(Minghui.org) 5. Bölüm'den devam ediyor.

Yeniden Birleşmenin Dolambaçlı Yolculuğu

Minghui hala Çin'deyken, babasını ziyaret eder ve ona annesinden bahsederdi, sonra annesini ziyaret eder ve ona babasından bahsederdi. Babası her zaman, "Annene iyi olduğumu söyle" derdi ve annesi de her zaman "Babana iyi olduğumu söyle" derdi.

Annesi 2014 yılında serbest bırakıldıktan sonra babasını ziyaret etti ama her zaman rastgele oldu. Onu gördüğünde bile, çıkan son kişi hep oydu. Ziyaretler saat 11:30'da sona eriyordu. Bayan Wang, oraya her zaman erken gittiğinden emin olurdu ama Bay Yu, çoğu zaman, saat 11.00'i geçene kadar dışarı çıkmazdı. Bazen sohbet etmek için fazla zamanları olmazdı ve sadece onları ayıran camdan birbirlerine bakarlardı. Konuştuklarında konu hep "ufaklık" etrafında dönerdi. Minghui artık genç bir yetişkin olmasına rağmen, anne ve babası hala ona "çocuk" veya "ufaklık" derlerdi.

Şimdi üçünün bir araya gelmesinin üzerinden 20 yıldan fazla zaman geçti.

En son 2001 yılında ailesiyle birlikteydi. O zamanlar, babası tutuklanmamak için bir süredir kaçıyordu. Annesi birdenbire bir gün onu nehre götürdü. Nehir kıyısında yürürken, birden uzakta tanıdık bir figür gördü. Sevinçten havaya uçan Minghui, babasına koştu ve ona sarıldı. Elini tuttu ve yüzünü ceketine bastırdı.

Bir aile dostunun düşünceli ayarlaması, Minghui için en mutlu ve en değerli anıyı yaratmaya yardımcı oldu. Babası oradaydı, annesi oradaydı ve Mudan Nehri buna şahit oluyordu.

Şu an İngiltere'de yaşayan Minghui, annesi ve babasının ona katılabilmesini ummuştu. Ancak çift, yerel Sivil İşler bürosuna gittiğinde, kendilerine pasaport verilmeyeceği ve ülkeyi terk etmelerine izin verilmeyeceği söylendi.

Annesi şimdi tekrar hapis cezasıyla karşı karşıya kalırken, Minghui sürekli gözaltında tekrar işkence görüp görmeyeceğini ve babasının kendisine iyi bakıp bakamayacağını merak ediyor.

Canlı Bellek

Minghui ebeveynlerini özlediğinde, çocukluğundan hatırlayabildiği her şeyi zihninde tekrar tekrar canlandırıyordu, böylece annesinin gülümsemelerini ve ışıltılı gözlerini tekrar görebiliyordu.

Küçükken, babasının sağlığı kötüydü ve yoğun bir çalışma programı vardı. Annesi Minghui'yi sırtında bir askıyla taşır ve tüm ev işlerini yapardı. Yedekte tombul bir bebek, kömür topakları taşır, yemek pişirir ve çamaşır yıkardı.

Minghui anaokulundayken, annesi bisikletine Minghui’nin tahtı olan küçük bir koltuk koyardı. Her sabah annesiyle evden erken ayrılır ve akşam annesiyle eve dönerdi. İlkokul boyunca annesi onu okula götürdü, sonra aldı, sonra sanat derslerine, akordeon dersine ve diğer müfredat dışı etkinliklere götürdü. Annesi onun için ağır akordeonu dersine kadar taşır ve sonra şikayet etmeden eve dönerdi.

Minghui bir keresinde bir yarışmayı kazandı ve ödül olarak bir tablet aldı ve bir arkadaşıyla plastik bir bileziğe çabucak takas etti. Annesi bunu duydu ve sadece gülümsedi. Minghui yedinci sınıftayken, bir arkadaşının ebeveynleri boşanmıştı ve okul ücretini karşılayamıyordu. Minghui, harçlıklardan ve Çin Yeni Yılı kırmızı zarflarından biriktirdiği tüm parasını arkadaşına verdi. Annesi onunla gurur duyuyordu.

Babasının deyişiyle, annesi basit bir kişiydi. Kendisine çok fazla önem vermezdi. Nasıl makyaj yapılacağını bilmez ve görünüşü için çok fazla zaman ayırmazdı. Ancak, biri ondan yardım isterse, bu çok önemli olur ve yardım etmek için her şeyi yapardı. Bir Falun Dafa uygulayıcısı olduktan sonra, Dafa’nın Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü ilkelerini benimsedi ve gayretle uygulama yaptı. Başkaları Fa standartlarına göre yaşamaya ve iyi bir insan olmaya çalışırken, annesi gerçekten özverili ve nazik bir kişi olduğu için bu ona kökleşmiş huyu gibi geliyordu.

Büyükbabası, 1999 yılında annesine, uzun zamandır devam eden pek çok nadir parça ve sınırlı baskılar da dahil olmak üzere iki büyük pul albümü verdi. İki koleksiyonun toplam değeri 500.000 yuan'den fazlaydı. O zamanlar, şehirlerindeki tek bir ev sadece 10.000 yuan'e mal oluyordu.

Babası, bir iş arkadaşı tarafından değerlendirilmesi için pulları işe götürdü ve ortadan kayboldular. İş arkadaşı onları gösterdiği tek kişiydi ve tam o sırada karısı ciddi bir şekilde hastaydı ve tedavileri pahalıydı.

Çok düşündükten sonra, babam dikkatlice annesinden durumu polise bildirmemesini istedi, bu iş arkadaşının 10 yıla kadar hapis cezasına çarptırılabileceğinden endişelendi - ailesi yok olacaktı. Sanki hiçbir şey olmamış gibi, annesi "Elbette" diyerek gülümsedi. O pullardan bir daha hiç bahsetmedi.

Acımasız işkencelere maruz kalan bir uygulayıcı çok kötü durumdaydı. İltihaplı yaralarla kaplıydı ve sık sık kusma ve ishal nöbetleri geçiriyordu. Çevresi kokuyla doluydu. Sanki hiçbir şey kokmuyormuş gibi, annesi sakince uygulayıcıyla ilgilendi. Uygulayıcının durumu kötüleştiğinde, babası, "Onunla ilgilenmek için onu eve götürelim mi?" diye sordu. Annesi, "Elbette" diyerek başını salladı. Bu kadar basitti.

Yiyecek giderlerini azaltmak için annesi her zaman pazara gitmek için günün sonuna kadar bekler ve kalan sebzeleri ucuza satın alırdı - sadece bir yuan'e büyük bir yığın. Diğer uygulayıcılar tarafından kendisine verilen kullanılmış giysileri giyerdi. Ancak, her şeyden iki tane satın alır ve birini herhangi bir gelir kaynağı olmayan başka bir uygulayıcıya verirdi. İhtiyacı olan birini duyarsa, cebindeki her şeyi alıp o kişiye verirdi. Bu, annesiydi.

Babası eğlenceyi, annesi rahatlığı getirir ve Minghui aileye neşe ve sonsuz umut getirirdi.

Bu aile bir daha ne zaman bir araya gelecek?

Mudan (Şakayık) Çiçek Açsın

Kuzey Çin'de

Büyük olmayan bir şehir var

Orada çiçek sudur ve su çiçektir

Mudan Nehri, Mudan Nehri

Küçük Minghui ve ailesinin yaşadığı

Anne bir mühendistir

Baba çizmeyi bilir

Tüm aile Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü'ye inanır

Birbirlerini seviyorlar ve iyi bir hayat paylaştılar

Baba hapsedildi

Anne hapsedildi

Ev parçalandı ve gökyüzü düştü - ev gitmişti

On iki yaşında bir kız

Nasıl büyüdü

Boyun eğmez babanın

Kaburgaları kırıldı ve dişi kalmadı

Canlı olarak eve döndü

Düşüncesinde kararlı anne

demir sandalyeye bağlandı ve işkenceye katlandı

Saçları beyazladı

İnanılmaz küçük Minghui

Dünyanın sonuna gitti ve annesiyle babasını bekledi

Kırmızı şeytanın hapishane parmaklıkları, yine

kopmuş özgürlük

Acı kış

Yine karlar yağıyordu

İyi insanlara

Tanık olalım

İnsanlığın en iyisi

Paha biçilmez gerçektir

İyi insanlar için

Söyleyelim -

Mudan çiçek açsın

Anne eve gelsin

Mudan çiçek açsın

Anne eve gelsin

(Son)

Minghui.org'da yayınlanan tüm makaleler, grafikler ve içerikler telif hakkıyla korunmaktadır. Ticari olmayan çoğaltmaya izin verilir, ancak makale başlığı ve orijinal makaleye bağlantı ile atıf yapılmasını gerektirir.

Çince versiyonu