Lise Öğrencisi: İleri Sınıfta Olmayı İsteme Takıntım

(Minghui.org) Ben 16 yaşında bir Falun Dafa uygulayıcısıyım. Lise birinci sınıf öğrencisi olarak xiulian uygulama deneyimlerimi paylaşmak istiyorum.

Ailemdeki herkes Falun Dafa uyguluyor, bu yüzden uygulama ortamım her zaman çok iyiydi. Küçüklüğümden beri annem ve büyükannem, uygulamada geri kalmamam için beni Fa’yı daha fazla çalışmam konusunda teşvik ettiler. Fakat ben toplumun eğilimlerinden etkilendim ve hayattan zevk almak istedim, bu yüzden gayretli olmadım ve genç bir Dafa öğrencisi olarak sorumluluklarımı yerine getirmedim. Merhametli Shifu’nun benden asla vazgeçmediğini ve her zaman benimle ilgilendiğini yakın zamana kadar gerçekten fark etmemiştim.

Lise Giriş Sınavımda Mucizevi Puan

Dafa bana her zaman bilgelik verdi. Okulda genellikle iyi notlar alırdım ve sosyal bilimlerde üstündüm. Ancak matematik ve fen derslerinde pek iyi değildim ve bu da genel not ortalamamı düşürüyordu. Lise giriş sınavından önce, o zamanki tahmini puanlarım göz önüne alındığında, iyi bir liseye girmem pek mümkün görünmüyordu. Çok endişeliydim. Bütün gün ve gece matematik ve fen derslerini gözden geçirdim ve neredeyse hiç uyumadım.

Annem bana Fa'yı çalışmanın en önemli şey olduğunu ve takıntılarımı bırakmam gerektiğini söyledi. Bu yüzden Fa'yı daha fazla çalışmaya başladım ve başarı, şöhret ve çıkar peşinde koşmayı bırakmaya çalıştım. Dafa kitabını elime aldığımda, zihnim sakinleşti ve kendimi çok huzurlu hissettim. Liseye giriş sınavından sonra internetten puanımı araştırırken sakinliğimi korudum.

Sonuç olarak, iyi bir liseye kabul edilmek için tam da ihtiyacım olan puanı almıştım. Matematik ve fen puanlarım şimdiye kadar aldığım en yüksek puanlardı ve son deneme sınavımdan 30 puan daha yüksekti. Matematik ve fen yeteneklerim göz önüne alındığında bu kadar başarılı olabileceğimi asla hayal edemezdim.

Ayrıca, kabul edileceğim lise kampüste yaşamaya izin vermiyordu. Bunun, eve gidip her gün Fa çalışmam için Shifu'nun merhametli bir düzenlemesi olduğunu biliyordum. Kampüste yaşıyor olsaydım, böyle bir ortamım olmayacaktı.

Okulun başlamasıyla birlikte yeni bir xiulian uygulama testiyle karşı karşıya kaldım. Okul bütün öğrencilere internet üzerinden bir "anti-tarikat anlaşması" imzalattı. Bunu açtığımda, Falun Dafa'nın listedeki ilk grup olduğunu gördüm. Böyle harika bir uygulamanın saldırıya uğraması ve bütün öğrencilerin bunun kötü olduğu konusunda hemfikir olması beni çok üzdü.

Eve gidip annemle bu konuyu konuştuğumda, bana ne yapacağımı sordu. Okulu bırakmak anlamına gelse bile imzalamayacağımı söyledim. Ama içten içe, öğretmenlerin imzalamam için bana baskı yapmasından korkuyordum. Shifu kararlılığımı gördü ve sınıfta imza atmayan tek kişi ben olmama rağmen, öğretmen bunu sorgulamadı.

Takıntıları Bırakmak Durumu Değiştirdi

Okul her gün çok geç bitiyordu ve çok fazla ev ödevi vardı. Fa çalışmayı ihmal ettim ve sonuç olarak xinxing’im çok geriledi. Ayrıca telefonuma olan takıntımı da bırakamadım. Ara sınava tam olarak hazırlanamadım ve bu yüzden sınıfımda ilk 10'a giremedim.

Bundan sonra daha sıkı çalışmaya başladım ve final sınavında çok başarılı oldum. Finallerden hemen sonra öğrenciler, sosyal bilimler odaklı sınıflar ve matematik-fen odaklı sınıflar olarak ikiye ayrıldı, her ikisinde de ileri ve normal sınıflar vardı. Final sınavında başarılı olduğumdan, ileri düzey sınıflarda olmayı bekliyordum. Ancak daha sonra okulun öğrencileri yerleştirmek için acele ettiğini ve final sınav sonuçlarını bekleyemediğini öğrendim, bu nedenle kararları vize puanlarına göre vermişlerdi. Sonuç olarak, yetersiz kaldım ve ileri düzey sınıflara giremedim. Sınıfımda vizelerde benim hemen üstümde yer alan kişi ileri bir sınıfa girerken, ben sıradan bir sosyal bilimler sınıfına düşmüştüm. Çok üzgündüm.

Yeni sınıfımda notlarım ikinci sıradaydı. Ancak ileri düzey bir sınıf olmadığından öğrencilerin çoğunun notları çok ortalamaydı. Pek çok öğrenci derste soruları yanıtlamak istemiyordu ve hatta bazıları matematik dersinde uyuyordu. Ortam bana kaostan başka bir şey gibi görünmedi.

Eğer karar final sınavlarına göre verilmiş olsaydı, ileri sınıflar için belirlenen barajdan 20 puan daha yüksek puan almıştım. Zihnim rahat değildi ve geceleri uyuyamıyordum. Kızgınlıkla doluydum. Her zaman neden bu kadar kötü bir sınıfa gönderildiğimi merak ediyor ve her gün hayal kırıklığı yaşıyordum.

Dış etkenler, şöhret ve çıkar arzusuyla dikkatim dağılınca, sıradan insanların yaptığı pek çok şeyi düşünmeye başladım. Örneğin, diğerlerine yetişemeyeceğimi, üniversite giriş sınavında nasıl kötü bir sonuç alacağımı ve bunun da geleceğimi mahvedeceğini düşündüm. İtibarım zedelendi, kalbim şöhret ve çıkar arzusuyla doldu. Bu dönemde Fei Tian Koleji öğrenci kabul ediyordu. Çocukluğumdan beri pipa (çin'e özgü telli bir çalgı) öğreniyordum, bu yüzden Fei Tian'a gitmek ve bu kötü ortamdan kurtulmak istedim. Belki de saf olmayan zihniyetim ve diğer nedenlerden dolayı kabul edilmedim. Moralim bozuktu ve depresyondaydım.

Merhametli Shifu, benim aydınlanamadığımı gördü ve bana gelişmem için bir fırsat verdi. Gayretli bir uygulayıcı olan ve çok sevip saydığım teyzem bizi ziyarete geldi ve bana birçok uygulama materyali getirdi. Benimle Fa bakış açısından düşüncelerini paylaştı, takıntılarımı bırakmamı tavsiye etti, beni gayretli olmaya teşvik etti ve xiulian uygulamamda nasıl ilerlediğimi görmeyi beklediğini söyledi. Bana Dafa kitapları için bir kitaplık getirdi ve yatağımın yanına koydu, bu da Fa'yı okumamı ve çalışmamı çok kolaylaştırdı. Teyzemden ilham alarak Fa'yı tekrar okumaya ve çalışmaya başladım.

Bir keresinde, Fa çalışırken, Sidney'deki Fa Konferansında Fa’nın Öğretilmesi’nde verilen dersten bir cümle doğrudan kalbime işledi: "... bir şeyleri elde etmeye çalışmadan doğal olarak elde etmek." Sanırım Shifu bana bir ipucu veriyordu, sadece çok çalışmamı ve sonuçlara takılmamamı veya peşinden koşmamamı söylüyordu. Fa'yı çalıştıkça ve her gün egzersizleri yaptıkça, depresyonum kayboldu.

Annem de anlayışını benimle paylaştı ve eğer arayışı bırakırsak Shifu'nun bizim için en iyisini ayarlayacağını söyledi. Gerçekten de her şey mükemmel bir şekilde düzenlenmiştir, çünkü bir Dafa uygulayıcısının yolunda hiçbir şey tesadüfi değildir. Benim yolumda düzenlenmiş olan şeyler de gelişmeme yardımcı olmak içindi.

Buna ek olarak, sıradan bir sınıfta olmanın bazı faydaları da vardı. Bu nedenle, sınıfımıza atanan matematik öğretmeni çok dikkatliydi ve matematik temeli zayıf olan öğrencilere yardımcı olmak için daha yavaş öğretiyordu. Bu aynı zamanda beni matematik öğrenmeye hiç ilgi duymazken dört gözle bekler hale getirdi ve matematik notlarım önemli bir şekilde yükseldi.

Sınıflar ayrıldıktan sonra ilk aylık sınava girecektik. Bu sonuçlara göre, iyi puan alan öğrenciler ileri sınıflara girebilecekti. Bu konuyu tekrar takıntı haline getirdim ve her gün düşünmeye başladım. Fa çalıştığımda, kalbimde, Fa'yı iyi çalışırsam ileri bir sınıfa girebileceğime dair gizli bir düşünce vardı.

Annem ve büyükannem takıntımı gördüler ve benimle konuştular. Annem dedi ki, "Takıntını bırakmalısın ve 'Fa'yı iyi çalıştım, bu yüzden sınavda başarılı olmalıyım ve ileri bir sınıfa girmeliyim' diye düşünmemelisin. Böylesine güçlü bir takıntı eski güçler tarafından kullanılacaktır: 'Şu çocuğa bakın. O takıntılı, bu yüzden onun içeri girmesini engellemeliyiz. Bu durumda, eğer içeri giremezsen, Dafa'ya kızacak mısın?"

Annemin sözleri tam da benim gizli takıntımı ortaya çıkardı. Çok doğrudandı, çünkü Fa'yı arzu ile çalışmakla ilgiliydi ki bu, Fa'yı net bir zihinle çalışmanın tam tersiydi. Büyükannem de şöyle dedi: "İnsan dünyasına gelişimizin amacı özümüze dönmek. İnsanlar arasında bir şeyler başarmak için değil. Bu tür başarılar asla uzun sürmez."

O gece üçümüz çok konuştuk ve uzun bir süre boyunca şöhret ve çıkar peşinde koşan sıradan toplumun yollarına hapsolduğumu fark edebildim. Okulda Komünist Parti sistemi altında geleneksel olmayan pek çok şey öğrendim. Öğretmenler genellikle öğrencilere daha fazla para kazanmak için öne geçme ihtiyacını aşılıyorlardı. Bu toplumda kaybolmak çok kolaydır. Dafa uygulayıcıları olarak, bunları açıkça fark etmeli, şöhret ve çıkar peşinde koşmayı bırakmalı ve akıntıya karşı gitmeliyiz. "... yanılsamalar ile kandırılmış" (Daha İleri Yükselmeler İçin Esaslar I, Seviyeler) olduğumu fark ettim. Bu noktada, güçlü takıntılarımı bırakabildim.

Sınavlar yaklaştığında ve okuldan çok geç çıktığımda bile, eve gittiğimde Fa'yı çalışmakta ısrar ettim. Zihnimi arındırmak için Dafa müziği dinledim. O güçlü takıntıdan kurtulduğumu hissedebiliyordum. Ama xinxing testi asla kolay olmazdı. Aylık sınav iki gün sürdü. İlk gün test edilen iki konu genellikle iyi olduğum konulardı.

İlk gün sınavlarını bitirdikten sonra sınıf arkadaşlarımla sınavlar hakkında konuştum ve epeyce hata yaptığıma inandım. Kalbim aniden tekrar ağırlaştı. Kendi kendime şöyle düşündüm, "Bitti. İleri sınıfa tekrar girmeyi kaçıracağım." Ancak o zaman ileri sınıfa girmeye olan takıntımı hâlâ tamamen bırakmadığımı fark ettim. Takıntıdan kurtulmak ve her şeyi doğal akışına bırakmak için kendimi zorlamaya devam ettim.

Sonuçlar açıklandığında, sürpriz bir şekilde sınıfımda birinci oldum ve diğer tüm birinci sınıf öğrencileri arasında da çok üst sıralarda yer aldım. Matematik puanım bile oldukça iyiydi ve matematik öğretmenim sınıfın önünde beni överek puanımın %50 arttığını söyledi. Sonunda, dilediğim gibi ileri sınıfa girdim. Bu bir kez daha Shifu'nun merhametli düzenlemesine ve Dafa'nın olağanüstü gücüne derinden minnettar olmamı sağladı. Takıntılarımızı bıraktığımızda, her şey açılacaktır.

Yukarıdakiler benim xiulian uygulama deneyimlerimden bazılarıdır. Umarım benim gibi hâlâ notlara takıntılı olan diğer genç uygulayıcılar da takıntılarını bırakır ve "... Birşey yapmak ama hiçbir şeyin peşinde olmamak ..." ("Tao'nun İçinde", Hong Yin) durumuna ulaşır. Hep birlikte gayretle xiulian uygulayalım. Fa ile uyuşmayan bir şey varsa, lütfen nazikçe belirtiniz.

Orijinal Çince makale