​[Dünya Falun Dafa Günü Kutlaması] Kişisel Çıkarları Bir Kenara Bırakıyor ve Başkalarını İlk Sıraya Koyuyorum, Çünkü Ben Falun Dafa Uyguluyorum

(Minghui.org) 65 yaşındayım ve 27 yıldır Falun Dafa uyguluyorum. Xiulian uygulama yolculuğum boyunca Shifu Li beni koruyor ve bana ipuçları veriyor ve Dafa bana rehberlik ediyor. Size zenginliği hafife alma ve işte ve evde başkalarına nazik davranma deneyimlerimi anlatmak istiyorum.

İşyerinde Dürüst Olmak

Bir alışveriş merkezinde iç çamaşırı satıyordum. Alışveriş merkezinde altı tane iç çamaşırı tezgahı vardı. Satış tezgahımın sahibi bana güvenir ve malları asla saymazdı, diğer tezgah sahipleri ise ayda bir kez malları sayıyordu. Biz satış temsilcilerine her ay maaş artı komisyon ödeniyordu. Alacağımız ödemede kesirler olduğunda, tezgah sahipleri parayı yuvarlardı. Fazladan parayı her zaman tezgah sahibine iade ederdim. O da diğerlerine neşeyle, "Bakın, satış danışmanım ekstra para istemiyor." derdi.

Mal sattığımda kaydı değiştirmezdim. Sattığım mallar için gerçek para miktarını kaydederdim. Bir kadın iç çamaşırı almak için tezgahıma geldi ve belirli bir renk istiyordu. Kaliteli bir iç çamaşırı çıkardım ve fiyatı 25 yuan idi. Ancak kadın benzer ürünlere bakmak için yan tezgaha gitti. Satış danışmanı ona 38 yuan’e bir çift sattı, ancak kalitesi kadına gösterdiğim kadar iyi değildi. Daha yüksek bir fiyatın daha kaliteli bir ürün anlamına geldiğini düşündüğü için satın almıştı.

Gün bitmeden önce diğer satış danışmanı bana "Satışların nasıldı?" diye sordu. "Satışlarım düşüktü ancak sen 38 yuan’e iç çamaşırı sattın." dedim. "Bunu söyleme. Patron kaydımda satışı görmezse, ne olur?" Kendi kendime, "Açıkça 38 yuan’e sattın." diye düşündüm. Muhasebe defterine 38 yuan kaydetmediğini fark ettim. Daha küçük bir miktar yazdı ve farkı cebine attı. Patronu daha sonra onu işten çıkardı.

Herhangi bir mal kaybolduğunda patrona söylerdim. Bir gün, alışveriş merkezinin kapanma zamanı yaklaşıyordu. Diğer çalışanlardan bazıları tuvalete gitti ve bazıları bir şeyler satın almaya gitti. Satış tezgahında sadece bir çalışan ve ben kalmıştık. O sırada mağazada çok az müşteri vardı ve biri iç çamaşırı almaya geldi. İki takım çıkardım ama beğenmedi. Seçmesi için iki tane daha çıkardım. Beğendiği bir tanesini seçti ve diğerleri tezgahın üzerine yığılmıştı. Tezgahtaki kıyafetleri aldığımda bir takımın eksik olduğunu gördüm. Bu sırada diğer çalışanlar geri geldi. "Bir takım iç çamaşırı kayboldu" dedim. Bazı satış çalışanları "Patrona söyleme" dedi. "Patrona söylemeliyim" diye yanıtladım.

Patron geldiğinde olanları anlattım. "Unut gitsin" dedi. "Hayır, maaşımı ödediğinde lütfen tutarı düşün" dedim. Çok duygulandı ve "Artık senin gibi insanlar neredeyse yok" dedi. Zararımı ödemekte ısrar ettiğimi gören patron, o kalemin fatura fiyatını maaşımdan kesti. O zamanlar, her gün çalışsaydık, ayda 800 yuan kazanabilirdik. Ben sadece yarı zamanlı çalışıyordum ve aylık ödemem artı komisyonum yaklaşık 400 yuan idi.

Bir keresinde, patronun annesi hastaneye kaldırıldı ve bir polisin annesiyle aynı koğuştaydı. Polis ve patronum annelerini ziyaret ediyorlar ve sohbet ediyorlardı. Falun Dafa konusu açıldı. Patronum, Dafa uygulayıcılarının hepsinin iyi insanlar olduğunu söyledi. Polise ve diğerlerine benden ve yukarıda bahsettiğim olaydan bahsetti. Birisi neden Falun Dafa'yı desteklediğini sordu. Patronum, uygulayıcıların gerçekten iyi insanlar olduğunu ve herkese söylemekten korkmadığını söyledi. Bu, Çin Komünist Partisi'nin (ÇKP) zulmünün zirve yaptığı bir zamanda oldu, bu yüzden patronumun Falun Dafa'yı savunması şaşırtıcıydı.

Geniş Ailem

Kocam altı kardeşin dördüncüsü ve üç büyük erkek kardeşi ve iki küçük kız kardeşi var. Kayınvalidemin evine en yakın yerde yaşıyorduk. Falun Dafa'yı uygulamadan önce, kayınvalidem ve ben iki yıl boyunca konuşmadık veya ziyaret etmedik. Falun Dafa'yı uygulamaya başladıktan sonra, onlara sık sık güzel yemekler verdim ve kayınvalideme banyo yaptmasında yardım ettim. Kayınvalidem, akrabalarına sık sık Falun Dafa'yı uyguladıktan sonra değiştiğimi söylerdi. Ona sık sık "Falun Dafa iyi, Doğruluk-Merhamet-Hoşgörü iyi" demesini hatırlatırdım. Kayınvalidem Dafa'nın iyi olduğuna gerçekten inanıyordu.

Kayınvalidem 86 yaşında vefat ettikten sonra, her gün kayınpederime yemek pişirip teslim ettim. Bana para vermeye çalıştı ama reddettim. Ona, "Ben sadece Dafa'yı takip ediyorum. Yaşlılara saygı göstermek yapmamız gereken şey" dedim. Kayınpederim bana inanmadı ve ondan bir şey istediğimi düşündü.

Parası vardı ama harcamaya isteksizdi. Bir keresinde kayınpederimin evindeki pencereleri temizledim ama kasnaklar tıkalı olduğu için pencere kanatları hareket ettirilemiyordu. Sineklik ve dış çerçeve bantlanmıştı. Birinden pencereleri değiştirmesini, üç sineklik takmasını ve kasnakları değiştirmesini istedim. Kayınpederim, kendisinden ödeme yapmasını isteyeceğimden korktuğu için kabul etmedi. Ödemeyi benim yapacağımı söyledim. Pencereler tamir edildikten sonra kayınpederim çok mutlu oldu.

Kayınpederimin kıyafetlerini, yatak örtülerini ve çarşaflarını eve götürdüm, yıkadım ve geri koydum. Bir keresinde közlenmiş patlıcan istedi ama ben nasıl pişirileceğini bilmiyordum, bu yüzden patlıcan haşladım. Ona götürdüğümde, "İyi değil." dedi. Ben de istediğini almak için restorana gittim. Tatlı ve ekşi balığı çok seviyor, bu yüzden sık sık restorandan onun için sipariş verirdim.

COVID-19 pandemisi sırasında zorlukların üstesinden geldik ve kayınpederime iyi baktık. Kayınbiraderim duygulandı ve bize teşekkür etti.

Kayınpederim yavaş yavaş ona iyi davrandığımızı fark etti. Kocama, "Evi sana vereceğim." dedi. Kocam reddetti. Kayınpederim daha sonra bize para vermek istedi. Kocam bunu da reddetti ve ona ondan hiçbir şey istemediğimizi söyledim.

Kayınpederim hastalandıktan sonra altı ay boyunca yatağa bağımlı kaldı ve beş çocuğu ona sırayla bakmayı tartıştılar. Oğullarından biri akciğer ameliyatı geçirdiği için ona vardiya verilmedi. İki kızına gelince, büyük olan yedi vardiya çalıştı ve gelmeyi bıraktı ve kalp krizi geçirdiğini söyledi; küçük olan birkaç vardiya çalıştı ama o da gelmeyi bıraktı. Bunun yerine bir grup turuna çıktı, fotoğraflar çekti ve bunları sosyal medyada paylaştı. Kayınpederim buna çok üzüldü.

En büyük kayınpederim evlendikten sonra ailesinin evinde yaşıyordu. Kızı ortaokula gidene kadar kendi evine dönmedi. Kızı üniversiteye gittiğinde, kayınpederim kızının okul ücretini ödedi ve kayınpederimden sık sık para istedi. İki kızı hastaneye kaldırıldığında, kayınpederim hastane faturasını ödedi. Ayrıca sigortalarının primini de ödedi. İlk kızı benim yaptığım yıl işini kaybetti ve kayınpederim on bir yıl boyunca sigortasını ödedi. Kayınpederim hasta ve yatalak olduğunda, onunla ilgilenmeye gelmediler. Nasıl üzülmesin?

Bu sorunlar yüzünden, kocam anne babasına karşı çok fazla kızgınlık duyuyordu. Başlangıçta, yaşlı çifte yemek dağıttığımda, sebzeleri ben alıyor, pişiriyor ve yemekleri götürüyordum, ancak kocam hiç yardım etmiyordu. Ona sık sık, "İyi ya da kötü yaptığın her şey tanrısal tarafından izleniyor. İyi işler ödüllendirilir ve kötülük cezalandırılır. Bu cennetin yasası." diyordum. Bu, Dafa’da fark ettiğim ilkeydi.

Kocam emekli olmak üzereyken, "Karım için neden üzülmüyorum?" dedi. Dafa'dan ilham alarak sonunda iyi bir kalp geliştirdi. Daha önce işten ayrıldıktan sonra başkalarının satranç oynamasını izlerdi. Emekli olduktan sonra alışverişi, yemek pişirmeyi ve yemek dağıtımını üstlendi ve yaşlılara bakan asıl kişi oldu.

Bir gün, kayınpederim kocama yıllar içinde biriktirdiği tüm parayı ve ev belgesini verdi ve kimseye söylememesini söyledi. Kocam bana söylediğinde, "Diğer kardeşlerine anlatmalısın." dedim. Kocam, "Önce saklayacağım, sonra onlara vereceğim" dedi.

Kayınpederim 97 yaşında öldü. Cenaze töreninden sonra kocam diğer kardeşlerine babasının parasını ve ev belgesini anlattı. Tüm masraflar düşüldükten sonra geriye 560.000 yuan (77.702 ABD Doları) kaldı. Kocama, "Miras haklarından vazgeçelim. Parayı veya evi istemiyoruz" dedim. Kocam, "Bunu yaparsan anlamazlar. Özel düzenlemeler yapmayalım. Eşit olarak bölüşelim" dedi. "Seni zorlamam. Sana daha fazlasını vermek isterlerse alamazsın. Yaşlılara baktık ama para için değil" dedim. Kocam kabul etti.

Kardeşler durum hakkında konuştular. Kocamın iki erkek kardeşinin eşleri toplantıya katıldılar ama ben katılmadım çünkü ben bir xiulian uygulayıcısıyım ve parayı hafife alıyorum. Birisi kayınpederime bakmamız için bize fazladan 10.000 yuan verilmesini önerdi. Kocam, "Babam hayattayken parayı almadım, bu yüzden bu 10.000 yuan’i de istemiyorum" dedi. Sonunda parayı eşit olarak bölüştüler.

Daha sonra, ikinci görümcem kocamı aradı ve daha fazla para alamadığı ve kız kardeşine kıyasla dezavantajlı olduğu için onunla ilişkisini kesmek istediğini söyledi. Ayrıca diğer kardeşleri de ilişkileri kesmeleri için aradı ve kardeşlerin hepsi üzüldü.

Bunu duyduktan sonra ben de biraz üzüldüm. Geçmişteki olaylar aklıma gelmeye devam etti: Sana kaç tane elbise verdim? Bir keresinde, bir elbisenin bana yakışmadığını ve onu istediğini söyledi. Ama bu, kız kardeşimin benim için aldığı yeni bir elbiseydi. "Beğendiysen alabilirsin" dedim.

Çin Yeni Yılı yaklaşıyordu ve kızım bana bir palto aldı. Görümcem tesadüfen evime geldi; paltoyu beğendi ve istedi. "O zaman sana vereyim" dedim. Kızımı aradı ve “Bunu teyzen aldı!" dedi. Kızım o kadar üzüldü ki ağladı.

Görümcem her hastaneye kaldırıldığında onu ziyaret eder ve ona para verirdim. Erkek kardeşi ve ben 20 yıldan fazla bir süre anne ve babasına baktık. Ekstra para istemedik ama o bize teşekkür etmediği gibi, ailenin bizimle bağlarını koparmasını da istedi. "Ben bir xiulian uygulayıcıyım. Onun gibi davranamam" diye düşündüm.

Kayınpederimin evi satıldı. Görümcem diğer kardeşlerden 10.000 yuan fazla aldı ve kendisini memnun hissetti. Kocamın ağabeyi babalarına baktığımız ve para istemediğimiz için bize teşekkür etti.

Komşularımdan biri, “Eşinin ailesi şanslı çünkü sen Dafa uyguluyorsun, doğru şeyi yapıyorsun ve kişisel çıkarları hafife alıyorsun. Aksi takdirde eşinin ailesi de diğerleri gibi kavga ederdi. Dafa gerçekten harika." dedi.

Ayrıca annemin evi için miras hakkımdan da vazgeçtim ve evi küçük erkek kardeşime devrettim.

Bir gün, kocam ve kızım kayınpederimin ailesi hakkında konuştular. Kocam, "Ailemiz iyi. Diğer aileler gibi polisi aramadık." dedi. Kızım, "Ailemiz iyi çünkü siz ve annem tartışmadınız ve fazladan bir şey almadınız. Aksi takdirde, cehennem gibi kavga ederlerdi." dedi.

Kocam, "Bunun için annenize çok minnettarım." dedi. Dedim ki, "Bana teşekkür etmeyin, Dafa'ya teşekkür edin. Bunu yapabiliyorum çünkü Dafa'yı uyguluyorum."

Evet, Falun Dafa beni değiştirdi. Doğruluk, Merhamet ve Hoşgörü ilkelerini takip ediyorum. Shifu’nun öğretilerini dinliyorum ve insanlara iyi davranıyorum. Shifu’nun merhameti ve kurtarışı için minnettarım!

(Minghui.org'da 2025 Dünya Falun Dafa Günü kutlamaları için seçilmiş gönderi)

Orijinal Çince makale