​Doğru Düşünceleri Korumanın Önemini Fark Ettim

(Minghui.org) Falun Dafa’yı uyguladığım yirmi yıldan fazla süre içerisinde birçok iniş ve çıkış yaşadım. Birçok durumda doğru düşüncelerimi sürdürüp sürdüremediğim konusunda sınandım. Her başarılı olduğumda, durum düzeliyordu. Tıpkı Shifu’nun Zhuan Falun’da anlattığı gibi:

"Bunu gerçekten yapabildiğiniz zaman göreceksiniz ki: “Söğüt ağaçlarının gölgesinden geçtikten sonra, ilerde pırıl pırıl çiçekler ve bir başka köy olacaktır."  (Zhuan Falun, Dokuzuncu Ders)

Ayrıca Shifu diyor ki:

"Shen Yun’un Kuzey Carolina’da, sanırım öyleydi, bir şehirde gösteri yaptığını zamanı hatırlıyorum ve ben de oradaydım. Kapalı gişeydi; ancak performansın olduğu gün, kar fırtınası vurdu. Kar derindi ve herhangi bir yere arabayla gitmek gerçekten zordu. Sonuç olarak, seyircilerin yalnızca yüzde otuzu geldi. Fakat daha sonra, bunu başarabilen kişiler, yaşadıkları çarpıcı deneyim hikâyelerini anlattılar. Bir kişi, evinden amfiteatra kadar yaptığı yolculuğun manevi bir yolculuk gibi olduğunu söyleyerek, her adımda zorlukların oluştuğu ve her adımın derin düşünceyi teşvik ettiği yolculuğunu anlattı. Bu süreçte, kendisini ıslah ettirilmiş gibi hissetmişti; ve şovu seyrettikten sonra, kendini derinden başarmış gibi hissetmiş -tıpkı [bizim dediğimiz] “tamamlanma” gibi." (2018 Washington’da Fa’nın Öğretilmesi)

Geçtiğimiz yıl Tian Guo Bandosu’na yeniden katıldım. Ardından Temmuz ayında, Okyanus Festivali geçit törenine katılmak için başvurdum. Önemli bir olaydı ve ABD’deki en iyi on geçit töreninden biriydi. Ancak yanlışlıkla, işyerimin talep ettiği aynı gündeki profesyonel değerlendirmeye de kaydolmuştum. Bunu fark ettiğimde randevuyu değiştirmek için çok geçti.

Değerlendirme ücretini ödediğim için geçit töreni başvurumu iptal etmeyi düşündüm. Diğer yandan, geçit törenini kaçırmak da istemiyordum. Tekrar programa baktım. İşyerimin değerlendirmesi saat 13:00’te başlayacak ve bir saat sürecekti. Geçit töreninin saat 15.00’te başlaması gerekiyordu, dolayısıyla arada bir saatim vardı. Her ikisini de yapmaya karar verdim ve bando takımından sorumlu kişiye biraz geç kalabileceğimi önceden bildirdim.

O gün işyerimin değerlendirme programına erken gittim. Böylece değerlendirmeye erken alınacağımı umuyordum. Maalesef önümdeki kişinin değerlendirme süreci bir saat sürdü. Sıra bana gelene kadar saat 13:00 oldu. Daha da kötüsü, soruların bir kısmına yabancıydım ve her birini dikkatlice okumak zorundaydım. Tüm soruları cevaplamayı bitirdiğimde umduğum kadar zamanım kalmamıştı. Bir an önce yürüyüşe katılmak istediğim için sadece emin olmadığım soruları kontrol ettim. Sonunda, sınav kâğıdımı zamanından 15 dakika önce teslim edebildim. Değerlendirme sınavını geçeceğimi umarak sessizce Shifu’dan bana yardım etmesini istedim. Daha sonra geçtiğimi öğrendim.

Değerlendirmeyi teslim ettikten sonra aceleyle arabama gittim... Ancak acele ettiğim için GPS’e yanlış varış adresini girmişim. Şehir merkezine vardığımda güzergâhın biraz farklı olduğunu hissettim. Yürüyüş nedeniyle bazı sokakların kapalı olabileceğini düşünerek haritadaki yönlendirmeleri takip etmeye devam ettim. Sonunda yanlış yere geldiğimi anladım. Haritaya tekrar baktığımda dikkatsizliğim yüzünden West Lake Center yerine West Lake Avenue’ye girdiğimi fark ettim. Endişelendim, hatta vazgeçmeyi bile düşündüm. Ama hâlâ bunu yapabilecek zamanım olduğunu anlayınca, zorluklara rağmen denemeye karar verdim.

Geçit töreni güzergâhına yaklaştığımda bazı sokaklar kapalıydı ve trafik giderek yoğunlaşıyordu. Yaklaştıkça West Lake Center otoparkının girişinin kapalı olduğunu ve içeri giremeyeceğimi fark ettim.

Yine bir anda güvenimi kaybettim. Eşim yanımdaydı ve Shifu’dan yardım istemem gerektiğini hatırlattı. “Eğer geçit törenine katılmayı gerçekten istiyorsan, oraya zamanında varabilirsin” dedi. Ama yine de bir park yeri bulmam gerekiyordu ve bölgeyi hiç bilmiyordum. Ne yapmalıydım?

Önümde trafik sıkışıklığı vardı ama şansıma sol şeritteydim. Bu yüzden bir sonraki kavşakta sola dönmeye karar verdim. Sola döndüğümde hemen bir park yeri buldum ve büyük bir rahatlama yaşadım. İçeri girdim, bir yer buldum ve arabamı park ettim. Hemen bando kıyafetimi giydim. Hâlâ zamanında yetişip yetişemeyeceğim konusunda endişeliydim.

Enstrüman kutusunu orada mı bıraksam yoksa yanımda mı götürsem diye kararsız kaldım. Eşim toplanma noktasına vardığımızda valizleri taşımama yardım edebileceğini söyledi. Böylece hemen monoray istasyonuna gittik. Eşim kartında para olduğu için perona önce girdi. Ama ben uzun süredir kartımı kullanmamıştım ve kartıma para yüklemeyi unutmuştum. Perona geçemedim. Bilet almak için bilet makinesine gitmem gerekiyordu. Biletimi alır almaz hemen perona koştum; tam zamanında trene yetiştim. Eşimle hemen trene bindik. Oturunca “Toplanma noktasına vardığımda grubu nasıl bulabilirim?” diye düşündüm.

Tren bizi kısa sürede West Lake Center’a götürdü. Trenden iner inmez davulların çaldığını duydum. Hemen Shifu’ya sessizce teşekkür ettim. Grubu aramama gerek kalmadı çünkü buluşma yerimiz tren istasyonunun çıkışına çok yakındı. Gelişimi bildirmek için şefe koştum ve hemen gruba katılmamı söyledi. Tüm bu olumsuzluklara rağmen yürüyüşe katılmayı başardım. Çok güzel bir deneyimdi.

Falun Dafa uygulayıcıları olarak yaptığımız her şeyin aynı zamanda kendi uygulamamıza da hizmet ettiğini fark ettim. Geçit törenine katılma süreci benim için büyük bir sınavdı. Zor bir durumda düşünme biçiminiz farklı sonuçlara yol açabilir. Bu çok doğru. Her seferinde “devam etmeye” karar verdiğimde Shifu istediğim şeyi başarmama yardım etti. Teşekkür ederim Shifu!

Orijinal Çince makale