(Minghui.org) 74 yaşındayım ve 1998 kışında Falun Gong uygulamaya başladığımdan beri hiçbir hastalık geçirmedim.

Çin Komünist Partisi (ÇKP) Temmuz 1999’da Falun Gong’a zulmetmeye başladı. Korkudan, grup halinde Fa çalışmasına katılmaya cesaret edemedim. Evde tek başıma Fa okumaya çalıştım ama ilkokulu bitirmediğim için kendi başıma okuyamıyordum. Öyle endişelendim ki ne yemek yiyebiliyor ne de uyuyabiliyordum. Kilo verdim ve moralim çöktü. Oğlum ve torunum beni parka ve süpermarkete götürdüler ama yine de hiç mutlu olamıyordum. Hastalığım geri döndü ve fiziksel durumum kötüleşti.

Bir gün bir uygulayıcı beni görmeye geldi. Durumumu öğrenince benim için bir Fa çalışma grubu bulmayı teklif etti. O günden sonra diğer uygulayıcılarla birlikte Fa çalışabildim ve kendimi yeniden doğmuş gibi hissettim. O zamandan beri diğer uygulayıcılarla birlikte gerçeği açıklamaya ve insanları kurtarmaya başladım.

İnsanların kurtarıldıktan sonraki mutluluğunu sık sık görüyorum ve bu mutluluğu kelimelerle tarif etmek mümkün değil. Bazı insanlar minnettarlıklarını göstermek için ellerini göğüslerinin önünde birleştiriyor, bazıları bana meyve ya da taze sebze ikram ediyor. Elbette ÇKP’nin yalanlarıyla kandırılmış ve körleşmiş olan, bana hakaret eden ya da tehdit eden kişiler de oluyor. Onlara aldırmıyorum; ben sadece insanları kurtarmaya odaklanıyorum.

Shifu’nun gerçeği açıklamamız ve canlıları kurtarmamız için yolu çoktan hazırladığını fark ettim. Biz sadece konuşuyor ve adım atıyoruz; canlı varlıklar bizden kurtarılmayı bekliyor!

Bir gün kaldırımda yürüyen bir adamla konuşmaya başladım. “Okuma biliyor musunuz? Size bir broşür vereyim,” dedim. Adam, “Ne broşürü?” diye sordu. “Güvende kalmanız için,” dedim.

O sırada bir kapı açıldı ve genç bir kadın dışarı çıktı. Konuşmamızı duydu ve merakla, “Güvende kalmak için broşürünüz var mı?” diye sordu. Onlara gerçeği açıklayan broşürler verdim, gerçeği anlatarak ÇKP’den ayrılmaları için ikna ettim. Broşürleri sevinçle aldılar ve ÇKP’den, Gençlik Birliği’nden ve Kızıl Gençlik Örgütü’nden ayrılmayı memnuniyetle kabul ettiler.

Kapıdan bir adam daha çıktı ve hemen o da bir broşür istedi. Gülümseyerek bir broşür daha çıkardım. Adam, sanki büyük bir hazine bulmuş gibi sevindi. İki elini birleştirip bana defalarca teşekkür etti.

Bir keresinde, gerçeği açıklamak için bisikletime binip yola çıktım. Park etmiş bir arabanın yanından geçerken, sürücü kapıyı açtı ve bana çarptı. O anda zihnim çok netti. Hemen, “Shifu’nun koruması var, iyiyim,” diye düşündüm. Kendi başıma kalktım ve bisikletimi yerden aldım.

Sürücü arabadan indi, gerçekten üzgün ve telaşlıydı. Yaralanıp yaralanmadığımı ve hastaneye gitmem gerekip gerekmediğini sordu. “Gerek yok. Shifu’mun koruması var, iyiyim. Shifu’muz bize iyi insanlar olmayı öğretti. Sizi suçlamayacağım,” dedim. Sürücü çok etkilendi ve “Bugün gerçekten iyi bir insanla karşılaştım. Günümüz toplumunda sizin gibi iyi insanlar bulmak zor,” dedi. Ona Dafa’yı anlattım ve ÇKP’den ayrılması için ikna ettim. Sürücü memnuniyetle kabul etti ve bana defalarca teşekkür etti.

Orijinal Çince makale