​Egoya Olan Takıntımın Üstesinden Gelmek Ve Gerçek Anlamda Minnettar Olmak

(Minghui.org) Ben 20 yıldır Falun Dafa'yı uygulamaktayım. Geçmişte akrabalarıma, arkadaşlarıma ve meslektaşlarıma Dafa'nın, ciddi bir şekilde hasta olan bir kişi olarak bana sağlıklı ve enerjik bir insan haline gelmemde nasıl yardımcı olduğunu anlatmaktan keyif almıştım. Her zaman Dafa'yı bu şekilde onaylayacağımı düşündüm.

Geçenlerde Dafa'dan nasıl fayda elde ettiğim hakkında tekrar konuştuğumda, aniden kendimi onaylamanın bazı ince unsurlarını fark ettim.

Bu bir memnuniyet ve başarı hissiydi. İnsanlarla bu yönüm hakkında konuşurken, dolaylı olarak onlara ne kadar olağanüstü olduğumu bildiriyordum. İyi xiulian uyguladığım için ödüllendirilmiştim. Memnun oldum, övündüm ve bu konuda kendimi iyi hissettim. Dafa'yı, kendimi ön plana çıkarmak için kullanmıyor muydum?

Kendime: "Dafa'da xiulian uygulamaktan herhangi bir fayda elde etmeseydim, yine de insanlara Dafa'nın iyi olduğunu söyler miydim?" diye sordum.

Daha detaylı bir şekilde kendimi incelediğimde, henüz tamamen yok edemediğim bencilliğimi fark ettim. Bu zihniyete sahip uygulayıcılar, Dafa'dan elde ettikleri her şeyi sanki kendi yetenekleri sayesinde elde etmişler gibi bakarlar. Minnettar olmak yerine, çok normalmiş gibi görürler ve Dafa'dan elde ettikleri faydaları hak ettiklerini düşünürler. Eğer bu şeyleri kendi “mülkleri” olarak görürlerse, diğer insanlara karşı merhamet hissetmeleri zor olacaktır.

Eğer Dafa ve Shifu ile olan ilişkimizi gerçekten anlarsak işimiz, rahat yaşamımız ve sosyal statümüz de dâhil olmak üzere her şeyi Shifu tarafından elde ettiğimizi bilirsek ve bunlardan herhangi birini kaybettiğimizde mutsuz olur muyuz? Hiçbir şey tesadüfen olmaz, çünkü her şey bizim xiulian uygulamamız için Shifu tarafından ayarlanmıştır.

Bu konuyu biraz daha detaylandıracak olursak, yöneticimizin verdiği kötü bir karar nedeniyle başarımız ya da prim tazminatımız etkilense onu şikayet eder miydik? Sokakta yoldan geçenler geçiş hakkımızı görmezden gelse öfke ve hiddetle onlara doğru araba sürer miyiz? Hastalık karması karşısında bir atılım gerçekleştiremezsek, hayal kırıklığına uğrar ve kin besler miydik?

Minghui web sitesindeki bir makaleyi hatırlıyorum. Uygulayıcı hastalık karmasına katlandığında ilk başta mutlu olduğunu yazmıştı. Onun için bu deneyim kendini yükseltmenin bir yoluydu. Daha sonra, karmanın ortadan kaldırılması onu bu kadar mutsuz ettiğinde, Shifu’nun onun için katlandığı şeyin çok daha kötü olduğunu anladığında Shifu'ya karşı sonsuz bir minnettarlık hissetti.

Onun tecrübesi sayesinde hangi noktada başarısız olduğumu anladım. Bir sınavı geçtiğimde, yalnızca ne kadar acı çektiğimi, ne kadar kaybettiğimi ve ne kadar kötü durumda olduğumu düşünürdüm. Ancak, tüm bunların neden benim başıma geldiğini, Shifu’nun bunu neden bu şekilde ayarladığını veya benim için ne gibi hayal edilemez şeylere katlandığını, Dafa'da xiulian uygulamanın çıplak gözle göremediğim, sözde "elde ettiğim faydalarını" düşünmedim.

Zhuan Falun'da Shifu, insanların bir uygulayıcıya tahsis edilen bir daire için kavga ettikleri bir olaydan bahseder. Uygulayıcının tepkisi oldukça farklıydı ve şöyle dedi:

"O halde onu alabilirsiniz" (Zhuan Falun, 9. Ders)

Uygulayıcının cevabı oldukça basit görünüyordu, ancak bu onun seviyesini gösteriyordu. Onun xiulian seviyesi bu kadar yüksekti, bu yüzden daireden vazgeçmek onun için doğal bir tepkiydi. Diğerlerinden daha asil olduğunu düşünmüyordu ve bunun için minnettarlık beklemiyordu.

Bencillik eski kozmosun bir özelliğidir. Dafa öğrencileri olarak, Fa'ya uymalı, bu takıntıları tamamen bırakmalıyız. Gerçek ve özverili bir varlık olmalıyız.

Bu benim seviyemdeki anlayışım. Lütfen uygunsuz bir şey varsa belirtiniz.