Uygulama ile Çalışma Arasında Bir Denge Bulmak

(Minghui.org) Uzun yıllardır bir Dafa projesine katıldım ve sık sık uygulayıcılar arasında yaşanan çatışmalara tanık oldum—duygularını açığa vurarak hayal kırıklıklarını dile getiriyor ve fikirlerini kolayca paylaşıyorlar. Zaman zaman diğer uygulayıcılarla çalışırken kendimi çaresiz hissettiğim oluyor. Ancak yakın zamanda yaşanan bir çatışma bana bazı farkındalıklar kazandırdı.

Proje lideri olan uygulayıcı, bir alt düzeydeki (aynı zamanda uygulayıcı olan) kişiden gerekliliklere sıkı sıkıya uymasını ve görevinden sorumlu olmasını istedi. Ancak alt düzey uygulayıcı, liderin kötü bir tavrı olduğunu, başkalarının fikirlerini kabul etmediğini ve önerilerinin iyi olmadığını düşündü. “Neden lider benim önerilerimi kabul etmiyor? Neden kendini geliştirmedi?” diye sorguladı.

İkisi bir çıkmazdaydı. Sonunda lider öfkeyle şöyle dedi: “Ben seninle iş hakkında konuştuğumda, sen benimle uygulama hakkında konuşuyorsun. Ama ben seninle uygulama hakkında konuştuğumda, sen benimle iş hakkında konuşuyorsun!”

Bu çatışmayı şu şekilde değerlendirdim: Lider, “iş hakkında konuştu” çünkü alt düzey uygulayıcının gereklilikleri karşılamadığını düşündü ve onun kendini düzeltmesini ve ilerlemesini umdu. Lider, uygulayıcının daha iyi bir çalışan olmasını istiyordu.

Öte yandan, alt düzey uygulayıcı ise liderin karakterinde ve yaklaşımında eksiklikler gördü ve onun kendini düzeltmesini, kendi gerekliliklerini karşılamasını umdu. Alt düzey uygulayıcı, liderin daha iyi bir uygulayıcı olmasını istiyordu.

Her iki taraf da diğerinin kendini geliştirmesini istiyordu ancak içlerine dönüp kendilerini sorgulamıyorlardı.

Çalışma ortamını, kişinin xiulian’i geliştirdiği bir yer olarak görmek yanlış değildir. Ancak iş ciddiyetle ele alınmalıdır. Hristiyanlar, İsa’nın öğretilerini kullanarak patronlarına ve amirlerine taleplerde bulunsalar ve talimatlarına uymasalar kabul edilebilir mi? Tabii ki hayır.

Aynı zamanda, her uygulayıcı kendini Fa ile ölçmelidir. Çatışmalar ortaya çıktığında, içimize bakmalı, kendimizi ayarlamalı ve karakterimizi (xinxing) geliştirmeliyiz.

Yukarıdaki örnekte, çatışma ortaya çıktığında her iki taraf da kendi bakış açısında ısrarcı oldu. Her biri haklı olduğuna inandı ve dışarıya baktı. Zamanla, bu durum birikerek aralarında bir uçurum yarattı.

Üçüncü bir kişi olarak, bu çatışma sayesinde kendi eksikliklerimi gördüm. Çatışma oldukça yoğun olduğundan, yanlış anlaşılmaktan ve hakkımda olumsuz bir görüş oluşmasından korkarak kendimi koruma zihniyetine girdim. Onları uzlaştırmaya çalıştım ama bunu yaparken imajımı koruma isteğim vardı. Söylediklerim bencillikle karışıktı, bu yüzden sonuçta iyi niyetli tavsiyelerim etkili olmadı.

Shifu şöyle diyor,

“...ne zaman bir problem ile yüz yüze gelirseniz, daima onu başkalarının üzerine atıyor ve başkalarında zayıflıklar ve kusurlar buluyorsunuz. Bunu yapmanız doğru değildir. Dafa için yaptığı işlere ve Dafa'ya zarar vermeye yol açabilirsiniz. Hiçbiriniz kendi noksanlıklarınıza bahaneler bulmak veya kendi takıntılarınızı gizlemek, örtbas etmek için Dafa'yı ve Dafa işlerini kullandığınızın farkına varamıyorsunuz. Bir diğer kişinin bir şeyi yeterince iyi yapamadığını düşündüğünüzde, aklınızda bunun üstesinden gelemediğinizde, şöyle düşünmelisiniz: "Benim zihnim neden bununla ilgili sorunlar yaşıyor?" Onun gerçekten bir problemi mi var? Yoksa benim kalbimin derinliklerinde mi bir sorun var?" Bunun üzerinde çok düşünmelisiniz.”

(Batı Amerika Konferansında Fa'yı Öğretme)

Karşılaştığımız sorunlar artık uluslararası toplumda yayılıyor, bu yüzden kendi çatışmalarımızdan bir adım geri çekilmemiz, kendimizi koşulsuz olarak geliştirmeyi öğrenmemiz ve özverili hayatlar olmamız gerekiyor.

Bu, şu anki seviyemde ki sınırlı anlayışımdır. Lütfen eksik olduğum yerleri kibarca belirtiniz.

Orijinal Çince makale