20 Temmuz 1999'da Pekin'de Falun Gong İçin Sesimizi Duyurma Tecrübem

20 Temmuz 1999 günü sabah saat 5.00 civarında, evimin yakınlarındaki Falun Gong uygulayıcıları, Hebei Eyaletindeki Hengshui Şehrinde Kaya Bahçesi Halk Parkı'nın önünde toplandılar.

Huzurlu bir şekilde egzersiz müziği çalmaya başlarken uygulayıcılar düzgün bir şekilde sıralaya dizildi. Egzersiz hareketlerine göre kollar yukarı yükseldi ve indi, tüm park huzur ve sükunet ile doldu taştı.

Parktaki atmosfer daha sonra aniden değişti, üniformalı ve sivil polisler, uygulayıcıları dağıtmaya başladıkça, avaz avaz bağırarak, “Falun Gong, merkezi yetkililer tarafından yasaklandı. Artık burada egzersiz yapmanıza izin verilmiyor ” diyorlardı.

Kulaklarımıza inanamadık. Bu nasıl mümkün olabilirdi? Falun Gong bize Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü ilkelerini takip etmeyi, iyi insanlar olmayı öğretirken, bu nasıl yanlış olabilirdi? Sayısız insan hastalıklarından kurtulmuştu ve Falun Gong'u uygulayarak davranışlarını geliştirmişlerdi.

Bir yanlış anlaşılma olması gerektiğine ve merkezi hükümete uygulamada kişisel olarak nasıl tecrübe yaşadığımızı ve nasıl yararlar sağladığımızı anlatmamız gerektiğini düşündük.

Bu düşünceleri göz önüne alarak Pekin'e koştuk, ancak Pekin tren istasyonundan çıkmadan önce polis tarafından yakalandık ve Fengtai Stadyumu'na götürüldük.

Stadyum ülkenin her yerinden gelmiş uygulayıcılarla doluydu. Gelişimizi yüksek bir alkışla karşıladılar, kalbimizi ısıtıp ruhlarımızı yükselttiler.

Hep birlikte oturduk ve Fa'yı çalışmak için onlara katıldık.

Okumalarımızın sesi kulaklarımda tatlı bir müzik gibiydi. Diğer tüm sesleri boğuyor ve stadyum etrafında yankılanıyordu. Kendimi büyük ve gururlu hissettim.

Okumalarımız dalgalı bir alkışla yarıda kesildi. Herkesin bakışlarını takip ettim ve renkli, dönen Falun'larla dolu bir gökyüzü gördüm!

Polis, kargaşanın ne hakkında olduğunu bulmak için geldi. Hiçbir şey göremediklerinde, görevlerine geri döndü, alkışlamaya ve okumaya devam etmek için bizi yalnız bıraktılar.

Kamyonlar dolusu uygulayıcılar gelmeye devam ediyordu ve kısa bir süre sonra stadyumda yer kalmadı.

Polis, uygulayıcıları, bulundukları illere göre gruplara ayırdı ve bizi girişte sıraya sokup, bizleri başka yerlere götürmeye hazır hale getirdi.

Bazı uygulayıcılar farklı yönlere dağılarak ayrılma fırsatını yakaladılar. Polisin, coplarını sallayarak ve küfrederek, onları toplayıp stadyuma geri döndürmesi biraz zaman aldı.

Langfang'da bir okula giden bir kamyona kondum. Kamyon karayolunda hızlanırken hava kararıyordu.

Bir uygulayıcı, polisle Falun Gong hakkında konuşmaya başladı. Diğerleri de uygulamadan elde ettikleri faydalarla ilgili kişisel hikayelerini anlatmak için katıldı.

Polislerden biri bize “Durum düzeldiğinde uygulamaya katılacağım” dedi.

Langfang okul bahçesi ciddi bir şekilde korunuyordu ve uygulayıcılara suçlu muamelesi yapılıyordu. Bir polis memuru “Neden sıraya girmediniz?” diye bağırdı.

Yerde oturan bir kadın uygulayıcı sakince ama sert bir şekilde “meditasyon yapıyorum” diye yanıtladı. Birkaç memur geldi ve onunla başa çıkmaya çalıştılar.

Bir ses “Uygulayıcı arkadaşlarla uygulayıcımızın yanında durmalıyız!” diye seslendi. Diğer uygulayıcılar kadın uygulayıcıyı çevrelemek için hızla hareket etti.

Birisi Usta’nın şiirini okumaya başladı, ardından diğerleri:

Hiçbir şeyin peşine düşmeksizin yaşa,
Burada kalmayı umursamadan öl,
Tüm başıboş (vahşi) düşünceleri temizle
Bir Buda olmaya doğru xiulian uygulamak zor değil. (Hong Yin, Varolmama)

Mısra, tekrar tekrar, tekrarlandı, diğer tüm sesleri boğarak, gecenin havasını kutsallaştırdı.

Bazı yatakhane pencereleri açıldı ve gölgeler hareketlendi. İnsanlar izliyor ve dinliyorlardı.

Ben Bir Falun Gong Uygulayıcısıyım

Bir ses yükseldi, “Ben Langfang’den bir Falun Gong uygulayıcısıyım. Falun Gong'u uygulamadan önce her türlü hastalıktan muzdariptim. Uygulamaya başladıktan sonra tüm hastalıklarım ortadan kayboldu. ”

Sesten sonra başka bir ses yükseldi. Hikayeden sonraki hikaye, duygularla ve samimiyetle, yaşamlarının nasıl olumlu bir şekilde etkilendiğini ve nihayet değiştiğini, şöhretin ve kazancın nasıl terk edildiğini ve medeni düşünceyle değiştirildiğini anlattı.

Barış ve huzur okul bahçesine indi. Sanki cennet ve dünya sessizce yüreklerini döken uygulayıcıları dinliyorlardı.

Henan Eyaletinden bir Falun Gong uygulayıcısı ve ayrıca ilçe polis şefi olduğunu belirten bir ses daha yükseldi. Bir polis memuru, “Siz polis şefi misiniz? Tüm polis gücünü utandırıyorsunuz” dedi.

Kargaşaya neden oldu. Bir grup polis coplarını kaldırdı ve konuşan uygulayıcıya doğru koştu. Yakındaki diğer uygulayıcılar hızla omuza omuza duran hoparlörün etrafında koruyucu bir kalkan oluşturdular.

Polis, uygulayıcılara coplarıyla şiddetle saldırdı ve ağır botlarıyla onları tekmeledi. Ama kimse kendinde bir acı hissetmedi.

Bu yüzden saldırganlar uygulayıcıların insan kalkanını kıramadı.

Falun Dafa Evrenin Doğru Yasası

Provasız referanslar devam etti. On binlerce rezonans kelimesi, evrenin en doğru yasası olarak Falun Dafa'ya hürmet etmek ve Dafa'ya sonuna kadar bağlılık sözü vermek için bir araya geldi.

Yeni bir ay ufukta yavaşça kaydı. Gökyüzü, ince bir gökkuşağı renginde bulutlu örtü ile örtülmüştü. Karanlık çöktü.

Gecenin derinliklerinde, Dafa uygulayıcıları çıplak yere uzandı. Yüzleri huzur ve kararlılıkla bakıyordu. Birbiri ardına yavaş yavaş uykuya daldılar.

Göksel gözleri açık olan uygulayıcılar bize daha sonra zeminin kalın, morumsu-kırmızı, tüylü bir halıyla kaplı olduğunu söyledi. Bu, neden sert zemini hissetmediğimizi, ne de üşümediğimizi açıklayabiliyordu.

21 Temmuz sabahı polisler, uygulayıcılar arasında ileri ve geri koşuyor, önceki gece konuşanları çekip alıyorlardı.

Her biri dört memur tarafından çekilip alındı ve orada bekleyen bir kamyonete atıldı.

“Onu da unutma!” diye bağırdı biri, 30 yaşlarında bir kadın uygulayıcıyı işaret ederek. Uygulayıcının yanında, yedi ya da sekiz yaşlarında bir çocuk vardı.

Birkaç memur koştu. Kadın uygulayıcı sakince çocuğunun elini tuttu, yumuşak bir şekilde, sesi biraz titreyerek, “Gel oğlum. Haydi gidelim! Shifu'ya eve gitmek için eşlik edeceğiz!”

Kahramanca tavrı sonsuza dek hafızama kazındı.

Sıcaklık, susuzluk ve açlık hissetmedik.

Güneş gökyüzünde yükseldi. Yakıcı zeminde kavurucu güneşin altında oturan uygulayıcılar, iki gündür yemek yememelerine ya da su içmemelerine rağmen, rahatsızlık hissetmediler. Sıcaklığı hissetmemenin yanı sıra, hiç birimiz açlık veya susuzluk hissetmedik.

Daha sonra, çok sayıda çocuk bir yerlerden geldi, şemsiye, şeker kamışı, soda ve ekmek taşıyordu. Aramızda yürüdüler, onları yaşlı ve çocukları olan kadın uygulayıcılara birlikte dağıttılar.

Polis müdahale etmeden baktı. Çocuklar sessizce dolaşıyorlardı, terleri yüzlerinden aşağıya, ileriye geriye ve arkadan öne akıyordu. Bu çok etkileyici bir sahneydi.

Bu, insanların sempati gösterileri ve Falun Gong'a destek vermeleriydi. Bu, Falun Gong’un, sıradan insanların yüreklerine ve ruhlarına yerleştirilmiş olan Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü'nun ilkeleriydi.

Bizi memleketlere geri götürmek için öğleden sonra geç saatlere kadar farklı yerlerden polis arabaları geldi.

Bu, 20 yıl önceydi, aklımda derinlemesine depolanan bir deneyim. Sık sık bu değerli anıları hatırlatmak için uygulayıcılarla buluşabilmeyi diledim.

İngilizce Versiyonu: http://en.minghui.org/html/articles/2016/8/7/158154.html