​Sokak Sanatçılarının Davranışları Takıntımın Farkına Varmamı Nasıl Sağladı

(Minghui.org) Son zamanlarda mahallemde akşamları en sevdikleri müzikleri çalmayı seven birçok sokak sanatçısı ortaya çıkıyor. Bir binanın en üst katında oturuyorum ve özellikle Fa'yı çalışmak ya da doğru düşünceler göndermek istediğimde yüksek sesli müziklerini rahatsız edici buluyorum, daha sonra öfkemi daha fazla bastıramayıp şikayet etmeye başlıyorum.

Dün gece dışarı çıktığımda, üflemeli bir enstrüman çalan ve müziği için bir amplifikatör kullanan bir sokak sanatçısına rastladım. Ayrıca dikkat çekmek için etrafı renkli ışıklarla aydınlatıyordu. Şöyle düşündüm: “Komşularınızı rahatsız etmemek için enstrümanınızı dışarıda çalıyorsanız sorun yok. Ama neden bir amplifikatör kullanıyorsun? Gösteriş mi yapmak istiyorsunuz? Bu gürültü kirliliği!”

O anda Shifu'nun öğretisini hatırladım, yani koşulsuz olarak içimize bakmamız ve kendimizi geliştirmemiz gerektiğini anladım. Böylece kendime sordum: “Müzik beni neden rahatsız ediyor? hangi takıntımı yok edemiyorum? Ben çok baskınım. Sadece kendi kişisel tercihlerimi ve duygularımı düşünüyorum ve başkalarının duygularını hiç dikkate almıyorum.”

Geçenlerde yeni bir uygulayıcı ile tanıştım. O büyük bir konsantrasyon ile Fa'yı çalışıp her zaman lotus pozisyonunda dik oturuyor ve Zhuan Falun'u iki eliyle tutuyor. Eğer okurken bir hata yaparsa ve birisi onu düzeltirse, cümleyi iki kez tekrarlıyor.

İyi bir tutum sergilemesine rağmen beni rahatsız ediyor. Diğer uygulayıcılar ile Fa çalışırken birisi bir hata yaparsa, genellikle yanlış telaffuz edilen kelimeyi tekrar doğru bir şekilde okuruz ve sonra devam ederiz. Fa çalışma akışı zaten yanlış okuma yüzünden kesintiye uğradığı için, kendimizi düzeltip sonra okumaya devam ederiz. Bu uygulayıcı aynı cümleyi tekrar tekrar okuyarak benim gizli takıntılarımı ortaya çıkarmıyor muydu? Söz sahibi olmak istiyor olabilir miyim?

Bir uygulayıcı deneyim makalesinde şunları yazdı: “Tayvan'da insanlar grup faaliyetlerine katıldıklarında ve diğerlerinin belirli bir şey yapmasını istediklerinde, genellikle onların rızasını isterler. Eğer reddedilirlerse, isteklerini yapmazlar. Kimseyi bir şey yapmaya zorlamazlar. Çin'de ise, ilkokullardaki yıllık kutlamalarda öğrenciler yeteneklerini sergilemeye teşvik edilse de, öğrenciler genellikle “Şu ya da bu kişi performans sergilemeli” diye bağırır. Bu da gösteri yapmak istemeyenleri utandırıyor. Çin'de yetişkinler bir şeyler içmek için buluştuklarında, genellikle birbirlerini daha da fazla içmeye teşvik ederler. Bunlar parti kültürünün otoriter özelliklerinin işaretleri değil mi?”

Xiulian uyguluyor olmama rağmen, Fa'nın birçok prensibini hala tam olarak anlayabilmiş değilim. Haklı olduğumu düşündüğümde, fikrimi başkalarına empoze etmeyi seviyorum. Henüz kurtulamadığım bir başka özelliğim daha var: Her şey hakkında konuşmak beni iyi hissettiriyor. Bu yüzden sesim yüksek çıkar ve fikirlerimi duyurmaya hevesliyimdir. Başkalarını dinlemek yerine konuşmayı seviyorum. Bu Çin Komünist Partisi'nin tipik bir özelliği değil mi?

Benim davranışımın, başkalarına zorla müzik dinleten sokak sanatçılarından ne farkı var? Yani saldırgan olmak ve başkalarını utandırmak kurtulmam gereken bir tutumdur.

Bir şey beni rahatsız ederse, özellikle de başkalarının davranışları beni etkiliyorsa, üzülür ve şikayet ederim. Bu, konuşma kontrolü geliştirmediğimi ve hoşgörü uygulamadığımı gösterir. Bu takıntıların ortadan kaldırılması gerekir.

Shifu diyor ki:

"Fakat bu uygulamadır - "boşluklardan muaf" (wu-lou) olma durumuna ne oldu? Hiç küçük diye bir şey yoktur."   (2015 Batı Yakası Fa Konferansı'nda Fa'nın Öğretilmesi)

Yukarıdakiler son deneyimlerime ilişkin bazı düşüncelerimdir. Bunları uygulayıcılarla paylaşıyorum, böylece hepimiz kendimizi yükseltebiliriz.