(Minghui.org) 2019 yılında polis evime baskın yaptı ve beni Falun Dafa uyguladığım için tutukladı. Tıbbi muayeneden geçirilip bir gözaltı merkezine yerleştirildim.

Orada bir hücrede işkence gördüm, ama ne kadar acı çekersem çekeyim hiç etkilenmedim ve bana zarar verenlere karşı iyi kalpli davrandım. Shifu beni on gün boyunca korudu. Bazen Dafa müziği dinledim, bazen Falun'un döndüğünü hissettim ve bazen de zihnimde Hong Yin I'den şiirler tekrarladım.

İlk iki gün, nöbetçi mahkûm uyumama izin vermedi. Buna dayanmak çok zordu, ama ben sakin ve umutluydum. Daha sonra değişti, belki de vicdanı devreye girmişti, çünkü aniden benimle saygılı bir şekilde konuştu ve uyumama izin verdi.

Yanımda uyuyan kişinin o kadar çok alana ihtiyacı vardı ki yatacak yerim yoktu, bu yüzden oturdum. Görevli kişi bana oturmanın yasak olduğunu çünkü kameraların her şeyi kaydedeceğini söyledi. Yatağın ayak ucuna yan yattığımda, nöbetçi memur bana orada kalmama izin verilmediğini ve bana verilen pozisyonda yatmam gerektiğini söyledi. Ancak, mahkumun yanında uzanabileceğim sadece iki ya da üç santimetrelik bir boşluk vardı.

Nöbetçi gardiyan, bu mahkuma çok kızdı ve yastığımı yatmam gereken yere itti. Ancak ben uzanır uzanmaz, o kişi üzerime sertçe bastırdı. Diğer tarafında bolca yer vardı ama yerinden kıpırdamadı. Kıpırdamadan, huzurlu ve merhametli bir şekilde kaldım.

Eğer şikayet etseydim ya da bir şey söyleseydim, çatışma artabilir ve tüm hücreyi çatışmanın içine çekebilirdi. Böylece orada bulunan herkes bir Dafa uygulayıcısının hoşgörüsünü ve merhametini deneyimledi. Daha sonra, kımıldamayı reddeden mahkûm da değişti. Su içtiğimde, suyun ne çok soğuk ne de çok sıcak olduğunu fark ettim. Suyu benim için kontrol ettiğini öğrendim.

Duş almak için bir zaman sınırı vardı. Önümdeki kadının duş alması genellikle uzun sürüyordu ve sıra bana geldiğinde zar zor bitirebiliyordum. Bir keresinde gardiyan sorunlusu bana neden bu kadar yavaş olduğumu sordu. Ben bir şey söylemedim. Daha sonra ilk duşu benim almamı sağladı.

Hoşgörünün gücü muazzamdır. Hücre mahkumları beni çabucak kabullenip beni daha yaşlı ve bilge biri olarak gördüler. Sorunları olduğunda sık sık bana fikirlerimi soruyorlardı. Her birine ayrı ayrı cevap verdim. Bana güvendiler ve saygı duydular.

On gün sonra herkes açıkça ve korkmadan Dafa hakkında konuştu. Herkes Falun Dafa'nın iyi olduğunu biliyordu.