​Yemek Çubukları ve Çiçekleri Sulamak

(Clearwisdom.net) Kısa zaman önce, uygulamamda beni düşündüren iki olay oldu.

Başkasının Yemek Çubukları

Bir gün öğle yemeğinde masayı hazırladım ve ailemi yemeğe çağırdım. Daha sonra mutfağa gidip yemekleri aldım. Annem bana seslendi: “Bir kaç yemek çubuğu eksik.“ Yemeği masaya koydum ve annemin, karşısında oturan babamın çubuklarını kullandığını gördüm. Ona: “Anne, çubukların önünde duruyor” dedim. Annem de: “ Ah, görmedim” dedi, sonra kendi önünde duran çubukları babama uzattı.

Birdenbire, uygulamamda bir sorun ortaya çıktığında bunun nedenini kendi içimde aramak yerine hep başkalarına baktığımı fark ettim. Bu demek oluyor ki başkasının yemek çubuklarına bakıyorum.

Üstümdeki Komşu Çiçekleri Suluyor

Bir sabah havanın güzel olduğunu gördüm ve balkonda kuruması için battaniyeyi çıkardım. Öğleden sonra saat iki civarında onu içeriye almak istedim. O sırada yüzüme su geldi. Yukarı baktım ve üstümdeki balkonda saksıları gördüm. Bu yüzden kendi kendime şöyle düşündüm: “Ah, yukarıdaki yaşlı kadın çiçeklerini suluyor olmalı. Neyse ki yorganı erkenden aldım, yoksa ıslanırdı.” Birkaç kez komşu çiçekleri sulamıştı ve bu nedenle çamaşırlarım ıslanmıştı.

Arkamı döndüğümde evimin kuzey balkonundaki sebze sepetinin teneke kapağının da ıslak olduğunu gördüm. Sonra dışarıda yağmur yağdığını fark ettim, ama güneş hâlâ tepedeydi. Güneşli bir günde az önce biraz yağmur yağmış ve sonra hemen kesilmişti. Sessizce düşündüm: “Komşuyu haksız yere suçladım. Özür dilerim komşu.”

Doğumdan sonra oluşturduğumuz görüşlerin çok inatçı ve korkunç olduğunu fark ettim. Bir şey gördüğümüzde, bunun gerçek olduğunu düşünürüz. Aslında öyle değil. Gerçekleri fark edemiyoruz ve kendi görüşlerimize inanıyoruz.