(Minghui.org) Ben altmış dokuz yaşında, Çin’in kuzeydoğusundaki küçük bir kasabada yaşayan bir Falun Dafa uygulayıcısıyım. Falun Dafa uygulamaya 1997 yılında başladım.
İlk Gerçeği Açıklama Malzemeleri Üretim Sahası Yok Edildiğinde
2002 yılında, yerel olarak yeni kurulmuş olan gerçeği açıklama materyalleri üretim yerimiz yok edildi. Üç uygulayıcı ağır hapis cezalarına çarptırıldı. Bu durumla karşı karşıya geldiğimizde, uygulayıcı arkadaşlarımız ne korku gösterdi ne de geri adım attı. Yılmadan, birkaçımız yeni bir yer organize etmeye başladık.
Bir uygulayıcı küçük bir yer kiraladı. Başlangıçta, bu yeni kiralanan alanda sadece eski bir fotokopi makinesi vardı—başka hiçbir şey yoktu. Bir uygulayıcı, üretim sahasına bir masaüstü bilgisayar bağışladı. Ben de kolyemi, bilekliğimi ve yüzüğümü satarak bazı malzemeleri satın aldım ve böylece yer temel faaliyetlerine başlayabildi. Daha sonra uygulayıcı arkadaşlar bu durumu öğrenince para bağışladılar ve sahanın sorunsuz çalışmasına imkân sağladılar.
Bize büyük çabalarla ulaşan paranın çoğu bozukluklardan oluşuyordu—bazıları kırsal bölgelerdeki uygulayıcıların yumurta ya da tarım ürünü satarak elde ettiği paraydı, bazıları ise yetişkin çocuklarının onlara verdiği harçlıktı. Uygulayıcılar sade bir yaşam sürüyor, gerçeği açıklama materyalleri üretim sahasını ayakta tutmak için birlikte çalışıyorlardı.
O dönemde aylık maaşım beş yüz yuanın biraz üzerindeydi. Eşim işten çıkarılmıştı ve çocuğumuz okuldaydı. Buna rağmen, ben her ay bu yere 100 yuan katkıda bulunuyordum. Muhasebecimiz, kasiyerimiz ya da üçüncü bir tanığımız yoktu; uygulayıcılar sadece altın kadar saf kalplerine dayanarak, Shifu’ya Fa’yı doğrulamada yardım etmek için bir Dafa uygulayıcısının yapması gerekenleri sessizce yapıyorlardı.
Güvenlik Önlemleri
Güvenlik nedeniyle tek başımıza çalışıyor, sabah erken çıkıp akşam dönerek yolculukları en aza indiriyorduk. Gün boyunca durmadan çalışıyor, acıkınca yanımızda getirdiğimiz yiyecekleri yiyorduk. Kişisel güvenliğimizi bir kenara koyarak, yalnızlığa dayanarak ve yorulmadan çalışarak gerçeği açıklama materyalleri üretim sahasını sürdürmek ve sorunsuz işletilmesini sağlamak için iş birliği yapıyorduk.
Kalplerimizi dolduran tek bir düşünce vardı: Shifu’ya Fa’yı onaylamasına yardım etmek, insanlara gerçeği anlatmak ve durumu düzeltmek. O zamanlar bölgemizdeki her cadde ve sokak, Fa’yı doğrulayan uygulayıcıların ayak izlerini taşıyordu.
Her sabah egzersizleri bitirip kahvaltı yaptıktan ve bir ders çalıştıktan sonra üretim sahasına gidiyordum. Acıktığımda, oradaki pirinç pişiricisinde biraz hazır erişte pişiriyordum.
Bir keresinde, hazır eriştem bitmişti ve ertesi gün üretim sahasına giderken satın almayı planlamıştım. Yolun yarısında paramı yanımda getirmediğimi fark ettim. Eve dönerek zaman kaybetmek istemediğim için doğrudan işe devam ettim ve bütün bir gün hiçbir şey yemeden çalıştım.
O akşam eve döndüğümde tamamen bitkindim; yorgun bedenimi yola sürükleyerek yürüyordum. Yine de hiçbir zorluk hissetmiyordum. Fa-düzeltmesi dönemindeki bir Dafa uygulayıcısı olarak, Shifu’ya Fa’yı düzeltmesinde yardım etmek için cılız da olsa bir güç sunabilmenin derin bir onur ve gurur olduğunu hissediyordum.
Üretim Sahasının Uğruna Göze Aldığımız Risk ve Üstlendiğimiz Zorluk
Gerçeği açıklama materyalleri üretim sahasındaki uygulayıcı arkadaşlarımız yalnızca durmadan çalışmakla kalmıyor, aynı zamanda sahanın sorunsuz işlemesini sağlamak için büyük riskler de alıyordu. O dönemde bölgemizde yerinden edilmiş bir uygulayıcı, başka bir bölgeden teknik becerilere sahip bir uygulayıcıyı tanıtmıştı ve bu kişi bizim için sayısız teknik sorunu çözmüştü. Bu uygulayıcı birkaç yıl boyunca bölgemizle temasını sürdürdü. Daha sonra bu kişinin tutuklandığını duyunca, üretim sahasındaki uygulayıcılar huzursuz oldular.
Bir akşam, bir uygulayıcı arkadaşımız içeride çalışırken aniden kapının çalındığını duydu. Tetikte kalarak, sessizce cebindeki anahtarı çıkarıp hızla kilide yerleştirdi ve sıkıca kavradı. Nefesini tutarak tamamen hareketsiz kaldı. Bir süre yanıt alamayan kişi muhtemelen içeride kimse olmadığını düşündü ve uzaklaştı.
Tam o anda uygulayıcı, birinin kilidi açmaya çalıştığını fark etti. Birkaç başarısız denemenin ardından kişi vazgeçerek ayrıldı. Tehlikenin geçtiğinden emin olduktan sonra uygulayıcı hızla aşağı indi, bir uygulayıcı arkadaşının arabasını buldu ve o gece bütün malzemeleri güvenli şekilde başka bir yere taşıdı. Böylece ne Falun Dafa kaynaklarında ne de uygulayıcılarda herhangi bir kayıp yaşandı.
Gerçeği açıklama materyalleri üretim sahasındaki uygulayıcılar da dâhil olmak üzere uygulayıcı arkadaşlarımız, bu kıymetli yeri tüm kalpleriyle koruyorlar. Bir kadın uygulayıcı materyal dağıtırken tutuklandı. Polis, materyallerin kaynağını açıklaması için yoğun baskı uyguladı; işkenceye maruz kalmasına rağmen, kaynağı söylemeyi kararlılıkla reddetti. Kendi acısına rağmen üretim sahasını korudu ve Dafa’yı doğruladı. Daha sonra bir çalışma kampına gönderildi ve orada “dönüşüm” geçirmeyi reddederek büyük zorluklara dayandı.
Meşaleyi Taşımak
Birkaç yıl sonra, üretim sahasındaki malzeme temininden sorumlu olan bir uygulayıcı polis tarafından takip edildi, yer basıldı ve iki uygulayıcı ağır hapis cezalarına çarptırıldı. Üstlerine yaranmak isteyen eyalet yetkilileri bu olayı “büyük bir dava” ve “öncelikli dava” olarak tanımladılar. Bir anda, tüm küçük kasaba sanki karanlık bulutların altında kalmış gibi oldu; hava öyle bir gerildi ki nefes almak bile zorlaştı.
Bu zorlu dönemde, uygulayıcı arkadaşlarımızdan biri üretim sahasında çalışan bir uygulayıcıya gelerek şöyle dedi: “Uygulayıcılar sorunla karşı karşıya ve yer yok edildi; biz bir yer olmadan yapamayız. Eğer işe yarayacaksam, ben öne çıkayım.” Bu içten ve özverili tavır Dafa’nın yoğurduğu karakterin bir yansımasıydı! Uygulayıcı arkadaşlarımızın özenli planlaması sayesinde gerçeği açıklama materyalleri üretim sahası sessizce yeniden kuruldu.
Pandemi sırasında bölgemizde Falun Dafa uygulayıcılarına yönelik başka bir büyük çaplı tutuklama gerçekleşti. Ben adres değiştirmek zorunda kaldım ve geçici olarak bir uygulayıcı arkadaşımıza ait boş bir binada kaldım.
Bu dönemde pandemi kontrol önlemleri giderek sıkılaştı. Sabah akşam sokaklarda hoparlörler çalıyor, insanların evden çıkmasını yasaklıyor ve gerekli durumlar için katı kurallar getiriyordu. Her konut alanı ayrıca günlük duyurular yapıyor, sakinlerin kimlik kartlarıyla birlikte nükleik asit testine gelmesini istiyor, bazen günde iki test talep ediyordu.
Ben bir kez bile nükleik asit testi yaptırmamıştım, fakat kalbim kaygıyla çarpıyordu. İkinci katta yaşıyordum. Bir gün aşağıdan biri bağırdı: “Nükleik asit testi için aşağı gelin.” Benim duyduğum ise şuydu: “İkinci kat, nükleik asit testi.” Bu çığlığı duymak beni daha da gerginleştirdi—test yaptırmadığımı fark etmiş olabilirler miydi? Zihnim hızla işlemeye başladı: Eğer öyleyse ne yapacağım? Eğer durum buysa, nasıl ele almalıyım?
Aşağıdaki bağrışmalar bir süre devam ettikten sonra nihayet durdu. O öğleden sonra biri kapımı çaldı. Kapı dürbününden baktığımda tanımadığım bir kadın gördüm. Kapıyı açmadım ve bir süre sonra kadın gitti. O öğleden sonra hiç ses çıkarmaya ya da pencereye yaklaşmaya cesaret edemedim.
Bir şeylerin ters gittiğini sezdiğim için doğru düşüncelerimi güçlendirdim. Birkaç gün boyunca kendimi tamamen Fa çalışmasına ve doğru düşünceler göndermeye adadım. Ancak bir uygulayıcı arkadaş materyal istediğinde, yeniden huzursuz oldum—yardım etmeli miyim, etmemeli miyim?
Bu dönemde her konut yerleşimi sıkı karantina altındaydı ve giriş çıkış için nükleik asit testi sonucu isteniyordu. Dışarı çıkarsam tehlikeye gireceğimden korkuyordum. Fakat çıkmazsam da içim rahat etmiyordu—böylesine kritik bir anda, kendi güvenliğimi bir Dafa uygulayıcısının sorumluluklarının önüne koymak içimde buruk bir his bırakıyordu.
Doğru Düşünceler Galip Geldi
Shifu’nun portresine yaklaştım, ona bakarak sessizce, “Shifu, ne yapmalıyım?” diye sordum. Ona bakarken kalbimden bir düşünce birden yükseldi: Uygulayıcı arkadaşlarım için materyal hazırlamak benim sorumluluğumdur, benim görevimdir. Böyle kritik bir zamanda uygulayıcı arkadaşlarım canlı varlıkları kurtarmaya odaklanmışken—bu ne kadar kıymetlidir. Kararımı verdim: Uygulayıcı arkadaşlarım istemeye cesaret ediyorsa, ben de yapmaya cesaret edeceğim. Böylece dışarı çıkıp materyal hazırlamaya gittim.
Dışarı adımımı attığım anda bir genişlik ve enginlik hissi duydum; kötülük sanki çok uzaklardaydı. Yere sorunsuzca ulaştım ve gerçeği açıklama materyallerinin üretimini tamamladım. O gece çok belirgin bir rüya gördüm: Aydınlık, geniş bir yol önümde uzanıyordu; yol boyunca sıralanmış şeftali ağaçlarının dalları meyvelerle doluydu, dallar koca kâse büyüklüğünde şeftalilerle ağırlaşmıştı. Ağaçların yanında bir kişi oturuyordu. Yaklaştığımda bir şeftali avucumda belirdi. Uyandığımda anladım—doğru seçimi yapmıştım. Bu Shifu’nun beni teşvik etmesiydi. Ağaç altındaki o kişi Shifu’ydu; öğrencisini sessizce gözlüyordu.
Daha sonra bir uygulayıcı arkadaşımdan yeniden materyal talebi geldi. Normalde ben yalnızca üretimi yapar, dağıtımı başka biri üstlenirdi. Ancak bu kez talep acildi ve dağıtımı yapan kişi durumdan haberdar değildi. Uygulayıcı arkadaşımızın canlı varlıkları kurtarma çabasının gecikmemesi için, hazırladığım materyalleri bizzat kendim teslim etmeye karar verdim.
Pandemi nedeniyle sokaklar ürkütücü bir şekilde boştu—görünen tek şey devriye araçları ve kol bandı taşıyan kişilerdi. Böyle bir ortamda, tek başına dışarı çıkmak bile sorun yaratabilirdi; materyal taşımak ise çok daha riskliydi. Ancak o anda tereddüt edecek zamanım yoktu. Bisikletimi boş caddede sürerken aklımda tek bir düşünce vardı. O da, “Materyalleri bir an önce uygulayıcı arkadaşıma ulaştırmak ve böylece canlı varlıkları kurtarmada hiçbir gecikme yaşanmamasıydı.”
Konut alanına ulaştığımda görevli kimse yoktu. Hızla yukarı çıktım ve materyalleri uygulayıcı arkadaşıma teslim ettim; beni görünce memnuniyetle şaşırdı. Aslında Shifu her şeyi mükemmel bir şekilde ayarlar; yolu nasıl yürüyeceğimize kararı veren bizleriz.
Üretim sahasında çalışan uygulayıcı arkadaşların hepsi özveriyle katkı sağlıyor, hiçbir karşılık beklemiyor, her biri kendi içinde disiplinle hareket ediyordu. Ücret almıyorlar, hiçbir karşılık kabul etmiyorlar—yalnızca verme eylemi, sorumluluk duygusu ve Shifu’ya Fa’yı düzeltmede yardım etme gibi olağanüstü bir onur taşıyorlardı. Yorulmak bilmeyen çabalarıyla görevlerini yerine getiriyor, yeminlerini onurlandırıyor ve bu bölgedeki canlı varlıkları kurtarmak için ellerinden gelenin en iyisini yapıyorlardı.
Yıllar geçti ve gerçeği açıklama materyallerinin üretildiği saha, uygulayıcı arkadaşlarla birlikte mevsimleri aşıp yoluna devam etti. Bugün hâlâ bu küçük kasabada dimdik ayakta duruyor ve Dafa öğrencilerinin yürüdüğü yola tanıklık ediyor.
(Minghui.org’daki 22. Çin Fahui için Seçilen Gönderiler)
Telif Hakkı © 2025 Minghui.org'a aittir. Her hakkı saklıdır.
