Ustayı Takip Etmemek ve Uygulama Fırsatını Kaybetmek

(Minghui.org) Fei Changfang, Han Hanedanlığı'nın (MÖ 202 - MS 220) Runan bölgesinden (bugünkü Henan Eyaleti) biri idi. Runan'da pazar yetkilisi olarak görev yaptığı sırada sık sık pazarda ilaç satan yaşlı bir adam görürdü. Adam ilaçları için hep aynı ücreti alıyor ve tedavi ettiği tüm hastalıklar tamamen iyileşiyordu. Hastalara ilacını aldıktan sonra ne tüküreceklerini ve hastalıklarının tam olarak ne zaman iyileşeceğini anlatırdı. Daha sonra söylediği her şey doğru çıkardı. Bu nedenle birçok insan yardım almak için gelir ve o her gün çok para kazanırdı. Ancak paranın çoğunu sokaktaki aç veya üşüyen yoksul insanlara verirdi.

Yaşlı adam her zaman dükkanının önüne boş bir şarap kabağı asardı. Güneş battıktan sonra pazar boşalınca kabağın içine atlardı. Yaşlı adamın ne yaptığını üst kattaki yerinden görebilen Fei, dışında etrafta hiç kimse bunu bilmiyordu.

Fei kendi kendine, "Bu yaşlı adam olağanüstü yeteneklere sahip biri olmalı" diye düşündü. Bu yüzden her gün eczanenin etrafındaki alanı temizliyor ve yaşlı adama çeşitli lezzetler sunuyordu. Uzun süre bunu yaptıktan sonra bir gün yaşlı adam ona, "Gün batımından sonra, etrafta kimse yokken yanıma gelebilirsin" dedi.

Fei kendisine söylendiği gibi yaşlı adama gitti. Yaşlı adam, "Benim şarap kabağına atladığımı gördüğünde, lütfen aynısını benden sonra yap" dedi. Tabii ki Fei yaşlı adamı takip etti ve su kabağına atladı.

Fei içeri atladığı anda artık kabağı değil, birbiri ardına köşklerin olduğu muhteşem binaları ve tapınakları gördü. Ayrıca düzinelerce hizmetçinin koruduğu kapılar ve dolambaçlı yollar da vardı.

Yaşlı adam Fei'ye, "Ben bir görevli olarak hizmet eden cennetsel bir varlıktım" dedi. “Bakım görevimdeki bazı ihmaller nedeniyle geçici olarak insan dünyasına indirildim. Sen öğrenebilecek birisin ve bu yüzden benim ne yaptığımı (kabak içine atladığımı) görebildin.”

Fei tamamen şaşkına dönmüştü. Yere çömelip yaşlı adamın önünde eğildi. “Ben yalnızca karmik borçların derinlerine gömülmüş sıradan bir insanım. Merhametiniz için çok minnettarım ve sanki ölü bir ağaçtan büyüyen yeni bir filiz gibi, sanki bir tabuttan yeniden doğmuşum gibi hissediyorum," dedi Fei yaşlı adama. “Vücudum kirle kaplı ve kokuyor. Ve zihnim inatçı düşüncelerle dolu. Benim gibi birinin ölümsüz tanrısal bir varlıktan bu kadar nezaket ve merhamet görmesi son derece nadir bir lütuftur.”

Yaşlı adam Fei'ye, "Seni dikkatlice kontrol ediyordum ve Tao uygulamasına uygun nadir bir kişi olduğunu düşünüyorum" dedi. "Lütfen bugün olanları kimseye anlatma."

Bir gün yaşlı adam Fei'ye veda etmek için yukarı çıktı. "Aşağıda biraz şarabım var ve seninle içmek istiyorum." Fei şarabı getirmesi için birini gönderdi ama kimse kabı alamadı; onlarca kişi bile onu birazcık bile hareket ettirememişti. Fei yaşlı adama anlatmaya gitti. Yaşlı adam gülümsedi, aşağı indi ve kabı tek parmağıyla aldı. Kab sadece bir midye büyüklüğündeydi ama ertesi gün sabaha kadar içtiler ve bitirmediler.

Yaşlı adam Fei'ye şöyle dedi: "Yakında ayrılacağım. Benimle gelmek ister misin?"

"Benim güçlü isteğim kelimelerle anlatılamaz" dedi Fei hevesle, "ama ailem ne yaptığımı bilmeden nasıl gidebilirim?"

"Çok kolay" dedi yaşlı adam ve bir parça bambu sopa çıkardı. "Bunu eve götür ve ailene hasta olduğunu söyle. Birkaç gün sonra onu uyuduğun yatağa koy, o zaman gelebilirsin.”

Fei eve gitti ve hastaymış gibi davrandı. Birkaç gün sonra bambu direği uyuduğu yere koydu ve bir kenarda durdu. Bambu direk Fei'nin cansız bedenine dönüştü. Ailesi onun öldüğünü sanıp büyük bir üzüntü içinde gömdüler.

Fei yaşlı adamla birlikte ayrıldı ama nereye gittiklerini bilmiyordu. İlk gün yaşlı adam, Fei'yi kaplanlar tarafından pusuya düşürüldüğü bir yere götürdü. Yaşlı adam ortadan kayboldu. Kaplanlar sanki onu parçalamaya hazırmış gibi vahşi hareketler yaptılar ama Fei sakin ve rahatsız edilmeden kaldı. Bir süre sonra yaşlı adam onu taş bir odaya götürdü ve oradan ayrıldı. Odanın tepesinde, birkaç metre karelik, tehlikeli bir şekilde asılı duran devasa bir kaya vardı ve bir dizi yılan, kopmak üzere olan bağlama ipini çiğniyordu. Fei, temiz ve huzurlu bir zihinle kayanın altında sakince oturdu. Sonra yaşlı adam geri geldi ve Fei'ye şöyle dedi: "Sen gerçekten öğretilebilir birisin!"

Daha sonra yaşlı adam Fei'yi dışkı gibi çok bir şeyin olduğu bir yere götürdü ve ona bu maddeyi yemesini söyledi. Şimdiye kadar Fei, kabak ile yaşlı adama olan inancının testi, şarap kabı ile dürüstlüğünün testi, kaplanlarla korku testi ve asılı kaya ile ölüm kalım testi gibi bir dizi testi çoktan geçmişti. Bununla birlikte, bu teste gelince, Fei daha önce anlatıldığı gibi fikirlerinden bunalmıştı - inatçı düşüncelerle dolu bir zihinle birlikte kirle kaplı kokulu bir vücut... Sürünen kurtçuklara bakıp dayanılmaz kötü kokunun üstesinden gelmeye çalıştığında, yaşlı adamın ona yapmasını söylediği şeyi yapamadı.

Yaşlı adam içini çekti ve şöyle dedi: “Sonuçta ölümsüz olamazsın. Ama sen, dünya üzerinde olağanüstü güçlere ve becerilere sahip olan ve insan dünyasında yüzlerce yıllık bir ömre sahip olan bir kişi olacaksın." Daha sonra Fei'ye mühürlü bir tılsım ve büyü parşömeni verdi ve şöyle dedi: "Bu tılsımları hayaletleri ve ruhları kovmak ve hastalıkları iyileştirmek için kullanabilirsin." Bu sözlerle yaşlı adam, Fei'ye yeşil bir ejderhaya dönüşen bir bambu direğinin üzerinde eve gitmesini söyledi.

Fei yaşlı adamla yalnızca birkaç gün birlikte olduğunu düşünüyordu. Ancak eve vardığında üzerinden on yıldan fazla zaman geçmiş olduğunu gördü. Ailesi onu görünce şaşırdı ve hala hayatta olduğuna inanamadı. Fei ailesine daha önce gömdükleri şeyin sadece bir bambu çubuğu olduğunu söyledi. Onaylamak için aile üyeleri onun mezarını kazdılar ve tabutunu yeniden açtılar ve Fei'nin söylediklerinin gerçekten doğru olduğunu gördüler.

Eve döndükten sonra Fei, ölümsüz yaşlı adamın verdiği büyüleri şeytanları kovmak ve yerel halkın hastalıklarını iyileştirmek için kullandı. Daha sonra büyüsünü kaybettiği ve bir grup hayalet tarafından öldürüldüğü söylendi.

Sıradan insan kavramı ve düşüncelere göre, yaşlı ölümsüzün seçtiği müridine bu pis maddeyi yemesini söylediğinde, bu gerçekten de anlaşılmazdı. Ancak bunu daha detaylı düşündüğümüzde, xiulian uygulamasının tanrısal olana yönelik yol gösterici ilkelerinin, sıradan toplumun bilgi ve teorilerinin ötesinde olduğunu ve bunların gündelik kavramlarla da sınırlandırılamayabileceğini fark edebiliriz.

Antik çağlarda, xiulian uygulamalarının çoğunluğu uygulayıcıların yardımcı ruhlarına öğretiliyordu ve onlar da pek fazla xiulian prensibini öğretmiyorlardı. Taocu bir usta, büyük erdeme ve iyi doğuştan niteliklere sahip bir kişi bulduğunda, genellikle kişinin haberi olmadan ona bir dizi test uygulardı. Eğer kişi tüm testleri geçerse, usta öğrencinin ilahi gücünü açığa çıkaracak ve ona o seviyedeki ilkeleri açıklayacaktı. Testlerde başarısız olanlar uygulamayı yarı yolda bırakacaktı.

Ölümsüz yaşlı adam tarafından öğrenci olarak seçilen Fei, nispeten iyi bir aydınlanma kalitesine sahipti. Örneğin, şarap kabaklarına atlaması, evi terk etmesi ve ustayı takip etmesi, vahşi kaplanlar tarafından kuşatılması ya da tam üstünde tehlikeli bir şekilde asılı duran büyük bir kayanın altında oturması söylenmesi de dahil olmak üzere birçok durumda insani kavramlar onu engellememişti. Ancak son testte, beğenme ve tiksinme, temizlik ve pislik hakkındaki insani duygular onu etkiledikçe aydınlanma kalitesi düştü. Sonuç olarak ölümsüz olma fırsatını kaybetti.

Fei'nin başarısızlığı xiulian uygulamasının bir prensibini açıklıyor. Bir sistemin ister Budist olsun ister Taocu, ister antik çağlarda ister modern toplumda olsun, bir uygulayıcının ustasına olan tam inancı ve talimatları takip edip etmediği, xiulian uygulamasındaki başarı için çok önemli bir anahtar oynar. Bu aynı zamanda kişinin aydınlanma kalitesinin de nihai tezahürüdür.

Referans:

Geç Han Dönemi Kitabı