Qiqihar’lı Kadın İnancı İçin Heilongjiang Kadınlar Hapishanesinde Nasıl Kötü Muamele Gördüğünü Anlattı

(Minghui.org) Heilongjiang Eyaletine bağlı Qiqihar Şehrinde yaşayan Bayan Li Erying olarak bilinen Bayan Li Aiying, 4 Kasım 2015 tarihinde tutuklandı ve daha sonra Falun Gong’a olan inancından dolayı dört yıl hapse mahkum edildi. Falun Gong (Falun Dafa), 1999 yılından beri Çin komünist rejimi tarafından zulüm gören spritüel bir antik gelişim uygulamasıdır. Bayan Li, Heilongjiang Kadınlar Hapishanesinde hapsedildi ve ölümün eşiğine gelinceye dek işkence gördü.

Bayan Li Aiying

1996 yılında Falun Gong'u uygulama yapmaya başlayan Bayan Li, 1999 yılında zulüm başladığından beri, beş kez tutuklandı ve iki kez zorunlu çalışma kamplarına yollandı. İnancı yüzünden ailesine de zulmedildi. Kocasının sağlığı kötüydü ve yetkililerin baskısı nedeniyle çalışamıyordu; hayatta kalmak için, oğlu evden ayrılmak zorunda kaldı ve iş ararken neredeyse birkaç kez dolandırıldı; erkek kardeşi onu kurtarmaya çalışırken neredeyse hayatını kaybediyordu; kız kardeşi onun bir deri bir kemik olduğunu görünce halüsinasyonlar gördü ve başını yaralayan bir kaza geçirdi.

Bayan Li, Aralık 2019'da “sıfırlama” kampanyası sırasında yetkililer tarafından tekrar bezdirildi ve bir garanti beyanı yazması için baskı yapıldı, ancak o bunu yapmayı reddetti. Eylül 2020'de yetkililer onu telefonla taciz etti ve karakola gitmesini emretti. Yapmayı reddetti, bu yüzden 27 Ekim 2020'de ifadeyi imzalatmak için evine gittiler. Evde değildi, bu yüzden kocası onun adına imzaladı. İfadeyi imzalamak kocasını çok üzdü ve daha da depresyona girdi.

Aşağıda, Bayan Li'nin hapishanede yaşadıklarına ilişkin kişisel anlatımı bulunmaktadır:

Küçük Bir Taburede Oturmak

8 Haziran 2016'da hapse atıldım. Fan Xiumei isimli bir mahkum, beni odaya götürdü ve hapishane üniformasını giydirmeye çalıştı. Daha sonra, bir polis memuru içeri girdi ve Falun Gong'un kurucusuna ve inancıma iftira atmaya başladı. Memur ayrılmadan önce Fan'a beni askeri tarzda oturtması talimatını verdi.

İşkence illüstrasyonu: Uzun süre oturmak

Fan beni 15 cm yüksekliğinde küçük, kare, düzensiz bir tabureye oturttu. Ellerimi kalçalarıma koymam, dik oturmam ve ileriye bakmam gerekiyordu. "Gözünü kırpma, ağzını açma, hareket etme. Bir kez bile gözünü kırpamazsın," dedi Fan.

Biraz bile hareket ettiğimde, tekmelendim ve dövüldüm. Akşam 22:00'a kadar oturmak zorunda kaldım, yiyecekten mahrum edildim ve yıkanmama izin verilmedi.

Dövüldü, Çimdiklendi ve Başı Tekmelendi

Fan beni izlerken üst ranzada uyumak zorunda kaldım. Sabaha karşı 3.00'te meditasyon yapmak için uyandığımda mahkum Xiao Lili bir tabure aldı ve beni dövmeye başladı. Üst ranzadan aşağı itildim.

Odadaki dokuz kişinin hepsi beni dövmeye başladı ve beni bağlamak istediler. Ağzımı kapatmaya çalıştılar ama başarısız oldular. Beni kamera olmayan bir odaya ittiler ve dövdüler. Bir grup insan ortaya çıkıp beni bir süre dövüyor ve sonra gidiyordu. Sonra başka bir grup geldi ve beni yine dövdü. O gün kaç kez dövüldüğümü hatırlayamıyorum. Bu insanlar, bunu bir meslek olarak yapan eğitimli haydutlardı.

Biraz daha nazik bir kadın yemek yememi söyledi, yoksa dayanamayabilirdim.

Ertesi gün bir öğün yedim.

İşkence illüstrasyonu: Dövülme

Sıcak olmasına rağmen yıkanmama izin verilmedi. Üçüncü gün Fan, odadaki herkese sinirlerini gerçekten benden çıkarmalarını, aksi takdirde puan düşürülme ya da cezalarının uzatılması riskini almalarını söyledi.

Ciddi olduğunu göstermek için mahkum Li Huafen beni çimdiklemeye başladı. Her yerimi çimdikledi, özellikle de meme uçlarımı, her yerimi morarttı.

Başka bir mahkum olan Tao Yucui, ayakkabıyla yüzüme vurup burnumu kanattı.

Xiao kalın ayakkabılar giydi ve sayısız kez başımı tekmeledi. Xiao geceleri bana bir çörek verdi ve Çin Komünist Partisi'nden olduğunu söyledi ve yemememi söyledi. Ertesi günden itibaren yemek yemeyeceğimi söyledim.

Kendime Bakamamak, Zorla Deli Gömleği Giydirilmesi

Dördüncü gün açlık grevine başladım. Kaptanın kışkırtmasıyla, mahkumlar işleri benim için giderek daha da kötüleştirdi. 15 veya 16 mahkum buldular ve beni “dönüştürme” yapacaklarını ilan ettiler. İki sıra halinde durdular ve beni dövmeye başladılar. Bazıları saçımı çekti, bazıları kollarımı büktü ve bazıları yere yığılana kadar beni tokatladı. Bayılmışım.

Kendime geldiğimde hava kararmıştı. Yüzümde bir ayakkabı buldum ve yer ıslaktı. Ellerimin şiştiğini ve sağ kolumu hareket ettiremediğimi veya bacaklarımı kaldıramadığımı fark ettim.

Artık kendime bakma yeteneğimi kaybetmiştim, ancak mahkumlar durmayı reddettiler ve beni tabureye oturmaya zorladılar. "Falun Dafa iyi" diye bağırdığımda, kaptan bana deli gömleği giydirdi ve beni yatağa bağladı ve birkaç kişi günün her saati beni izledi. Üç gün iki gece bağlı kaldım ve gözlerimi kapatmama izin verilmedi.

Beni serbest bırakmaları için ısrar ettim ve yemek yemem şartıyla aşağıya indirdiler. Bir gece uyudum ve açlık grevine devam ettim.

Sonra daha da kötüleşti. Polis iki deli gömleğini aldı ve ellerimi, bacaklarımı, kalçalarımı ve belimi sıkıca bağladı ve kalçalarımın altına küçük bir tabure koydu. Ne zaman yer değiştirsem, tabure yan tarafa geçiyordu. Hayal edilemeyecek kadar acı vericiydi. Sonra, zorla beslendiğim geceye kadar sekiz saat boyunca asıldım. Bu zamana kadar, uzuvlarımda hiçbir şey hissetmiyordum ve kalbim düzensiz bir şekilde atıyordu. Gözlerimi açacak enerjim yoktu.

Bir Süpürge Çubuğu ile Gözlerin Dürtülmesi

Kaptan beni görmeye geldiğinde, birkaç gündür yıkanmamış ve yemek yememiştim ve o kadar kötü kokuyordum ki kaptan geri çekilip uzaklaştı.

Her yerim yaralanmıştı ama yine de tabureye oturmak zorunda kaldım. Yapamadığım zaman, bir mahkum saçımı çekerken, diğeri ayaklarımın üzerinde tepindi. Dayak yüzünden şiştiği için ağzımı kapatamadım, bu yüzden Fan ayakkabılarıyla dişlerimi ovuşturdu ve gözlerime süpürge çöpü batırdı. Saymayı reddettiğimde mahkumlar sırtımı tekmeledi. Sağ kolumu hareket ettiremiyor veya kıyafetlerimi giyemiyordum. Kolum yerinden çıkmıştı.

Açlık grevine başladığımda zorla beslendim. Beslenme tüpü burnumu kırdı ve aşırı kanamaya neden oldu.

İşkence illüstrasyonu: Zorla besleme

Beni açlık grevinden vazgeçmeye zorlamak için polis, sağlık görevlisine tüpü soluk boruma koyması talimatını verdi. Neredeyse boğuluyordum. Birkaç kişi burnumu sıktı ve beni zorla besledi.

Polisin talimatıyla, hücremdeki mahkumlar Dafa'yı karalayan bir DVD oynattılar. Hepsinin yalan olduğunu söyledim ve onlara inanmamalarını söyledim. Mahkumlar bana vurmaya başladı. Daha sonra Falun Gong'un öğretilerini yüksek sesle ezbere okudum. Bundan sonra, DVD'yi bir daha asla oynatamadılar.

Oğlum ve ailem beni ziyarete gelip bir deri bir kemik kaldığımı görünce bir doktor tarafından görülmemi talep ettiler. Hastaneye götürüldüm, doktor yüksek tansiyonum ve şiddetli kalp hastalığım olduğunu ve artık dövülmemem gerektiğini, her an ölebileceğimi ve gerçekten hastaneye yatırılmam gerektiğini söyledi.

Hapishane hastanesine götürüldüm ve müdür ve hastane şefi sık sık beni görmeye geldi. Onlara herhangi bir suç işlemediğimi ve koşulsuz serbest bırakılmam gerektiğini söyledim.

Ölümün Eşiğinde

Uzun süreli zorla besleme ve hem fiziksel hem de zihinsel olarak gördüğüm işkence yüzünden bir deri bir kemik kalmış ve yetersiz beslenmiştim.

Altı ay hastanede kaldım. Hapishaneye döndüğümde kaptan Fan'a bana tekrar işkence yapması talimatını verdi. Uzun süreli istismarın bir sonucu olarak halüsinasyonlar görüyordum.

Bir gün yatağa gitmek istedim ama bunun yerine diğer tarafa geçtim ve yataktan düştüm. Birkaç mahkum beni yatağa geri taşıdı ve artık hareket edemiyordum. Tuvalete gitmek istediğimde yürüyemediğim için beni çekip taşımak zorunda kaldılar. Çekme sırasında uyluk kemiğimi kırdılar.

Bir kez daha hastaneye kaldırıldım ve ameliyat olmam gerektiğini yoksa uyluk kemiğimin çürüyeceğini söylediler. Kemik iliği ponksiyonu yapılmamı söylediler ama ben bunu reddettim. Kız kardeşim beni ziyarete geldiğinde, güçlü kalmamı söyledi.

Hapishaneye geri götürülmeden önce 40 günden fazla hastanede kaldım.

Kalbimde, bana zulmedenlerin çok acınası olduğunu her zaman hissetmiştim. Belki merhametimden kaynaklanıyordu, ama bazı mahkumlar bana gizlice yardım etmeye başladı ve mahkum Li benden sonra özür bile diledi.

Uzun süreli zorla besleme ve yetersiz beslenmeden dolayı, yarım ay boyunca bağırsaklarımı hareket ettirmedim ve ayrıca idrar yapmakta zorlandım. Bu, mide ağrısına ve kaburgalarımda ağrıya neden olan bağırsak tıkanıklığına neden oldu. Sonunda, yaz aylarında bile tüm vücudum soğuktu. Mahkumlar beni bir battaniyeye sarmak ve üzerime sıcak su şişesi koymak zorunda kaldılar, ancak ateşim aynı kaldı. Beni gören herkes yakında öleceğimi düşündü.

Ancak zihnim çok açıktı ve çok güçlü bir inancım vardı. Kendime ölmeyeceğimi söyledim. Ve sonra bir mucize oldu. Kalbimden çıkan ve vücudumun her yerine yayılan sıcak bir akımı hissedebiliyordum. Kendi kendime “Ölmedim. Hayata geri döndüm." dedim.

Ertesi gün meditasyon yapmaya başladım. Gardiyan beni gördü ve durmamı söyledi. "Yasayı ihlal ediyorsun" dedim.

Tek kelime etmeden gitti. Yüzündeki ifadeden Falun Gong'a içtenlikle hayran olduğunu görebiliyordum. Ondan sonra her geçen gün daha iyiye gittim.

Çince versiyonu