Yeminimi Yerine Getirmek İçin Yaşam ve Ölümden Vazgeçmek

(Minghui.org) 1997 yılında Falun Dafa uygulamaya başladım. Uygulama yolumda 20 yılı aşkın bir süredir sebat edebilmemle, Shifu Li'nin benim adıma büyük fedakârlıklar yapmak zorunda kaldığını anlıyorum.

Dafa'yı doğrulamak için yaşam ve ölümden vazgeçmemle ilgili üç hikâye paylaşmak istiyorum.

Hapisten Kaçışım

Shifu, 2002 yılında "Kuzey Amerika Turunda Fa’yı Öğretme”yi yayınladı. O zamanlar, zulüm yüzünden evsiz kaldım ve bu da bana Fa çalışma ve deneyimlerimi diğer uygulayıcılarla paylaşma fırsatı verdi.

Bu dersi kaç kez okuduğumuzu hatırlamıyorum ama sonunda birkaç sayfasını ezbere okuyabildim. Ruhumun derinliklerinde, açıkça şunu fark ettim: Bu dünyaya geliş amacım, Shifu'nun yaşamları kurtarmasına yardım etmek.

Çin Komünist Partisi (ÇKP) 16. Ulusal Kongresi arifesinde, bölgemizdeki uygulayıcılar yetkililer tarafından geniş kapsamlı bir baskına maruz kaldılar. Sonuç olarak, büyük bir gerçekleri açıklama materyal üretim tesisi işletenler de dahil olmak üzere birkaç düzine uygulayıcı tutuklandı. Ben de onların arasındaydım ve bir gözaltı merkezine götürüldüm.

Gardiyanlar, "Suda Yüzen Ördek" gibi acımasız işkence yöntemleri kullandılar; bu yöntemde insanlar dört uzuvlarını yukarı doğru kaldırırken karınlarını yere değdirmeye zorlanıyorlardı. Bu yöntem bana 10 günden fazla işkence etmek için kullanıldı. Onuncu gece artık dayanma gücümün sınırına gelmiştim ve ellerindeki iftira belgelerini imzalayarak teslim oldum.

Sonraki günlerde kendimi son derece pişman hissettim. Bundan önce, Minghui web sitesinde bir uygulayıcının bir sıkıntının üstesinden gelememesinin iki nedeninden bahseden bir paylaşıma rastladım: Biri Shifu'ya olan inanç eksikliğinden kaynaklanıyordu. Diğeri ise zorluklara katlanmaktan ve ölüm kalım takıntısını bırakmaktan korkmaktı.

Bu noktalar üzerime içime baktıktan sonra, aşağıdaki hususlara dikkat etmeye karar verdim: Ana bilincimi güçlendirmek, Shifu'ya inanmak, rahatlık takıntımdan ve zorluktan korkmaktan kurtulmaya dikkat etmek. Gevşemeye cesaret edemedim ve kalbimi Fa'yı okumaya, doğru düşünceler göndermeye ve egzersizleri yapmaya adamaya kararlı hale geldim.

Bir keresinde, Fa'yı okurken, aniden Dafa'yı doğrulamak için bu dünyaya gelmeye ne kadar kararlı olduğumuzu fark ettim.

Yasadışı bir şekilde iki buçuk yıl zorunlu çalışma kampına mahkûm edildim. Ben gönderilmeden önce annem çok uzaklardan beni görmeye geldi. Siyasi ve Hukuki İşler Komitesi'nin yerel sekreter yardımcısı da beraberinde geldi. İyi bir tavrım olduğu ve değişmeye istekli olduğum sürece hemen eve gidebileceğimi söyledi. Reddettim.

Kötü şöhretli taşra kadın çalışma kampında, perde arkasındaki şeytani faktörleri ortadan kaldırma ve Dafa'yı doğrulama düşüncesine tutunuyordum. Ekip lideri bana şöyle dedi: "Eğer ‘dönüştürülmezsen', hayatını o kadar sefil hale getireceğiz ki, ölmeyi dileyeceksin.” Beni 24 saat boyunca izlemek için 12 mahkûm kullandılar, beynimi zorla yıkamak için 100'den fazla kişi kullandılar. Ayrıca beni bir aydan fazla bir süre boyunca merdiven boşluğundaki küçük ve karanlık bir odaya hapsettiler.

Ancak, hiçbir şey Dafa'ya olan doğru inancımı değiştiremezdi.

Ekip liderinin mahkûmları kıdemli uygulayıcıları dövmeye ve aşağılamaya teşvik etmesini engellemek için öne çıktığım için gardiyanlar benden intikam aldı.

Başlangıçta kelepçelendim ve sadece ayak parmaklarımın ucu yere değecek şekilde asıldım, ardından dört gece boyunca uykusuz bırakıldım. Tüm bu süre boyunca Fa'yı okudum. Beşinci gün ekip lideri beni kontrol etmeye geldi, ama ona karşı en ufak bir kızgınlık duymadım.

Ekip lideri çocuğunun önünde nazik bir anneydi ve tamamen kalpsiz değildi. Ancak üniformasını giyer giymez, ÇKP'nin şeytani hayaleti onu insanlığa karşı suç işlemesi için manipüle ediyordu. Her şey onun kişisel çıkarlarına bağlıydı ve ben onun oldukça acınacak durumda olduğunu hissettim. Kötü hayaleti ortadan kaldırmak için doğru düşünceler gönderirken, onun iyi düşüncelerini güçlendirdim. Uygulayıcılara yaptığı zulmün sonuçlarını düşünürken gözlerim doldu.

Ertesi sabah, aniden beni "dönüştürmekten" vazgeçtiğini, böylece bir süre huzur ve sessizlik yaşayabileceğimi söyledi.

İyi tanıdığım başka bir tutuklu uygulayıcı ile karşılaştım. Bana şöyle fısıldadı, "Yanımızdaki ekipte bir uygulayıcı açlık grevine başladı ve kaçmayı başardı. Eğer bu zorluğa dayanabilirsen, sen de deneyebilirsin." Shifu'nun yeni makalesini bir kâğıda yazdı ve bana verdi. Bir hazine gibiydi!

Söyledikleri bana bir ipucu verdi, ama bundan sonra ne yapacağımdan emin değildim. Dışarı çıkmak istiyordum çünkü bunu yaparak şeytani ayarlamayı tamamen boşa çıkarabilirdim. İradem dışında tutuldukça, gardiyanlar kendileri için daha fazla karma yaratacaklardı.

Fa-düzeltmesi ne zaman sona ererse ersin, gerçek bir uygulayıcının standartlarına ulaşmam ve ölüm kalım takıntısından vazgeçmem konusunda netleştim.

Zihnimde net bir düşünce belirdi: "Bir zamanlar çok önemli bir anda bir yemin ettin, bu yüzden Fa'yı korumak için hayatını kullanmalısın." Gerçekten de bir yemin etmiştim ve açlık grevi yaparak ölüm kalım meselesini bir kenara bırakmaya kararlıydım.

Bu fikrim olmasına rağmen, devam ettirmek kolay bir iş değildi. İlk başta, beni fikrimi değiştirmeye ikna etmek için gönderilen birkaç işbirlikçiyle karşı karşıya kaldım. Bana açlık grevinin işe yaramayacağını söylediler. Hatta bazıları bana zorla beslendikleri için dişlerinin nasıl döküldüğünü ya da hasar gördüğünü gösterdi.

Konuşmaya başladıkları anda, neden başarısız olduklarını anladım: Birincisi, açlık grevine girmenin Fa'yı doğrulamak ve gardiyanları korkutarak dışarı çıkmamı sağlamak için olduğunu anlamamışlardı; ikincisi, belki de ölüm kalım düşüncesinden vazgeçemiyorlardı ya da zorla beslenmekten korkuyorlardı. Bunu fark ettikten sonra, açlık grevine gitmenin ölüm kalım düşüncesinden vazgeçmek ve zulme karşı çıkmak olduğunu anladım.

Açlık grevimin yedinci gününde, gardiyanlar muhtemelen bunu kendi başıma bitirmemi istedikleri için beni zorla beslememişlerdi. Sonra aşırı derecede susadığım bir sınav geldi ve kimse beni görmeyeceği için yıkanırken gizlice bir yudum su içmek istedim. Ama sonra Tanrılar ve Buda'larla dolu bir gökyüzünün Fa'da kararlı olmadığımı görmesi düşüncesi beni durdurdu. Hemen ağzımda bir tatlılık hissettim ve artık susamıyordum. Bana yardım edenin Shifu olduğunu biliyordum. Acıktığımı hissettiğimde, yüksek enerji maddesi geliştirmeyi düşünmeye başladığım anda aç hissetmeyi bıraktım.

Yedi gün sonra, daha da acı verici hale getirmek için gardiyanlar dişlerimi rahim dilatatörüyle açtırdılar ve beni zorla beslemek için burnumu sıktılar. Dilatör dişlerime değdiği anda ağzımı açmaktan kendimi alamadım. Çok acı vericiydi ve dişlerimin kırılacağını hissettim. İçime baktığımda, dişlerimin kırılmasından ve aletin diş etlerimi itmesinden korkuyordum. Dişlerim açıldıktan sonra beni zorla besleyebilirlerdi ve bir sonraki adımı kontrol edemezdim.

Kendime şöyle sordum: Eğer ölümden korkmuyorsam, neden dişlerimin dökülmesinden korkayım? Acıdan mı korkuyordum? Görünüşümü etkilemesinden mi korkuyordum? Korkmuyordum! Tanrısal bir varlık bir elmas kadar sağlam olmalıdır ve benim dişlerim de bir elmas kadar sağlam. Zorla besleme testini geçmeye kararlıydım!

Bana zulmeden faktörleri ortadan kaldırmak için uzun süre önceden doğru düşünceler gönderdim. Beni zorla beslemeye gelen mahkûmlardan biri, hakkımda iyi izlenimlere sahip bir köylüydü. Ağzımı açmak için dilatörü kullandığında, dişlerimin yok edilemez olduğu ve açılamayacağı düşüncesine sahip oldum. Birkaç kez denedi ama başarısız oldu. Gardiyan diş etlerimi itmesini önerdi, ancak yumuşak kalpliydi ve fazla güç kullanmadı. Gardiyan daha fazla güç kullanmasını önerdi. İçimden "Sıkı dur, sıkı dur, Shifu'dan yardım iste" diye geçirdim.

Aniden, yan taraftaki bir uygulayıcıdan yüksek sesle bir çığlık geldi, "Hiç kimsenin uygulayıcılara zulmetmesine izin vermeyin! Falun Dafa harika!" O bunu üç kez haykırdı. Odadaki herkes onun sesi karşısında şok olmuştu. Birden doğru düşüncelerimin arttığını hissettim. İşbirlikçi dilatörü tuttu ve rastgele birkaç vuruş yaptı, sonra gardiyanlar ona unutmasını ve başka bir yol denemesini söyledi.

O andan itibaren beni zorla beslemeyi bıraktılar ve nazogastrik beslemeye geçtiler. Nazogastrik beslenme hastanelerde bilinci kapalı hastaları kurtarmanın bir yoludur, ancak hapishanede uygulayıcılara işkence etmek için kullanılırdı.

Bana acı çektirmek için gardiyanlar burun deliklerimden karnıma kadar parmak kalınlığında kauçuk bir tüp yerleştirilmesini emretti ve ardından tüpün içine şırıngayla bir şey enjekte ettiler. Direnmemi önlemek için beni yatağa kelepçelediler. Her nazogastrik beslemeden sonra, tüp kan içinde dışarı çekiliyordu. Bana göz kulak olmak için görevlendirilen mahkûmlar kendilerini o kadar hasta hissediyorlardı ki kusmak istiyorlar ve yemek yiyemiyorlardı. Günde iki kez nazogastrik besleme yapılıyordu.

Daha sonra gardiyanlar beni görmeleri için birilerini gönderdiler, "Açlık grevine devam etmen ne işe yarayacak? Hâlâ yiyecek alıyorsun. O kadar acı verici ki, kendin de yiyebilirsin." Beni psikolojik olarak çökertmeye çalıştıklarını anlamıştım. Şöyle düşündüm: Mesele yaptığım şeyin dış görünüşüyle ilgili değildi. Kötülüğün beni zorla beslemesi ve benim kendi inisiyatifimle yemek yemem iki farklı şeydi. Shifu eylemlerimin temeline bakıyor.

Bir gün bir gardiyan bana, "Falun Gong intihar etmeyi yasaklıyor, öyleyse neden yemek yemeyi reddediyorsun ve kendini öldürmeye çalışıyorsun?" diye sordu.

"Bu son derece zorlayıcı ortamda kendimi barışçıl bir şekilde ifade ediyorum ve umarım acım vicdanınızı uyandırabilir" diye cevap verdim. Gardiyanın nutku tutuldu.

İşkenceye rağmen, herhangi bir rahatsızlık duymadan ayağa kalkabildim ve kendimi oldukça hafif hissettim. Ben Dafa'nın bir parçacığıydım, yaşamlar için acı çekiyordum. Gardiyanlar ve bize zulmedenler en acınacası olanlardı.

Birkaç gün sonra, nazogastrik beslemeye pasif bir şekilde katlanmak yerine karşı çıkmak için ölüm kalım meselesini de bırakmam gerektiğini fark ettim. Bir sonraki sefer beni götürmek için geldiklerinde, tüm gücümle direnirken başımı lavaboya çarptım ve büyük bir kesik oluştu.

Başım dönüyordu ve vücudum hafiflemişti. Aklımda tek bir düşünce vardı: "Shifu, yaşam ve ölümü gerçekten bıraktım ve ölümün bir önemi yok. Ama yaşamları kurtarmak için bir insan bedeni gerekiyor ve ben onu kaybedemem!"

Etrafımda çok fazla gürültü duydum ve bir sedyeye çekilerek hastaneye götürüldüm. Doktor bana anestezi bile yapmadı, sadece kafama iki dikiş attı ve bir parça gazlı bezle bandajladı. Kafamdan hâlâ kan damlıyordu ama nazogastrik beslemeye devam etmek için beni yan odaya götürdüler.

Ekip liderinin Çalışma Kampı müdürünü ve diğer ekipleri aradığını duydum, ancak "dönüştürülmesi" hedeflenen diğer insanları olumsuz "etkileyeceğimden" korktukları için beni başka yerlere transfer ettiği için azarlandı. Sonunda, "Annenden seni gelip almasını iste" dedi.

Ertesi gün öğleden sonra ailem birkaç yüz kilometre ötedeki çalışma kampına geldi. Evrak işlerini bitirdikten sonra, "tıbbi nedenlerle kefaletle çıkma" şartıyla kamptan ayrıldım.

Yaşamları Kurtarmaya Yardımcı Olmak

Çalışma kampından çıktıktan ve Fa'yı sistematik olarak çalıştıktan sonra, yaşamı ve ölümü bırakma konusunda daha derin bir anlayışa ulaştım ve tüm meselenin Shifu'ya inanmak ve tamamen özverili olmak olduğunu anladım. Kötü otoriteleri ifşa etmek adına insanlara gerçekleri açıkladım.

Sekiz uygulayıcı, ilçede Komünist Parti Üzerine Dokuz Yorum’un kopyalarını dağıtırken, polis memurları onları yasadışı bir şekilde tutukladı ve haksız yere mahkûm edilmeleri için işlem başlattı. Onları nasıl kurtaracaklarını paylaşırken bir uygulayıcı, son birkaç yıl içinde yerel halka kötülüğü ifşa ettiğimizde, bunu oldukça kapsamlı bir şekilde yaptığımızı söyledi.

Ancak, polis memurlarına, savcılığa ve yargı sistemine gerçekleri açıklamak söz konusu olduğunda, bir atılım yapmamız gerekiyordu. Bazı uygulayıcılar 610 Ofisi’ne, devlet kurumlarına ve Halk Kongresi’ne doğrudan giderek gözaltındaki uygulayıcıların koşulsuz serbest bırakılması için başvuruda bulunmamızı önerdi. Bu öneri kulağa hoş geliyordu, ancak gerçekleştirilmesi zordu.

Onların işi benim de işim olduğundan, bir adım öne çıkmam gerektiğine aydınlandım. Ancak bunu yapmakta isteksizdim. Çalışma kampından ayrıldığımdan ve artık nispeten rahat bir ortamda yaşadığımdan, ölüm kalım meselesini yeniden ele almak konusunda isteksiz olduğumu hissettim.

Bu sınavla karşılaşmayı beklemiyordum - devlet kurumlarındaki, polisteki, savcılıktaki ve yargı sistemindeki insanlarla konuşmak için öne çıkıp çıkamayacağım da kişinin kendini ölüm kalım meselesini bırakma standardına karşı durmasını gerektiriyordu. Beni en çok endişelendiren şey, tekrar zulme uğramaktan korkmamdı. Ama Shifu'nun bize zulmedilmesini istemediğini biliyordum.

Shifu'ya gerçekten inanıyor muydum? Hayır. Yaşam ve ölümü gerçekten bırakmış olsaydım, zulüm görmekten korkmaya devam eder miydim? Hayır, korkmazdım.

Bir düzine yerel uygulayıcı devlet dairesine gitti. Onlar sessizce dışarıda doğru düşünceler gönderirken, Bayan Lin ve ben doğruca 610 Ofisi’ne gittik. Müdür bizi görünce hazırlıksız yakalandı. Niyetimizi öğrendikten sonra Yurtiçi Güvenlik Bölümü’nü arayacağını ve polis memurlarını getirteceğini söyledi.

Bayan Lin ona kötü bir niyetimiz olmadığını, sadece ona durumumuzu anlatmak için geldiğimizi söylemeye çalıştı. Bizler ÇKP'nin propagandasından öğrendiklerinin aksine, iyi insanlardan oluşan bir gruptuk. Yurtiçi Güvenlik Bölümü’nü başarılı bir şekilde aramasına izin vermemek için sessizce doğru düşünceler gönderdim. Birkaç kez denedi ama arama gerçekleşmedi. Bizi azarlamaya başladı ve odadan çıktı. Ofisten çıktıktan sonra uygulayıcıları gördük, bir grup birbiri ardına dışarıda doğru düşünceler göndermeye devam ediyordu.

Daha sonra birkaç uygulayıcı grubunun da, Halk Kongresi, Disiplin Teftiş Komitesi ve Temyiz Bürosu’na gittiğini öğrendim. Bu toplu dilekçe, şehrin ilgili birimlerinde büyük bir heyecan yarattı ve onlar bunu büyük bir olay olarak değerlendirdiler.

O günkü çağrıya geri dönüp baktığımızda, önceden görev dağılımı yapmamış olmamıza rağmen, birçoğumuzun birbirimizle çalışmak için öne çıkması harikaydı. Her uygulayıcı ne yapılması gerektiğini gördü ve koşulsuz olarak birlikte çalıştı.

Bu grup çağrısı, şehirdeki bütün devlet kurumlarını şok etti ve onların Falun Dafa ile ilgili davalara dikkat etmelerini sağladı ve aynı zamanda onlara gerçeği öğrenme fırsatı verdi. Çağrıya katılan hiçbirimiz zulüm görmedik.

Yaşamları Kurtarmak Uğruna Karşılaşılan Sonuçları Hafife Almak

Fa-düzeltmesi’nin ilerlemesiyle birlikte, Dafa hakkındaki anlayışım daha da derinleşti. Yaşam ve ölümü bırakmanın daha çok "yaşamı" bırakmakla ilgili olduğunu fark ettim. İnsanların kendilerini zarar görmekten korumak için kullandıkları inatçı kavramları bırakmam, egoyu bırakmam ve insanları kurtarmak uğruna dünyadaki sözde rahat yaşamı bırakmam gerekiyordu.

Emeklilik için başvurduğumda, hapis cezasına çarptırıldığımdan, Sosyal Güvenlik İdaresi tarafından emekli maaşı almaya uygun olmadığım söylendi. Eyalet belgesine göre, hapis cezasını çekmeden önceki 20 yıllık hizmetimin tamamen silinmesi gerekiyordu. Bu nedenle son beş yıldır haklarımı savunuyor, hizmet yıllarımın tanınmasını ve normal bir şekilde emekli olmama izin verilmesini talep ediyorum.

İnsan Kaynakları ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı'na (SGB), hizmet yıllarıma ilişkin bilgileri içeren eski bir belgeden bilgi edinmek için başvurdum. Ancak SGB'deki yetkililer bana bu bilgiyi vermeyi reddetti, ben de yasalara uygun olarak bu iki departmana dava açtım. Dava sorunsuz bir şekilde sonuçlandı ve Ara Mahkeme İdari Bölümü davamı kabul etti.

SGB'den gelen bilgiler davamı kazanmamın anahtarıydı. SGB personeli hakkında bilgi bulamamaktan endişe ediyordum, ancak yanlışlıkla Bakanlığın bilgi ifşası ofisinden yakın zamanda çevrim içi olarak yayınlanan bir belgeye eriştim. Bu tam da ihtiyacım olan şeydi, çünkü listede çeşitli birim müdürlerinin isimleri vardı.

İki gece boyunca itiraz mektubumu gözden geçirdim. Mektupta Dafa'yı uygulamaya başladıktan sonraki en iyi çalışma performansımdan, iş yerinde aldığım takdirlerden, uygulayıcıların maruz kaldığı acımasız zulümden, iyi ve kötünün bir yolu olduğu gerçeğinden, Covid-19'un kökeninin ardındaki gerçeklerden ve "Falun Dafa harika!”, "Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü harika!" erdemli cümlesini tekrarlamanın kişinin güvenliğini sağlamaya nasıl yardımcı olduğundan bahsettim.

Sakin, nazik ve özlü olmaya çalışarak ton ve içerik üzerinde tekrar tekrar düşündüm. Ayrıca makale yazma konusunda iyi olan bir uygulayıcıdan mektubu gözden geçirmeme yardımcı olmasını istedim. Daha sonra mektubu bu 20'den fazla bölüm ve departmanın başkanlarına gönderdim.

Mektup postalandıktan sonra bazı takıntılarım ortaya çıktı. Hükümet yetkililerinin Dafa hakkında ne kadar bilgi sahibi olduklarından emin değildim. Minghui web sitesinde bir uygulayıcının nezaketi teşvik eden bir mektup yazdığı için yasadışı olarak mahkûm edildiğinden bahseden bir makaleye rastladığımda gerildim. Ama bunun benim korkum olduğunu biliyordum.

Yaptığım şeyin nedenini dikkatle inceledim: Onları kurtarmak içindi, ama aynı zamanda temyiz davamın iyi sonuçlanmasına yardımcı olacakları umuduyla da karışmıştı. Kişisel kazanç arzusuyla motive olmamalıydım; bunu onların iyiliği için yapmalıydım. Aynı zamanda, bu listeyle karşılaşmamın bir tesadüf olmadığını da fark ettim. Onları kurtarmamın Shifu tarafından ayarlandığına inandım. Bu yüzden korkumu bir kenara bıraktım.

İnsanların kötülük yapabilmesinin, diğer boyutlardaki faktörlerin onları manipüle etmesine bağlı olduğunu anlıyorum.

Mahkemeye çıkacağım konusunda posta yoluyla bilgilendirildim. Uygulayıcı arkadaşlarım doğru düşünceleriyle beni güçlendirdiler ve SGB'de yer alan insanları manipüle eden kötü faktörleri ortadan kaldırdılar. Bir süre sonra çok daha az stresliydim.

Mahkeme "bilgi ifşası davamın" açılmasını defalarca erteledi ve sonunda idari dava kapsamına girmediği gerekçesiyle reddetti. Davamın ilk reddini onayan Yüksek Mahkeme'ye itiraz etmeye devam ettim. Daha sonra Yüksek Halk Mahkemesi'ne şikayette bulundum.

Temyiz ve şikâyet belgelerini sunarken, daha önce ilk derece hâkimlerine yazmış olduğum iyi niyet mektubumu gözden geçirdim. Önceki hâkimlerin yanlış kararlarının meşru haklarımı ciddi şekilde etkilediğini ve idari makamların hukuka uygun olarak takip edilmesi gereken eylemsizliğine katkıda bulunduğunu belirttim. Bu nedenle de söz konusu hâkimler hakkında ilgili makamlara şikayette bulunmuştum.

Her ne kadar nihai sonuç ilk kararı onaylasa da, beklediğim buydu. Ancak, bu davayı daha fazla yetkiliye Dafa hakkındaki gerçeği anlatmak ve onlara kurtulmaları için bir fırsat vermek için kullanabildim. Belki de onları kurtarmak için bu yemini uzun zaman önce vermiştim.

Yardımsever düzenlemeleriniz ve korumanız için teşekkür ederim, Shifu. Hayatım üzerine ettiğim tarih öncesi yemini her zaman düşünmeliyim, böylece kendimi kayıtsız hissetmeyecek ve daha fazla insanı kurtarmak için daha gayretli olacağım.