(Minghui.org) Büyükannem ölene kadar bir Falun Dafa uygulayıcısıydı. Bütün ailemiz Falun Dafa'nın iyi olduğunu biliyordu. Sağlığım kötüydü ve sık sık baş ağrısı, soğuk algınlığı ve mide sorunlarım oluyordu. Büyük annem acı çektiğimi gördü ve beni Dafa uygulamaya ikna etti. Onları dinleyip uygulamaya başlamama rağmen istikralı ve çalışkan olamadım. Fiziksel olarak iyi hissettiğimde uygulamayı yapmıyordum; Ne zaman kendimi kötü hissetsem, bir Dafa kitabı alır ve birkaç gün Fa'yı çalışırdım. Evlendikten sonra uygulamayı tamamen bıraktım. Dafa'nın iyi olduğunu biliyordum ama Fa'yı çalışma konusunda yeterince istikrarlı değildim ve egzersizleri düzenli yapmıyordum.
İkinci çocuğumun, erkek çocuğunun doğumu hayatımı değiştirdi. Kayınvalidemle çocuğun yetiştirilmesi konusunda bir çatışma yaşadık. Kayınvalidem oğluma karşı çok katı davrandığımı düşündü ve onu gizlice şımarttı. Kayınvalidemin ona karşı sabırlı olması nedeniyle oğlum her gün benimle kasıtlı olarak kavga ediyor, okulda ders çalışmıyor ve sürekli hatalar yapıyordu. Öğretmeni sık sık onu okulda görmemi istedi. Kayınvalidem her türlü oyunla bana eziyet etti ve oğlum benden giderek daha fazla nefret etti.
Liseye geldiğinde ilişkimiz uzlaşmaz hale gelecek kadar kötüleşmişti. Her gün bitkin düşüyordum. Öfkelendiğimde başım dönüyordu ve zihnim karışıyordu. Öfkeden o kadar bunaldığım geceler oldu ki, bu zor hayata artık dayanamayacağımı, ölmeyi tercih edeceğimi düşündüğüm için ağlayarak tren raylarına koştum. Ağlarken büyükannemle Fa çalışırken çekilmiş bir fotoğrafımı gördüm ve daha da çok ağladım. Her ne kadar Dafa uygulamasını gerçekten yapmamış olsam da, bazı prensipleri ve intiharın ciddi sonuçlarını biliyordum.
Benim akrabam olan uygulayıcı Amei'ye durumu anlattım. Onun cesaretlendirmesiyle tekrar Dafa'da uygulamaya başladım.
Falun Dafa'nın temel kitabını tekrar elime aldığımda, hiçbir şeyin sebepsiz olmadığını ve her şeyin bir nedeni ve sonucu olduğunu fark ettim. Ondan sonra yavaş yavaş oğluma olan duygularımdan, kayınvalideme olan kırgınlığımdan arındım.
Ben duygularımdan ve takıntılarımdan kurtuldukça oğlum çok çalıştı. Üniversiteye girmek için gereken minimum puanı almayı başardı. Bu sırada içimde statü ve zenginlik arzusu yeniden ortaya çıktı: Daha sonra ileri eğitim alabilmesi için ona iyi bir öğretmen bulmaya çalıştım. Borçlu olmama ve öğretmenin çok para istemesine rağmen oğlumun notlarının bu şekilde biraz iyileşeceğini umuyordum. Ama oğlum sadece üç gün özel derse gitti ve ders çalışmayı reddetti. Öğretmen bana telefonda çalışkan olmadığını söyledi.
Bir anda öfkemi daha fazla tutamadım ve patladım. Ona bağırdım: "Her kuruşunu derslerin için biriktiriyorum ve kendime yeni kıyafet almıyorum. Hala doğru dürüst öğrenemiyorsun." Onu şiddetle azarladım. Bana pis bir bakış attı ve kötü sözlerle hakaret etti. O kadar sinirlendim ki ailemin evine koştum.
Annem şöyle dedi: "Neye bu kadar kızgınsın? Fa'yı çalışmalı ve Shifu'nun ne söylediğini düşünmelisiniz. Takıntınız nedir? Bu olay iyi bir şey değil mi?" Annem de birkaç yıl önce Fa'yı çalıştı ve Dafa'nın iyi olduğunu biliyor. Sonra şunu anladım: Shifu beni aydınlatmak için annemin ağzını kullanmamış mıydı?
Daha sonra oğlumun davranışının benim için bir sınav olduğunu fark ettim çünkü ben bir Dafa uygulayıcısıyım. Ama bunun için ona teşekkür etmek yerine onunla tartıştım. Bunu anlayınca eve gittim ve ondan içtenlikle özür diledim. Bu takıntıdan kurtulmak gerçekten iyi hissettirdi. Oğlum daha sonra tavrını değiştirdi ve benimle gerçek düşüncelerini açıkça konuşmaya başladı. Yeni dönemin başlamasıyla birlikte öğretmenlere kendi inisiyatifiyle sorular sormaya başladı ve öğrenmesi daha verimli hale geldi.
Uygulamaya gelince, Shifu'nun sözlerini takip etmek ne kadar önemli olduğunu anladım. Nihayet takıntımı bıraktığımda, aslında Shifu'nun söylediği gibiydi:
"Söğüt ağaçlarının gölgesinden geçtikten sonra, ilerde pırıl pırıl çiçekler ve bir başka köy olacaktır." (Zhuan Falun, Birinci Ders)
Telif Hakkı © 2025 Minghui.org'a aittir. Her hakkı saklıdır.
Kategori: Kendini Geliştirme
