Testler Beni Daha Kararlı Bir Uygulayıcı Yaptı

(Minghui.org) 2018 benim için kolay bir sene olmadı. Uygulamamda bazen her gün daha zorlaşan gerekliliklerle beraber, dik bir tepeye tırmanıyormuşum gibi hissediyordum. Ama Shifu Li’nin yardımıyla bunu başarabildim ve bu süreç içerisinde insanları da kurtarabildim.

Bütün bunlar şöyle başladı:

O sırada, üniversiteyi bitirdiğimden beri geçen 20 yılda da olduğu gibi bir IT (uluslararası teknoloji) şirketinde çalışıyordum. IT işi iyi gidiyordu ve değiştirmek için hiçbir sebep görmüyordum. Yarı zamanlı olarak çalışıyordum ve bana finansal olarak sağladığını bir kenara bırakırsak, Dafa projeleri üzerinde çalışmak ve Dafa etkinliklerine katılmak için bana yeterli zaman imkânı veriyordu.

İşteki sorumluluğumun bir kısmı yurtdışındaki ana şirketimize yönelik projelerimiz üzerinde çalıştığımız saatlerin sayımını yapmaktı. O yılın başında, seneyi kapatmaya yönelik tüm saatlerin özetlenmesi ve sonuçlandırılması gerektiği için bu işe özellikle gereksinim duyuluyordu.

Şaşırtıcı bir biçimde, acele işin ortasında patronum bana çalışma çizelgesinde olmayan daha fazla saatin faturasını kesmemin mümkün olup olmayacağını sordu. Tam olarak anlamamıştım, bu nedenle cevap vermiş olmak için dedim ki, “Teknik olarak mümkün, ama faturalandırılacak saatlerin ayrıntılarına gereksinim duyarız.” Daha fazla herhangi bir şey söylemedi ve ben de bunun hakkında fazla düşünmedim.

Ancak birkaç gün sonra patronum benden iki projeyi faturalandırmak için olmayan veri oluşturmamı istedi. Yanlış olacağını doğrudan söylememesine karşın, bu oldukça netti; çünkü veri bizim hizmetlerimizi yansıtmıyordu, muhasebeciye ve proje şefine sorduğumda, sessiz kalarak cevap verdiler ve sormamam için baskı bile yaptılar ve de “sadece onu yap,” dediler.

Reddettim, çünkü bu doğru değildi ve bir uygulayıcı olamadığım anlamına gelirdi. Kanuna da karşı gelmek oluyordu, devlet yetkilileri tarafından cezalandırılabilecek bir durum olurdu. Bugünlerde böyle “küçük” hesap tutma sahtekârlıkları muhtemelen her yerde meydana geliyor, buna dâhil olmayı reddettim.

Patronuma sebeplerimi açıkladım ve bir uygulayıcı gibi davranmaya çalıştım ve ona karşı merhamet barındırdım, böylece kötü bir şey yapmayacak ve geleceğine zarar vermeyecekti.

Birkaç gün sonra patronum beni ofisine çağırdı ve bana kovulduğumu söyledi.

Bu ağır bir darbe oldu. Birçok korku zihnimde belirdi: kendimi yeterli ölçüde geçindiremeyecektim, şimdiye kadar dengeli olan uygulama ortamımın bozulacağından korkuyordum, sosyal statümü kaybedeceğimden korkuyordum, “işsiz” olarak hor görüleceğimden korkuyordum ve bunlara benzer şeylerden korkuyordum.

Aynı zamanda, duruma rasyonel olarak bir uygulayıcının perspektifinden baktım: Bu kesinlikle takıntılarımdan bazısını gören ve kendi yollarıyla “onları ortadan kaldırmak” isteyen eski güçlerin bir zulmetme biçimiydi. Shifu’nun Fa’sını okurken, bu bölümde durdum:

“Qi gerçekten tıkansa bile, kişi herhangi bir problem ile karşılaşmaz. Kişi genelde kendi psikolojik faktörlerinden dolayı veya sahte qigong ustalarının, qi başın tepesine gittiğinde sorunlar oluşur görüşünden dolayı korkar. Böyle bir korku, ona gerçekten de birtakım sorunlar yaratabilir.” (Zhuan Falun, 6. Ders)

Eski güçler içime korku düşüncelerini aşılayarak, “sahte qigong ustaları” gibi davranıyorlardı. Eski güçlerden gelen bu testi kabul etmemeye ve bu tür bir finansal zulmü reddetmeye karar verdim. Kafama koydum, “Pekâlâ, demek bana finansal olarak zulmetmek istiyorsunuz? Şimdi bir iş aramaya gidiyorum ve bu fırsatı insanları kurtarmak için, onlara gerçeği açıklamak için kullanacağım. Bu süreç içerisinde takıntılarımı kesin olarak ortadan kaldıracağım, Shifu’nun Fa’sına göre uygulama yapacağım ve sadece Shifu’nun ayarlamalarını kabul edeceğim.” Aniden, geleceğin parlak olacağını hissettim.

Duruma yönelik olumlu bir taraf da vardı. Şu anki maaşım göz önünde tutulursa bir Fa konferansı ve etkinlikler için Amerika’ya seyahat edip edemeyeceğim konusunda emin değildim, ama kovulduğum için, bana seyahat masraflarını oldukça kolay karşılayacak olan işten çıkarılma tazminatı veridi. Üstelik, kabul edilebilir olan tatil süresi tarafından kısıtlanmayacaktım.

Ama Amerika’ya gitme kararı kolay bir karar olmadı. Konferansı mı seçecektim yoksa gelecekte yaşamımı sürdürebilmemi sağlayacak olan parayı biriktirmeyi mi seçecektim. Diğer uygulayıcılarla paylaşımda bulunduktan sonra, para biriktirme kavramımın korkudan geldiğini ve bana, bir uygulayıcı olan karımın ve benim Amerika’ya gidebilmemiz ve uygulamamızda daha hızlı gelişmemiz için bu paranın verilmiş olabileceğini fark ettim. Şunun da söylenmesi gerekir ki tüm parayı harcamazdık ve kalanı bize gelecek konusunda kendimize güvenmemiz için yeterli olurdu.

Aynı zamanda yeni bir iş aramaya başladım. Yaklaşık 20 yıldır iş aramamıştım, bu nedenle bilgilerimin bazılarını tazelemek zorunda kaldım. Özgeçmişimi yollamaya başladım. Birçok özgeçmiş ve mektup yollamama karşın, çok geçmeden niteliklerimle eşleşen az pozisyon olduğunu tespit ettim, esasında hiçbiri eşleşmiyordu. Bir tek cevap bile almadım.

Ancak, aklıma bir fikir geliverdi. İlk işimin ana odağı kalite yönetimi olmasına karşın, web geliştirmenin biraz sınırlı bilgisine sahiptim. Web geliştirme hakkında bildiklerimin çoğu katılmış olduğum Dafa projelerinden ve Dafa projeleri için oluşturmuş olduğum web sitelerinden geliyordu. Ama bunun bir işe girmek için yeterli olup olmayacağı şimdi görülecekti.

Web geliştirmeyle ilişkili işler için özgeçmişimi göndermeye başladıktan sonra olumlu yönde cesaretlendim ve görüşmeler için davet edildim.

Ancak dürüst olmak gerekirse çok geçmeden bilgilerimin korkunç biçimde yetersiz olduğunu tespit ettim.

Birkaç görüşmeden sonra mevcut bilgimle bir işe girebileceğim netti, ama bu alt düzey bir iş olacaktı.

Bunun hakkında düşündüğümde, bunu uygulamamın bir benzeri olarak gördüm. Bir hayli fazla yıldır bir üst seviyeye yükselmeden, aynı seviyede oyalanmaktaydım. Shifu’nun dediği gibiydi:

“Qigong uygulamasında qi'si geçişten akıp gidemeyenler veya aşağı inemeyenler, xinxing'ini dikkatlice gözden geçirmeli, eğer o seviyede uzun zamandır sıkışıp kalmışlar ise bunu saptamalı ve xinxing'ini yükseltmelidir. Xinxing'inizi gerçek anlamda yükseltir yükseltmez, qi'nin aşağı indiğini göreceksiniz.” (Zhuan Falun, 6. Ders)

Meseleye bir uygulayıcı olarak yaklaşmaya ve bu fırsatı becerilerimi geliştirmek için kullanmaya karar verdim. Hangi teknolojilerin yüksek talep gördüğünü araştırdım ve önümüzdeki birkaç ay içerisinde hangi becerileri geliştirebileceğimi görmek için kontrol ettim. Dafa projeleri üzerindeki gelecek işim için kullanışlı olacak olan becerileri seçmeye de çalıştım.

Yeni teknolojileri öğrenmenin dışında, her gün Fa öğretilerini çalışmayı ve Fa’yı ezberlemeyi de sürdürdüm. Egzersizleri de yaptım. Öğretileri çalışmak işleri olumlu bir ışıkta görmemi sağladı. Sıradan insanlara umutlarımı bağlamadım ve daha çok bunu insanları kurtarabileceğim, aynı zamanda da takıntılarımı ortadan kaldırabileceğim bir süreç gibi gördüm.

Bu arada, özgeçmişimi yollamaya devam ettim. Birçok görüşmede, tamamen küçük düşüyormuşum gibi hissettim. Özellikle bana basit bir görev için bir program oluşturup oluşturamayacağım sorulan bir görüşmeyi hatırlıyorum, ama ben yapamıyordum. Görüşmeci bana biraz şaşırmış baktı ve dedi ki, “Yani neden programlama yapabileceğinizi söylediniz?” O anda, sadece ortadan kaybolmak istedim.

Bu durum hakkında daha sonra düşündüğümde, beni en çok rahatsız eden şeyin görüşme esnasında görüşmecinin ve ona iştirak eden ortaklarının benimle ilgili ne düşüneceği hakkında endişelenmem olduğunu fark ettim. Programlamayı yapamayacağım konusunda çok endişeli değildim.

Bunun ün ve saygınlığa yönelik büyük bir takıntı olduğunu tespit ettim.

Aslında, o görüşmede daha sonra Shen Yun Gösteri Sanatları hakkında konuşmak için bir fırsat yakaladım ve onlardan üçüne gösterinin ne kadar müthiş olduğunu söyledim. Böyle oldu çünkü, iş vasıflarımla ilgili olarak tamamen küçük düşmemden sonra, bir uygulayıcı olarak sadece elimden gelenin en iyisini yapabileceğimi hissettim. Normal bir şekilde ve bir uygulayıcı olarak davranabildim.

O işi almamış olsam da, tahmin edebileceğiniz üzere, bir uygulayıcı olarak yapmam gerekeni yaptığımı hissediyordum ve daha sonraki görüşmeler hakkında kendimden daha çok emin oldum, çünkü muhtemelen üne olan takıntımı ortaya çıkarmıştım ve onu ortadan kaldırmaya başladım. “2010 New York Fa Konferansında Verilen Fa Öğretisi”nde Shifu şöyle diyor:

“Ama benim ümit ettiğim şey, bir kere düştükten sonra hepinizin bundan iyi bir ders çıkarmasıdır. Her zaman deneyimlerinizden oluşan kötü şeyleri öğrenmeyin. Kötü şeyleri öğrendiğiniz zaman, aslında olayları değerlendirmek için insani düşünme biçiminizi kullanıyorsunuz demektir; yani daha kurnaz, daha kaypak bir hale geliyorsunuz ki, bu da kötüleşmek demektir.” (2010 New York Fa Konferansında Verilen Fa Öğretisi)

“Olayları olumlu bir şekilde düşünmek durumundasınız ve tökezlediğiniz zaman sebeplere bir uygulayıcının bakması gerektiği gibi bakın ve şöyle sorun, "Ben nerede yanlış yaptım?" Sadece olayları Fa doğrultusunda değerlendirerek deneyimlerinizden iyi şeyler öğrenmeyi başarabilirsiniz. Eğer gerçekten bunu yapmayı başarabilirseniz, olaylar kesinlikle iyi ilerleyecektir.”  (2010 New York Fa Konferansında Verilen Fa Öğretisi)

Görüşmelerden olumsuz dersler almamak için bu durumu önemli bir noktaya temas etmek amacıyla kullandım. Her bir başarısız görüşmenin ardından, başarısız olduğum noktaları ve soruları özetledim ve onlara çalıştım. Bazen “Gereken nitelikten yoksunsun, bilgilerin bir işe giremeyecek kadar sınırlı”— gibi pek çok hissim olmasına karşın onların üstesinden gelmeye çalıştım ve bunu xiulian uygulaması olarak gördüm. Onları dikkate almamaya çalıştım ve sadece olumlu dersler öğrenmeye çalıştım. Shifu’nun bize söylediği gibi, yeni bir şey öğrenmeliyiz veya yeni bulduğumuz bir takıntıyı bırakmalıyız.

Görüşmeciler bilgimin yetersiz olduğunu düşündüklerinde bazen kibirlilerdi. Daha sonra içime baktığımda, onların fark ettiğinden daha fazla biliyormuşum gibi benim de insanları aşağı görmeye eğilimli olduğumu buldum. Bu takıntıyı doğru düşüncelerle ortadan kaldırmaya başladım.

Beni işe almak isteyen bir şirket oldu. Ancak, web sitelerini ziyaret ettiğimde, birçok genç kız öğrencinin orada çalıştığını gördüm. Endişelenmeye başladım, “Etrafımda bu kadar çok genç kız olursa, bu bendeki şehvet takıntısını harekete geçirmeyecek midir?” Bu korku oldukça güçlüydü ve herhangi bir olası teklifi geri çeviriyormuş gibi hissettim. Ancak, başka bir uygulayıcıyla paylaştıktan sonra, korkuma dayalı bir karar vermemem gerektiğini anladım. Öncelikle korkuyu ortadan kaldırmalıyım ve de sadece o zaman ne yapacağıma karar vermeliyim.

Fa’yı okurken, aşağıdaki kısma denk geldim:

“Aklına gelen ilk düşünce şu olmuş: ‘Ben sıradan bir insan değilim. Ben bir xiulian uygulayıcısıyım. Bana bu şekilde davranmamalısınız çünkü ben bir Falun Dafa öğrencisiyim’ Bu düşünce aklına gelir gelmez, hepsi zaten dönüştürülmüş illüzyonlar oldukları için bir anda ortadan kaybolmuşlar.” https://www.falundafatr.org/html/lecture6.html Zhuan Falun, 6. Ders

Duruma farkılı bir şekilde bakmaya başladım. Daha önce kendimi bir kurban olarak görmüştüm, “Etrafta bu kadar çok genç bayan olursa ne yapabilirim?” Şimdi duruma “Ben bir uygulayıcıyım. Bu durumda ilk söz benim. Uygunsuz bir şekilde davranırlarsa, onlara beni rahat bırakmalarını söyleyebilirim. Bu durumu ele almak için yollar olacaktır.”

Bu yeni anlayış beni çok rahatlatmıştı. Seviyemin yükseldiğini de hissediyordum. Bu şirketten gerçekten bir iş teklifi aldım—ama bazı yönlerden beklentilerimi karşılamadığı için—bunun hakkında düşünüyorken, daha önceki bir zaman özgeçmişimi göndermiş olduğum başka bir şirketten bir telefon çağrısı aldım.

Telefondaki kişi gecikme için üzgün olduğunu söyledi. Özgeçmişimi yanlış yere koymuş ve onu yeni bulmuş olduklarını söyledi. Fazla zamanımın olmadığını ve çoktan bazı teklifler aldığımı söyledim, ama o bunun çabuk olacağını söyledi ve ertesi sabah bir görüşme için beni davet etti.

Görüşme sırasında diğer görüşmelerden öğrenmiş olduğum birçok şeyi kullandım. Atmosfer çok içtendi. Görüşmeden sonra, o aynı gün, bir teklif aldım. Koşullar düşündüğüm işten çok daha iyiydi, bu nedenle onu kabul ettim.

Yeni bir iş arama içindeki uygulama yolumda oldukça uzun yol sayahat etmiş olduğumu gerçekten hissediyordum. Sonunda iş bana gelmiş gibi görünüyordu. Yol boyunca bir yük dolusu takıntıyı kaybetmişim gibi hissediyordum ve daha hafif olduğumu hissettim.

İş aramam yaklaşık altı ay sürdü. Shifu’nun merhametli ayarlamaları sayesinde, Dafa projelerindeki katılımım ve diğer Dafa aktiviteleri kesintiye uğramadı.

Yeni işim daha da profesyonellleşen ve Dafa projeleri için yararlı olacak olan web geliştirme becerilerimi geliştirirken bile projeler üzerinde çalışmaya devam etmemi sağladı. Bu ayarlama için Shifu’ya teşekkür ederim.

Son iki uygulama deneyimimi ilave edeceğim.

İşim Bana Ait Değil

İşte yakın zamanlarda, bir programın bir bölümünü oluşturdum. İş arkadaşlarımla olan bir toplantı esnasında, programın benim bölümüm olan kısmının kullanılmayacak olması sonucuna varıldı ve hatta onu yeniden yapmam istendi ki bu da benim açımdan başlangıç çizgisinden başlamak zorunda kalacağım anlamına geliyordu. İş arkadaşım yorumda bulundu, “Bu akıllıca bir gelişme. Bunu adım adım yapıyoruz ve gerektiğinde değiştiriyoruz.”

Yaptığım işin kullanılmayacak olmasını kabul etmek benim için zor oldu. İçime baktığımda, işe takıntılı olduğumu buldum, çünkü bu o zaman “benim” veya “benim tarafımdan” yapılacaktı.

Yaptığım iş her ne olursa olsun ona yönelik bir takıntımın olduğunu fark ettim, elimden gelen en iyi işi yapmalıyım ama ona takıntılı olmamalıyım. Minghui’de okuduğum Milarepa’nın hikâyesini hatırladım—yeni inşa etmiş olduğu tapınağı tekrar tekrar yıkmak zorunda kalmıştı. O hikâye ve benim yaşadığım arasında bazı benzerlikler gördüm. İşimizin bir bölümünü imha etmek veya onu baştan yapmak kolay bir görev değil, bunun kolay olmaması işten dolayı değildi, en azından benim için öyle, sadece biçimlenmiş takıntılar yüzünden kolay değildi. Farklı bir çağda yaşamamıza ve bir tapınak inşa etmememize karşın, biz de zihnimizdeki takıntılarımızdan kurtulmak için “yaratıldık.”

Takıntıyı belirledikten ve bu düşüncelerin gerçek benliğim olmadığını doğruladıktan sonra, iş arkadaşım yeniden yapma konusunu ele alabileceğini söyledi. Aslında, onun için bu fazla bir yük değildi ve bunu çabucak yaptı.

Çilekler

Bir olayı daha paylaşmak istiyorum. Bu çilekler hakkında. Karımla birlikte markete gittim ve o bir paket taze çilek aldı. Bunun hakkında mutsuz oldum. Kafamda, çileklerin yurt dışından geldiği fikri vardı, onlar yapaydı, vs. Onu onları satın almaktan vazgeçirmeye çalıştım, ama onları gerçekten istiyordu ve bu nedenle satın aldı. Bir şekilde karıma kızmaya başladım. O akşam çilekleri yerken, çok hoşnutsuzdum. Onların muhtemelen göründükleri kadar iyi olmadıklarını yeniden belirttim. Karım hiçbir şey demedi ve onları yemeye devam etti.

Karıma karşı olan öfkemin doğru olmadığını hissediyordum. Bu nereden geliyordu? O akşam daha sonra bir kelime aklıma geldi, “kıskançlık.” Ama nedenini bulamadım, çünkü o akşam gerçekten çilekleri yiyormuşum gibi hissetmedim.

Bunun hakkında daha derinlemesine düşünürken, kıskançlığın kendisine kılıf uydurmak için “çilekler yurtdışından geldi,” gibi kavramları pekiştirdiğini, vs. fark ettim. Ancak, dürüst olursam, onun çilekleri yerkenki keyfi nedeniyle karıma imrendim. Benden “daha sorunsuz” ve “daha rahat” olduğunu hissettim. Kıskançlığım “henüz olgun değil” ve “yurtdışından geldi” kavramlarını pekiştirdi böylece karıma kendi görüşümü dayatmaya çalıştım ve onları satın almaması için onu ikna etmeye çalıştım.

Ancak daha derin bir seviyede, daha büyük bir problem buldum. Kıskançlıktan etkilendiğimde, durumu daha yüksek bir perspektiften gördüğümü gösteren ve bana onu nasıl ele alacağımı başkalarından “daha iyi” bildiğimi gösteren bir parçam vardı.

Shifu diyor ki:

“Shen Gongbao, bunun bir haksızlık olduğunu düşünür: ‘Neden Tanrılara unvan verme görevi ona verilmek istendi? Bakın ben Shen Gongbao ne kadar güçlüyüm, kafamı kesseniz dahi tekrar yerine takabilirim. Neden Tanrılara unvan verme görevi bana verilmedi?’ İnanılmaz derecede kıskanmıştır ve Jiang Ziya'ya daima sorun yaratır.” https://www.falundafatr.org/html/lecture7.html Zhuan Falun, 7. Ders

Shen Gongbao gibi davranmıyor muydum? Böylesine önemsiz bir şey sebebiyle aşırı strese girip karıma sıkıntı yaratmıyor muydum?

O zaman bir uygulayıcı olduğumu ve Shifu’nun bu durumu benim için ayarlamış olduğunu unuttum.

Bazı bakımlardan, o kıskançlık bana Shifu’dan daha iyi olduğumu, işlere bakışımın doğru olduğunu düşündürdü. Kendi görüşünün doğru olduğunu ve başkalarından daha iyi olduğunu düşünen Shen Gongbao’nun hikâyesiyle başka bir benzerlik daha vardı.

Gerçeklik aslında bir şekilde farklıydı. Daha sonra karımla bunun hakkında konuştuğumda, sadece taze çileklerin tadına bakmak istemiş olduğunu söyledi. Eğer gerçekten Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörü uygulasaydım ve de Fa’yı onaylamak isteseydim, karımın onları almasına izin vermem gerekirdi ve bunun hakkında sadece olumlu düşünceler bulundururdum.

Kıskançlık başkalarının nasıl davranmaları “gerektiği” ve ne yapmaları “gerektiği” hakkındaki “masum” kavramların ardında saklı olabilir. Bizler, uygulayıcılar olarak, başkalarının ne yapması “gerektiğini” yargılama hakkına sahip değiliz. Belki onların yapmakta oldukları şey Shifu’nun her şeye gücü yeten bilgeliği içerisinde bizim takıntılarımızı görmek için Shifu tarafından ayarlandı. Bazı çeşitli türlerde takıntılara sahip olarak başkaları hakkında şikâyet etmemeliyiz, bundan ziyade acele etmeli ve kendi takıntılarımızı ortadan kaldırmalıyız! Belki de, takıntımız gittikten sonra, durum en uyumlu biçimde çözülecektir.

Paylaştığım kendi anlayışımla sınırlıdır. Herhangi bir şey uygunsuzsa, lütfen onu merhametle belirtin.

Teşekkür ederim, Shifu. Teşekkür ederim, uygulayıcı arkadaşlar.

İngilizce versiyon:

https://en.minghui.org/html/articles/2020/1/3/182008.html