Küçük Bir Köyün Çileleri – Çin Komünist Partisinin Kötülüğünün Tanıklığı

(Minghui.org) Memleketim bir ovadadır, oldukça küçük bir köydür ve çevrede daha birçok köy vardır. Bölgede kişi başına düşen ekilebilir arazi oldukça azdır, ancak arazi tarımsal üretim için verimlidir.

Anneme göre, bizim köyde eskiden varlıklı bir aile varmış ama onların tüm varlıkları Çin Komünist Partisi (ÇKP) iktidara geldikten sonra paylaşılmış ve başkalarına verilmiş. O aile hiçbir şekilde direnemeyecek durumdaydı ve küçük çocuklarıyla birlikte uzak bir yere gittiler. Kimse nereye gittiklerini bilmiyordu. Ailenin yaşlı ve muhterem evli kadının yıllar sonra bir kez geri döndüğü söylenir, ancak yine büyük bir hayal kırıklığına uğramış olarak ayrıldı, çünkü mülkleri uzun süredir dört ya da beş aile tarafından parçalanmış ve paylaşılmış kimse onunla konuşmaya bile tenezzül etmemişti.

Köyümüz, Kültür Devrimi zamanında, yaklaşık 20 hane ve çoğu çocuk olan 140 veya 150 civarında bir nüfusla büyümüştü.

Konutlar çok basit kurulmuştu. Çoğu ailede aynı çatı altında yaşayan yaklaşık yedi kişi vardı ve bazılarında bir hanede bir düzineden fazla insan toplanmıştı. Bazı durumlarda, iki ya da üç evli çift, her biri kendileri için küçük bir oda olan bir çatıyı paylaşmak zorunda kaldı. Bu kadar küçük bir köy bile Kültür Devrimi'nin yıkıcı etkisinden kaçamadı. Yetişkinler çok sıkı çalışmasına rağmen, çoğu aile hala yiyecek sıkıntısı çekiyordu.

Anneannemin büyükbabasının ailesi bizimkinden yedi ya da sekiz mil uzakta yaşıyordu. Çin Cumhuriyeti döneminde, dedem tarlada çalışan tek kişi olmasına rağmen yedi sekiz kişilik bir aileye yetecek kadar yiyecek ve giyecek temin edebilirdi.

Büyükannemin ayakları çok küçüktü tarlaya inemezdi ve hayatı boyunca hiç çiftlik işi yapmadı. 80'li yaşlarına kadar yaşadı. Dedem çalışkan ve zekiydi. Yoğun sezonda birkaç dönümlük araziyle uğraştı ve asla kimsenin yardım etmesine ihtiyaç duymadı. Hasat zamanı geldiğinde sadece kendi ailesinin geçimini sağlamakla kalmamış, diğer akrabalarına da yardım etmiştir. Durgun mevsimde, taş ocağı yapmak için dağı keser ve taşı nakit olarak satardı.

Sonuç olarak, tüm ailesinin geçimi sağlandı ve amcam da okula gidebildi. Festivaller sırasında her zaman aile ziyafetleri vardı ve her yıl kişiye özel yeni giysiler de alabilirlerdi. Annem de genç bir kadınken güzel cheongsamlar [tek parça bir Çin elbisesi] giyerdi. O zaman gerçekten çok mutlu bir aile hayatı yaşadılar.

ÇKP devlet gücünü gasp ettikten sonra her şey değişti. Daha sonra annem babamla evlendi, ancak Kültür Devrimi tüm ülkeyi alt üst edene kadar barışçıl hayatları uzun sürmedi. Ailemizde sık sık yiyecek tükenirdi. Büyükbabam, annemle babamın bizi doyuracak kadar parası olmadığı için o kadar endişeliydi ki, bize yardım etmek için bir şeyler yetiştirmek için gizlice şurada burada çorak araziler açmaya başladı. Köydeki ÇKP temsilcileri birçok kötü şey yaptı ama kimse bir şey söylemeye cesaret edemedi.

Birkaç Sarımsak Başını Çaldığı İçin Dövülerek Öldürülen Bir Adam

Babamın aynı köyden bir arkadaşı vardı. Her ikisi de 50'li yılların başında Kore Savaşı'na katıldı ve savaş bittikten sonra birkaç Yeni Yıl fotoğrafı dışında herhangi bir gazi hakkı olmadan köye geri gönderildiler. Bu küçük “fayda” bile çok geçmeden durduruldu.

Kültür Devrimi sırasında etrafta dolaşacak yeterli yiyecek yoktu, bu yüzden babamın arkadaşı yakındaki bir köyden birkaç baş sarımsak çalmaya gitti ve onları toprak sobada pişirdi. Tam o sırada başka bir haneden bir kadın bir şey ödünç almaya geldi ve toprak sobadaki sarımsakları gördü. Daha sonra bunu üretim ekibine bildirdi.

Kısa bir süre sonra bu gazi, köyümüzdeki üretim tugayının desteklediği yakın köyden insanlar tarafından şiddetle dövüldü. Yaraları o kadar şiddetliydi ki yataktan kalkamadı ve birkaç gün sonra geride hamile karısını ve en büyüğü on yaşında olmayan üç küçük kızını bırakarak öldü. Köydeki hiç kimse harap olan aileye sempati göstermeye cesaret edemedi.

Yirmi yıl sonra köylünün ailesinden bir çocuk (babamın arkadaşını döven aile) büyümüş. Bir akşam, o ve diğerleri, yerel restoranlara satmak için kurbağaları yakalamak üzere dışarı çıktılar. Birinin mahsulünü mahvettiler ve dövüldüler. O hariç diğerleri geri geldi. Ona ne olduğunu kimse bilmiyordu ve polis de cesedini bulamadı. Bu güne kadar bir sır olarak kaldı. Bazıları, sırf tarlalarından birkaç baş sarımsak çaldığı için adamı öldüresiye dövdüğü için aileye karmik ceza verildiğini söylüyor.

Babamın Büyükbabasının Sıkıntısı

Dedem, bilgili ve sağduyusu kuvvetli yaşlı bir alimdi. Çin Cumhuriyetinde üniversiteye gitti ve o zamanlar bir edebiyatçı olarak sayılabilirdi. Kaligrafide iyiydi, iyi konuşuyordu ve figürlerde iyiydi. Sonuç olarak o yörede tanınan biriydi.

Atalarımdan bazıları Qing hanedanlığında memur olarak hizmet ettiğinden, büyükbabamın ailesinin durumu oldukça iyi idi. Ailenin tek oğluydu. İyi yapılıydı ve oldukça güçlü olduğu düşünülüyordu.

Babam ailenin tek çocuğu olmasına rağmen, büyükbabam hala babamı savaş alanına Çin Komünist Partisinin "ABD Saldırganlığına Karşı Direnmek ve Kore'ye Yardım Etmek İçin Savaş" olarak adlandırdığı şeye katılması ve ÇKP için milyonlarca harpte harcanan erlerden biri olarak hizmet etmesi için gönderdi. Neyse ki babam sağ salim eve döndü ama ailem askerlik hizmeti için hiçbir zaman herhangi bir bakım ya da fayda görmedi.

Babam Kültür Devrimi başladıktan kısa bir süre sonra genç yaşta vefat etti. Dedem orta yaşlarında anneannemi kaybetmenin, biricik oğlunun yaşlılığında ölmesinin üzüntüsünü yaşadı ve yine de Kültür Devrimi sırasında acılardan kurtulamadı.

Büyükbabam Çin Cumhuriyeti döneminde bir zamanlar baozhang (köy reisi eşdeğeri) olarak hizmet ettiği için, tüm köylülerin önünde halk içinde eleştirildi ve taciz edildi. Kolları geriye çekildi ve vücudu acılı bir pozisyonda öne doğru eğildi. Tugay lideri insanlara onu yumruklamalarını ve tekmelemelerini söyledi. Dedem o zamanlar 50'li yaşlarındaydı. O kadar kötü dövüldü ki, oracıkta idrarını tutamadı. Yine de ona ara vermediler ve onu taciz etmeye devam ettiler.

Annem bana, büyükbabamın baozhang olarak hizmet ettiğinde, yardıma ihtiyacı olanlara kendi parasını vermek de dahil olmak üzere köylüler için birçok iyi şey yaptığını söyledi. Ancak onun iyiliğinden yararlanan insanlar da ÇKP'nin “sınıf mücadelesi” doktrini altında ona karşı döndüler.

Dedem uzun yıllar rehabilite edilmedi, ne emekli maaşı ne de herhangi bir yardım. Yine de, iyi sağlığı sayesinde, kendi çabalarıyla 80'li yaşlarına kadar iyi yaşamayı başardı, aksi takdirde çoktan uzun süre önce yok olacaktı.

Kültür Devrimi sona erdikten yıllar sonra, insanlar Kültür Devrimi sırasında kendisini taciz edenlere ve hala onlara iyi davrananlara neden kızmadığını sorduğunda dedem şöyle demişti: "Cennet ve Dünya muazzamdır, sadece bu küçük yere bakmamalıyız." Demek istediği, bir erkeğin büyük bir kalbe sahip olması ve kişisel şikayetler hakkında endişelenmemesiydi.

Aileme Haksız Davranma

“Kolektiflik” çağında köylüler birlikte çalışır ve katkıları “iş puanı” olarak kaydedilirdi. Daha sonra her haneye yıl içinde kazandıkları “çalışma puanlarına” göre tahıl ve diğer yaşam malzemeleri dağıtılırdı.

Babam vefat ettikten sonra, büyükbabam yaşlılığından dolayı "iş puanı" kazanamadı, biz üç çocuk da genç yaşımızdan dolayı kazanamadık, bu yüzden tüm aile, ailemiz için çok çalışmak zorunda kalan anneme güvendi.

Annem çok akıllıydı ve erkekler tarafından yapılanlar da dahil olmak üzere her türlü çiftlik işini yapabilirdi. Yine de kadın olduğu için kazandığı “çalışma puanları”, onlardan daha azını yapmamasına rağmen, erkeklerinkinden çok daha azdı. Yıl sonunda, ailemiz “çalışma puanları” olmadığı için genellikle çok az tahıl alır ve “tahıl eksikliği olan hane” olarak belirlenirdi.

Bir yıl, Çin Yeni Yılı arifesinde, bize yemek pişirmek için hiç pilavımız kalmamıştı. Yine de, tugay, annem için kaydedilen yetersiz “çalışma puanlarını” dengelemek için çatımızdaki kiremitleri ve çerçeveyi almak için birkaç adam gönderdi.

Aynı zamanda köyümüzde Parti sekreterinin akrabası olan bir kadına annemden çok daha yüksek “çalışma puanı” verildi ve ona birey olarak bize dört kişilik bir aile olarak verilenden daha fazla tahıl verildi.

Aleni Soygun

Kültür Devrimi başladıktan sonra, tugay lideri her haneye her evin zeminini kazmasını emretti ve bu toprağın verimli olduğunu ve üretimi artırmak için kullanılabileceğini söyledi. Köylüleri tek tek her haneden kazdıkları toprağı çıkarmaya yönlendirdi.

Annem, köy liderlerinin onu başka bir yerde su koruma projesinde çalışması için görevlendirdiklerini, daha sonra evimizin derinlerine kazmaları için adam gönderdiklerini ve bize belge bırakmadan evimizden değerli vazo ve antikaları aldıklarını söyledi.

Ailemizin eşyalarına ne olduğunu asla bilemedik ve aileden kimse onları sormaya cesaret edemedi.

Emziren Kadınların ve Bebeklerin Çilesi

Bebeklerin aç olduklarında beslenmeleri bundan daha normal bir şey olamaz. Ancak Kültür Devrimi sırasında da böyle temel bir insan hakkı elden alındı.

Bu süre zarfında emziren kadınların molalarda bebeklerini beslemek için köye geri dönmelerini engellemek için köyümüzdeki tugay lideri, köyümüze yakın verimli toprakların uzak bir yere taşınması talimatını verdi, böylece kadınlar tarlalarda çalışırken bebeklerini beslemek için geri dönemediler. Parti liderlerinin aç bebekler veya kalbi kırık anneler için kesinlikle hiçbir endişesi yoktu.

Ancak köyümüzdeki Parti liderlerinin kendileri de çok yozlaşmıştı. Gittikleri her yerde bedava yemek bekliyorlardı ve her biri iyi beslenmiş ve şişmandı. Çok sık olarak, çocuklarını ücretsiz yemek yemeleri için yanlarında götürdüler ve fırsat buldukça her zaman kişisel ayrıcalıklar aradılar. Ailelerinden hiçbiri aç kalmıyordu ve çocuklarının çoğu büyüdüklerinde yemek yemeyi çok seviyor ve çalışmaktan nefret ediyorlardı.

Annem ne zaman bu şeylerden bahsetse, her zaman içini çekerdi. O zamanlar onun gibi insanların neden bu kadar çok çalıştığını anlayamıyordu, yine de her zaman açlardı ve yiyecek yiyecekleri yoktu.

Aslında, hepsi şeytani ÇKP yüzünden. O, Çin halkına bağlı bir iblis gibidir ve onları bir şeyler yaparken aşırıya kaçar. İnsanları, sonuçlarını bilmeden, tamamen vicdansız işleri yapmaya ve geleneksel kültürel kavram ve değerlerle tamamen bağdaşmayan davranışlarda bulunmaya teşvik eder.

Annemin Gülümsemesi Yıllardır Görülmedi

Komünist Parti Üzerine Dokuz Yorum, Komünist Partinin kökenini, gelişimini ve gerçek doğasını sistematik olarak ortaya çıkardı. Kitaptan uyarlanan videoları izledikten sonra, annem videolarda gösterilen birçok şeyi kişisel deneyimleriyle ilişkilendirebildi. Kitabı çok doğru buldu ve çok anlamlı olduğunu hissetti. Kitabın kendisine umut verdiğini ve sadece ÇKP'nin gerçek doğasını anlayarak insanların gerçekten onun kontrolünden kurtulabileceğini hissetti.

O zamandan beri, annem farklı bir insana dönüşmüş gibi. Çok daha açık fikirli, çok daha mutlu oldu ve sık sık yüzünde neşeli bir gülümseme görüyoruz, kalbinin derinliklerinden on yıllardır görülmeyen bir gülümseme.

Minghui.org'da yayınlanan tüm makaleler, grafikler ve içeriğin telif hakkı saklıdır. Ticari olmayan çoğaltmaya izin verilir, ancak makale başlığı ve orijinal makaleye bir bağlantı ile atıfta bulunulmasını gerektirir.

Çince versiyonu mevcut