​Rahatlık Arayışı ve Sıkıntıdan Kaçınmakla İlgili Anlayışım

(Minghui.org) Bir deneyim paylaşımı sırasında, bir uygulayıcı temel takıntısının rahatlık arayışı olduğunu söyledi. Genç, sağlıklı olduğu, yiyecek ve giyecek konusunda endişe duymadığı ve kendi düşüncelerine göre düzenli olarak çalışıp yaşayabildiği ve uygulama yapabildiği, kendisini çok rahat hissettiren kendine ait bir rahatlık alanı var. Birisi onun “alanını” işgal ettiği anda örneğin, birisi onu rahatsız ettiğinde buna dayanamaz ve sabrını kaybederdi. O anlarda sinirlenip yüksek sesle bağırır ve şeytani doğasının onu kontrol etmesine izin verirdi. Bunun temel nedeni rahatlığa olan takıntısına dokunulmuş olmasıydı.

Bunu duyduğumda derinden sarsıldım. Rahatlığa takıntı söz konusu olduğunda hiç içime bakmamıştım. Dahası, uygulayıcı arkadaş tarafından verilen örnekler bana kendi durumumu hatırlattı. Bu durum birkaç açıdan yansımasını buldu. Örneğin, Fa'yı ezberlemek için uzun vadeli bir hedef ve belirli bir süre belirlemiştim, ama ezberlemeyi kısaltmak veya atlamak için bahaneler bulmaya devam ettim ve bunun yerine Shifu'nun Fa öğretilerini çalıştım. Takıntılarım bana Shifu'nun çeşitli Fa öğretilerini çalışırken rahatlayabileceğimi hissettirdi, çünkü bu daha az yorucuydu.

Bir saat boyunca meditasyon yapabilmeme rağmen, en ufak bir acı hissettiğimde sık sık bacaklarımı yere indiriyorum. Grup Fa çalışması sırasında, genellikle yarım lotus pozisyonunda oturuyorum veya hiç lotus pozisyonunda oturmuyorum. Uygulayıcı arkadaşlarım bana hatırlattığında, çift lotus pozisyonunda bir süre bacaklarımı çapraz yapıyorum, ama sonra en ufak bir acı hissinde tekrar indiriyorum. Kendim için yüksek bir standart belirlemeyi başaramıyorum.

Egzersizleri yapmak için genellikle sabah erken kalkıyorum, ama bazen uyuyakalıyorum ve beş takım egzersizi de yapamıyorum, fakat o zaman da kaçırdıklarımı telafi edemiyorum. Zorluklarla karşılaştığımda, bazen özenli bir ilerleme kaydetmeyi çok zor buluyorum, bu yüzden sorunla yüzleşmek istemiyorum ya da erteliyorum. Ayrıca çatışmalarla yüzleşmeyi sevmiyorum. Temelde sadece rahat olmak istiyorum. İnsan zihniyeti açısından bakıldığında, rahatlık iyi bir şeydir.

Bir uygulayıcı olan eşim, benim rahatlığa olan güçlü takıntımın farkına vardığında, bunu bana işaret etti ve zorluklara dayanamayan insanların daha fazla siyah maddeye sahip olduğunu açıkladı. Xiulian uygulayıcılarını özenle xiulian uygulamaktan alıkoyan şey karmadır. Biz acılara katlanırken, karma da ölür, elbette karma buna direnecektir. Bu nedenle, acıya katlanmak iyi bir şeydir. Diğer boyutlardaki canlı varlıklar da xiulian uygulamak ve seviyelerini yükseltmek isterler, fakat onlar için acıya katlanmak diye bir şey yoktur, çünkü onlar bir insan bedenine sahip değillerdir. Bu yüzden xiulian seviyelerini yükseltmeleri mümkün olmaz. Xiulian uygulama fırsatını gerçekten değerlendirmeliyiz.

Ben de ona katılıyorum. Sıradan insanlar kendilerini iyi hissetmenin iyi bir şey olduğunu düşünürler. Birisi kendini çok rahat hissettiğinde, mutlu bir şekilde “uğruna ölecek kadar rahat” olduğunu söyler. Ancak, hastalık ve zorluklar olmadan rahat bir hayat yaşayan bir uygulayıcı nasıl arınabilir ve gerçek benliğine dönebilir? O zaman sadece insan dünyasında sonsuza dek var olma seçeneğine sahip oluruz ve belki de bir insan olarak bile var olamayız. Daha yüksek bir seviyeden bakıldığında, bir zamanlar ilahi olan bu varlık asla geri dönemezdi. Bu da bu ilahi varlığın ölmüş olacağı anlamına gelmez mi? “Ölmek iyi hissettirir “in anlamı budur.

Bu konuda ne kadar derin düşünürsem, beni o kadar sarsıyordu. Bu gerçekten de hiç ciddiye almadığım çok ciddi bir takıntı. Görevim yeminimi yerine getirmek ve Shifu ile birlikte eve dönmek olduğu için asla rahatlık peşinde koşmamalıydım.

Görüşlerimi düzelttikten sonra artık sıkıntılardan korkmadığımı fark ettim. Bana sıkıntı veren şeylerle karşılaştığımda, eskiden olduğu gibi öfke veya çaresizlik hissetmiyorum. Artık sabahları uyandığımda kendimi uykulu hissettiğimde, bu duyguya teslim olmayıp hemen kalkıyorum, zihnimi temizliyorum ve olumlu bir tutumla egzersizleri uyguluyorum. Meditasyon sırasında bacaklarım ağrıdığında artık onları yere koymuyorum. Eşim beni rahatsız ederse bu duruma kızmıyorum ve kendimi iyi kontrol edebiliyorum. Fa'yı ezberlemeyi de çok daha kolay buluyorum.

“Zorluklarla” doğrudan yüzleştiğimde ve onları adım adım aştığımda, içimde canlanan bir sevinç hissediyorum. Kendimi temel takıntım olan rahatlıktan kurtarmaya kararlıyım ve kalan zamanımı özenle xiulian uygulamak ve yeminimi yerine getirmek için kullanacağım.

Yukarıdakiler benim sınırlı xiulian uygulama seviyemdeki farkındalıklarımdır. Geliştirilmesi gereken noktalar varsa lütfen belirtiniz.