(Minghui.org) Yaşadığım iki zor durumla ilgili anlayışımı paylaşmak istiyorum.

Normalde yaşadığımız ev yıkılmak üzereydi. Fakat Falun Dafa zulmünden dolayı bir uygulayıcı olarak tahliye edildiğim için eve geri dönemedim. Kızım her şeyle kendi başına ilgilenmek zorunda kaldı. Bir belediye evi olduğu için herhangi bir tazminat yoktu. Ya bir daire kiralamak ve tüm eşyalarımızı oraya taşımak ya da evle birlikte her şeyin yok edilmesine izin vermek zorunda kaldık.

İkimiz de şehir dışında çalıştığımız için her şeyi geride bırakmaktan başka seçeneğimiz yoktu. Sonrasında uzun bir süre eşyalarımızı düşündüğümde teselli olamadım ve bu düşünceyi zihinimden çıkaramadım. Yirmi yılı aşkın bir süredir yaşadığımız yer artık görüş alanından kaybolmuştu. Kendimi bazen orada, bazen burada, başımı suyun üstünde tutmak için ufak tefek işler yapan bir serseri gibi hissediyordum - acı ve bitkin.

Bu düşünceleri bastırmak için Fa'yı çalıştım ve doğru düşüncelerime döndüm: "Burası benim gerçek evim değil - sadece geçici olarak insan toplumunda kalıyorum. Sıradan bir hayat yaşamak için burada değilim. Hiçbir mülküm ve daimi ikametgahım olmamasına rağmen, şu anda bulunduğum yer benim evimdir. Ayrıca, benim gerçek evim cennettir. Buraya iyi xiulian uygulamak, Fa-düzeltmesinde Shifu'ya yardım etmek, canlı varlıkları kurtarmak ve yeminlerimi yerine getirmek için geldim." Tüm bunları gözümde canlandırdığımda, içimdeki üzüntü kayboldu.

Ne zaman düşüncelerimde huzursuz olsam, bunun doğru xiulian yolundan saptığım ve düşüncelerimin sıradan bir insan seviyesine düşmesine izin verdiğim için olduğunu fark ettim. Ancak, Shifu'nun öğretisi benim insani takıntımı kırdı. Durumu analiz ettiğimde, evim ve evimin kendisindeki çoğu şeyi doğru bir şekilde edinmedim, kişisel ilişkiler ve arka kanallar aracılığıyla edinildiğini ve bunun Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörü ilkelerine uygun olmadığını gördüm. Bir uygulayıcı olarak, bu şeylere nasıl tutunabilirdim? Muhtemelen onlardan kurtulmam iyi oldu.

Görünüşte, bu dünyada hiçbir şeyim yok. Ama gerçekte, hiçbir şeyden yoksun değilim - Dafa bana her şeyi verdi. Düşüncelerimi değiştirdiğimde, her şeye sahip olduğumu ve en mutlu insan olduğumu fark ettim. Örneğin, sıradan insanlar yaşam giderleri ve bir daire için para harcamak zorundadır. Ben de onlar gibi bir dairede yaşıyorum ama kira ödemek ya da yemek için para vermek zorunda değilim ve hatta ev işlerinde yardımcı olarak çalıştığım için bir gelirim bile var. Benim düşüncem şu: her yer benim evim. Eğer herkese ve her şeye bir uygulayıcı zihniyeti ile yaklaşırsam, o zaman bulunduğum her yer benim evimdir. Sadece düşünce yapımızı değiştirdiğimizde sıradan insanların durumundan çıkabiliriz ve bu gerçek mutluluktur.

İşyerinde Uygulama

Yalnız yaşayan ve hala bir dereceye kadar kendine bakabilen 92 yaşında bir kadına bakıyorum. Onunla uğraşmak benim xinxing'im için gerçekten bir sınav. Fa'dan biliyorum ki çatışmalar bizi geliştirir. Bu yüzden benim işim koşulsuz olarak içime bakmak ve kadına iyi kalple davranmak. Ama iş gerçekten bunu yapmaya geldiğinde zorlandım. Örneğin, “Kapıyı kapat, tuvalete gitmem gerekiyor” diye bağırdığında, kızgınlığım hemen alevlendi. "Yine mi? Bu hiç bitmeyecek" diye düşündüm. Ben sinirlendikçe o daha sık tuvalete gitmek zorunda kalıyordu.

Her tuvalete gittiğinde, sonrasında onu temizlemek, pantolonunu yukarı çekmek ve dışkısını atmak zorunda kalıyordum - pis koku dayanılmazdı. Sinirlendiğimde bunu belli ederdim: derin bir nefes alır, klozetten kovayı hızla alır, yüzümü başka tarafa çevirir, kaşlarımı çatar, kovayı boşaltmak için tuvalete koşar ve sonra temiz havaya çıkar, bu sırada öksürür ve boğulurdum. Zorlukla ayakta durabiliyordum.

Bir noktada bir uygulayıcı arkadaşıma devam etmek istemediğimi söyledim. O da bana nazik olmadığımı ve yaşlı kadına daha merhametli davranmam gerektiğini söyledi. Ortam kendimi yükseltmem için ayarlanmıştı. "İşi aldığında kadın hala kendi başının çaresine bakabilecek durumdaydı. Şimdi artık bunu yapamıyor, ayrılmak mı istiyorsun? Bırakın bir uygulayıcıyı, sıradan bir insan bile bunu yapmaz. Bu, takıntılarından kurtulmak için mükemmel bir fırsat değil mi?"

İlk başta bunu kabul edemedim, ezilmiş hissettim. Fakat sonra Shifu'dan alanımı arındırmama nasıl yardım ettiğini ve beni nasıl izlediğini düşündüm. Shifu'nun benim için yaptığı ayarlamalara, bu çevreye değer vermeli, sorunlardan kaçmak yerine onlarla yüzleşmeli ve xinxing'imi yükseltmeliyim. Ve böylece kalmaya karar verdim.

Yaşlı hanım tuvalet sandalyesinde otururken birden odasından yüksek bir “patlama” sesi duydum. Kapıyı açtım ve onu yerde yatarken gördüm. Sandalyeyle birlikte devrilmişti. Dışkı duvarlara, kapıya, dolaba, yatağa ve vücuduna sıçramıştı. Koku çok ağırdı.

O anda tüm gözeneklerim patlayacakmış gibi oldu ve ağlamak üzereydim. Zihnimin içinde panik vardı: "Bu çok fazla! Nereden başlayacağımı bile bilmiyorum!" Sonra kadının çaresiz yüzüne baktım - titriyordu ve acınacak halde görünüyordu. Hemen sordum: “Sevgili bayan, yaralandınız mı?” - “İyiyim” diye cevap verdi. O anda zihinime bir düşünce geldi: “Dışkı da bir tür maddedir!” Evet, tüm canlılara nezaketle davranmalıydım.

O anda bir mucize gerçekleşti: Artık pis kokuyu algılayamıyordum. Kadını yıkadım, yatak çarşaflarını değiştirdim ve her şeyi kolaylıkla temizleyebildim.

Bir başka sefer şöyle haykırdı: “Dışkımı temizlemek zorunda kalmaktan hoşlanmıyorsun!” Onun sözleri içimde bir şeyleri harekete geçirdi. Hemen Zhuan Falun'u elime aldım ve 

Shifu şöyle diyordu:

"Herhangi bir insan meselesi için asla kaygılanmaz; sürekli olarak gülümser ve daima mutludur. Ne kadar kaybederse kaybetsin, umursamadan gülümsemeye ve mutlu olmaya devam eder. Eğer bunu gerçekten yapabiliyorsanız, şimdiden Luohan Meyve Konumunun giriş seviyesine ulaşmışsınız demektir."  (Zhuan Falun, Dokuzuncu Ders)

Shifu'nun sözleri beni uyandırdı - her şeye neşeyle yaklaşmalıydım, dışkıları silmeye bile. O andan itibaren, onuna ilgilenirken etkilenmiyordum. Bazen hala zorlanıyordum ama Shifu'nun öğretisini düşünür düşünmez, hemen iyi bir ruh haline bürünüyordum.

Temizliği seven biriyim ama artık başkalarının dışkılarını temizleyebiliyorum. Bu düşnce değişikliği Dafa'nın düşüncelerimi değiştirmesinin bir sonucudur. Shifu beni acı çekmekten kurtardı ve sıradan insanların düşünme biçiminin ötesine çıkmama yardımcı oldu.

[Uygulayıcılar arasındaki rasyonel paylaşım, genellikle sadece o andaki uygulama durumumuza ait anlayışımızdır. Amacımız, birbirimize iyi niyetle fikir vermek ve beraberce gelişim sağlamaktır.]

Orijinal Çince makale