşlarını bastırma işine girmekten çok Çin ile ticari ilişkiler kurmak istediklerine dikkat çekti.

Şüphesiz, dürüst görüşleri umudumu kırdı. Yerel bir uygulayıcı Uluslararası Af Örgütü tarafından başarıyla kurtarıldığı için, yabancı hükümetlerin ve uluslararası insan hakları örgütlerinin ÇKP'ye etkili bir şekilde baskı uygulayacaklarına dair büyük umutlarım vardı. E-postaları gönderdikten haftalar sonra hiçbir yanıt alamayınca ve insanlar bana bunun olma ihtimalinin düşük olduğunu hatırlatınca artık iyimserliğimi yitirdim.

Bir Uyanış Çağrısı

Biraz teselli ve onay almak umuduyla Uluslararası Af Örgütü tarafından kurtarılan uygulayıcıyı aradım. Ama beni reddetti, "Uluslararası Af Örgütü'nün annenizin serbest bırakılmasına kesinlikle yardımcı olacağını söylemedim." Şaşkına dönmüş bir şekilde, "O zaman neden onlara yardım istemek için yazdım? Annem serbest bırakılamıyorsa, neden tüm bunları yaparak zamanımı boşa harcadım?" diye patladım.

Uygulayıcı sert bir şekilde cevap verdi, "Onlara gerçeği açıklamak için o e-postaları yazdın. Yaptığımız her şey gerçeği açıklamak ve canlı varlıkları kurtarmak içindir. Tek istediğin annenin serbest bırakılmasıysa, o zaman hala çok düşük bir seviyede xiulian uyguluyorsun." Sözleri egoma büyük bir darbe idi ve duygularımı incitti. Ama haklı olduğunu biliyordum - sorunum tam olarak buydu. Kendi başıma aydınlanmadığımı görünce, Shifu bu uyanma çağrısını ayarlamış olmalı.

Takıntılarımı Bulmak

Kendi içime ciddiyetle baktım. Öncelikle, duygusallığa güçlü bir takıntım vardı ve benmerkezciydim. Yaptığım her şey annemin serbest kalması içindi. Yardım arayarak etrafta koşturdum, kaygılı ve sıkıntılı hissediyordum. Ancak bu kadar güçlü insani kavramlar ve takıntılar söz konusu olduğunda, çabalarım evrendeki doğru varlıklar tarafından kabul edilemedi; Shifu da bana yardım edemedi. Uygulayıcı, "düşük seviyede" gelişim gösterdiğimi söylediğinde haklıydı.

İkincisi, işleri halletmeye çok bağlıydım. Diğer uygulayıcılar geçmişte başarılı kurtarmalara dair örnekler ve deneyimler paylaştıklarında, bana ilham verdiler ve umut verdiler. Ancak aynı zamanda, tüm bu adımları izlersem ve tüm bu şeyleri yaparsam, annemin serbest kalmasına kadar günleri sayabileceğim gibi bir yanlış anlayış da edindim. Soruna olabildiğince farklı şekillerde, farklı açılardan ve birçok cepheyi kapsayarak yaklaştım. Bunlardan en azından birinin işe yarayacağını düşündüm. Çılgınca çalıştım ve bunu gelişim sanarak kendimi çok fazla dağıttım.

Dahası, sonuçlara bağlıydım. İşleri ilerletmek ve sonuç almak konusunda o kadar endişeliydim ki gerçek misyonumu gözden kaçırdım: kendimi geliştirmek, gerçeği açıklamak ve canlı varlıkları kurtarmak. Duruma bir uygulayıcının bakış açısından bakamadım ve tüm bunlardaki rolümü fark edemedim. Bu boşluk eski güçler tarafından istismar edildi; planlarımın hiçbirinin işe yaramadığı yanılsamasını yarattılar.

Son olarak, sıradan insanlara aşırı derecede bağımlıydım. Uluslararası örgütlerin ve yabancı hükümetlerin Çin'deki Komünist rejim üzerinde çok fazla etkisi ve gücü olduğuna inanıyorum. "Eğer müdahale ederlerse ve ÇKP'ye baskı yaparlarsa, annem kesinlikle serbest bırakılacaktır." Ama sıradan insanları çok yüksek bir konuma yükseltmedim mi? Dafa uygulayıcılarının, Shifu’nun Fa'yı düzeltmesine ve canlı varlıkları kurtarmasına yardımcı olan kişiler olması gerekmiyor mu? Sıradan insanların bizi kurtarmasını nasıl bekleyebilirim?

Minghui Makaleleri Doğru Düşüncelerime İlham Verdi

Telefon görüşmemizden sonra uygulayıcı bana son derece faydalı olan birkaç Minghui makalesi gönderdi. İnançları yüzünden Çin'de gözaltına alınıp zulüm gören uygulayıcılar hakkında okudum, hiç korkuları yoktu ve güçlü doğru düşüncelere sahiptiler. Nerede olurlarsa olsunlar, ister polis gözetiminde, ister zorunlu çalışma kampında veya hapishanede olsunlar, bunu gerçeği açıklamak için başka bir ortam olarak gördüler. Çünkü, gerçekten, konumumuz veya koşullarımız ne olursa olsun, her zaman üç işi iyi yapma seçeneğine sahibiz.

Bu uygulayıcılar bol miktarda doğru düşünceyle gerçeği açıklamak için daha fazla fırsat yarattılar. Büyük sıkıntılar yaşamalarına rağmen, Shifu’ya ve Fa'ya tam bir inanç gösterdiler, Shifu’nun her şeyi kontrol ettiğine kesin bir şekilde inandılar ve her şeyi O'nun ayarlamasına bıraktılar.

Bu uygulayıcılarla karşılaştırıldığında, xiulian'de çok geride kaldım. Hikayeleri bana annemin ve benim ikimizin de Shifu’nun öğrencisi olduğumuzu ve Shifu’nun planına tam bir güven duymamız gerektiğini hatırlattı. Annem veya onun neler yaşadığı konusunda endişelenmeme gerek yok. Nerede olursa olsun, Shifu onu gözetliyor ve koruyor. Shifu annem ve benim için mükemmel uygulama yolları ayarladı.

Dafa uygulamasında, hiç kimse başka biri için uygulama yapamaz. Sadece insanlara anneme ne olduğunu anlatmam ve gerçeği açıklamam gerekiyor. Bu arada, takıntılarımdan kurtulmak ve kendimi geliştirmek için de çalışmalıyım.

Fa'yı Çalışarak Duygusallığımdan Kurtulmak

Takıntılarımı belirledim ve daha iyisini yapmaya karar verdim, ancak söylemesi yapmaktan daha kolaydı. Anneme karşı olan duygusallığım, sadece istediğim için hemen bırakabileceğim bir şey değildi. Onu özlüyordum ve onun için endişeleniyordum. Onunla meşgul olduğumu ve onu düşünmeyi bırakamadığımı fark ettim. Bu çok fazla acıya neden oldu ve bana işkence etti. Sık sık gözyaşlarına boğuldum ve kontrolsüzce hıçkırdım, nefes almak için çırpınıyordum. Her sabah gözlerimi açar açmaz göğsümde muazzam bir ağırlık hissediyordum ve nefes alamıyordum. Bu her gün devam etti.

Doğru düşüncelerimi güçlendirmek için yapabildiğim tek şey Fa'yı çalışmaktı. Zhuan Falun'un Dördüncü Dersinde "Karmanın Dönüşümü"nü okuduğumda kendime "Şu anda çok fazla acı çekmiyor muyum?" diye sordum. O zaman bu, karmamın erdeme dönüştüğü anlamına geliyor. Ne kadar çok dayanırsam, dönüşüm o kadar büyük olur. Duygusallığımın özünden kurtulabilirsem, gelişeceğim ve yükseleceğim. O zaman gong'um da artmaz mıydı? Ne harika bir şey—bundan birçok şekilde faydalanabilirdim.” Duygusallığımın acısından kurtulabileceğime inanıyordum. Bunu başarabileceğimi biliyordum!

Güçlü doğru düşüncelerimi korudum ve Fa çalışmamı güçlendirdim. Bir sabah uyandığımda anneme olan duygusallığım, tüm endişelerimle birlikte gitmişti. Maddeler vücudumu terk etti ve artık beni etkilemiyordu. Annem tutuklandığından beri ilk kez sakin ve rahat hissettim. Çok minnettardım—Shifu qing'in özünü vücudumdan kaldırmış olmalıydı. Shifu bana yardım etti ve beni ileriye doğru itti çünkü gerçekten gelişmek istediğimi gördü.

Ancak ertesi sabah hemen endişe ve üzüntüye geri döndüm. Ama yoğunluğu azalmıştı. Fa çalışmamı güçlendirmeye devam ettikçe, hepsi tekrar gitti. Birkaç tur ileri geri gittikten sonra, acı giderek azaldı. Sonunda, beni etkileyecek veya doğru düşüncelerime müdahale edecek kadar yeterli madde yoktu.

Duygusallığımı ve sonuçlara olan takıntımı bırakmaya çalışırken, dilekçeyi ilerletmeye devam ettim. Uluslararası Af Örgütü'ne ve çeşitli yabancı hükümet kuruluşlarına ek bilgiler gönderdim. Sadece Uluslararası Af Örgütü olumlu yanıt vermiş olsa da çabalarımın boşa gitmeyeceğini biliyordum. Yabancı hükümetlere ve kuruluşlarına yazdığımda, onlara gerçeği açıklamıyor muyum?

Çin'deki Falun Dafa uygulayıcılarının son 20 yıldır amansızca zulüm gördüğünü öğrenecekler. Şimdi, önlerinde başka bir dava varken, insan haklarını ve özgürlüğü savunacaklar mı? Yoksa ÇKP'yi kışkırtmamayı ve görmezden gelmeye devam mı edecekler? Doğru ile yanlış, iyi ile kötü arasında seçim yapma şansı verildiğinde, hiçbir şey yapmamayı seçmek de kötülüğe eşlik etmektir. Bu hükümet ve uluslararası kuruluşlara yazdığımda, onlara geleceklerini seçme fırsatı vermiyor muyum?

(Devam edecek)