Yapmam Gerekeni Yapıyorum

(Minghui.org)

Fa ile Ne Yapmanız Gerektiğini Bilirsiniz

Hangi yıl olduğunu hatırlamıyorum ama bir gün pazarda mal satıyordum, bir uygulayıcı yanıma gelip, “Siz filanca mısınız?” diye sordu. “Evet” dedim.

"Dün şehir polis departmanının bir toplantı düzenlediğini ve sizin de dahil olduğunuz Dafa uygulayıcılarını tutuklamayı planladıklarını bildirmek için buradayım. Pazara gitmemelisiniz. Birkaç gün bir yerde saklanmalısınız." diye cevapladı.

Güldüm ve "Ah, ne yapmam gerektiğini biliyorum." dedim. Bunu ciddiye almadığımı görünce, "Bu içeriden alınan bir bilgi ve diğer uygulayıcılar da bilgilendirildi. Kara listedesiniz bu yüzden özenle dikkat göstermelisiniz." dedi.

O gece, başka bir uygulayıcı aradı ve şöyle dedi, "Bu sabah size söylenenleri hafife almayın. Bu doğru."

Ne yapmam gerektiğini bildiğimi söyledim ve telefonu kapattım. Çok geçmeden, o uygulayıcı motosikletle evime geldi ve endişeyle, "Bunu neden bu kadar hafife alıyorsunuz?! Yarın pazarda sizi tutuklamayı planlıyorlar—gitmemelisiniz. Lütfen birkaç günlüğüne bir yere saklanın" dedi.

Saklanmanın Fa ile uyumlu olmadığını düşünüyordum. Kalbimde ne yapmam gerektiğini bilmeme rağmen, bunu Fa açısından açıkça açıklayamıyordum.

Ona, "Ne yapacağımı biliyorum. Sorun değil. Eve geri dönebilirsiniz." dedim. Yüzünde endişeli bir ifadeyle ayrıldı ve bana ne yapmam gerektiğini düşündüğüne dair talimatlar verdi.

Ertesi gün, o uygulayıcı beni tekrar aradığında daha yeni uyanmıştım. Birkaç yüzeysel kelime söyledim ve telefonu kapattım. Satılacak malları yeni toplamıştım ve pazara gitmek üzereydim ki, o yine bir motosikletle geldi ve "Neden dinlemiyorsunuz? Herkes beladan kaçındı ama siz dinlemiyorsunuz" diye sordu.

Ona, "Doğruyu söylemenin, zulme direnmeyi gerektirdiğini ve bunu yaptığımızda eski güçlerin hiçbir eylemde bulunmaya cesaret edemediğini biliyorum" dedim.

Bu sırada, kocam da uyarıdan etkilendi ve "Bugün pazara gitmesen nasıl olur? Kapıyı dışarıdan kilitlerim ve sen evde Fa'yı çalışabilirsin" dedi.

Duygulandım. O sırada onları ikna edecek Fa prensiplerini bulamadım, ancak Fa ile uyumlu olmadıklarını biliyordum. "Ne yapacağımı biliyorum. Siz sadece işe koyulmalısınız. Sakinleşmek ve düşünmek için biraz daha zamana ihtiyacım var" dedim.

Onlar gittikten sonra Shifu'nun şu sözü geldi aklıma,

“Gerçekleri açıklamakta insanları kurtarmanın bir yoludur” (2003 Atlanta Fa Konferansı)

Gerçeği açıklamanın zulme direnmek anlamına geldiğini anlıyorum. Shifu iftiraya uğradı ve Dafa iftiraya uğradı ve karalandı. Eğer gerçeği açıklamazsam, nasıl bir Dafa öğrencisi olurum?! Ama gerçeği açıklamak için dışarı çıkarsam, tutuklanabilirim. Ne yapmalıyım? O anda kendimi perişan hissettim ve bilinçsizce, "Shifu, xiulian çok zor" dedim.

Aniden Shifu’nun şu Fa'sı bana geldi:

“Xiulian'in kendisi ıstıraplı değildir - işin kilit noktası, sizin sıradan insan takıntılarını bırakma konusundaki yetersizliğinizde yatar.” (Daha İleri Yükselmeler İçin Esaslar I, Gerçek Xiulian)

Her yerim sarsıldı. Bu süreçte ne gibi bir takıntı söz konusuydu? Ah, sonuçlarını düşünüyordum. Gerçeği açıklamak için dışarı çıkarsam tutuklanacağımı nasıl düşünebilirdim?! Bu sırada aklıma Zhuan Falun'dan bir dizi Fa öğretisi geldi... Kalbim aniden aydınlandı ve tüm vücudum rahatladı. Anahtarı aldım ve arabayı pazara sürdüm.

Shifu Burada, Yapmam Gerekeni Yapmalıyım

Bir keresinde, şehirdeki bir kavşakta et alıyordum ve hükümet yetkililerinin Dafa'ya iftira atmak için astığı sloganlı bir poster gördüm. Et satıcısına posteri yırtmak istediğimi söyledim. Hemen, "Lütfen yırtmayın. Bunu yeni astılar ve henüz ayrılmadılar. Sizi yakalamalarına izin vermeyin" dedi. "Önemli değil. Eğer korkuyorsanız, lütfen arkanıza bakmayın" dedim.

Oraya doğru yürüdüm. Posterdeki karakterler çok büyüktü ve onları ellerimle kopardım. Yapıştırıcı hala sıcaktı ve koparmak kolay değildi. Tırnaklarımı kullanarak tek tek soydum. Koparırken gözümün ucuyla arkamda beyaz bir polis arabasının "gıcırdayarak" durduğunu gördüm. Tüylerim diken diken oldu ve vücudumdaki gözenekler patlayacak gibiydi. Çok korkmuştum, sanki kalbim yerinden fırlayacaktı. Hemen Shifu’dan güç istedim ve bir anda tüm vücudum sakinleşti.

Bir karakteri daha kopardım ve sloganın artık etkili olmadığını düşünerek arkamı dönüp uzaklaştım.

Birkaç adım attıktan sonra arkamı döndüm ve aslında Sanayi ve Ticaret Bürosu'ndan birkaç kişinin arabanın önünde durup bana baktığını gördüm. Sakin bir şekilde yürümeye devam ettim. 50 adımdan fazla yürüdüğümde içimde insan korkusunun yükseldiğini hissettim. 100 adım attığımda insani düşüncelerimin bir anda yüzeye çıktığını hissettim ve anında korku tarafından kontrol edildim. Koşmak istedim. Ancak rasyonel yanım bana koşmamam gerektiğini söyledi. Bir düzine adım daha attıktan sonra korku tamamen yok olmuştu. Eve onurlu bir şekilde vardım.

Bu, diğer uygulayıcılar tarafından da sıkça söylenen bir şeydir; Shifu burada ve Fa burada, o zaman ben neden korkuyorum ki?

Teşekkürler Shifu!