İnsanları Falun Dafa Gerçeğine İkna Etmek Kararlılık Gerektirir

(Minghui.org) Bir uygulayıcı arkadaşım ve ben gerçeği açıklamak için dışarı çıktığımızda, orta yaşlı bir adam yanımızda yürüyordu. Adımlarına bakılırsa iyi eğitimli görünüyordu ve ben ona yaklaşma konusunda biraz tereddütlüydüm. Ama sonra böyle bir insana rastlamanın kolay olmadığını, bu fırsatı kaçırırsam yazık olacağını düşündüm. Mesleği ne olursa olsun, ona kurtarılma şansı verilmeliydi.

Konuştum ve birkaç kelimeden sonra asıl konuya geldim. "Ne yaptığımı biliyor musun?" diye fısıldadı. Aklımdan “sivil polis memuru” kelimesi geçti. Gerçeği açıklama konusundaki uzun yıllara dayanan deneyimimden, bu tür memurların bunu söylemeye eğilimli olduğunu biliyordum.

Sakin bir şekilde cevap verdim: “Ne yaparsanız yapın, önce kendinizi güvende tutmalısınız. Bir şey yapamadan önce kendi hayatınıza sahip olmalısınız! Kurtulmak için bu fırsatı kaçırmayın! Bunu size söylüyorum çünkü iyi bir insana benziyorsunuz."

Kendisinin çok kötü bir insan olduğunu söyledi. Ben de şöyle cevap verdim: "Yanılıyor olamam. Sizin iyi bir insan olduğunuzu biliyorum ve iyi bir insan kurtarılmalıdır! Size 'Fu Yuan' (Çince'de “Kutsama”) takma adını vereceğim ve Çin Komünist Partisini (ÇKP) ve bağlı kuruluşlarını bırakmanıza yardım edeceğim.” 'Fu Yuan' ismini duyduğunda heyecanla şöyle bağırdı, “Bu gerçekten güzel bir isim! TAMAM."

Bana sadece Genç Öncüler'e katıldığını söyledi. Ben ona gerçeği açıklamaya devam ederken o beni dikkatle dinledi ve sorular sordu. Hepsini yanıtladım, o da memnun kaldı. Bana yurtdışında bulunduğunu ve Falun Dafa'nın popülaritesini bildiğini söyledi.

Diğer uygulayıcı da bizi arkamızdan takip etti ve doğru düşünceler gönderdi. Ben konuşmaya devam ederken adam dinledi. İkinci kavşağı geçtikten sonra şöyle dedi: “Neden hâlâ benimle yürüyorsun? Uzun bir yol kat ettik.” Ona ancak gerçeği tam olarak anladığında duracağımı söyledim. Tamam dedi.

Eski arkadaşlar gibi sohbet ettik ve ona bildiğim her şeyi ve anlaması gerektiğini düşündüğüm her şeyi anlattım. Ancak daha sonra bu deneyime dönüp baktığımda, hala kurtulmam gereken korku takıntısının olduğunu gördüm.

Bölgemizde bir Pazar pazarı kuruluyor ve birçok uygulayıcı gerçeği açıklamak için oraya giderdi. Bir defasında yakındaki bir kavşakta birkaç uygulayıcıyla karşılaştım. Birbirimize merhaba dedikten sonra, önceden belirlenmiş insanları bulmak için kendi yollarımıza gittik.

Yakınlarda üç tekerlekli bisikletin yanında duran bir adamın yanına gittim ve "Merhaba! Güvenliğinizi sağlamak için ÇKP'den ayrılmayı duydunuz mu? ÇKP yozlaşmıştır ve kampanyalarında pek çok masum insanı öldürmüştür. Şu anda Falun Dafa uygulayıcılarına zulmediyor ve Tanrı onu ortadan kaldıracak! Üye olduğunuzda onun bir parçası olursunuz. Eğer bırakmazsanız, onunla birlikte siz de yok olacaksınız.” Kendisinin bir çiftçi olduğunu ve sadece Genç Öncüler'e katıldığını söyledi. Bırakması için ona "İyi Bir Hasat" anlamına gelen "Tian Feng" takma adını verdim.

Caddenin karşısındaki bir kadının yanına gittim ve ona Falun Dafa hakkındaki gerçekleri ve neden Partiyi bırakması gerektiğini anlattım. ÇKP'yi ve bağlı kuruluşlarını kolayca bıraktı. Bir kaç metre ötede bir adam duruyordu, bu yüzden onun yanına gittim ve onun da kolayca ÇKP'yi bırakmasını sağladım.

Başka bir uygulayıcı geldi ve "ÇKP'den ayrılan ilk kişiyi mi buldun ?" diye sordu. Ona, bulduğumu söyledim. Bana konuştuğum ikinci kişiyi sordu, ben de o kişinin de ÇKP’yi bıraktığını söyledim. Ona neden endişelendiğini sordum ama cevap vermedi. Bana konuştuğum üçüncü kişiyi sordu, onun da ÇKP’yi bıraktığını söyledim.

Ne olduğunu sorduğumda üçüyle de daha önce konuştuğunu ve hiçbirinin bırakmadığını söyledi. Ama onlarla konuştuğumda bıraktılar ve o da nedenini merak etmişti.

Ona anlayışımı anlattım: “Onların iştahları çok büyük. Sen onlarla konuştuğunda karınları doymadı. Daha fazla ekmeğe ihtiyaçları vardı, ben de onlara verdim.” Bu ona mantıklı geldi ve ben devam ettim, "Ya da belki de onlar benim dünyama [ait olan] canlı varlıklardır, bu yüzden ÇKP'yi bırakmak için benim yoluma gelmek zorunda kaldılar."

Pazar öğlen saatlerinde kapanmak üzereydi. Bir grup uygulayıcı bir standın önünde toplandı. Bazıları meyve alıyor, bazıları sohbet ediyordu ama kimse tezgâh sahibine gerçeği açıklamıyordu. Nedenini bilmiyordum ama bu fırsatı kaçırmamamız gerektiğini düşündüm ve diğerleri gittikten sonra yukarı çıkıp onunla konuşmaya çalıştım.

Ağzımı açar açmaz öfkeyle, “Bana söyleme...” dedi. Öfkesini çıkaracak yer arıyordu, ben de oradaydım. Yanımdaki kişi “Kötü bir ruh halinde, uzak dursan iyi olur!” dedi. Hayal kırıklığı içinde ayrıldım.

Eve döndükten sonra bunun neden olduğunu merak ettim. O sabah olanları adım adım hatırladım ve uygulayıcı arkadaşımla konuştuğumda sahip olduğum zihniyeti hatırladım. Durumla ilgili anlayışımı ona açıklamaya çalıştığımda, iyi iş çıkardığımı düşünerek biraz rahatladım. Bu takıntı, kötülüğün benden yararlanmasına olanak sağladı: "İyi gidiyordun, bakalım şimdi nasıl olacak."

Bu makaleyi yazarken, bir uygulayıcı için her düşüncenin önemli olduğunu gerçekten fark ettim. Cennetin faziletlerine karşı açgözlü değil miydim? Shifu bize şunu öğretiyor: "Xiulian uygulaması kişinin çabasına, gong'un dönüşümü ise Shifu'ya bağlıdır." (Zhuan Falun, Birinci Ders) Her şey Shifu tarafından yapılır. Sadece bacaklarımı ve ağzımı hareket ettirdim ama Shifu öğrencilerine kudretli erdem ve bilgelik veriyor. Gururlanacak neyim var? Şu andan itibaren her düşünceme dikkat etmem gerekiyor.

Bir gün tanıdığım bir polis memuruyla karşılaştım. İstasyonda zorunlu çalışma kamplarının idaresinden sorumluydu ve işinde iyi gidiyormuş gibi görünüyordu. Ama o gün onu gördüğümde tamamen farklı görünüyordu, felç geçirmiş birine benziyordu. Henüz 50'li yaşlarındaydı ama artık çalışamıyordu. Şöyle düşündüm: “Doğası o kadar da kötü değil gibi görünüyor. Tanrılar ve Budalar merhametlidir ve Dafa'ya ve Dafa uygulayıcılarına karşı daha fazla suç işlemesini önlemek için, onun hak ettiği cezayı erkenden çekmesini sağlayabilirler."

Beni gördüğünde rahatsız ve sinirli görünüyordu. Onun için üzüldüm ve onu kurtarmaya karar verdim. Ona gerçeği açıkladım ve ÇKP'yi bırakmasını istedim. Kabul etti ama durumunun adaletsiz olduğuna dair bir şeyler söyledi. Falun Dafa'ya zulmetmeye gelince ne yaptığını düşünmesini istedim. O, "Uygulayıcılara yeterince iyi davrandım" dedi. Ondan dikkatlice düşünmesini istedim ve oradan ayrıldım. Daha sonra başka bir uygulayıcıya, kötü durumunun, hak ettiği cezayı geri ödemesinin sonucu olduğunu söyledi.

Bir sabah başka bir uygulayıcı ve ben dışarı çıktık ve 60 yaşlarında, amire benzeyen biriyle karşılaştık. “Nasılsınız” dedim? “Burada mı yürüyorsunuz?” Öyle yaptığını söyledi, ben de "Amir gibi görünüyorsunuz" dedim. Gülümsedi ve emekli olmadan önce belirli bir birimin amiri olduğunu söyledi, ben de onun bir ÇKP üyesi olması gerektiğini düşündüm.

"İyi ki bugün burada karşılaşmışız. Size söylemem gereken önemli bir şey var. Güvenliğinizi sağlamak için ÇKP'den ayrılmayı duydunuz mu? Bu, ÇKP'yi, Gençlik Birliği'ni ve Genç Öncüleri bırakmak anlamına geliyor."

Bitirmemi bekledi, ben de devam ettim, “Elektrik direklerinde 'Cennet ÇKP'yi ortadan kaldıracak' ve 'Güvenliğinizi sağlamak için ÇKP'yi, Gençlik Birliği'ni ve Genç Öncüleri bırakın' mesajlarını görmüş olabilirsiniz. ÇKP ateisttir ve tanrıya inanmaz. Kampanyalarında 80 milyondan fazla masum insan öldürüldü.

“Kültür Devrimi sırasında kıdemli yetkililer öldürüldü. Üniversite öğrencileri 1989'da vurularak öldürüldü. Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörü uygulayan iyi kalpli insanlara 1999'dan beri zulmediliyor. ÇKP, hapsedilen canlı uygulayıcılardan bile organ topluyor. Tanrı ÇKP'yi yok edecek. Eğer onların organizasyonlarına katıldıysanız, onun bir parçasısınız demektir. Eğer bırakmazsanız, o ortadan kalktığında sizde zarar görürsünüz.

“ÇKP'yi ve bağlı kuruluşlarını bırakmanıza ve kendinizi güvende tutmanıza yardımcı olmak için size bir takma ad vereceğim. Uygun mu?" Hemen kabul etti.

Bana işimi sordu, ben de kendisine belli bir birimden emekli olduğumu söyledim. Sonra bana belli bir kişiyi tanıyıp tanımadığımı sordu, onu tanıyordum. Başka birinin adını verdi, ben de ona onu tanıdığımı söyledim. Daha sonra benim de tanıdığım iki kişiyi daha sordu. Hepsinin kendisini ÇKP'yi bırakmaya çağırdığını ama kendisinin reddettiğini söyledi. Onunla konuştuğumda neden kabul ettiğini bilmiyordu. Gülmeye başladı ve gerçekten mutluydu. Kahkaha kalbinin derinliklerinden geliyordu.

Tıpkı bu kişi gibi bazı insanları kurtarmak gerçekten zordur. Onun iştahı ne kadar büyüktü? Bu kadar çok ekmek yedikten sonra doymamıştı ve hala daha fazlasına ihtiyacı vardı. Böyle bir kişiyi kurtarmak için Shifu, birçok uygulayıcının ona gerçeği açıklamasını sağladı.

Şöyle düşündüm: "Shifu bir Dafa öğrencisini Cennete geri göndermek için ne kadar sıkıntıya katlanıyor? Evrendeki tüm canlıları kurtarmak ne kadar çaba gerektirir? Bunu hayal edemiyorum. Yapabileceğim tek şey çok çalışmak, kendimi iyi bir şekilde geliştirmek ve daha fazla insanı kurtarmaktır."