(Minghui.org) Selamlar, Shifu! Selamlar uygulayıcı arkadaşlar!
Geçen yıl nisan ayında çocuğumla birlikte Minghui Okulu’na geldik. Ailece Toronto’ya taşınıp Minghui Okulu’nda çalışıp okumak, Kanada’ya geldikten sonra verdiğimiz en önemli karardı. Okul müdürüyle konuştuktan sonra, Minghui Okulu’nun ilkokul çağındaki çocuklar için tam zamanlı bir program sunduğunu öğrenince duyduğum heyecanı hâlâ canlı bir şekilde hatırlıyorum. Ayrıca, Toronto’da birçok uygulayıcının yaşadığını ya da buraya geldiğini biliyordum; bu da benim ve çocuğum için nadir bulunan bir uygulama ortamı demekti. Bir dönem, uygun bir uygulama ortamım olmadığı için Dafa’dan uzaklaşmış biri olarak, böyle bir ortam benim için paha biçilmezdi. Shifu’nun “Dafa'yı gerçek anlamda uygula - Sadece bu, en muazzam olan şeydir” (Fa’yı Eldinmek, Hong Yin) sözlerini hatırlayarak, önceki şehrimizde kolayca oturum alabilme fırsatını kararlılıkla bırakıp hiç tereddüt etmeden Toronto’ya geldim.
Minghui Okulu’ndaki ilk ayın sonunda doğru yerde olduğumu anladım. Okul küçük olsa da içeri her adım attığımda bir uygulama ortamına giriyormuşum gibi hissediyorum. Burada, saf ve sevimli genç uygulayıcıların yanı sıra yıllardır kararlılıkla uygulama yapan öğretmenler ve veliler var. Onlarda, eski uygulayıcıların uygulama yolunda nasıl sağlam adımlarla yürüdüğünü görüyorum. Bana sabırla rehberlik ediyor ve özveriyle yardımcı oluyorlar. Uygulama üzerine yaptığımız sayısız değerli sohbetler oldu ve beni kaç kez arabalarıyla aldıklarını artık sayamıyorum. Bugün bu vesileyle içtenlikle söylemek istiyorum: Hepinize teşekkür ederim!
Minghui Okulu’nda Öğretmen Olarak Uygulama Deneyimim
Minghui Okulu’nda öğretmen olarak geçtiğimiz yıl pek çok olay yaşadım. Uygulama yolculuğumla ilgili birkaç örnek paylaşacağım.
Okula ilk geldiğimde, genç uygulayıcılarla sık sık Fa çalışması yapıyor ve egzersizleri uyguluyordum. Bu anlar bana çocukluğumu—1997’de Fa’yı elde ettiğimden 1999’da Çin’de zulüm başlayana kadar olan dönemde yetişkinlerle birlikte yaptığım grup Fa çalışması ve egzersizleri—hatırlattı. O zamanlar genç bir uygulayıcı olarak, bu uygulama zamanının ne kadar kıymetli olduğunu fark edememiş, ardından gelecek acımasız zulmü de öngörememiştim. Yine de o kısa iki yıl içinde, Dafa’nın tohumları kalbime derinlemesine ekildi. Pek çok dolambaçlı yoldan geçip Dafa’ya geri döndükten sonra, yıllar boyunca heba ettiğim uygulama fırsatları için derinden pişman oldum. Bu yüzden, Shifu’ya yardımcı olarak bu genç uygulayıcıları yönlendirmeyi, onların Dafa yolunda sağlam adımlarla yürümelerini sağlamayı ve ebeveyn uygulayıcılara Fa’yı doğrulamaları için daha fazla zaman kazandırmayı içtenlikle istedim. Bu nedenle, her Fa çalışması ve egzersiz sırasında, çocukları motive etmeye, teşvik edip rehberlik etmeye elimden geldiğince gayret ettim; çocukların gayretli bir uygulama hâlini sürdürebilmesini umdum.
Ancak bunu söylemek kolay, yapmak zordu. Fa çalışması sırasında bazı çocuklar dikkatlerini kaybediyor, bazıları sınıf düzenini bozuyor, bazıları da bitip tükenmeyen ve görünürde ilgisiz sorular soruyordu. Egzersizleri yaparken kimisi tuvalete gitmek istiyor, kimisinin burnunu silmesi gerekiyor, kimisi ise gözlerini kocaman açıyordu. Her türden durumla karşılaştık. Başlarda kolayca sabırsızlanıyordum. Fakat çocuk eğitimi hakkında daha fazla şey öğrendikçe, genç uygulayıcıların uygulama hâlinin yetişkinlerinkinden farklı olduğunu; bir uygulayıcı olarak içime bakmam gerektiğini ve hızlı sonuç beklememem gerektiğini yavaş yavaş anladım. Shifu şöyle demiştir:
“Çocukların kendilerine özgü durumları vardır. Eğer Fa ile karşılaşmışlar ise ve Fa'yı okuyorlar ve de egzersizleri yapıyorlar ise, aslında onlar da kendilerini geliştirmektedirler, buna şüphe yok. Biz çocuklar ile yetişkinler arasında sıkı ayrımlara sahibiz. Çünkü çocuklar yetişkinlerin sahip olduğu o fikirler ve karmaşık düşünceler tarafından biçimlenmiş olan şeylere sahip olmadıkları için, çok basitlerdir ve bu yüzden Fa'yı çabuk bir şekilde elde ederler.” (Batı Amerika Konferansında Fa'yı Öğretme)
Uygulamanın merdiven tırmanmak gibi olduğunu fark ettim; kişi adım adım, sağlam biçimde ilerlemelidir. Bir öğretmen olarak, çocuklara temel Fa çalışması ve egzersiz zamanını sağlamakla kalmayıp, onlara günlük yaşamda Fa’yı anlamaları ve uygulamaları için rehberlik etmeye ve Dafa’nın güzelliğini hissetmelerine yardımcı olmaya odaklanmam gerektiğini anladım. Bu da bir öğretmenin hem uygulama hâli hem de mesleki becerileri açısından yüksek bir standart gerektiriyor; gevşememem gerektiğini biliyordum.
Çocuklar genç olmalarına rağmen, Dafa’yı kavrayışları ve uygulama alanları hiç de küçük değil. Çoğu kez, onlara eşlik ettiğimi sanırken, aslında onların beni “Xiulian uygulaması sırasında çalışırken birbirinizle mukayese yapın” (Hong Yin l, Katı Xiulian) öğretisini uygulamam için teşvik ettiğini hissettim.
Örneğin, Fa çalışması sırasında görünüşte basit ama düşündürücü sorular soruyorlardı; benimse genelde üzerinde çok durmadan geçtiğim türden sorulardı bunlar. Bu bana Fa çalışmasının derinlik ve gerçek anlayış gerektirdiğini, aksi hâlde sorularına cevap veremeyeceğimi gösterdi. Ayrıca, eskiden tembeldim ve acıdan korkardım; egzersizleri ihmal eder, nadiren bir saat tam lotus oturuşunda meditasyon yapardım. Oysa okulda her cuma, çocukların bir saat meditasyon yapması gerekiyordu ve bir öğretmen olarak örnek olmam şarttı. Acı dayanılmaz olarak geldiğinde, bazı çocukların gözlerinden yaşlar süzülürken dişlerini sıktıklarını ve bir saati tamamlamaya kararlı olduklarını gördüm. Onların sarsılmaz iradesi bana da ilham verdi ve sonunda bir saat yapamama engelini aştım.
Çocuklar arasındaki küçük gibi görünen çatışma ve anlaşmazlıklar bile hem onların hem de benim kalbimi sınadı. Bir seferinde Çocuk A, Çocuk B’nin oyuncağını aldı; B bana şikâyet etti. A ile konuşup anlatarak ikna etmeye çalıştım ama beni umursamadı, yüzünü buruşturdu ve sinirlendirmek için kışkırtıcı sözler söyledi. İçimden, “Hem arkadaşını ezdin hem öğretmenine saygısızlık ediyorsun. Ne kadar kaba! İstesen de istemesen de bugün bu oyuncağı geri vereceksin.” dedim. A’nın elinden oyuncağı kaptım ve B’ye verdim. Fakat çok geçmeden oyuncağın yine A’nın eline geçtiğini gördüm. B’ye ne olduğunu sordum; sakinlikle, “Oynamak isteyip istemediğimi sordu; onun çok istediğini görünce verdim.” dedi. Onun bu sade sözleri beni bir anda yatıştırdı. Oyuncağı alınan çocuk böylesine huzurlu ve anlayışlı davranabilirken, arabuluculuk yapmaya çalışan ben öfkeye kapılmıştım. O an, uygulamamın bir çocuğunki kadar bile olmadığını hissettim. Rekabet, sabırsızlık, itibar kaygısı ve başkalarına dayatmada bulunma gibi takıntılarım bu olayda bütünüyle açığa çıktı.
Bu yıl ocak ayından itibaren anaokulunda daha fazla sorumluluk aldım; 1,5–2 yaş aralığındaki çocuklarla ilgilenmek fiziksel açıdan ciddi emek gerektiriyordu. İlk iki hafta her gün tamamen bitkin düşüyordum. Üçüncü haftada belimde öyle bir ağrı başladı ki doğrulamaz oldum. “Eski bel sorunum mu nüksediyor? Eskiden toparlanmam yarım ay sürerdi. İzin alıp evde dinlensem mi?” diye düşündüm. Bu olumsuz düşünceler belirdiğinde, bunun Shifu’ya ve Fa’ya olan güven eksikliğini, zorluktan kaçma ve rahatlık arama takıntılarımı yansıttığını fark ettim. Bu yüzden, işe gitmeye devam etmeye, görevim neyse onu yapmaya karar verdim; aynı zamanda Fa çalışmamı, egzersizlerimi ve doğru düşünceler göndermemi yoğunlaştırdım. Birkaç gün sonra bel ağrım kayboldu; hatta daha az yorulur oldum. Ne var ki, ara sıra daha fazla uyumak için egzersizleri atlamak istediğimde, ne kadar çok uyursam o kadar yorgun düştüğümü ve bedenimin ne kadar dinlensem de tükenmiş kaldığını açıkça hissettim. Bu, egzersizlere öncelik vermem gerektiğini bana gösterdi. Kendimi iyi hissettiğim için standartlarımı gevşetemeyeceğimi; bunun kolayca boşluklarımın istismar edilmesine yol açabileceğini anladım.
Günlük anaokulu çalışmalarımda, Shifu çeşitli fırsatlarla takıntılarımı görmeme yardımcı oldu: zorluktan kaçma, ÇKP kültüründen kalma işleri yüzeysel yapma alışkanlığı, yaptığım iyiliklerin başkalarınca bilinmesini isteme eğilimi ve daha başkaları. Diğer uygulayıcılarla etkileşimlerim de aramızdaki farkları görmeme vesile oldu.
Bir seferinde, paspasla yerleri sildikten sonra kirli suyu dökme zahmetinden kurtulmak ve komşu sınıftaki öğretmene de zaman kazandırmak için kullandığım paspas ve kovayı ona verdim—bana kalırsa iki tarafında çıkarına olan bir durumdu. Fakat o, işini benden önce bitirince, paspası bana geri vermekle kalmadı, kovadaki suyu da taze suyla değiştirdi. Bu beni derinden utandırdı. Benim başkasına yaptığım “iyilik”, aslında kendi kolaylığıma bağlı, koşullu bir iyilikti; onun yararını gözeten özgeci bir davranış değildi. Uygulayıcılar olarak, başkaları görse de görmese de her bir düşünce ve davranışımızı Fa ile ölçmeli, içimize bakmalı ve daima Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü standartlarını uygulamalıyız.
Minghui Okulu’nda Ebeveyn Olarak Deneyimim
Çocuğum bu yıl dokuz yaşında. Çin’deyken henüz uygulamaya başlamamıştı. Yıllar boyunca sağlığı iyi değildi; bir-iki ayda bir ateşlenir, biraz kötü beslense mide ağrısı ve kusma yaşardı, yıllarca boğazında balgam eksik olmadı, astım ve tiklerden muzdaripti, uykuya dalmada zorluk çekerdi. Üç yaşına gelene kadar bir gece bile deliksiz uyuyamadım. Nihayet anaokuluna başladığında, daha bir ay geçmeden öğretmeni, içine kapanık olduğunu ve diğerleriyle uyum sağlayamadığını söyledi. O dönemde ailem peş peşe zorluklardan geçiyordu; onunla ilgilenmem gerektiği için çalışamıyordum. Uygulama durumum zayıftı ve derin bir karamsarlık içindeydim. Çocuğumda otizmle ilgili sorunlar belirdiğinde, Fa’dan anlayış aramak yerine, dünyevî yöntemlere yöneldim; doktorlara ve çeşitli kurslara götürdüm ama durumu düzelmedi. Geleceğe dair umudumun tamamen kaybolmuş olduğunu hissediyordum.
Kanada’ya taşındıktan sonra, çocuğum resmen uygulamaya başladı. Geçen yıl boyunca, Shifu onun bedenini sürekli arındırdı ve pek çok mucizevi şey yaşandı.
Geçen yıl Mayıs ayında Ottawa’daki bir etkinliğe gittik. Bir gece önce aniden ateşlendi. Geçmiş tecrübelerimize göre, ateşi genellikle dört-beş gün sürerdi. Yine de etkinliğe gidip gitmek istemediğini sordum; kararlılıkla gitmek istediğini söyledi. Ertesi sabah saat 4’te planlandığı gibi otobüse bindik. Otobüste canlı ve enerjikti; o günün sonunda tamamen iyileşmişti. Daha sonra birkaç kez daha ateşlendi; çoğu kez döküntü eşlik etti. Biz şu inancı koruduk: Bu bir hastalık değil; Shifu onun bedeninden zararlı maddeleri çıkarıyordu. Ertesi gün döküntüler çekiliyor, birkaç kez böyle olduktan sonra tamamen kayboluyordu. Ateşleri seyrekleşti ve olduğunda da hızla toparlandı.
Bir gün okuldan sonra şiddetli bir astım krizi geçirdi; nefes almakta zorlanıyordu. Benimle birlikte ayağa kalkıp egzersizleri yapmasını istedim; kabul etti. Yarım saat içinde nefesinin giderek düzeldiğini gördüm. Egzersizleri bitirdiğimizde nefesi normale dönmüştü. O günden sonra astımı da kayboldu.
Başka bir seferinde dışarıda yemek yerken mantı sipariş ettik; içinde karides olduğunu fark ettik. Eskiden karidese alerjisi vardı; döküntüsü olur, hatta kalp rahatsızlığı hissederdi. İçim rahat etmedi, yememesini önerdim. Bana, “Anne, bu sıradan insanların bir anlayışı. Uygulayıcıların yiyecek alerjisi olmaz.” dedi. Onun doğru düşüncelerinin benimkinden daha güçlü olduğunu fark ettim; endişemi bıraktım ve “Ye.” dedim. Hiç sorun yaşamadı ve daha sonra birkaç kez daha karides yedi, hiçbir problem olmadı.
Mide ağrısı, kusma ve balgam sorunları da belirgin biçimde azaldı. Eskiden gecenin bir yarısı sık sık kusar, soğuk suya ya da dondurulmuş gıdaya dokunamazdı; Çin tıbbında zayıf sindirim sistemi, Batı tıbbında ise düşük bağışıklık ve gıda intoleransı teşhisleri konmuştu. Biz bu anlayışları ve kaygıları bıraktık; sadece gayretle uygulamaya odaklandık, her şeyi Shifu’ya bıraktık ve düzenli Fa çalışması, egzersizler ile normal bir yaşam ve beslenme düzenini sürdürdük. Sonuç olarak, sağlığı istikrarlı biçimde düzeldi. Teşekkürler Shifu!
Geçen yıl Temmuz’dan itibaren, çocuğumla birlikte yerel bir gerçeği açıklama projesine katıldık. Arabamız yok; bu yüzden materyallerin olduğu tekerlekli ağır bir sepeti sürükleyerek otobüs ve metro arasında aktarma yapıyor, yolda üç saat harcıyorduk. Yazın gölgelik yoktu ve kavurucu sıcakta duruyorduk; kışın ise sıcaklık bazen eksi 20 santigrat dereceye yaklaşıyordu. Ancak kaçınılmaz bir şey olmadıkça her pazar gitmeyi sürdürdük. Özellikle Shifu’nun “Spiritüel Disiplinimizin Karşılaştığı Zorluklar” başlıklı makalesi yayınlandıktan sonra, insanları kurtarmanın genç uygulayıcılar dâhil—her uygulayıcının misyonu olduğu duygusu içimde daha da güçlendi.
Gerçeği açıklama noktasında her türden insanla karşılaştık: Çocuğumun iyi işlerinden etkilenen, ona çikolata vermekte ısrar eden iyi kalpli yaşlı bir hanım; gerçeği öğrendikten sonra bize başparmağıyla onaylayan turistler… Ne yazık ki bazı Çinliler ona hakaret edip “aptal” diye aşağılıyorlardı. Bu süreç içinde, çocuğum farkına bile varmadan ilerledi. Yetişkinlerin aksine, broşür dağıtırken korkuları veya kaygıları yoktu ve pek çok kişi ondan broşür almaya istekliydi. Bazen tek başına 200 broşür dağıtabiliyordu.
Minghui Okulu’ndaki bu bir yıl içinde, çocuğum bedensel ve zihinsel olarak büyük değişimler yaşadı. Diğer çocuklar bir sınıf arkadaşları hakkında kötü konuşmaya başladığında, “karma oluşturmak istemiyorum.” diyerek onlara katılmayı reddetti. Bir yetişkin, “Akıllı kötü biriyle arkadaş olmayı, aptal iyi birine tercih ederim.” dediğinde, bunun doğru olup olmadığını sorguladı; iyi ile kötüyü ölçmenin standardının Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü olduğunu biliyordu. Yeni bir uygulayıcı olarak, uygulama tohumlarının kalbine ekildiğini biliyorum. Onun saflığı, kararlılığı ve—uygulayıcı bir annesi olarak—bana gösterdiği hoşgörü, bana da gerçekten kendimi geliştirmemi hatırlatıyor.
Minghui Okulu’ndaki her öğretmene, çocuğuma gösterdikleri özverili rehberlik ve yardım için ayrıca teşekkür etmek istiyorum!
Sonuç
Geride bıraktığımız bu yıla baktığımda büyük bir tatmin ve mutluluk hissediyorum. Shifu’ya beni asla bırakmadığı, Minghui Okulu’nda benim ve çocuğum için böylesine güzel bir uygulama yolu düzenlediği ve bizi Dafa’da sürekli ilerlemeye yönlendirdiği için derin şükran duyuyorum.
Daha da gayretli olmaya çalışalım; genç öğrencileri birlikte iyi yönlendirelim ve Shifu ile birlikte eve dönme misyonumuzu yerine getirelim!
Fa ile uyumlu olmayan herhangi bir şey varsa lütfen nazikçe belirtiniz.
Teşekkürler, Shifu. Teşekkürler, uygulayıcı arkadaşlar.
(2025 Kanada Fa Konferansı’nda sunulan seçilmiş bir paylaşım yazısıdır.)
Telif Hakkı © 2025 Minghui.org'a aittir. Her hakkı saklıdır.
