(Minghui.org) Kocam ve ben yakın zamanda hızlı tren yolculuğuna çıktık. Saat 12.00’den kısa bir süre önce öğle yemeği yemek istediğini söyledi. Kendimi kötü hissettim, çünkü doğru düşünceler gönderme zamanıydı. Ona şöyle dedim: "On dakika daha bekleyelim." Kocam cevap vermedi, bu yüzden gözlerim kapalı doğru düşünceler göndermeye başladım. Bu arada akıllı telefonunda videolar oynattı. Sese rağmen doğru düşünceler göndermek için elimden geleni yaptım.

Daha sonra ondan öğle yemeği için bir şeyler almasını istedim, ancak beni görmezden geldi ve gözlerini kapalı tuttu. Bana kızgın olduğu çok açıktı. Her zaman onun dar görüşlü olduğunu düşünmüştüm, ama bir uygulayıcı olarak içime bakmam gerektiğini hemen fark ettim. O sabah, saat 6’da yalnızca bir paket hazır makarna yemişti, bu yüzden o zamana kadar çok acıkmış olmalıydı.

Global saatte doğru düşünceler göndermenin doğru olduğunu biliyorum, ancak onu yemek için bekletmemeliydim. Kocam biz Dafa öğrencilerinin ne yaptığını anlamıyor, bu yüzden o da Falun Dafa hakkında olumsuz düşüncelere kapılabilir. Her zamanki gibi kocamın düşüncesiz olduğunu düşünmek yerine, onu incittiğim için kendimi suçlu hissettim. Onun Dafa hakkında kötü düşünmesini istemedim, bu yüzden içime baktım. Nasıl daha farklı davranabilirdim? İhtiyaçlarına saygı duymalı ve ona yiyecek bir şeyler almayı kabul etmeliydim. Daha sonra o yemek yerken doğru düşünceler gönderebilirdim.

İlk defa hızlı trene biniyordum ve burada nereden yiyecek alacağımı bilmiyordum. Sessizce Shifu'dan bana yardım etmesini istedim. Kısa bir süre sonra bir tren kondüktörü elinde bir paket öğle yemeğiyle geldi ve bunun kızarmış domuz kaburgalarının son paketi olduğunu söyledi, fakat eşim kaburga yemediğini söyledi ve sitemkar bir ses tonuyla: "Bak, artık yiyecek bir şey kalmadı" dedi. Sonra tekrar gözlerini kapattı ve benimle konuşmadı.

Kararlıydım ve doğru düşünceler gönderdiğim için kocamın aç kalmayacağından emindim. Birkaç dakika sonra genç bir adam elinde bir kutu yiyecekle geldi. Ondan bunu 13 numaralı vagon'dan aldığını öğrendim. Ben de oraya gittim ve garsona yiyecek başka ne olduğunu sordum. "Kızartılmış domuz kaburgası" dedi. Hayal kırıklığına uğradım ve başka bir şeyi olup olmadığını sordum. “Kıyılmış biberli buharda pişmiş balık” diyerek cevap verdi. Bu kocamın en sevdiği yemekti. Ona getirdiğimde şaşırdı ve hemen yemeye başladı. Daha sonra bana gülümsedi.

Aile üyelerimiz öfkelendiğinde biz uygulayıcıların sinirlenmemesi gerektiğini fark ettim. Düşünceli olmalıyız, içimize bakmalı ve kendi eksikliklerimizi aramalıyız. Falun Dafa'yı doğrulamak için yaptığımız üç işi anlayabilmeleri ve destekleyebilmeleri için aile üyelerimiz hakkında olumlu düşünmeliyiz.

Sorunlar hakkında ben-merkezci bir şekilde düşünmeyi bırakıp, sorunlara diğer kişinin bakış açısından bakmaya başladığımdan beri, birçok şeyin diğer kişiye karşı gerçek merhamet eksikliğimden kaynaklanan çatışmalar olduğunu gördüm.

Ben Fa'yı çalışırken veya doğru düşünceler gönderirken biri beni rahatsız ederse, bunun bir sorun olarak görürdüm. Ben her zaman bir uygulayıcı olarak yapmam gerekeni yapmakta ısrar ettim ve başkalarının isteklerini göz ardı ettim. Dafa'yı ilk sıraya koymakla iyi bir şey yaptığımı düşündüm. Şimdi bu anlayışın yanlış olduğunu anlıyorum. Çatışmaların çözülebilmesi için kendimi gerçekten başkalarının yerine koymam ve onların fikirlerini ve zorluklarını dikkate almam gerekiyor.