(Minghui.org) Ben ortaokula giden genç bir Falun Dafa uygulayıcısıyım. Genç bir Falun Dafa uygulayıcısı olduğum için gerçekten şanslı olduğuma inanıyorum.
Geçtiğimiz yıl, birisinin bana başkalarının xiulian uygulama puanlarının 50 ile 80 arasında olduğunu söylediği, benim ise sadece 3 puan aldığım bir rüya gördüm. Uyandıktan sonra, Shifu’nun bana gayretli olmamı hatırlattığını anladım. Ancak, rahatlığa olan güçlü takıntım nedeniyle gelişmeye çalışmadım. Shifu’nun son makalesi “Bir Uyanış Çağrısı” yayınlanana kadar, uygulamanın ciddiyetini fark etmemiş ve gerçek anlamda uygulama yapmak için çaba göstermeye başlamamıştım. Durumumu Shifu’nun öğretileriyle karşılaştırarak, uzun süredir Fa çalışmadığımı ve zihniyetimin Fa'nın gereksinimlerini karşılamadığını fark ettim.
Geçmişte arkadaşımla anlaşmazlıklar yaşadığımda, durumu sıradan insanların mantığıyla değerlendirerek yargılar ve bunun onun suçu olduğunu düşündüm. Davranışları ve söyledikleri benim görüşlerimle uyuşmadığında ona tepeden bakar ve ona karşı sık sık sabırsızlanırdım.
Sorunlarımı fark ettikten sonra arkadaşıma daha iyi davrandım. Ama ona iyi davranıyormuş gibi görünsem de, bu gerçek bir nezaket veya düşüncelilikten kaynaklanmıyordu. Benim hakkımda kötü şeyler söyleyeceğinden veya bir çatışma yaşayacağımızdan korkuyordum. Niyetlerim bencildi, bu yüzden her ne zaman bir anlaşmazlık yaşasak kendimi hâlâ mutsuz hissediyordum. Zihniyetim gerçekten bir uygulayıcının standardına ulaşmış olsaydı, bu çatışmaların takıntılarımı ortadan kaldırmama yardımcı olmak için olduğunu anlardım.
Olaylara onun bakış açısından bakmaya başladığımda, her çatışma yaşadığımızda onun da kendini kötü hissettiğini fark ettim. Eğer bu çatışmaları kendimi geliştirmek için kullanmış olsaydım, karmayı ortadan kaldırabilir ve takıntıları bırakabilirdim. Tartışmalarımızın her biri benim gelişmeme yardımcı olmak içindi. Ona minnettar olmalıydım. Eskiden onun sevmediğim tüm eksikliklere sahip olduğunu düşünürdüm. Daha sonra sorunun onda olmadığını fark ettim; dar görüşlüydüm ve diğer insanlara tahammül edemiyordum. Kızgınlığım devam eden çatışmalarımıza neden oluyordu.
Ego takıntımı bırakmadığımı fark ettim. İtibar takıntım vardım. İyi bir insan olduğumun söylenmesinden hoşlanıyor ve her zaman öyle olduğumu düşünüyordum. Ne zaman iyi bir şey yapsam, bunu sadece yardım etmek için yapmak yerine insanların benim hakkımda iyi şeyler söylemesini umuyordum.
Okulda da dürüst olma ilkesini takip edemedim. Örneğin, sınıf arkadaşlarım sınavlarda bana soru sorduğunda, onlara cevapları söylerdim. Bunun yanlış olduğunu bilmeme rağmen, yapmazsam bana kızacaklarından korkardım.
Bir arkadaşım başkaları hakkında şikâyet ettiğinde, bazen durumu daha iyi değerlendirmeme rağmen onunla aynı fikirde olurdum. Bunu bencilliğim yüzünden kendimi korumak için yapıyordum. Başkalarının benim hakkımda kötü şeyler söylemesini istemiyordum. Eleştirilmekten korkuyordum, bu yüzden bazen hatalarımı örtbas etmeye çalışıyordum. Bunların hepsi "Doğruluk" ilkesine aykırıydı.
Bir keresinde bir durumu arkadaşımın bakış açısından düşünmeye çalıştığımda, dikkatsiz bir davranışla onu incitmiş olabileceğimi fark ettim ve çok üzüldüm. Bir gün öğretileri çalışırken, olanlardan pişmanlık duyarak çok fazla zaman harcamamam gerektiğini fark ettim.
Shifu diyor ki:
“Bizler bilinçli bir şekilde zarar veremeyiz veya öldüremeyiz fakat böyle önemsiz şeyler için de kendimizi aşırı derecede kısıtlamamalıyız. ” ( 7. Ders, Zhuan Falun)
Üzgün veya pişman hissetmenin işe yaramadığını fark ettim. Bunlar insani kavramlardır. Olaylara Fa bakış açısından bakmam gerekiyor. Ona bilerek zarar vermediğim ve onunla merhametle etkileşime girdiğim sürece çok fazla endişelenmemeliyim.
Yılbaşı gecesi, Shen Yun performans DVD'sini izledikten sonra bir şarkı sözü beni gerçekten çok etkiledi:
“Kurtuluş zor kazanılan bir şey değildir; Bizi engelleyen sadece kendi düşüncelerimizdir"(“Düşünceler Yolu Tıkar”, Hong Yin VI)
Korkum yüzünden sınıf arkadaşlarıma ve öğretmenlerime Dafa hakkındaki gerçekleri açıklamak için birçok fırsatı kaçırdığımı fark ettim. Bu kadar korktuğum için utanmış ve pişmanlık duymuş olsam da, yine de korkuyordum. İçime bakmaya ve takıntılarımı ortadan kaldırmaya gerçekten karar verirsem, hayal ettiğim kadar zor olmayacağını biliyordum. Beni engelleyen şey zihnimdii ve bunu sadece zor gibi gösteriyordu. Yeni yılda gayretli olmaya ve insanları kurtarmaya odaklanmaya karar verdim.
Yeni Yıl sabahı kalkıp egzersizleri yapmayı planladım. Çalışmayan bir müzik çalar buldum. Çalışacağından emin değildim ama taktığım anda müzik çalardan hafif bir ses duydum. "Çalışıyor!" diye düşündüm. Gerçekten de çalıştı! Shifu’nun beni cesaretlendirdiğini hissettim. Uygulamada gayretli olmadığım için başıma böyle bir mucize gelmesini hiç beklemiyordum. Ondan sonra doğru düşünceler göndermek için sabah 6:00’dan önce kalktım. Bunu her gün yapamadım ama gelecekte daha iyisini yapacağım.
Uygulamamda sıklıkla zorluklardan kaçınıyorum ve kestirme yollar arıyorum. Her zaman Fa'yı çalışarak, kolayca takıntıları bırakabileceğimi ve sıradan hayatın sıkıntılarını ortadan kaldırabileceğimi umuyorum. Ayrıca, Fa'yı çalışarak çaba harcamadan gelişim sağlamak için motivasyon bulmayı bile umuyorum.
Fa'yı bu zihniyetle çalışmak güçlü bir takıntıyı gösterdi. Bu, bir arayışla çalıştığımı, zorluklardan kaçınmaya ve kolay yolu seçmeye çalıştığım anlamına geliyordu. Çoğu zaman, sorunlarla karşılaştığımda kendimi sadece bir uygulayıcı olarak düşündüm. Rahat ve mutlu hissettiğimde, gayretli olmak istemedim ve sadece hayatın tadını çıkarmak istedim.
Yakın zamandaki uygulama deneyimimi, diğer uygulayıcıları cesaretlendirmek için paylaşıyorum. Yazmak istemediğim zamanlar oldu, ancak bir uygulayıcı olarak deneyimlerimi paylaşmam gerektiğini fark ettim.
Bunu yazmak çok net olmamı sağladı ve zihnimi açtı. Karakterimi geliştirme hissini yeniden kazandım ve uygulamaya olan güvenimi güçlendirdim.
Telif Hakkı © 2023 Minghui.org'a aittir. Her hakkı saklıdır.
