Bayan Wei Xingyan İle İlgili Olaydan Sonra Olağanüstü Deneyimlerime bir Bakış

Çin Komünist Partisi (ÇKP) son 20 yıldır Falun Dafa’ya ve Falun Dafa uygulayıcılarına zulmediyor. Shifu Li Hongzhi'ye gösterdiği şefkatten dolayı çok minnet duyuyorum, hayatımdaki bu özel deneyim hakkında, dünyaya kötülüğün doğru olanı fethedemeyeceğini söylemek için yazıyorum.

13 Mayıs 2003 tarihinde, Chongqing Üniversitesi'nde yüksek lisans öğrencisi olan Bayan Wei Xingyan, afiş asmaktan ve üzerlerinde “Falun Dafa iyidir” yazan balonları uçurmaktan tutuklandı.

Shapingba Bölgesindeki Baiheling Gözaltı Merkezinde, Bayan Wei, iki kadın mahkumun önünde bir memur tarafından tecavüze uğradı. Chongqing polisi, savcılık, mahkeme ve 610 Ofisi, olay uluslararası medyada ortaya çıktıktan sonra onu ört bas etmeye ve reddetmeye çalıştı.

Bu olayın duyurulmasına yardım ettiğim için yasadışı bir şekilde tutuklandım ve 10 yıl hapis cezasına çarptırıldım.

Şefkatim Polisi Şok Etti

Bir kişi 2003 Sonbahar Ortası Festivali gecesi kapımı çaldı. Cevap vermediğimde, daha yüksek sesle çaldılar ve sonra var güçleriyle vurmaya başladılar. 30 dakikalık vurmadan sonra hala cevap vermediğimde, içeri girmek için elektrikli testere kullandılar.

Kapıyı kırdılar ve bir düzine polis memuru evime girdi. Biri, koşarken elektrikli testereyi hala elinde tutuyordu.

Sakindim ve onları oturmaya davet ettim. Onlara su ve meyve verdim, kurtarılmaları gerektiğini düşündüm ve arkalarındaki kötülükler yok edildi.

Hapisten çıktıktan sonra, evime girip beni tutuklayan 610 Ofisi memurların birinden bir hikaye duydum.

Benim evimden ayrılıp, beni tutukladıktan kısa bir süre sonra, bu memur evine gitmiş ve kayınvalidesine benim bir Falun Dafa uygulayıcısı olarak ne kadar şefkatli olduğumu anlatmış. “Bir testere ile evine girdik, arama yaptık ve evini alt üst ettik” diyerek devam etmiş. “Ortalık allak bullaktı. Ama o çok arkadaş canlısıydı. Hatta bize su ve meyve ikram etti ”demiş.

Bundan sonra bu memur 610 Ofisi'nden ayrılmak için başvuruda bulundu ve trafik polisi oldu.

Baskın gecesinde, dairemi aradıktan sonra aradıklarını bulamadılar. Ama çantamda sakladığım Zhuan Falun'un minyatür bir kopyasını buldular ve alıp götürdüler.

Sabah 1 civarında, polis beni alıp götürdü. Kayınvalidemler bizimle aynı katta yaşıyordu ve her şeye tanık oldular.

Polis beni götürürken, kayınvalidemler “Onu nereye götürüyorsun? O iyi bir insan ve çocuğu hala çok küçük . Durun yapmayın!' diye bağırdılar.

Merdivenlerden aşağı inmeye zorlandım, yaşlı çiftin sesleri arkamdan yankılanıyordu. Polis karakoluna götürüldüm ve beni bir sandalyeye bağladılar. Bir kişi benim için nöbetçi olarak bırakıldı.

Sabah yaklaşık beşte, beni izleyen adam gitti ve görev masasında sadece bir memur kaldı.

Ellerimi yavaşça hareket ettirdim ve ellerimi kelepçelerden çıkarabileceğimi hissettim. Güçlü doğru düşüncelerle yavaşça ellerimi çektim.

Görevli memur uyurken, yavaşça kalktım, kapıdan çıktım ve dış kapıya koştum. Tam o sırada memur uyandı.

Bana yetişemedi, “Ayrılırsan ne yapacağım?” Diye bağırdı.

Bu beni durdurdu ve kendi kendime düşündüm, “Evet, bu şekilde ayrılırsam işini kaybedebilir. Bana bunun için kızacak ve ben bunu istemiyorum.” Bu yüzden geri dönüp sandalyeye oturdum. O öğleden sonra Yuzhong Bölgesi Gözaltı Merkezine götürüldüm.

Üzerimi aradılar ve belime kadar olan uzun saçlarımı çok kısa kestiler. Saçımı kesen kişi, “Hoş ve kibar görünüyorsun. Burada olmak için ne yaptın ki? ” diye sordu.

Ben de, “Yanlış bir şey yapmadım diye cevap verdim. Sadece gerçeği söyledim ve gerçek bir olayı duyurdum.” Daha sonra hapishanede küçücük bir hücreye götürüldüm.

Hücrenin lideri yanıbaşımda oturdu ve fısıldadı, “Siz bir Falun Dafa uygulayıcısı mısınız?” Ben de uygulayıcı olduğumu doğruladım.

Bana, “hapishaneye ilk geldiğimde bir Falun Dafa uygulayıcısı ile tanıştım. Bana şiirleri okumayı öğretti ve bana bu şiirlerin Shifu Li tarafından yazıldığını söyledi. İyi yazılmışlar” dedi ve onunla arkadaş olduk.

O akşam yere bir yatak yaptım ve uyudum.

19 yasında sağır bir kız yanımda yattı. Bir çanta çaldığı için sekiz ay hapse mahkum edilmişti. Hapisten çıkmasına daha iki ay vardı. Gencecik yüzüne bakarak gözyaşı döktüm.

Bana işaret dili ile “Seni seviyorum” dedi. Onun ellerini aldım ve göğsümde tuttum ve “Ben de seni seviyorum!” dedim.

Ne demek istediğimi anladı ve başını kollarıma koydu. Ayrıca gözyaşı döktü.

Ertesi gece, ona işaret dili ile söylemesini yeni öğrendiğim "Falun Dafa iyi"yi işaretle söyledim: Sağır kız da bana ben hatırlıyorum diyebilmek için avuçlarıyla göğsüne vurdu, “ve yine işaret diliyle "Falun Dafa iyi" dedi.

Yenilmez Doğru Düşünceler

Bir hafta sonra, Chongqing'in Shapingba Bölgesi'ndeki bir konuk evine götürüldüm. Burası, Falun Dafa uygulayıcılarını uygulamayı terk etmeye zorlayan, şehir düzeyinde bir “dönüşüm” sınıfıydı.

Zeminler ve koridorlar Dafa'yı karalayan resimlerle kaplıydı. Kendi kendime, “Bundan böyle bir gün boyunca 24 saat, durmaksızın doğru düşünceler gönder” dedim.

Dört gün ve dört gece uyumama izin verilmedi çünkü polis bana “itiraf ettirmek” istiyordu. Sonbahar Ortası Festivali gecesinde evimi arayan 610 ofis başkanı bana çığlık çığlığa bağırarak, “Umrumda değil. Eğer bir şey itiraf etmezsen benim umurumda bile değil. İhtiyacımız olan tüm kanıtları topladık. Sadece dürüst olup olmadığını görmek istiyoruz.” 610 Ofisi'nden gelen insanlar yumruklarını bana vuruyormuş gibi sıktılar, ama asla vurmadılar.

Shifu’nun beni dövülmekten koruduğunu biliyordum.

Altıncı günde bana dediler ki, “Fonlarımız sınırlı ve artık burada kalmak için para ödemek istemiyoruz. İtiraf etmesen bile gitmemiz gerekiyor. Sizin hakkınızda zaten elimizde çok fazla kanıtımız var. ”

Fa'yı her gün sabahın dördünde, sorgulama günlerinde ve gecelerinde okumaya başladım. Hiçbir şey beni engelleyemez. Birkaç gün uyumama izin verilmese de, zihnim netti ve Shifu’nun yanımda olduğunu biliyordum.

Bir hafta sonra tekrar Yuzhong Bölgesi Gözaltı Merkezine götürüldüm. Hücreye girer girmez herkes etrafımı kuşattı ve sorular sordu. Sağır kız başını göğsüme koydu. Onlara bir önceki hafta yaşadıklarımdan ve polisin neden beni tekrar tutukladığından bahsettim.

Gözaltı merkezinde memurlar beni tekrar sorgulamaya geldi. Biri, “Bugün tutuklama emrini imzalayacaksınız” dedi.

Diğeri, “Sana hala bir şans vereceğim. Bayan Wei Xingyan olayının açığa çıkarılmasının Shifu’nuz tarafından yönlendirildiğini söylediğiniz anda, eve gönderileceksiniz ve asla cezai sorumluluğunuz olmayacak. ”

Ona baktım ve sakince ve kararlı bir şekilde, “Bu imkansız!” Diye cevap verdim.

Bir Uygulayıcı’nın Heybeti

Ben de dahil olmak üzere dört uygulayıcı, 16 Şubat 2004 sabahı Chongqing Birinci Orta Mahkemesine götürüldük.

Duruşma sırasında, “Anavatanımı ve Çin ulusunu seviyorum. Yasa dışı bir şey yapmadım. Ben yasalara saygılı bir vatandaşım.” dedim.

Duruşmadan üç gün sonra, 10 yıl hapis cezasına çarptırıldım. Beni Yuzhong Bölgesi Gözaltı Merkezinden Chongqing Kadınlar Hapishanesine yolladılar.

Hapishane beni birkaç kez kabul etmeyi reddetti. Sonra Chongqing Belediye Çocukları Islah Merkezine gönderildim.

Orada, Fa öğretilerini çalışmak, egzersizleri uygulamak ve her gün doğru düşünceler göndermek konusunda ısrar ettim. Bir gardiyan, “Özgürlüğünü yitirmiş birine benzemiyorsunuz. Sizden sağlık fışkırıyor” dedi.

Ona, “Bunun nedeni Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü ile dolu olduğum için” dedim.

29 Eylül 2004'te Yuzhong Bölgesi Gözaltı Merkezinden tekrar kadınlar hapishanesine gönderildim. Yargı Bürosu'nun hapishaneyi beni içeri alması için yönlendirdiği söylendi.

Dördüncü hapishaneye götürüldüm. Dördüncü koğuş çok sıkı bir şekilde denetleniyordu. Servis başkanı Kadın görevli bana kuralları anlattı ve herhangi bir sorum olup olmadığını sordu. Dedim ki, “Açıkladığınız şey standart yönetim uygulaması gibi geliyor, ama bunun Falun Dafa uygulayıcıları için geçerli olmadığını duydum" dedim.

“Bazılarının hijyenik kadın pedi satın almalarına izin verilmediğini ve temel insan haklarından mahrum bırakıldığını duydum.” Buna inanıp inanmadığımı sordu ve cevapladım, “Umarım böyle değildir. Bu temel insan haklarını ihlal ediyor ve dayanılmaz bir haksızlık oluyor dedim.” Belki de bu tavrım vicdanına dokundu.

Falun Dafa uygulayıcılarını “dönüştürmede” uzmanlaşmış bir kurum olmasına rağmen, hapishanedeki günlerimde kimse tarafından dövülmedim veya lanetlenmedim.

Sorumlu kişi bana bir zamanlar neden “inancımdan vazgeçip dönüşmediğimi” sordu. “İnancınızdan vazgeçmeyi reddederseniz hiç ailenizi ve çocuklarınızı düşündünüz mü?” Dedi.

“Ben asla hapiste kalmak istemedim, ancak 10 yıl boyunca özgürlük karşılığında prensiplerimden vazgeçmektense daha çok hapiste kalmayı tercih ederim” dedim.

Derin bir konuşmaydı ve bunun gibi birçok konuşmam oldu. Her seferinde onlara açık ve kesin olarak “Falun Dafa'nın Harika” olduğunu anlattım.

Wang Lijun, Chongqing Belediye Polis Departmanından sorumluyken, Bo Xilai ve Wang Lijun, Chongqing'deki tüm Falun Dafa uygulayıcılarının zorunlu bir “dönüşümünü” talep ettiler.

Böylece, Chongqing Kadınlar Hapishanesi, kararlı Dafa uygulayıcılarını “dönüştürmeye” çalışmak için bir başka beyin yıkama çalışmasına başladı. Hapishanedeki memurlar, mahkumların sırayla beyinlerinin yıkamasını ve uykusuz bırakılmaya maruz kalmalarını  emretti.

“Dönüşümden” sorumlu memur yine benimle konuştu.

Ona dedim ki, “Beni uykudan mahrum bırakman doğru değil. İnsan vücudunun uykuya ihtiyacı vardır. Bunu inkar etmek acımasızlıktır. Buna ek olarak, Dafa'yı terketmedikleri için sizi reddeden tüm Dafa uygulayıcılarını uyku haklarından mahrum ettiniz."

“Ama görev kayıtlarınızda, her gece saat 10'da uyumak için hapishane hücresine geri gönderildiğimi gösteriyorsunuz. Bu nasıl bir davranıştır? ”

Afalladı ağzı açık kaldı ve ondan sonra uyumama izin verdi.

Shifu’nun Merhameti ve Dafa'nın Gücü

Hapishanede memurlar, mahkumları kupa, termos ve pirinç kaseme tanımlanamayan ilaçlar koymaya yönlendirdi. Ama Shifu beni defalarca korudu.

Kanımı test ettirmek için listedeydim. Shifu’dan beni korumasını ve asla kanımı almalarına izin vermemesini istedim.

Sıra bana geldiğinde, üç ya da dört mahkum hapishanedeki kadın doktorun kanımı almasına yardım etti. Doktor ilk önce sağ elimi dezenfektanla sildi ve kan damarları açıkça görülebiliyordu. Ancak, doktor sürpriz bir şekilde, ellerimin üstünde kan damarı bulamadı.

Damarların görünmesini sağlamak için ellerimin üstüne vurmaya başladı, ama damarlarım görünmedi. Herkes şaşkınlıkla, “Biraz önce görünen bir sürü kan damarı vardı. Nasıl bu şekilde ortadan kaybolabildiler? ”diye haykırdı.

Kalbimden, “Shifu, beni koruduğun için çok teşekkür ederim!” dedim. Shifu’nun şefkatli bir şekilde bakımımı üstlenmesiyle, 10 yıllık hapis hayatım boyunca kanım asla alınamadı.

Şefkatli Shifu’nun bana kalkan olmasıyla, memurların bana zulmetme girişimlerini defalarca yendim. Bu süreçte merhametimi hiç kaybetmedim. Şefkatin muazzam gücünü anladım.

Tutuklanma sürem bitmek üzereyken, bir memur, “Aslında, biz memurlar size çok saygı duyuyoruz” dedi.

Başka bir memur, “Çok ısrarla kitabı savunduğunuzu görünce, ödünç alıp Zhuan Falun kitabını okudum” dedi.

Diğer memur, “Davranışınızı gördükten sonra Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü'ye de inanıyorum” dedi.

Bir Uygulayıcının Doğal Olarak Ortaya Çıkan Nezaketi

Hapishanedeki yaşam zordu. Günde kişi başına sadece bir termos sıcak su vardı.

İlkbahar, yaz, sonbahar ve kış aylarında da durum böyleydi. Banyo yaparlarken diğer mahkumlara sıcak suyumu hep verdim.

Soğuk ya da sıcak olsun, ne hissettiğimi önemli değildi, on yıl boyunca hapishanede hep soğuk duş aldım. Sadece az bir kısmını içip, sıcak suyumun geri kalanını diğer mahkumlara verdim.

Bunun dışında haftada bir kez kahvaltıda bir buğulanmış hamur tatlısı vardı.

Orada hayat zor olduğu için mahkumlar daha fazlasını istiyordu, çünkü çoğu için sadece bir çörek yeterli değildi. Bu nedenle, çöreklerimiz olduğu günlerde ben onu başkalarına verirdim ve sadece bir kase yulaf lapası yerdim.

Gösterdiğim nezaket, bir uygulayıcının ikinci doğasıydı.

Hücremdeki bir mahkum ölüm cezasına çarptırıldı. Ancak, infazı ertelendi.

Yatağı benimkinin karşı tarafındaydı. Her gece uyumadan önce bana çaresiz bir bakışla bakıyordu.

Daha sonra bana oğlunun altıncı sınıfta olduğunu söyledi, ancak annesinin (yani kendisinin) babasını bıçakla öldürdüğünü gördüğünü, çok incindiğini ve üzüldüğünden dolayı okula gitmeyi reddettiğini söyledi.

Çocuğun büyükanne ve büyükbabası ona yardım etmek için mümkün olan her yolu deniyorlardı, ancak herşey boşunaydı. Evi her aradığında, ailesi her zaman oğlunun çok asi huysuz ve yaramaz olduğunu söylüyorlardı.

Bana, “Onu cesaretlendirmesi için bir mektup yazmama yardım edebilir misin?” diye sordu.

Oğluna, bir annenin yaptığı gibi, üç yıl boyunca mektup yazdım. Daha sonra o ve ben, aynı hücreden ayrıldık.

Cezam sona ermek üzereyken onunla tekrar hapishanede buluştum. Bana, “Oğlumu değiştiren senin mektupların oldu. Şimdi teknik bir liseden mezun oldu ve bir iş buldu”dedi.

Daha sonra oğluna mektupların onun adına benim tarafımdan yazıldığını söyledi. Oğlu annesini hapishanede ziyarete geldiğinde, “Lütfen bana mektup yazan teyzeye saygılar sun. Lütfen bütün mektuplar için ona teşekkür et. Bana erkek olmanın gerçekliğini, nasıl yaşayacağımı, talihsizlik ve zorluklarla nasıl yüzleşmem gerektiğini anlamama yardımcı oldu. Beni tekrar doğru yola yönlendirdi. Aksi takdirde, şimdi nasıl olurdum kim bilir ” dedi.

Her yıl ilkbahar ve sonbaharda neredeyse tüm mahkumlar gripten muzdarip oluyordu. Ama ben hiç gripten etkilenmedim.

Benimle aynı hücrede yaşayanlar gripten muzdarip herkese şahit oldular, ama beni asla hasta görmediler. Sağlığımın olağanüstü durumu diğer mahkumların da Dafa'nın ne kadar olağanüstü olduğunu anlamalarını sağladı.

Her gün “Falun Dafa iyidir!” diye tekrarladılar.

Muazzam ve şefkatli Shifu’muza içtenlikle minnettarım!

Çince Versiyonu İçin Tıklayınız