​Nefret Etmekten Vazgeçtiğimde Bir Hapishane Mahkûmu Aydınlandı

(Minghui.org) 2003 yılında Çin'in Kuzeydoğusunda yasadışı olarak hapsedildim. Uygulayıcıların zulme karşı direnme çabaları sayesinde insanlarla Falun Dafa hakkında konuşmak daha kolay hale geldi. Hapishane gözetmenleri zaman zaman uygulayıcıları farklı birimlere transfer ettiler ve ben bunun daha fazla insana Dafa'yı anlatmak için iyi bir fırsat olduğunu fark ettim.

Altıncı birimden üçüncü birime transfer edildim. Bir gece tuvaleti kullandığımda, bir mahkûmun kıyafetlerini yıkamak için mücadele ettiğini gördüm. Tek ayağıyla giysilerin üzerine basıyordu ve acı çekiyor gibi görünüyordu. Şakayla karışık, "Çamaşır yıkama yönteminiz benzersiz" dedim. Gülümsedi ve "Başka seçeneğim yok. Neredeyse bir yıl önce felç geçirdim ve kimse bana yardım etmiyor. Ailem beni umursamıyor ve buradaki insanlar da beni görmezden geliyor. Kendi başımın çaresine bakmak ve her seferinde bir gün daha yaşamak zorundayım." Kısmen felçliydi ve ona acıdığımı hissettim. Zavallı adam!

Hücreme döndükten sonra bir mahkûma onun hakkında sorular sordum. Dedi ki, "Adı Zhang Kuan (takma ad) ve onu rahat bırakmalısın. Falun Dafa uygulayıcılarını dövmek ve onlara hakaret etmek için diğerlerini yönlendiriyor. O bir zorba, kibirli ve sevilmeyen bir adam. O hak ettiğini alıyor." dedi. Ben şok oldum ve Zhang Kuan'a kızdım. "Uygulayıcılara kötü davrananları parçalara ayıracağım" diye düşündüm.

O gece yatakta yatarken sakinleştim ve kendime bir uygulayıcı olduğumu hatırlattım. Shifu’nun bir şiirini hatırladım:

"Doğru düşünceler ve doğru davranışlar ile birlikte, O azimli ve kararlıdır - bırakmaksızın Fa'ya zarar veren şeytanları yok eder, O tüm canlılara yararlıdır." (Hong Yin II, Erdemli Bir Tanrı)

Zhang bana zarar vermemişti ama ondan nefret ediyordum. Merak ettim, "Herkese karşı nazik davranıyor muydum? Merhametli davranıyor muydum? Olaylara onun bakış açısından bakıyor muydum?

Belki de Falun Dafa hakkındaki yanlış bilgiler onu aldattı? Nefret dolu bir kalbim varken insanları nasıl kurtarabilirim?"

Düşündüm, "Zhang muhtemelen yaşadığı talihsizliğin geçmişte Dafa uygulayıcılarına kötü davranmasının bir sonucu olduğunu bilmiyor. O Çin Komünist Partisi (ÇKP) tarafından yayılan propagandanın bir kurbanı. Eğer onunla Dafa'nın iyiliği ve neden zulüm gördüğümüz hakkında konuşmazsam, o zaman onun için hiçbir umut yok demektir. Ona anlatmalıyım!" diye düşündüm.

Doğru düşüncelerim ortaya çıktığında, başka bir boyuttaki nefret unsurları ortadan kayboldu.

Ertesi gün Zhang'ı tuvalette gördüm ve ona şöyle dedim: "Bir mahkûm bana senin durumundan bahsetti. Sana yazık! Ben Falun Dafa uyguluyorum. Senin kıyafetlerini ve yatak takımlarını temizleyebilirim."

O bana şaşkınlıkla baktı. Birkaç dakika durakladı ve sonra yardımımı reddetti. ÇKP'nin yalanlarının hala iş başında olduğunu fark ettim. Bu yüzden ona yavaş yavaş yaklaştım ve onunla ilgilendim. Ona Dafa'nın uygulayıcılara çok mükemmel bir sağlık verdiğini ve bize iyi insanlar olmayı öğrettiğini söyledim. Mesela kendimin, uygulamayı öğrendikten üç gün sonra çok ciddi olan bir hastalığımın kaybolduğunu, kötü alışkanlıklarımı bıraktığımı ve ailemle olan ilişkim düzeldiğini ona söyledim.

Zhang'ın hala şüpheleri olduğunu anlayabiliyordum, bu yüzden ona ÇKP'nin Tiananmen Meydanında Sahte Kendini Yakma olayını nasıl sahnelediğini anlattım. Onun şaşırtıcı tepkisi bana ÇKP'nin iddia ettiği şeye gerçekten inandığını gösterdi. Gardını biraz düşürmesine rağmen hala elbiselerini yıkamama izin vermedi.

Birkaç gün sonra ÇKP'nin Falun Dafa'nın kurucusu Shifu Li Hongzhi hakkında nasıl doğru olmayan söylentiler uydurulduğu hakkında daha derinlemesine konuştum. Daha sonra içtenlikle onun giysilerini yıkamayı teklif ettim ve o da sonunda kabul etti.

Zhang yürümekte zorlanıyordu, bu yüzden ertesi gün onun giysilerini ve yatak takımını aldım. Büyük bir çantaydı. Yatak takımlarını uzun süredir temizlemediği için koku dayanılmazdı. Onu utandırmak istemedim, bu yüzden "Kuruduklarında sana getiririm" dedim. Eğer Falun Dafa uygulamıyor olsaydım muhtemelen kötü kokuyu solurken bu kadar sakin olamazdım.

Zhang'ın giysilerini ve yatak takımlarını büyük bir leğende birkaç kez yıkadım ve duruladım. Kuruduktan sonra onları katladım ve Zhang'a teslim ettim.

Ona temiz giysi ve yatak takımlarını verdiğimde ağladı ve bana teşekkür etti. Sanırım kalbindeki buzlar sonunda erimişti. Dedim ki, "Bana teşekkür etmene gerek yok. Zaten bir uygulayıcının yapması gereken de budur." Hapishane engelliler için bir birim inşa edene ve onu oraya nakledene kadar bir yıldan fazla bir süre boyunca onun giysilerini yıkadım.

Zhang'ın kıyafetlerini yıkamak büyük bir olay değildi ama bu olay mahkûmlar ve gardiyanlar arasında yayıldı. Zhang, Dafa'nın ne hakkında olduğunu anlamaya başladı ve etrafındaki mahkûmlara anlattı. Daha sonra ÇKP organizasyonlarından istifa etti ve aynı zamanda da bana ÇKP ve ona bağlı kurumlardan istifa etmelerine yardım ettiği insanların birkaç listesini verdi. Bir zamanlar Dafa uygulayıcılarına zarar veren bir kötü adam geri dönmüştü ve kendisi için parlak bir gelecek seçmişti.

Daha sonra başka bir birime transfer edildim ve yeni hücreme giderken Zhang'ın biriminin önünden geçtim. Bunu öğrendikten sonra, ben hapisten çıkana kadar her gün birimin girişinde beni bekledi ve uzaktan da olsa beni selamladı. Onun sevincini hissettim, bu Dafa ve uygulayıcıları için gerçek bir takdir ifadesiydi!