​Bir Hatayı Kabul Etmeyi Öğrenmek

(Minghui.org) 70 yaşın üzerindeyim ve yaklaşık on yıldır yalnız yaşıyorum. Gençken bile işinin ehli bir insandım, kendime güvenim yüksekti ve çabuk sinirlenirdim. Bir kez olsun kimseden bir iyilik istemedim ya da kendimi sevdirmedim. Yanlış bir şey yaptığımı bilsem bile asla “Özür dilerim” demezdim. Ölen kocam bir keresinde bana: “Özür dileyemez misin?” diye sormuştu. Benim inatçı cevabım ise “Hayır” olmuştu.

Birkaç yıl önce dairemi yenilettim ve ısıtma borularını değiştirdim. Çalışma sırasında yanlışlıkla bir su borusu patladı ve büyük miktarda su dışarı çıktı. Alt katta oturan komşular, baba ve oğlu yukarı çıkıp işçiye öfkeyle bağırdılar. Oğlu işçiyle tartıştı ve su hasarı için tazminat olarak ondan 5,000 yuan talep etti. İşçi şöyle dedi: “Evet, bir hata yaptım ve hasarı onaracağım ya da sizin için yeniden boyayacağım, ama size bir kuruş bile ödemeyeceğim. Patronumla irtibata geçebilirsiniz.” Oğlunu rahatlatmaya çalıştım ve eşyalarındaki hasarı ödeyeceğimi söyledim. Ancak oğul işçi ile uzlaşmak istemedi ve polisi aramakla tehdit etti. İşlerin kontrolden çıktığını görünce evden ayrılmaya ve adamlara sakinleşmeleri için zaman tanımaya karar verdim.

Merdivenlerden inerken içeriye baktım. O kadar çok su vardı ki, alt kattaki dairenin tamamını su basmıştı. Uygulamamda büyük bir boşluk olmalıydı. Bencilce davrandığımı ve durumu kurtarmaya çalıştığımı fark ettim. Bu yaşıma kadar hiç kimseden özür dilememiştim. Kendimi daha yüksek bir standartta tutmalı, hatalarımı kabul etmeli ve özür dilemeliydim.

Shifu'nun sözlerini hatırladım:

“Bir insan nasıl hata yapmaz? İnsanlar kendilerini geliştiriyorlar, öyleyse nasıl hata yapmazlar? Ve yine de hiç kimse senin hatalarını kabul etmiyor. (Seyirciler gülüyor) Sizde bir sorun olduğunu anlamıyor musunuz? Sizin gelişiminizde kusur yok mu? Bundan sonra hatalarını kabul edebilecek kişileri izleyeceğim.” (Los Angeles'taki Fa Konferansı)

Ertesi gün komşuların kapısını çaldım. Oğlu kapıyı açtığında şöyle dedim: “Genç adam, içtenlikle özür dilerim. Dün olanlar yüzde yüz benim hatamdı, zararınızı ödeyeceğim” dedim. Bunun üzerine gülümsedi ve şöyle dedi: “Buna gerek yok. Dairenizi yenilemek ve daha yaşanabilir hale getirmek istediğinizi çok iyi anlıyorum. Yapılacak çok şey var, ama lütfen işçilerinize dikkatli olmalarını hatırlatın ki bir daha böyle bir şey olmasın.” Ona teşekkür ettim ve güzel bir şekilde ayrıldık.

Bu sorunu çözmek ne kadar kolaydı. Buna inanmakta güçlük çekiyordum. Falun Dafa, beni hatalarını asla kabul etmeyen birinden içtenlikle nasıl özür dileneceğini bilen birine dönüştürdü. Teşekkür ederim, Shifu.

Daha önce genç adamla hiç konuşmamıştım ve sadece selamlaşmıştım. Bu olaydan sonra çok daha arkadaş canlısı oldu. Bir keresinde şöyle dedi: “Bu sabah öksürdüğünü duydum. Geceleri daha fazla su içmelisin, boğazına iyi gelir.” Başka bir seferinde akşam 20.00'de kapımı çaldı. Öğleden sonra yaklaşık saat 14.00'de dairemden yüksek bir ses duymuş ve beni kontrol etmiş, ama kimse cevap vermemiş. Bana şöyle dedi: “Endişelendim, bu yüzden seni tekrar kontrol etmek istedim. İyi olmana sevindim.” Nezaketinden çok etkilenip ona dedim ki “Yalnız yaşadığımı biliyorsun, bana bir şey olmasından ve kimsenin yardım etmemesinden endişelendin, değil mi? Bunun için sana minnettarım. Teşekkür ederim.”

Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörü ilkelerini takip ettiğim için komşum da değişti, polisi aramakla tehdit etmekten düşünceli bir komşu oldu. Genç adamın Falun Dafa ile bir kader bağı olduğunu ve benden gerçekleri öğrenmesi gerektiği için benimle iletişime geçtiğine inanıyorum. Ona en kısa zamanda gerçeği anlatacağım.