(Minghui.org) Sekiz yaşındaki kızım Mayla okul tatilindeydi. Meditasyon yaptıktan bir sabah, "Anne, bugün ödevimi yaptıktan sonra komşularımıza 'Çin Komünist Partisi'ni (ÇKP) Reddedin' broşürlerini dağıtmak istiyorum.” dedi.

"Tabii, ama seninle gelsem daha iyi olur" dedim.

O, "Broşürü posta kutusuna koyarsam, ne işe yaradığını anlamayacaklarından korkuyorum. Kapıyı çalıp onlara açıklamam daha iyi olur." dedi.

"Kulağa hoş geliyor. Haydi yapalım." dedim.

İmza dilekçelerini de getirmemi istedi. Her şeyin bu kadar sorunsuz bir şekilde bir araya gelmesine şaşırdım ve çok sevindim.

Ama birçok fikre sahiptim. Mahallemiz nispeten elit bir yerdi ve insanlar mesafesini koruyordu. Komşularımla nadiren konuşurdum. Yola çıktığımızda hafta içi ve neredeyse öğlen olduğu için evde çok az komşumun olacağını düşündüm. Sadece ben olsaydım, muhtemelen onlarla yüz yüze konuşmaya çalışmazdım. Ama kızımın masumiyeti düşüncelerimi görmemi sağladı. Olumsuz düşüncelerimden kurtulmak için doğru düşünceler göndermeye başladım.

Kızım ödevini bitirdi ve materyalleri çabucak hazırladı. "Şimdi gidelim" dedi. Biraz da lotus çiçeği almak istiyorum." dedi.

Tüm komşularımıza broşür dağıtmak için 2 saatten fazla zaman harcadık. 67 hane ile konuştuk. Artık komşularımızın yaklaşık %95'i ÇKP'nin nasıl yalan söylediğini ve Çin'deki corona virüsü durumunu nasıl örtbas ettiğini biliyor. Onlara Falun Dafa'ya yaptığı zulmü de anlattık ve onlara ÇKP'yi reddetmelerini söyledik.

Sekiz yaşındaki Falun Dafa uygulayıcısı Mayla

Birçok komşum bize teşekkür etti ve iyi bir şey yaptığımızı söyledi. Dilekçeyi imzalamayı kabul ettiler. Bazıları broşürü çok dikkatli okudu. Hatta bazıları grup meditasyonumuza bile katılmak istedi. Konuşmalarımız çok olumlu ve etkiliydi.

İnsanlar komşumuz olan Marshall'ın kaba ve düşmanca olduğunu düşünüyordu. Çocuklar ondan korkuyordu. Arabası her zaman çok temizdi ve yakınında oynadıklarında onlara bağırıyordu. Sık sık kızgın görünüyor ve onu kibarca selamladığımda karşılık vermiyordu. Evine yaklaştığımızda evinin kapısında duruyordu. Şaşırtıcı bir şekilde, ona ÇKP'nin suçlarından bahsettiğimde, "Bu korkunç. ÇKP'yi reddetmemiz gerektiğine katılıyorum." dedi. Onunla 20 dakikadan fazla sohbet ettik. Hatta yaptığımız işe devam etmemiz için bizi cesaretlendirdi ve gelecekte bizimle daha fazla konuşmak istediğini söyledi.

Eve giderken kızım arkadaşıyla karşılaştı ve “Bil bakalım ne oldu? Marshall ile konuştuk!" dedi. Arkadaşı, “Ne! Onunla konuşamazsın çünkü o çok korkutucu!" dedi. Kızım şöyle cevap verdi, "Bu doğru değil. Aslında çok nazik biri."

Kızım ve ben çok mutluyduk. Ona "Sonra, şehir merkezine gitmeliyiz" dedim. "Bu harika olur!" dedi. Bu hafta bunu onunla yapacağıma söz verdim.

Bu deneyim, düşüncelerimle durdurulmamam gerektiğini anlamamı sağlıyor. Bizler sadece, çocukların yapacağı gibi dışarı çıkıp insanları kurtarmalıyız.

Çince versiyonu