[Dünya Falun Dafa Günü Kutlaması] Hayatımın Umut Işığı

(Minghui.org) Ben bir psikiyatristim ve bebeğimin küçüklüğünden itibaren mezun olduktan sonra yarı zamanlı çalıştım. Falun Dafa'yı uygulamak bedenimi ve zihnimi arındırdı. Falun Dafa'nın ilkelerini takip ederek ve kalbimi doğru tutarak tüm kalbimle çalıştım. Bazen işler çok zor göründüğünde, her zaman beni bekleyen bir umut ışığı vardı.

Vücudum Arındı, Enerjim Arttı

Ortbatı'daki bir şehre taşındığımda korkunç bir mevsimsel alerji geliştirdim. İlk başta bunun bir alerji olduğunu anlamadım ve işte stresli olduğumu düşündüm. Uyuyamıyordum, başım dönüyordu ve geceleri nefes almakta zorlanıyordum. Yıllar geçtikçe, semptomlar yılda bir aydan, yılda iki aya kadar kötüleşti. Hiçbir ilaç işe yaramıyordu. Yatarak uyuyabilmek için neredeyse her gün akupunktur yaptırmam gerekiyordu.

Falun Dafa egzersizlerini, özellikle de meditasyonu yaptığımda, önüme büyük bir havlu koymak zorunda kaldım çünkü burnum musluk gibi damlıyordu. Alerjim o yıl kayboldu. Alerji mevsiminin sonuna kadar artık alerjim olmadığını fark ettim!

Çocukken yetersiz beslendim ve kansızlığım vardı. On saat uyumama rağmen her zaman yorgundum. Üniversitede hep biraz uyumak zorunda kalırdım, aksi halde öğleden sonra dersleri bir mücadele olurdu. Dafa'yı uygulamaya başladığımda, enerji seviyemin önemli ölçüde arttığını fark ettim. Artık her gece altı saat uyuyorum ve gün içinde kendimi yorgun hissetmiyorum. Hayatımın ne kadarının şimdiden uzatıldığını bir hayal edin!

Xiulian uygulamaya başladığımdan beri sabah egzersizlerini neredeyse hiç kaçırmıyorum. Benim için bu, bedenim ayarlanmak, hizalanmak ve arınmak üzere başka bir boyuta girmesi gibi. Daha sonra kendimi çok enerjik hissediyorum, bunu dünyada kaçırmam.

Çok iyi bir egzersiz seansından sonra bir başka ilginç olay da bacaklarımın her yerinde kocaman kurdeşenlerin oluşmasıdır. Kaşıntılı ve kırmızı oluyorlar, ancak genellikle birkaç dakika içinde geçiyorlar.

Vücudum zaman zaman, çoğunlukla baş ağrıları, ateş ve vücut ağrıları yoluyla arındırılıyordu. Bu, genellikle hafta sonları veya izinli olduğum günlerde oluyordu.

Büyük Bir Sıkıntıyla Sakince Başa Çıkmak

Mezun olduktan sonra yarı zamanlı çalışmayı tercih ettim. Üç yıl sonra çalıştığım hastane tüm polikliniklerini kapattı. Başka bir toplum akıl sağlığı merkezinde ek iş yaptığım için, oradaki (asistanlığımdan beri tanıdığım) tıp müdürüyle konuştum ve bunun onlar için iyi bir eşleşme olacağını söyledim. Kliniği devralmayı kabul ettiler ve herkes işine devam etti. Üç yıl yanında çalıştığım Dr. Dan (takma ad) kliniğin müdürü oldu ve orada yarı zamanlı olarak çalışmaya devam ettim.

Dr. Dan'in programı dolu olduğu ve yeni vakalara bakamadığı için kliniğe geldikten sonra yeni hastaların %90'ını ben aldım. Kök nedeni tedavi etmeye inanıyorum ve sendromu tedavi etmeyi amaçlıyorum. Sadece mevcut semptomlarını değil, her yeni hastanın kapsamlı bir değerlendirmesini yapıyorum. Gençlik yıllarına, hatta daha küçüklüklerine dönüyorum. Doğru bir teşhis koymak için aile geçmişlerini, madde kullanımlarını ve travma geçmişlerini ve geçmişte çeşitli ilaçlara verdikleri tepkileri topluyorum. Sendromu tedavi ederek semptomlarının çoğu azalıyor. Hasta sadece iyileşmekle kalmıyor, aynı zamanda durumu iyi kalıyor.

Gerçek, bunun iyi bir taktik olduğunu kanıtladı. Başlangıçta yakın takip gerektiren yeni hastalarım olabiliyordu, ancak sonunda iyileştiler ve semptomları stabilize oldu. İlacı kullanmaya devam ettikleri ve her türlü maddeden uzak durdukları sürece çoğu semptomsuz bir yaşam sürebildi. Bu benim programımı kullanıma açtı.

Dr. Dan, yeni mezun birinin bunu yapmasının mümkün olabileceğine inanmıyordu: Krizde hiç hastam olmadı ve gelen hastaların %90'ını idare ettim. Yarı zamanlı çalışmama rağmen, klinik için elde edilen kârın çoğunu ben yaptım.

Dafa'yı uygulamaya başladığımda, Dr. Dan bana meydan okumaya karar vermişti. Uygulama şeklimle ilgili olarak ana merkeze şikayette bulundu. Önceki tıbbi direktör geldi, rastgele 50 dosyamı çıkardı ve inceledi. Benim için mükemmel bir değerlendirmede bulundu: "Onun yerinde olsam ben de aynı şeyi yapardım." Ama bir şekilde Dr. Dan ve yeni tıbbi direktör incelemeyi tamamen dikkate almadı ve beni işten çıkardı.

Böylesine ani ve ciddi bir sıkıntıyla karşı karşıya kaldığımda, bir şeylerin doğru olmadığını biliyordum. Bir şeyleri açıklığa kavuşturulması gerektiğini hissettim. Bu yüzden şirketin CEO'suyla bir randevu ayarladım ve tıbbi uygulamamın gerekçesini ve endişelerimi açıkladım. Klinik çalışmalarda uzmanlaşmış bir hekim olmadığı için 2006 Ulusal Doktorlar Günü'ne gitmeme izin verilmesi kararının arkasında durdu. Önümde bir grup insanla karşı karşıyayken ve söyleyeceklerim sorulduğunda, aşağıdaki söylediklerimi kelimesi kelimesine yazmalarını istedim:

“Kararınızın ve eyleminizin tüm sorumluluğunu üstleneceksiniz. Hatasız, hasta şikayeti olmadan, hasta bakımında tek bir hata yapılmadan, objektif tespitlerle değil tamamen sübjektif duygularla beni görevimden azlettiniz. Hastalarıma bir şey olursa tüm sorumluluk size aittir.”

Ailem bu kadar sakin olmama şaşırdı. İyi olacağımı biliyordum. Sadece onlara meydan okuma zihniyetini bırakmam gerekiyordu. Birçok arkadaşım, beni ayrımcılık ve haksızlık nedeniyle şirkete dava açmaya teşvik etti. Ama artık bir uygulayıcı olduğum için, bunun sadece bir kişinin diğerine karşı basit bir meselesi olmadığını, bunun bir çeşit zulüm olduğunu düşündüm. Bana zulmetmek için eski güçler tarafından gerçekten manipüle edilmişlerse, kurban onlardı, ben değil. Ödeşmek için zamanımı boşa harcamama gerek yoktu.

Bunun bir sınav, büyük bir sınav olduğunu biliyordum. Fakat bana rehberlik edecek Shifu ve Fa vardı. Fa çalışmamı yoğunlaştırdım ve hayatımı olabildiğince normal bir şekilde sürdürmeye devam ettim. Kocam daha endişeli ve gergin oldu. Peki ya ev ödemesi, ya üç küçük çocuğumuz (7, 4 ve 6 aylık) ne olacaktı? Zihnimin olumsuz düşüncelerle birlikte gitmesine izin vermeyi reddettim. Onu teselli ettim ve endişelenmemesini söyledim. Bu arada iş aramaya başladım.

Bunu başlatan kişiye üzüldüm. Kıskançlığı ve güvensizliği eski güçler tarafından kullanılmıştı. Altı ay sonra klinik kalıcı olarak kapandı.

Başka Bir Kapı Açıldı

Klinikten ayrıldıktan yaklaşık iki hafta sonra evime altı kilometreden daha az bir mesafedeki bir hastane bana teklifte bulundu. İşimi kaybetmeden birkaç hafta önce hastaneyi aramıştım. Bu hastane 2004 yılında kurulmuştu ve “şifa sığınağı” olarak adlandırılıyordu. Psikiyatri hizmeti olmayan bir tıp hastanesiydi. Aradığımda operatör beni doğrudan CEO'ya bağladı ve o hafta benimle görüştü.

İki saatten fazla konuştuk. Hiç benim kadar profile uyan birini görmediğini haykırdı. Birçok uzmanlığım var ve ayrıca Çin tıbbı uyguluyorum. “Sen çok taze bir nefessin!” Süreci hızlandırma sözü verdi. Önceki klinikten ayrıldıktan bir ay sonra hastanede psikiyatri konsültasyon irtibat görevlisi olarak çalışmaya başladım!

Kendi kliniğimi açmayı da düşünüyordum. Sadece bu düşünce ile meslektaşım beni aradı. İki yıl önce kendi kliniğini açmıştı ve bana nasıl olduğunu gösterdi. Bir ay içinde kendi kliniğimi kurdum. Sitenin etrafındaki alan güzeldi. Büyük pencerenin dışında büyük bir gül bahçesi vardı. Her şey çok pürüzsüzdü - sanki olması gerektiği gibi!

Büyük süit genişti ve sonunda onu Falun Dafa dersim için kullandım. Yöneticilere Falun Dafa ile ilgili gerçeği açıkladım. Hafta sonları ücretsiz ders vermemden etkilendiler. Birkaç yıl boyunca yerel gazetelerin yanı sıra haber bültenlerindeki bilgilerin yayılmasına yardımcı oldular.

O yıl, sadece herhangi bir mali kayıp yaşamamakla kalmadım, aynı zamanda zamanım da daha esnek hale geldi ve daha fazla Dafa projesi yürütebildim. Kliniğim için asla reklam vermedim ve sigortayı işleme koymuyorum. Hastalarımın çoğu ağızdan ağza geliyor. Kliniğimi kuralı 17 yıl oldu ve gelişmeye devam ediyor.

Bir keresinde duygu durum bozukluğu ve ciddi travması olan çok hasta bir hastayı aldım. Ama o bir savaşçıydı. Sadece engelli olmayı reddetmekle kalmadı, aynı zamanda üniversiteye giderken de çalışıyordu. Muayeneden sonra hastalığını ve tedavi planını detaylı bir şekilde anlattım. Çıkarken, "Sizin gibi insanlar başkalarına umut veriyor." diyerek ağladı. Yıllardır semptomsuz, tıpkı diğerleri gibi yaşıyor. Ama bunun için herhangi bir şöhret talep edemem. Şu an olduğum kişi olmam için bana rehberlik eden Dafa'dır.

Yıllar sonra, Dr. Dan ve ben bir konferansta karşılaştık. Bana şaşkınlıkla baktı. Elini sıktım ve ona işim ve hayatım hakkında bilgi verdim. Kendi kliniğimde ne kadar iyi çalıştığımdan etkilendi. Onunla konuşmak için inisiyatif aldığım için gözle görülür şekilde rahatlamıştı. Kartvizitini aldım ve daha sonra ona Shen Yun ile ilgili bilgileri gönderdim.

Xiulian uygulamasında yıllar geçtikçe, rekabetçilik zihniyetinden kurtulmaya daha fazla dikkat ettim. Artık aşırı tepki vermek yerine yoğun durumlarla sakin bir şekilde başa çıkabiliyorum. Sahip olduğum her düşünceyi yakından takip ediyorum, herhangi bir olumsuz düşünceye kapılmıyorum ve hayatımda olduğu kadar işimde de Fa'nın ilkelerine bağlı kalıyorum. Tüm hayatım boyunca farklı şeyler yapmak istediğimin ve Dafa'ya başlamadan önce bile benimle ilgilenen ve dileklerimi gerçekleştirmeme yardım eden kişinin Shifu olduğunun alçakgönüllülükle farkındayım.