​Akıl Hastası Karımdan Asla Vazgeçmeyişim

(Minghui.org) 5 Eylül 2005’de tutuklandım ve Falun Dafa’ya olan inancım nedeniyle üç buçuk yıl hapse mahkum edildim. Nisan 2009’da serbest bırakıldıktan sonra, karım ve 10-yaşındaki oğlumun yıllardır kayıp olduklarını öğrendim. İş yerimden de kovulmuştum. Her şeyimi kaybetmiştim!

Şehvete Olan Takıntımın Üstesinden Gelmek

Daha sonra bir hastanede çalıştım, arkadaşlarım ve iş arkadaşlarım bana bir eş bulmak istediler. Birçok kadını benimle tanıştırdılar. Bazıları boşanmıştı, bazısı evlenmemişti ve birisi bir Dafa uygulayıcısının kızıydı. Hepsini reddettim.

Kendi geçimimi bile sağlayamıyordum, o halde yeni bir aileyi geçindirme sorumluluğunu nasıl alabilecektim? Ve zaten evlenmiştim, bir oğlum vardı. Nasıl tekrar evlenebilirdim? Mart 1995’den beri Falun Dafa’yı uyguluyordum ve Fa ilkeleri bu bakımdan katı gerekliliklere sahiptir. Shifu Li’nin öğretilerini ihlal edip bana erdem kaybettirecek şeyler yapamazdım.

Şehvet arzusuna sahiptim ve bu sorunla karşılaşmama sebep olan şey de buydu. İçime baktım ve güzel bir eş ve sevimli çocuklarla birlikte tam bir aileye sahip olmayı isteme takıntımı buldum. Daha derinlere baktığımda, yalnızlıktan korktuğumu ve mutlu bir hayata özlem duyduğumu buldum. Bunlar kesinlikle ortadan kaldırılması gereken takıntılardı. Sakinleştikçe, daha az kişi beni kadınlarla tanıştırdı ve sonunda artık kimse ondan bahsetmedi.

Görev başındayken, genç bir kadın bana onun bir Yeni Yıl kutlaması ve teşekkür mesajı olduğunu söyleyerek bana kırmızı bir zarf vermek için geldi. Çok güzel olan eski bir hastaydı. Teklifini reddettim ve ona neden kabul edemediğimi söyledim. Israr etmedi, onun yerine beni akşam yemeğine davet etti. Ama yine de reddettim. İşten eve döndükten sonra, birisi kapımı tıklattı. Açtım ve onu orada dururken gördüm. Eli boş gelmişti, bu nedenle içeri girmesine izin verdim.

Zemini paspaslayıp odayı düzenlememe yardım etti ve dolap kapağını tamir etmek için bir marangoz buldu. Minnettardım ve onunla ilgili iyi bir izlenimim oldu, ama endişeliydim. Bu bir tesadüf değildi.

Kendi kendime düşündüm: “Evde yalnız kalan bir adamım ve bir kadın evimi temizlememe yardım ediyor ki bu tam olarak ihtiyaç duyduğum şey. Ama başkaları onun karım olduğunu düşünecek olsalardı, bu ne kadar utanç verici olurdu?” Bu şehvet takıntımın iş başında olması değil miydi? Onun hakkında iyi duygulara sahiptim. Ama şehvet tam olarak Shifu’nun ortadan kaldırmamı istediği şeydi. Daha sonra bu kirli düşüncelerden kurtulmak ve kendimi arındırmak için doğru düşünceler gönderdim. Aynı zamanda, ondan kaçınmaya çalıştım. Kalbimin katı, davranışımın doğru olmasıyla birlikte, gözden kayboldu ve geri dönmedi.

Bunun gibi birçok kez test edildim, ama Dafa’nın ilkelerini izleyip xinxing’imi koruyarak testleri birbiri ardına geçtim. İşten çıktıktan sonra, Fa’yı çalıştım, egzersizleri yaptım, doğru düşünceler gönderdim ve insanlara zulüm hakkındaki gerçeği anlatmak için dışarı çıktım. Hayatım tatmin edici ve anlamlıydı. Bu, karım ve oğlum hakkındaki haberleri öğrenene kadar üç yıldan fazla zaman devam etti.

Karım ve Oğlum Geri Döndü

Şubat 2013’de, karım ve oğlumun Pekin’de olduklarını ve karımın akıl hastası olduğunu öğrendim. Bir arkadaşım birkaç yıldır onlara bakma inisiyatifini almıştı.

Onları almak için oraya gittim, ama kimlik kartım yetkililerce tahrif edildiği için, trene binemiyordum ve Pekin’e giden taksi çok pahalıydı. Annemle babamdan yardım istedim, erkek kardeşlerim ve kız kardeşimden yardım istememi önerdiler. Bu nedenle benden küçük iki erkek kardeşim ve kız kardeşim Pekin’e giden trene binip karım ve oğlumu buldular.

Karım durumundan dolayı trene binemiyordu ve hiçbir taksi şoförü onu götürmek istemiyordu. Erkek kardeşim daha sonra onları alıp arabayla Pekin’e gitmek için bir arkadaşını aradı. Erkek kardeşim karım ve oğlumu geri getirmek için 10,000 yuan’dan fazla para harcadı. Arkadaşı arabayı doğruca yerel psikiyatri hastanesine sürdü, orada karım şizofreni teşhisi konulup yatırıldı. Tedavi için onu orada bırakıp oğlumu eve götürmekten başka seçeceğim yoktu.

Hasta Bir Eşle Yüzleşmek

Karımı her gün ziyaret ettim. Bana karşı düşmancaydı ve sık sık beni azarlayıp suçluyordu. Kırıldım ve onu geri getirdiğime pişman oldum. Fa’yı çalışmak için eve gittiğimde, ona kırılmamam ve onu anlamaya çalışmam gerektiğini biliyordum. Hastalığına Çin Komünist Partisi’nin (ÇKP) bana zulmetmesi sebep olmuştu. Ona nezaketle davranmam gerektiğini biliyordum. Ne yaparsa yapsın, hiçbir olumsuz düşünce barındıramazdım.

Onu ziyaret edip ona sevdiği yemeklerin yanı sıra, meyve ve pastalar getirmeye devam ettim. Bazen azarlandım ve bu beni utandırdı. Yeniden birleşme arayışında olma arzum çok güçlüydü. Bir umutla onu ziyarete gittiğim her seferinde, hayal kırıklığıyla dönüp gittiğime pişman oluyordum. Fa’yı çalıştığımda, hatalı olduğumu ve kırgın hissetmemem gerektiğini fark ediyordum. Bu nedenle bu olumsuz düşünceleri defetmek için doğru düşünceler gönderdim.

Zaman zaman, birisi beni ondan boşanmaya ikna etmeye çalışıyordu ve karım da boşanmak istediğini söyleyip duruyordu, ama kabul etmiyordum. Gitgide, daha huzurlu oldum ve artık karımın söz ve davranışlarından kolayca etkilenmiyordum. Xinxing’imi geliştirmeme yardım ediyordu ve bunun için çok minnettardım. Her ne zaman onu ziyaret etmeye gidip ona yemek getirsem, kalbimin derinliklerinden ona karşı ilgili bir tavrın yükseldiğini hissediyordum. Yakında iyileşip eve geri geleceğini umuyordum.

13 Nisan 2020’de hastane karımın durumunun kötüleştiğini söyleyerek beni alması için bir araba gönderdi. Geldiğimde bana ciddi akciğer tüberkülozundan muzdarip olduğu ve tedavi için tüberküloz hastanesine nakledilmesi gerektiği söylendi. Onu oraya götürdüm ve onunla kaldım, tüm kalbimle onunla ilgilendim. Kendi başına yemek yiyemiyordu, bu nedenle ona yemek yedirdim; kendi başına tuvaleti kullanamıyordu, bu nedenle ona yardım ettim. Onunla iyi bir şekilde ilgilendikten sonra, zamanımı Fa’yı çalışmak, egzersizleri yapmak, doğru düşünceler göndermek ve insanlara gerçeği açıklamak için kullandım.

Hava güzel olduğunda güneşin altında oturması için onu dışarı taşıyordum. Üç ay sonra hastaneden taburcu edildi.

Evde ilaç almayı reddetti ve çok geçmeden tekrar hasta oldu. Daha sonra onu hastaneye geri götürdüm. Her hafta ona yemek getiriyordum, ama hala zaman zaman beni azarlıyordu. Ancak sessiz kalıp düşünüyordum, “Bana neden öyle davranıyor? Dafa’nın ilkelerine uymadığım için olabilir miydi?” Bu nedenle içime bakıp düşüncelerimi düzelttim. Zihinsel durumum gitgide daha huzurlu bir hale geldi ve onun durumu iyiye gitti.

İşteki bazı çalışma arkadaşlarım aile çatışmaları yaşadıklarında, şimdi beni izleyecek bir rol model olarak görüyorlar ve anlaşmazlıkları çözülüyor.

Geleneksel Çin kültüründe, evin direği güçlü-iradeli ve zorluklarla karşılaştığında yıkılmayan erkek eştir. O aileyi destekler ve karısı kocasıyla ilgilenip çocukları eğitirken, karısına nezaketle davranır, kibar ve erdemlidir. Falun Dafa öğrencileri gelecek için bir referans bırakma misyonuna sahiptir!