(Minghui.org) 2014 baharında Falun Dafa’yı uygulamaya başladım. Fa-düzeltmesi ilerledikçe çok geç başladığımdan dolayı geride kalacağımla ilgili bir düşünceye kapılıyordum. Shifu ile gerçek evime dönemeyeceğimden korkuyordum. Fakat bu, bırakmam gereken büyük bir takıntıydı. O dönemde sürekli sabırsız oluşumun bu takıntıyla ilgili olduğunu fark etmedim. Bir süre, bu sabırsızlığın uygulamadaki gayretimin bir etkisi olduğunu bile düşündüm.

“Yıkılmaz Vajra Bedeni” İle Kutsanma

Bir gün bir başka uygulayıcı olan Jane (takma isim) ile Falun Dafa hakkındaki broşürleri dağıtmaya gittik. Maalesef birileri bizi polise ihbar etti. Polis arabası geldiğinde yapabileceğimiz tek şey vardı; motosikletle hızlıca kaçmak. Sokaklarda polis tarafından takip edilirken Jane’in arkasında oturuyordum.

Hiç böyle bir durumla karşılaşmamıştım ve korkudan neredeyse felç olmuştum. Yanımda hala birkaç broşür kaldığı için ilk düşüncem onları atmak oldu. Ama sonra o düşünceyi bıraktım. Bir caddeyi geçerken bir kamyon bize doğru geldi. Jane ondan kaçınmak istedi ve keskin bir şekilde dönüş yaptı. Ama sonra bir telefon direğine çarptık.

Birkaç dakika sonra yerden kalktım. Motosikletin hendekte olduğunu ve lastiklerin hala dönmekte olduğunu gördüm. Jane’in kaskı parçalanmıştı. Etrafıma baktım ve arkamda durduğunu, yüzünü kontrol ettiğini gördüm. Hiçbirimiz yaralanmadık, hatta bir çiziğimiz bile yoktu. Jane daha sonra motosiklet patinaj yaptığı anda bir düşüncesi olduğunu söyledi: “Bir Dafa uygulayıcısı yıkılmaz vajra bedenine sahiptir.”

Falun Dafa’nın kurucusu Shifu Li Hongzhi’nin bizi koruduğunu ve bu zorluğa dayandığını biliyorduk!

Korkuyu Yok Etmek

Jane ve ben karakola götürüldük. Orada bizi tehditlerle sindirmeye çalıştılar. Ayrıca beni fiziksel muayeneye tabi tuttular ve kan testi yaptılar. O kadar çok korkmuştum ki eski güçleri tamamen reddetmeyi unutmuştum. Umutsuzca, tüm soruları cevapladım. Polis, Falun Dafa’yı nasıl öğrenmeye başladığımı ve broşürleri nereden aldığımı sorduğu zaman kendime geldim.

“Ben burada ne yapıyorum?” diye kendime sordum. “Her zaman Dafa’ya ve Shifu’ya sahip olduğum için yeterince şanslı olduğuma inandım. Ama şimdi sıradan bir insan gibi bile davranamıyorum. Dafa uygulayıcısı olmaya layık mıyım?”

Daha kararlı oldum.

Beni sorgulayan polis memuruna “Beni öldürseniz bile size duymak istediğinizi söylemeyeceğim!” dedim. Şaşkın bir bakışla beni süzdü. Ondan sonra bir şey demedi ve beni dışarı gönderdi.

Jane dışarıda bekliyordu. Ona şöyle fısıldadım: “Onlara her şeyden benim sorumlu olduğumu söyle! Başka bir şey söyleme!” O da başını salladı.

Jane’in benden sonra uygulamaya başladığını ve hiç böyle bir şey yaşamamış olduğunu biliyordum. Onun için kendimi sorumlu hissettim.

Beni bir odaya götürdüler. Bir sandalyeye oturdum, doğru düşünceler gönderdim ve kendi içime baktım. Fa’yı uzun süredir sakin bir şekilde öğrenmediğimi fark ettim. Deneyim paylaşımlarında uygulayıcılar nasıl daha fazla insan kurtarabileceğimizi paylaşıyorlardı. Daha fazlasını yapma isteğim vardı. Fa’yı iyi çalışmadığım için de yeterince doğru düşüncelere sahip değildim. Daha fazla broşür dağıtmak için acelem vardı ve güvenliğime hiç dikkat etmemiştim. Daha fazla insanı kurtarmak istediğim için değildi. Ayrıca kendini beğenmiş biriydim ve hava atmayı seviyordum. Diğer takıntılarım kıskançlık ve şehvetti. Çok fazla takıntım vardı!

Sonra bir uygulayıcının bir keresinde şöyle dediğini hatırladım: “İnsanlara Dafa ile ilgili gerçekleri açıklarken merhametli olmalıyız. Doğru düşüncelere sahip olmalıyız ve doğru davranmalıyız. Asılacak tek bir pankart olsa bile acele etme! Eğer işini böyle düşüncelerle yaparsan, kaç tane pankart asılmış olursa olsun, insanları kurtarmada etkisi yoktur. Olsa olsa insan toplumunda iyi bir şey yapmış olursun.” O uygulayıcı, takıntılarımı fark etmiş ve bana yardım etmeye çalışmıştı. Ama onun tavsiyelerini inatla göz ardı etmiştim.

Polisin adresimi bildiğini ve evimi aradığını biliyordum. Bu yüzden Shifu’dan polislerin evimdeki Dafa materyallerimi görmemesi konusunda yardım istedim.

“Shifu, lütfen polisin Dafa materyallerini yok etmesine izin vermeyin. Böyle kötü bir şey yaparlarsa nasıl kurtulabilirler?” diye düşündüm.

O an kalbim sızladı ve kendimi iyi geliştirmediğimi düşündüm.

Shifu dedi ki:

"Dafa uygulayıcıları geleceğin umududur. Dafa uygulayıcıları, varlıkları kurtarmanın tarihi sorumluluğunu taşıyor. Bu muazzam misyonu iyi tamamlamak için, Dafa uygulayıcıları Fa’yı iyi çalışmalıdır. Kendinizi sadece iyi bir şekilde xiulian uygulayarak, aynı zamanda iyi bir iş çıkarabilir ve tüm bunları başarıyla sonuçlandırabilirsiniz. Dafa, evrenin Fa’sıdır, bu nedenle “Dafa uygulayıcısı” kutsal bir unvandır." (Japonya Fa Konferansına)

Duygusallığı Aşmak

Ertesi gün Jane ve ben hapse girdik. Jane on gün ve ben de on iki gün hapis yattık. Gözaltı merkezindeki çevre nispeten daha sakindi. Minghui web sitesinde yer alan makalelerden, böyle bir ortamın birçok uygulayıcının merhametleri ve doğru düşünceleri ile düzeltildiğini biliyordum.

Kısa bir süre sonra yaşlı bir uygulayıcı getirildi. Düşündüm ki: “Shifu tecrübemiz olmadığını biliyor. Bu uygulayıcının bize yardım etmek için gelmesini ayarladı.” Bu uygulayıcı bize eski güçleri nasıl ret edeceğimizi ve neler yapmamız gerektiğini söyledi. Bize Hong Yin şiirlerini ve Lunyü’yü ezberletti.

Sonuç olarak durumumuz her geçen gün daha iyiye gidiyordu. Yapabileceğimizi hiç düşünmediğimiz şeyler yaptık: Polise “hayır” dedik, açıkça kendimizi Dafa öğrencisi olarak adlandırdık, propaganda filmlerini izlemeyi reddettik, egzersizlerimizi açıkta yaptık ve mahkumlara gerçekleri anlattık. Onlara Komünist Parti ve bağlı kurumlardan çıkmalarını söyledik.

Shifu dedi ki:

"Eğer kendinizi bu şekilde geliştirmeyi başarabilirseniz, o durumda saf bir kalp ile yaptığınız şey, en iyi ve en kutsal şey olacaktır." (Daha İleri Yükselmeler İçin Esaslar I, Daha İleri Düzeyde Algılayış)

Şöhret ve kişisel çıkar arayışı, kişiliğimi kaybetme korkusu, kendimi koruma arzusu ve bencillik takıntılarımı bırakmaya çalıştım. Doğru ve içtenlikle insanlarla konuştuğum zaman, Jane ve hapishanedeki bir başka genç kız başımın üzerinde bir hale gördü. Shifu’nun bizi teşvik ettiğini biliyordum.

Duygusallıkla İlgili Sınavım

Bir gün bizi bir hücreye kapattılar. Çünkü hapishane kıyafetlerimizi giymeyi ya da propagandayı izlemeyi reddetmiştik. Gardiyanlar isimlerimizi çağırdı ve akrabalarımızın ziyarete geldiğini söyledi. Fakat onları görebilmek için hapishane kıyafetlerini giymeliydik.

Bunun, benim için duygusallığı bırakabilme sınavı olduğunu biliyordum.

Shifu Zhuan Falun’da diyor ki:

"Fakat bunu yapmak istemiyorsanız o başka. Onların üstesinden gelmeyi istemek koşuluyla bunu başarabilirsiniz." (Zhuan Falun, 4. Ders)

Jane’le birlikte hapishane kıyafetlerini giymemeye karar verdik. Doğru düşünceler göndermeye başladık. Bir süre sonra, bir polis memuru hücrenin penceresine geldi ve dedi ki: “Çocuklar anneleri için ağlıyorlar. Neden giysilerinizi giymiyorsunuz? Dışarıya çıkın ve onları görmeye gelin!“

Yanlış bir şey yapmadığımız için, çocuklarımızın bizi hapishane kıyafetleriyle görmelerini istemedik. Çünkü bu onlara yanlış bir şey yaptığımız izlenimi verebilirdi. Bu yüzden bir kere daha reddettik.

Sonra duygusallığımızı ortadan kaldırmak için doğru düşünceler gönderdik. Birkaç dakika sonra polis memuru geri döndü.

“Hanginizin kayın validesinin yüksek tansiyonu var? Artık sandalyeden kalkamıyor. Seni görmesi gerektiğini söyledi. Ağladığını izlemek çok zor ve gitmek de istemiyor. Giysileri sadece kısa bir süre giymeniz gerekiyor. Sonra tekrar çıkartabilirsiniz.” dedi.

Jane bana: “Ne düşünüyorsun, onları görmeye gitmeli miyiz?” diye sordu.

“Hayır, bunu yapmayalım,” diye cevap verdim.

Jane’e Shifu’nun Fa’sını hatırlattım:

"Fakat normalde bir problem ortaya çıktığında kişinin kalbine ve ruhuna batmazsa sayılmaz veya bir işe de yaramaz ve kişiyi geliştiremez." (Zhuan Falun, 4. Ders)

Dış etkenleri ve engelleri ortadan kaldırmak için doğru düşünceler göndermeye devam ettik.

Yarım saat sonra polis geri döndü.

Hayal kırıklığına uğramış gibiydi ama kendimi ve kalbimi hafiflemiş hissettim.

Öğleden sonra başka bir uygulayıcı ziyaretimize geldi. Ona endişelenmesine gerek olmadığını ve başaracağımızı söyledim. Burayı terk edebileceğimiz konusunda umutluydum.

Yolu İyi Yürümek

Gözaltına alınışımızın onuncu gününde, Jane ve yaşlı uygulayıcı serbest bırakıldı. Gitmeden önce yaşlı uygulayıcı bana ciddiyetle “Doğru düşünceler göndermeyi unutma!” dedi. Dayanamayacağın takdirde Shifu’dan yardım iste. Tanrılar yaptığınız her şeyi görür. Ve Shifu’nun sözlerini hatırla:

“Sadece etkilenmeden kalarak, her türlü durumun üstesinden gelebileceksinizdir.” (Orta Batı ABD Konferansında Fa’nın Öğretilmesi)

İkisi gittiğinde, daha önce hiç hissetmediğim kadar yalnız, umutsuz ve korkmuş hissettim. Ancak, bunun benim sabırsızlığım, korkum ve diğer takıntılarımı bırakma fırsatı olduğunu biliyordum. Her seferinde daha fazla dayanamayacağımı düşündüğümde, Fa’yı tekrarlıyordum ve derhal Shifu’nun yardım ve gücünü hissediyordum.

İki gün sonra eve döndüm. Dafa materyalleri olan dolabı açtım ve her şeyin hala orada olduğunu gördüm. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzüldü. O zamanki hislerimi tarif edebilecek bir kelime yok.

Ailem bu olaydan ve hatamdan dolayı çok olumsuz tepki gösterdi. Ancak yakın ve uzakta olan uygulayıcılar bize özveriyle yardım ettiler, teşvik ettiler ve desteklediler.

Uygulama yolu asla pürüzsüz değil. Zorluklar sayesinde sürekli olarak takıntılarımızı görebilir, düzeltebilir ve katman katman bırakabiliriz. Hayatımda Shifu'ya ve Dafa’ya sahip olma şansı ile kutsandım. Beni cesaretsiz ya da sabırsız hissettirecek hiçbir şey yok!

Çince versiyonu