Mütevazı Olmak

(Minghui.org) 1995 yılında Falun Dafa uygulamaya başladım. 26 yıldır uygulama yapmama rağmen çok gayretli değildim. James (takma ad) yeni bir uygulayıcı. Sadece 3 yıldır uygulama yapmasına rağmen çok gayretliydi. Onu gözlemleyerek, “kıdemli bir uygulayıcı” olduğuma dair uzun süredir devam eden fikrimi değiştirdim. Uygulamaya ne zaman başladığımızın önemli olmadığının farkına vardım - gayretli olup olmamamız, takıntılarımızı gerçekten bırakacak ve insanları kurtaracak kalbe sahip olup olmadığımıza bağlı.

James'in özel bir okula giden zihinsel engelli bir oğlu var. Bir gün James'in babası, torununu görmek için okula gitmiş. Avludayken torunu kapıdan dışarı koşmuş. Büyükbabası peşine düştüğünde torununu hiçbir yerde bulamamış. Okul müdürü büyükbabasıyla arabaya binip saatlerce onu aramış ama bulamamışlar. Sonunda polisi aramışlar. Sonra Pekin'de şehir dışında olan James'i aramışlar ve ne olduğunu anlatmışlar. James'in haberi duyduğunda aklına ilk gelen şey, "Ben bir Dafa uygulayıcısıyım. Oğlum iyi olacak" olmuş.

James’in babası, torununun eve gitmiş olup olmadığını merak etmiş. Müdür arabayla evine gitmiş ve çocuğu evin önünde otururken bulmuşlar. James'i aradılar ve oğlunun iyi olduğunu söylediler. James buna şaşırdı çünkü oğlu zihinsel engelli ve nerede yaşadığını bilmiyor. Sadece bu da değil, okuldan birkaç mil uzakta yaşıyor ve otobüse nasıl binileceğini bilmiyor. Sonra durumun farkına vardı, "Shifu ona göz kulak olmuş ve ona evin yolunu göstermiş olmalı!" James, Shifu’ya kalbinden teşekkür etti.

James bana, “İki kıdemli uygulayıcının önünde çok sevindim ve neredeyse kibirliydim (bana ve başka bir kıdemli uygulayıcıya atıfta bulunarak). Gelecekte mütevazı kalmalıyım!” dedi. Onun sözlerinden etkilendim. Sadece birkaç yıldır uygulama yapmıştı ama nasıl mütevazı olunacağını zaten biliyordu. Aksine, ben kendimi beğenmiştim ve birçok kez uygunsuz davranmıştım.

James bana Fa'yı ezberlemeye başladığını söyledi. Geçenlerde bana neredeyse kitabın tamamını ezberlemeyi bitirdiğini söyledi. Ancak ben sadece 120 sayfa ezberlemiştim. (Kitap 300 sayfadan fazladır.) Her karşılaştığımızda, benim konuşacak hiçbir şeyim yokken bana karakterini nasıl geliştirdiğinden bahsetti. Kendimi engelleyemedim, utandım.

Falun Dafa'yı uygulamaya başladığımız zaman hakkında konuşurken hiç alçak gönüllülük hissine kapılmamıştım. Çin'de Shifu Fa'yı öğrettiğinde uygulamaya başladığımı ve uzun yıllar uygulama yaptığımı söylediğimde her zaman çok gurur duydum. James alçak gönüllülükten bahsettikten sonra artık geçmişimden bahsetmedim. Sıradan insanlar bile, "Bir kahraman geçmişteki zaferleri konusunda sessizdir" der. Dahası, kendimi ne kadar iyi geliştirdiğimi ben biliyorum. Neden diğer uygulayıcıların önünde gösteriş yapayım?

Tevazu, sıradan insanlar arasında bir tür zihniyettir ve uygulayıcıların ulaşması gereken bir diyardır. Tıpkı denizin her zaman en alçak konumda olması gibi; o binlerce nehir içerebilir. Bu özellikle uygulayıcılar için geçerlidir. Ancak mütevazı bir tavrı sürdürerek daha yüksek seviyelere doğru xiulian uygulayabilirler. Eskiler, "Üçümüz birlikte yürüyorsak, diğer ikisinden en az biri benim öğretmenim olacak kadar iyidir" dediler. Bu sözleri kendime bir uyarı olarak hatırlıyorum: “Kendinizi kıdemli bir uygulayıcı olarak düşünmeyin. Bunun yerine, daima mütevazı bir tavır takının. "

Çince Versiyonu