Çin'de Bir Gemi İşletmecisi Her Şeyini, Hayatını Bile, Çin Komünist Partisi Yüzünden Nasıl Kaybetti?

(Minghui.org) Çin Komünist Partisi (ÇKP) ulusun kaynaklarını kontrol ettiği için, Çin'de özel sektör her zaman Partinin insafına göre devamlılığını sürdürür.

Aslında, ÇKP 1950'lerde özel sektörü, 1970'lerin sonunda yeniden ortaya çıkmasına izin vermek için ortadan kaldırdı. Son birkaç yıl içinde ÇKP, hükümetin özel şirketlerdeki payını artırmayı amaçlayan bir “kamu-özel ortaklık reformu” çağrısıyla, özel sektörün kontrolünü yeniden kazanmaya başlamak için politikalar uygulamıştır.

ÇKP'nin şu anki başkanı, özel işletme sahipleriyle yakın zamanda yapılan bir konferansta, Partiyi dinleyen ve şirketlerinin mülkiyetini hükümetle paylaşan Lu Zuofu, Wang Guangying ve Song Yiren gibi "vatansever girişimci" rol modellerinden ders almalarını tavsiye etti.

Ancak Lu Zuofu'nun hikayesi bunun tam tersini göstermektedir - bir iş adamının nasıl aldatıldığı ve sonra ÇKP tarafından yok edildiğini görüyoruz.

Lu Zuofu'nun Ölümü

Lu Zuofu, 1920'lerden 1940'lara kadar Çin'in nakliye kralıydı. 1925'te Minsheng Sanayi Grubunu kurdu ve Yangtze Nehri boyunca denizcilik işine hakim oldu.

Lu, 1938'de "Çin'in Dunkirk Tahliyesini" düzenledi: Japon ordusu Çin'i işgal edip Yichang'a yaklaşırken, şirketi 1.5 milyon insanı ve Yangtze Nehri'nden Hubei Eyaleti, Yichang Şehrinden Chongqing'e bir milyon tondan fazla malzeme gönderdi. Bu geri çekilme, Çin'in İkinci Dünya Savaşı sırasında Japonya'ya karşı verdiği savaş sırasında Çin'in başlıca endüstrilerini kurtardı.

Lu, hükümet tarafından ulusal bir kahraman olarak övüldü. Aynı zamanda, savaş, şirketine 16 gemiye ve 116 cana mal oldu ve 61 personel daha sakat kaldı.

Lu Zuofu, 1935'te Minsheng Industrial Co.'nun Genel Müdürü

İkinci Dünya Savaşından sonra ÇKP, o zamanın iktidar partisi olan Kuomintang'a karşı bir iç savaş yürüttü ve 1949'da anakara Çin’i ele geçirdi. O zamanlar gemilerini Hong Kong'un dışında çalıştıran Lu'nun dört seçeneği vardı: ÇKP ile birlikte devam etmek, Kuomintang ile Tayvan'a gitmek, anılarını yazmak için ABD'ye gitmek veya Hong Kong'da kalıp ve nakliye işini yürütmeye devam etmek.

Lu, ÇKP ile hareket etmeyi seçti ve Pekin'e gitti. Gemilerini 10 Haziran 1950'de anakara kıyılarına taşımıştı. ÇKP başlangıçta ona iyi davrandı: Mao Zedong ve Zhou Enlai onunla tanıştı, ÇKP onu Ulusal Çin Halkı Siyasi Danışma Konferansı'nın bir üyesi yaptı ve ÇKP, Chongqing'e döndükten sonra onu Güneybatı Bölgesi Askeri ve Siyasi Komitesinin bir üyesi olarak atadı.

Ancak Lu, şirketinin kontrolünü kaybediyordu. ÇKP hammaddeleri, sermayeyi ve satış kanallarını kontrol ederek işini “sıkıştırdı”. Şirketi fonlarını devlete ait bankalarda tutmak zorunda kaldı ve özel bankalardan veya özel kuruluşlardan kredi almasına izin verilmedi.

Şirketin parası bittiği için Lu'nun, devlete ait bankalardan kredi alabilmesi için “kamu ve özel ortak mülkiyeti” kabul etmekten başka seçeneği yoktu. Sonra aşamalı olarak dışlandı ve atıldı.

Hükümet ortak mülkiyete geçmeden önce bile, Parti temsilcileri Minsheng şirketindeki personel hakkında tutuklamalar, rütbe düşürme ve işten çıkarma dahil kararlar almaya başlamıştı. Lu, geçmişte Minsheng mucizeleri yaratmak için kendisiyle birlikte çalışan kıdemli ve orta düzey görevlilerinin saldırıya uğramasını veya tasfiye edilmesini ancak bekleyebilir ve izleyebilirdi.

Ocak 1952'de ÇKP, sanayi ve iş dünyasındaki kapitalistleri hedef alan bir siyasi hareket başlattı. Minsheng firmasındaki Parti temsilcisi 8 Şubat'ta Lu'nun onu restoranlara ve tiyatrolara götürerek onu "ayartmaya" çalıştığını iddia etti. Lu'nun yardımcısı, Lu'nun akşam yemeği için para ödediğini, Pekin Operası'nı ve temsilci için saçını kestirdiğini doğruladı. Lu'nun bu şeyler için kendi parasını kullandığından bahsetmedi.

O gece Lu, ölümcül dozda uyku hapı aldı. Karısına bir mektup bırakarak tüm mal varlığını devlete devretmesini söyledi. Sonunda ÇKP'nin iş varlıklarını ne pahasına olursa olsun devralmaya niyetli olduğunu, karısının ve çocuklarının hayatını kurtarmak için onlardan vazgeçmesi gerektiğini anladı.

Tarih: Devletin Özel Şirketlere El Koyması

Bunun gibi birçok örnek vardır. 25 Ocak - 1 Nisan 1952 tarihleri arasında Şangay'da en az 876 kişi intihar etti. O zamanlar Şangay Belediye Başkanı Chen Yi'nin her gün yardımcısına o gün kaç “paraşütçünün” indiğini sorduğu ve yüksek binalardan atlayarak kendilerini öldürenlere atıfta bulunduğu söyledi.

Eylemlerini haklı çıkarmak için ÇKP, servete sahip olmayı bir suç haline getirdi, servete el koymayı yapılacak doğru şey haline getirdi ve meşru şiddet uyguladı.

Toprak ağalarını ve kapitalistleri ortadan kaldırdıktan sonra ÇKP köylüleri, tüccarları ve vasıflı işçileri hedef aldı ve paralarını aldı. İnsanları yoksulluk içinde bıraktı.

ÇKP tüm özel mülkiyeti 1956'da “kamu ve özel ortak mülkiyete” dönüştürdü ve şirketin ne kadar karlı olduğuna bakılmaksızın asıl sahiplerine yıllık % 5 faiz ödedi. Daha sonra Eylül 1966'da faiz ödemeyi bıraktı. O zamana kadar özel mülkiyet kalmamıştı - ÇKP her şirketi devralmıştı.

ÇKP, Tarihi Tekrar Etmeye Çalışıyor

Devlete ait şirketlere dayanan ÇKP ekonomisinin bir başarısızlık olduğu kanıtlanıyordu. 1970'lerin sonunda, özel sektörü geri getirerek “açılıp reform yapmaya” zorlandı.

Bugün, özel işletmeler Çin ekonomisinin bel kemiğidir. Özel şirketler Çin’in GSYİH'sinin üçte ikisine, 300 milyon kişiye ve vergilerin % 50'sinden fazlasına katkıda bulundu. Kamu iktisadi teşebbüsleri (KİT'ler), büyük varlıklara ve gelirlere sahip olmalarına rağmen, düşük karlar göstermektedir.

Ancak ÇKP, özel işletmeleri takdir etmez. Bunun yerine, özel varlıkları ele geçirmeye çalışır.

Bir avukat, Çin Ceza Yasası'nın 110'dan fazlası ekonomik suç olmak üzere 450'den fazla suçu ayrıntılarıyla anlattığına dikkat çekti. ÇKP, özel bir işletme sahibini hiçbir çaba harcamadan “ekonomik bir suçla” suçlayarak kolayca yok edebilir.

ÇKP'nin özel sektöre tecavüz etmesinin bir başka yolu da özel şirketleri Parti şubeleri kurmaya zorlamaktır. 25 Ağustos 2017 tarihinde Pekin'de düzenlenen İnternet Şirketlerinde Parti Kurma Konferansı, aralarında Baidu ve Sina'nın da bulunduğu 34 internet şirketinin şirketler bünyesinde Parti teşkilatları kurduğunu ortaya çıkardı.

ÇKP ayrıca, ÇKP'nin küçük bir hisse senedine sahip olmasına, ancak yine de şirket işleri üzerinde veto yetkisine sahip olmasını sağlayan ve böylece şirketin kararları üzerindeki etkisini kullanan özel bir hisse sınıfı, yani "Özel Yönetim Hissesi" tasarlamıştır.

Çin'den kaçmak mı?

Pek çok Çinli işletme sahibi, Lu Zuofu’nun kaderinin yakın zamanda kendi başlarına geleceğini anladı ve kaçmaya çalıştı.

AfrAsia Bankası ve New World Wealth tarafından yayınlanan "Küresel Servet Göçü İnceleme 2019" raporu, Çin'in 2019 yılında yurtdışına göç eden zengin insan sayısının en yüksek olduğunu ve bu rakamın Rusya'dan ayrılarak ikinci sırada yer aldığını gösterdi. 2017'de toplam 10.000 varlıklı Çinli, 2018'de ise % 50 artışla 15.000 göç yaşandı.

Şirketleri Hong Kong Borsası'nda listelenen Çin anakarasından 15'ten fazla girişimcinin 2018'de denizaşırı tröstler kurduğu ve 28,5 milyar dolarlık varlığı yurtdışına taşıdığı bildirildi.

Bugünün Çinli işletme sahipleri Lu Zuofu gibi mi olacak? ÇKP'nin kendi insanlarına ve işletmelerine yaptıklarına bakıldığında, bu kaçınılmaz görünüyor.

Çince versiyonu