​Erik Çiçekleri Başkaları İçin Açarlar

(Minghui.org) Eski evrenin yaratılışından beri, canlı varlıklar ve tüm yaşamlar bencil oldular. Yüce, merhametli Shifu Li (Falun Dafa’nın kurucusu) tüm yaşamlar için şefkat taşıyor. Eski evren dağılırken, Shifu tüm yaşamlara yeni evrende yeniden doğmaları için bir fırsat veriyor.

Bu nedenle Shifu insanlar yeni evrenin bir parçacığı olabilsinler diye Falun Dafa’yı yayıp onlara uygulama yapma fırsatını vermek için insan dünyasına geldi. Bu amaçla, saygıdeğer Shifu’muz kalbini ve ruhunu öğrencilerinin Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü’yü özümseyip tüm varlıkları kurtarma misyonunu üstlenmelerine yardım etmeye adadı. Shifu bize şunu öğretti, “...bencil olmamanın ve kendinden önce başkalarını düşünmenin erdemli Aydınlanmasını elde edin.” (Buda-Doğası İçerisinde Hiçbir Şeyin Atlanmadan Her Şeyin Kuşatılması, Daha İleri Yükselmeler İçin Esaslar). Sonuç olarak, dünya çapında yüz milyon Dafa öğrencisi kışın son zamanlarının sert hava şartlarında bile ilkbahar umudunu veren erik çiçekleri gibi açtı.

Shifu’nun beni, eski evrende doğan bir varlığı, koruyup destekleyerek benim için ne kadar çaba harcaması gerekti? “Bencil” doğam göz önünde tutulursa, 20 yıldan fazla süren uygulamam boyunca iyi ve kötü zamanlardan sebat ederek geçmem için ne kadar destek ve korumaya ihtiyaç duydum?

Shifu’nun öğretilerini izleyerek, sadece kendimi düşünmeden ve başkalarını düşünerek uygulama yapmak için gösterdiğim gayretin bazı örneklerini paylaşmak istiyorum.

İhtiyacı Olanlara Yardım Etmeye Hazır Olun

Bir gün bir uygulayıcı arkadaş Ailing’a (takma ad) ait bir mağazayı geçerek yürüyordum ve ticari mallarını taşınıyormuş gibi düzenlediğini gördüm. Bu nedenle ona şunu sordum, “Mağazayı kapatıyor musun?” Beni mağazaya davet edip açıklamaya başladı. Her gün mağazasına gelip giden uygulayıcı ve müşterilere yardım ederken, Dafa kitaplarını okuyacak veya egzersizleri yapacak zamanı kalmadığını söyledi. Geceleyin evde okuyup egzersiz yapmak –yalnız yaşıyor– istiyordu, ama bütün bir günlük işin ardından o kadar yorgun oluyordu ki okumak veya egzersiz yapmak şöyle dursun, su kaynatacak enerjisi  bile olmuyordu.

Fiziksel ve zihinsel olarak yorgun olması üzerine, Falun Dafa’yı uygulamadan önce sahip olduğu eski hastalık geri döndü. Kötüleşmiş olduğunu hissediyordu, bu nedenle düşünebileceği tek seçenek mağazayı kapatmaktı.

Diğer uygulayıcıların hiçbiri mağazayı kapatmasını desteklemediği için benim görüşümü sordu. Mağazayı kapatırsa uygulayıcı arkadaşların anlayışlarını yüz-yüze paylaşacakları hiçbir yeri olmayacağını düşünüyorlardı. Uygulayıcı arkadaşları veya uygulayıcıların tek bedenini değil, sadece kendini düşündüğünü ve tek beden olma yönünden kayıplara sebep olacağını söylüyorlardı.

Sıkıntılı bir şekilde sordu, “Mağazayı kapatırsam, tek beden olma yönünden kayıplara sebep olacağım doğru mu? Mağazayı kapatmalı mıyım?”

Bir an düşünüp dedim ki: “Mevcut uygulama durumun ve fiziksel koşulun göz önüne alınırsa, mağazayı kapatmanı destekliyorum.”

Hemen minnettarlığını ifade etmek için ellerini heshi konumuna getirdi. “Sonunda birisi beni destekleyip kendini benim yerime koyuyor!”

Diğer yandan; ondan duyduğum, en çok ihtiyaç duyduğu şey olduğu için bu kez ona karşı anlayış göstermenin uygun olduğunu hissettim. Devam ettim, “Ama eski hastalığının “nüksetmesi” ve kötüleşmesi konusunda söylediğin şeye katılmıyorum. Benim görüşüme göre; bu, uzun bir zamandır Fa’yı çalışıp egzersizleri yapamamandan faydalanan kötülüğün sebep olduğu bir hastalık karması yanılsamasıdır. Bu bir zulüm biçimidir.”

Devam ettim, “Tabii ki bir bütün olarak bu bölgedeki uygulayıcı arkadaşlarla ilgili bir ihmal unsuru da var. Gerçekte, mağazayı kapatmak hem kendin hem de uygulayıcı arkadaşlar için en mantıklı karar ve durumun gerçekten Fa’yı çalışıp egzersizleri yapmanı gerektiriyor. Son kararı vermek sana kalmış; bu sadece benim kişisel görüşüm; seni her iki durumda da destekleyeceğim.”

Aling o kadar rahatlamış ve gevşemişti ki artık tereddüt etmeyeceğini ve mağazayı hemen kapatacağını söyledi. Beni evine davet etti ve onu sık sık ziyaret etmemi istedi. Onu birkaç kez ziyaret ettim. Aling Fa’yı çalışıp Fa’yı ezberliyordu ve sağlığı iyiye gitti. Ancak eski güçlerin Dafa uygulayıcılarına zulmetmesine karşılık kişisel uygulamadaki karmayı ortadan kaldırma arasında ayrım yapmak açısından Fa ilkelerini tamamen anlamıyordu. Hala bunun “eski bir hastalığın” nüksetmesi olduğunu düşünüyordu.

Mümkün olduğunca çabuk iyileşmesini istememe karşın, onu acele ettiremeyeceğimi biliyordum. Bir uygulayıcının Fa ilkeleri yönünden doğru düşünceleri sadece başkalarının onu istemesiyle elde edilemez. Genellikle sabırsızdım ve işleri yaparken acele etmeye meyilliydim. Bu nedenle, bu benim için sabırsızlık takıntımı ortadan kaldırmak için de bir fırsattı. Uygulayıcı arkadaşımın Shifu’nun güçlendirmesi ve aydınlatmasıyla onun üstesinden geleceğine inanıyordum.

Bir gün Ailing beni arayıp hastanede olduğunu söyledi. Üzgündü, artık yapamayacağını ve onu kendi haline bırakmamı söyledi. Enfeksiyon hastalıkları hastanesinde olduğu için onu hastanede ziyaret etmeme izin vermeyecekti ve enfeksiyon kapacağımdan korkuyordu.

Ondan nasıl vazgeçebilirdim? Shifu’nun bir öğrencisi ve benim uygulayıcı arkadaşımdı. Onunla daha önce fazla etkileşimim olmamasına karşın, Shifu’nun gerçek öğrencisi olma isteğinin çok saf olduğunu biliyordum. Mağazası henüz varken, müşterilerine gerçeği açıklayıp onları Çin Komünist Partisi (ÇKP) ve/veya gençlik örgütlerinden çekilmeye ikna ediyordu. Neredeyse kimseyi atlamıyordu. Ayak işleri yapmaktan veya alışveriş yapmaktan hep ÇKP’den çekilmeyi kabul eden bir insan listesiyle dönüyordu. Uygulamada çok çaba sarf ediyordu. Şimdi, şeytani bir krizin ortasında ona yardım edip onu cesaretlendirmek için elini tutacak uygulayıcı arkadaşlara ihtiyacı vardı; bu durumda bile hala başkalarını düşünüyordu ve enfeksiyon kapabileceğim korkusuyla onu ziyaret etmeme izin vermeyecekti. Ne iyi bir uygulayıcı! Şu anda, başka herhangi bir şeyden daha fazla yardım ve desteğe ihtiyacı vardı. Bu benim sorumluluğumdu; onu nasıl yalnız bırakabilirdim?

Ona dedim ki: “Yarın seni ziyarete geleceğim. Hastalık bulaşması hakkında düşünme, öyle bir şey yok!” Gerçekte, ona demek istiyordum ki: “Biz Shifu’nun öğrencileriyiz, Dafa uygulayıcılarının korkacak neyi var?” (Telefon güvenliği nedeniyle bunu farklı bir şekilde ifade ettim.)

Hastanede birkaç gün kaldıktan sonra, Ailing ona verilen ilaçların işe yaramadığını gördü ve taburcu olmak istedi. Enfeksiyon kapmama sebep olacağından korkuyordu, bu nedenle bir akrabasının evine gittiğini söyleyerek bana yalan söyledi. Akrabalarının, onu enfeksiyon hastalıkları hastanesinden henüz çıkmasının ardından kabul etmeyeceklerini biliyordum, bu nedenle kendi evinde olmalıydı.

Evine geldiğimde, memnun bir şekilde şaşırdı, “Enfeksiyon kapmaktan gerçekten korkmuyor musun? Beni görmeyi hala istiyor musun?”

Dedim ki: “Hastaneye yatırılmandan önce birkaç kez burada bulundum, belirtilerinin neler olduğunu bilmiyor muydum? Ben de hastanede bulundum; enfeksiyon kapmaktan korkuyor muydum? Bizler Shifu’nun öğrencileriyiz, doğru bir Yol’u geliştirmekten gelen enerjimiz o bakterilerden nasıl korkabilir? Ayrıca, Shifu bizi her zaman koruyor.”

Ailing birkaç cümlenin ardından soluk alıp dinlenmek zorunda kalmasına karşın, o gün çok konuştu. Bana hastaneye yatırılmadan önce ve sonraki durumunu anlattı. Birkaç uygulayıcı arkadaşa hastaneye yatırılmadan önce onu görmeye gelmesini söyledi ve çeşitli düşüncelerini dile getirdi. Herkesin haklı olduğunu hissediyordu, ama kimi dinleyeceğini bilmiyordu. Hiç kimsenin düşüncesinin özel durumu yönünden doğru olmadığını da hissediyordu. Onlardan bazıları mağazasını erken kapattığı için onu suçluyordu ve bazıları yatakta kalmaması, dışarı çıkıp insanlara gerçeği açıklaması gerektiğini söylüyordu. Ses tonu ve sözlerinin kaldıramayacağı kadar güçlü olduğunu söyledi. Sonunda, tüm grup üzgündü ve onları uzaklaştırıp artık gelmemelerini söyledi.

Gözyaşları içinde dedi ki: “Kendi iyiliğim için o şeyleri söylediklerini biliyordum. İnsanlara kurtuluş sunmak için dışarı çıkmak istedim, ama yorulmadan birkaç adımdan fazla yürüyemiyordum. Hiç enerjim yoktu. Bir termosu bile kaldıramıyordum; insanlarla konuşmak için nasıl dışarı çıkabilirdim?! Çok endişeliydim, bir sinir krizi geçirmek üzereymişim gibi hissediyordum! Onları uzaklaştırdım ve ağlamadan duramadım... artık bunu kaldıramıyordum, bu nedenle hastaneye gittim.”

Aling biraz ara verdikten sonra uygulayıcıların hastaneye gittiğini bildiğini söylemeye devam etti. Gelecekte onu bekleyen daha büyük bir kriz olacağı için bunu yapmamış olması gerektiğini söylediler. O kadar çok ağladı ki doktorlar ve hemşireler onu rahatlatmaya geldiler, ama ağlamasını durduramadı. Uygulayıcı arkadaşlar uygulama yapmayan bir insanın seviyesine düştüğünü söylediği için ağlıyordu. Hiçbir umudunun olmadığını düşünüyordu ve artık uygulama yapamayacağından korkuyordu.

Dedi ki: “Beni görmeye geldiğinde, onların yaptığı gibi beni suçlayacağını düşündüm. Ama suçlayıcı tek kelime etmedin. Onun yerine çoktan orada olduğum için zihnimi sakinleştirip herhangi bir şey hakkında düşünmemem ve işlerin birkaç gün içinde nasıl geliştiğini görmem gerektiğini söyledin... Hastaneye gitmemin ardından bunun artık uygulama yapamayacağım anlamına gelmediğini, bunun sadece bir testi geçemediğimi gösterdiğini söyledin. Sadece gelecekte daha iyi yapmam gerekiyordu. Şunu biliyor musun? O gün sen ayrıldıktan sonra özellikle iyi bir ruh hali içindeydim. Doktorlar ve hemşireler nedenini merak ettiler! Bunun, sıradan bir kişinin seviyesine düştüğümü ve artık uygulama yapamayacağımı söylemediğin – onun yerine hala uygulama yapabileceğimi söylediğin için olduğunu bilmiyorlardı. Beni anladığın ve rahatlattığın için ne kadar mutlu olduğumu anlatamam.”

Bir duraksamadan sonra ciddiyetle dedi ki: “Gelecekte, senin dışında kimsenin gelip beni görmesine izin vermeyeceğim.”

Bunu duymam üzerine, omuzlarımda ağır bir yük hissettim. Ailing’in sahip olduğu her şeyi Shifu ve Dafa’ya vermiş olduğunu ve insan tarafında bana umut bağladığını biliyordum. Sadece kendi yolumu iyi yürümem değil, aynı zamanda yolu onunla birlikte iyi yürümem de şarttı. Bana büyük bir sorumluluk verilmişti.

Ailing’le görüştüğümden beri olanları zihnimde tekrar canlandırdığımda, Shifu’nun Ailing’in elini benim elime koyduğu açıktı. Ne büyük bir güvendi! Bu Shifu’nun ayarlamasıydı! Kalbimden dedim ki: “Shifu, onun bataklıktan çıkıp cennete giden katı bir yola geri dönmesine yardım edeceğim konusunda içiniz rahat olsun.”

Shifu bize öğretti ki: “Bir diğerine ait olan şeyler sizindir ve size ait olan şeyler de onun.”  (Washington D.C Fa Konferansında Fa’yı Öğretme)

Uygulayıcı arkadaşlar için bir sıçrama tahtası ve basamak taşı olmak istiyordum, başkaları için açan ve Tanrılık yollarında kalplerini canlandıran bir erik çiçeği olmak istiyordum.

Geçmiş birkaç yıl boyunca, Shifu’nun aydınlatmasının yanı sıra içine bakması ve Fa’yı çok çalışıp ezberlemesi sayesinde, Ailing’in Fa’yı anlayışı gitgide daha net bir hale geldi. Tamamen iyileşti ve öncekinden daha genç görünüyor.

Bir gün, eski çalışanı bana tüm emeklilere geçmişe dönük bir ödeme alacakları bilgilendirmesi yapıldığını söyledi. Orada çok kişi olacağını düşündü ve uzun süre ayakta duramayacağından korktu, bu nedenle başka birisinden onun için parayı almasını istedi.

Dedim ki: “Onu kendin alacak kadar iyisin. Bu eski iş arkadaşlarınla görüşmek için iyi bir fırsat. Fırsatı kaçırma.” Kendi başına gitmeye karar verdi.

Eski iş yerine geldiğinde, parayı almak için acele etmedi, onun yerine insanlar paralarını alıp çıkana kadar dışarıda bekledi. Onunla her kim konuşmak isterse, ona gerçeği açıklıyordu ve ÇKP örgütlerinden ayrılmalarını tavsiye ediyordu. 20’den fazla kişiyi başarılı bir şekilde ÇKP’den çekilmeye ikna etti.

Eve geldi ve geç vakitli bir öğle yemeği olarak iki muz yedi, yapamadığı öğlen 12:00 doğru düşünceler gönderimini telafi etti. Daha sonra Fa’yı çalışıp ezberledi. Bana mutlu bir şekilde dedi ki: “Hiç yorulmadım. Fa’yı çalışıp egzersizleri yaparken, doğru düşünceler gönderip insanları kurtarmaya yardım ederken tek bir şey bile kaçırmadım. Harika hissediyorum!”

Ailing şimdi çocuğu ve ailesiyle başka bir kasabada yaşıyor. Oradaki yerel uygulayıcılarla henüz iletişime geçmemesine karşın, hiç yalnız veya izole hissetmiyor ve gayretle Fa’yı çalışıp insanlara gerçeği açıklamaya devam ediyor. Her yıl buraya geri dönüyor ve yanında ÇKP örgütlerinden ayrılmayı kabul eden uzun bir kişi listesi getiriyor.

Birkaç yıl öncesine dönüp baktığımda, Ailing akşam rüzgarında azalan ışığıyla batan bir gün gibiydi. Şimdiyse ağaçları yeşertip toprakları nemlendirerek başka yerlere kutsamalar getiren bir ilkbahar yağmuru gibi. Sebat edip kutsal kaderine uygun yaşayacağını umuyorum.

Zorluk Yaşayanlardan Vazgeçmeyin

Bing (takma ad) yaşlı bir uygulayıcıdır. On yıldır haftada bir kez birbirimizle anlayışlarımızı paylaşıyoruz. Bu ikimizin de Fa’dan gitgide daha iyi bir anlayış kazanmasına yardımcı oldu.

Bing’in kocası öldüğünde, bu onun için ağır bir darbe oldu ve sağlık sorunları geliştirdi. Onun tarifiyle, bu bir kalp krizi veya bir şeker hastalığı komplikasyonu gibiydi. Birazcık bile hareket ettiğinde ağrıdan kaçınmak için yarı yolda bir yere yaslanmak zorunda kalıyordu. Durumu hakkındaki paylaşımıma cevap vermiyordu ve artık onu tam olarak anlayamıyordu. Meselelere uygulayıcı olmayan bir kişinin bakış açısından baktığını hissettim ve durumunun ciddi olduğunu fark ettim. Bu nedenle hemen çalıştığım Dafa gerçeği-açıklama projesinden geçici olarak ayrılıp yardıma çok ihtiyacı olduğu için kendimi Bing’e yardım etmeye adamaya karar verdim. Kendime, Bing nasıl davranırsa davransın, elini bırakmamam ve onu eski güçlerden geri almam gerektiğini söyledim. Bütün günü onunla geçirmeye başladım.

Her sabah gerçeği açıklamak için dışarı çıkıp öğleden sonra onun evinde Fa’yı çalışıyorduk. Ben iletişim kurmada çok iyi değilken, Bing çok konuşkandı. Bu nedenle doğal olarak Bing’in çoğunlukla konuşma kısmını yaptığı bir gidişat oluşturuyorduk. Birlikte çok iyi çalıştık. Bing yetenekliydi, hep neşeli ve enerjik bir tavırla insanlara Parti’den ayılmayı kabul ettirebiliyordu. Genellikle etrafımızı gözlemlerden doğru düşünceler gönderiyordum. Aynı zamanda Bing’in durumunu ve karşı tarafın tepkilerini de gözlemliyordum, böylece gerektiğinde birkaç şey ekleyebiliyordum ki bu da çok faydalı oluyordu. Bing’in anlık olarak suskun olduğunu görürsem, çabucak konuşup o ana renk katıyordum ve daha sonra Bing de beni takip ediyordu.

Bazı insanlar Parti’den ayrılıp ayrılmama konusunda bir tavır almadan uzunca bir süre dinliyordu, bu nedenle doğru giriş noktasını bulup birkaç söz söylüyordum ve daha sonra karşı taraf ayrılmayı kabul ediyordu. Örneğin, bir keresinde Bing Genç Öncülerin bir üyesi olan 60-yaşında bir kadınla konuşuyordu, ama kadın Bing ona gerçeği fazlasıyla açıklamasına rağmen, hiçbir şey söylemiyordu. Bu noktada sözünü kestim, “Tiananmen kendini-yakma-olayı sahnelendi.” Daha sonra Bing Tiananmen olayını hemen parça parça inceleyip teşhir etti ve onun nasıl bir ÇKP oyunu olduğunu gösterdi ve kadın Genç Öncülerden ayrılmayı hemen kabul etti.

Bing’in fiziksel durumu nedeniyle, sık sık mola vermemiz gerekiyordu. Konuşmak, içimize bakmak, birbirimizin sorunlarını zamanında belirtmek ve anlayışlarımızı paylaşmak için vakit ayırmamız gerekiyordu.

Bir keresinde, genç bir kadın bir mağazadan çıktı ve Bing ona gerçeği açıklamak için yanına gitti. Genç kadın dinledi, ama Bing ne derse desin bir tutum sergilemedi. Arka plandan izliyordum ve uygun bir anda dedim ki: “Ayrılmak için iş yerinize, okulunuza veya bir topluluğa gitmek zorunda değilsiniz, sadece şimdi bize içtenlikle söylemeniz gerekiyor.” Hemen dedi ki: “Bu olur. Ayrılacağım.”

Bing’in biraz mutsuz göründüğünü fark ettim. Yolumuza devam ederken, Bing dedi ki: “Çok uzun süre konuştum ve ayrılmadı, sen sadece bir söz söylediğin halde ayrıldı.” Bütün çabanın mükafatını benim aldığımı ima ediyordu.

Hemen onunla anlayışımı paylaştım. “Kendimiz için övgü toplamanın değil, canlı varlıkları kurtarmaya yardım etmenin arayışındayız. Canlı varlıkların doğru seçimi yaptığını görmek en büyük neşemizdir. Ayrıca bizler tek bedeniz kimin daha çok konuştuğunun ve kimin sözlerinin daha büyük bir rol oynadığının önemi olmaksızın her canlı varlığa yardımcı olan ortak çabamızdır. Önemli olan, kalbimizi ne kadar koyduğumuzdur. ‘Benliksizlik ve önce başkalarını düşünmeye yönelik doğru Aydınlanmayı elde etmeyi’ amaçlıyoruz. Aslında insanları gerçekten kurtaran Shifu’dur. Kendimiz için cennetin erdemini almamalıyız.”

Birlikte gitgide daha iyi çalıştık ve Dafa uygulayıcılarının misyonunu yerine getirirken her gün neşe ve kahkaha içinde canlı varlıkları kurtarıyorduk.

Üç ay sonra, Bing başa çıktığı belirtilerinin bazılarından yeterli ölçüde kurtuldu. Onunla bütün günü geçirmeye devam etmeme ihtiyaç duymuyordu, bu nedenle onunla günün yarısını geçirmeye başladım. Shifu’nun “2002 Washington, D.C.’de Verilen Fa Öğretisi”ni çalıştık ve her sabah gerçeği açıklamak için birlikte dışarı çıktık. Daha sonra öğle sonrasında Fa’yı çalışmak, egzersizleri yapmak veya Dafa projelerinde çalışmak için kendi evlerimize döndük.

Başka bir üç ayın ardından, Bing’in fiziksel durumu normale döndü. Tamamen iyileşmişti, bu nedenle artık ona eşlik etmeme ihtiyaç duymuyordu ve kendi her zamanki programlarımıza yeniden başladık.

20 yıldan fazla zamandır, Dafa uygulayıcıları kendilerini olgunlaştırıyor, kan ve ateş vaftizinden geçerek canlı varlıkları kurtarıyorlar. Bizler birbirimizi destekleyip cesaretlendirerek, Fa düzeltmesinin doğru yolunda birlikte yürürken her zaman tek bedeniz. Erik çiçekleri başkaları için açarlar.

Bu makalede ifade edilen görüşler, yazarın kendi görüşlerini veya anlayışlarını temsil eder. Bu websitesinde yayınlanan tüm içeriklerin telif hakkı Minghui.org'a aittir. Minghui, düzenli olarak özel günlerde çevrimiçi içeriğin derlemelerini yayınlayacaktır.

Çince versiyonu mevcut