[Dünya Falun Dafa Günü Kutlaması] Lotus Pozisyonunda Meditasyon Yapmaya Çalıştığım 19 Yıllık Yolculuğumun Acısı ve Tatlısı

(Minghui.org) 1993 yılında Falun Dafa'yı uygulamaya başladım ve Shifu Li tarafından verilen iki ders serisine katılacak kadar şanslıydım. Xiulian yolculuğuma dönüp baktığımda, bazı açılardan iyi, bazı açılardan ise kötüydüm. Çok pişman olduğum durumlar da oldu. Uygulamamda işler her zaman sorunsuz gitmemiş olabilir, fakat Shifu'ya ve Fa'ya olan inancım asla sarsılmadı.

Xiulian uygulamamda uğraştığım belirli bir mücadeleyi paylaşmak istiyorum: Nihayet meditasyon yapmak için tam lotus pozisyonunda oturabilmem 19 yılımı aldı (2003'ten 2012'ye kadar). Uzun, yorucu süreçte hem bedenim hem de zihnim büyük ölçüde yumuşadı.

Falun Dafa'yı edinmeden önce, beni iyi tanımayan insanlar, onlara bir öğretmen olduğumu söylediğimde beden eğitimi öğretmeni olduğumu düşünüyorlardı. Çok atletik olduğum için öyle düşünüyorlardı. Falun Dafa'yı uygulamaya başladıktan sonra, ne kadar uğraşırsam uğraşayım, atletik ben, meditasyon sırasında ayaklarım uyluklarımın üzerinde (lotus pozisyonunda) durması için bacaklarımı birbirinin üzerine geçiremediğimde şok oldum. Bacaklarımı bu pozisyona getirmek, uygulamamda üstesinden gelmem gereken büyük bir sınav haline geldi.

Uygulama yapmaya karar verdiğim andan itibaren, sahip olduğum devasa karmanın hızlı bir şekilde vücudumdan dışarı itildiğini ve bunun da sıra dışı fiziksel durumumda tezahür ettiğini fark ettim. Mesela iki bacağımın üzerinde aynı anda çömelemezdim. Bunu yaparsam, vücudumu patlayacakmış gibi hissederdim. Çömelmem gerekirse, yalnızca tek bacaklı bir çömelme yapabilirdim. Vücudumun her yerinin büküldüğünü ve düğümlendiğini hissederdim. Eğilmekte zorlanıyordum ve başımı ancak hafifçe eğebiliyordum. Omuzlarımdan aşağısı, sırtım bir tahta kadar sertti. Meditasyon sırasında sol ayağımı dışa doğru çeviremiyordum ve sol ayağımı sağ dizimin üzerine koymak için kaldırmakta zorlanıyordum.

Meditasyon yapmak için ilk kez oturduğumda sol bacağımı yere bile bastıramadım ve sadece sağ bacağımı sol bacağımın baldırına koymayı başardım. Bu pozisyonda bile, her dakika dayanılmazdı.

Diğer uygulayıcılarla meditasyon yaptığımda, başlangıçta beni mücadele ederken görmelerini istemedim, bu yüzden bacaklarımı hareket ettirmeden önce her zaman herkesin bacak bacak üstüne atmasını ve gözlerini kapatmasını bekledim. Sonradan fark ettim ki bu şekilde beklemem kibir ve küçük düşmeme takıntımın bir tezahürüydü. Bu yüzden onu bıraktım ve diğer herkesle aynı anda bacaklarımı hareket ettirmeye başladım.

Yeni bir Falun Dafa öğrencisi benim mücadele ettiğimi gördü ve bacak bacak üstüne atma şeklimden eski bir uygulayıcıya benzemediğimi söyledi. Diğer uygulayıcı arkadaşlarım da yeni uygulayıcıları olumsuz etkilememek için evde meditasyon yapıp yapmamam gerektiği konusunda yorum yaptılar. Ama benim düşüncem, bacaklarımı çaprazlamak için çok çabalamadaki azmimin aslında başkalarına ilham verebileceğiydi.

Shifu bize Hong Yin'deki "Falun Dafa" şiirinde şunları öğretti:

Gong'u geliştirmenin bir yolu vardır,
kalp yoldur.
Dafa'nın sınırsız denizinde
Zorluk sizin vapurunuzdur.

Yukarıdakileri ilk okuduğumda, xiulian uygulaması için gerçek bir kestirme yol bulmuş gibi hissettim: Bu, karakterimi geliştirmek ve zorluklara katlanmaktı. Her ikisini de bacaklarımı çaprazlama mücadelemle başarabilirdim. Benim için yaptığı eşsiz ayarlama için Shifu'ya teşekkür ettim.

Shifu Zhuan Falun'un Üçüncü Dersi'nde şunları da söyledi: "Bir uygulayıcı olarak, bugünden itibaren hayat yolunuz değiştirilecektir. Fa Bedenlerim onu yeniden düzenleyecek."

Eğer bacaklarımı çaprazlama mücadelem Shifu'nun benim için ayarladığı şeyse, daha iyi olmaya çalışmaya devam etmem gerekirdi. Bacaklarımı aşağı kaymamaları için sabitlemek amacıyla bir ip kullandım. Bazen bacaklarımı bastırmak için kum torbaları bile kullandım. Oturma meditasyonum standarda uygun değilse, bunu telafi etmek için daha fazla ayakta yapılan egzersizleri yapıyordum. Bir keresinde, birinci takım egzersizi dokuz kez yaptım ve kemiklerimi daha sonra parçalanacakmış gibi hissettim. Başarı için fazla hevesli olduğumu ve fazla gerindiğimi fark ettim.

Diğer birçok uygulayıcının yaptığı gibi, ben de Fa çalışması sırasında bacaklarımı çapraz tutmayı umdum, fakat bu çok fazla canımı acıttı, bu yüzden bunun yerine dizlerimin üzerine oturdum. Dizlerimin arkası daha sonra bana sorun çıkarmaya ve çok canımı acıtmaya başladı. Tekrar dayanılmaz hale gelene kadar farklı bir pozisyona geçtim. Her neyse, daha iyi bir xiulian uygulayıcısı olmak için çok uğraşırken, her türlü rahatsızlığı yaşamak benim için olağan bir şeydi.

Zorluklara katlanmak konusunda hiçbir kin beslemiyordum çünkü bunun Shifu'nun benim için ayarladığı yolun bu olduğuna kesinlikle inanıyordum. Ne kadar karmaya sahip olduğumu bilmiyordum, ama ne kadar çok dayanırsam, karmamın o kadar azaldığından emindim. Bu yüzden zamanım olduğunda bacak bacak üstüne atma alıştırması yaptım ve bunu yaparken herhangi bir acı ya da korku hissetmedim. Acı çektiğim sürece karmamın bir kısmını yok ettiğimi biliyordum.

Ayrıca süreç boyunca, lotus pozisyonunda oturabildikleri için başkalarını kıskanmak, bunu ne zaman yapabileceğim konusunda endişelenmek, umutsuz hissetmek ve acı çekmekten korkmak gibi herhangi bir takıntı geliştirmemeye de dikkat ettim. Bu düşünceler yüzeye çıkar çıkmaz, onlara hemen durmalarını emrediyordum, çünkü bu düşüncelerin, özellikle zaten çok fazla karmaya sahip olduğum düşünülürse, uygulamamda ekstra zorluklara neden olmasını istemiyordum.

Ancak bu kadar sıkı çalışmama rağmen, meditasyon durumum birkaç yıl geçmesine rağmen hala pek iyileşmedi. Uygulayıcı arkadaşlarım da benim için endişelendiler. Biri, acıya katlanmaya çok takıntılı olup olmadığımı merak etti ve bir diğeri, bacaklarımı düzgün bir şekilde çaprazlayamazsam xiulian uygulama seviyemin etkileneceği konusunda beni uyardı.

Tam lotus pozisyonunda bacaklarımı çaprazlamaya takıntılı olmasam da, aklımda bir soru vardı: Shifu, bacaklarında çiviler veya metal plakalar olan insanların bile sonunda bacaklarını çaprazlayabildiklerini söyledi. Özellikle kendimi xiulian uygulamasında nispeten gayretli ve sağlam olarak gördüğüm düşünüldüğünde, neden bu kadar uzun bir süre sonra bunu başaramamıştım?

1998 yılında, bir yolda koşarken bir motosiklet çetesinin karşı yönden bana doğru geldiğine dair bir rüya gördüm. Her motosikletin arkasında, yanımdan geçerken bana sopayla vurmaya çalışan biri vardı. Koşarken "Shifu, Shifu" diye bağırdım ve sopalar bana hiç dokunmadı. Yol sona ermişti ve önümde, eve gitmek için tırmanmam gereken uçsuz bucaksız karla kaplı dağlar vardı.

Bu uygulama yolumun pürüzsüz olmayacağını fark etmemi sağladı.

Rüyanın ardından Shifu'ya bir sorum vardı: "Uzun bir süredir xiulian uyguluyorum. Meditasyonumda neden ilerleme kaydedemiyorum?” Kafamda bir ses belirdi, "Diğerlerinden daha çok acı çekmelisin!" Shifu'nun sorumu cevapladığını fark ettim. Rahatlamış hissettim ve hemen meditasyon yapmak için oturdum. Rüyamda, zirveleri karla kaplı dağları düşünerek kendi kendime “Beş dakika oturmak, zirveleri karla kaplı bir dağda beş metre yokuş yukarı tırmanmakla aynı” dedim.

2003 yılında bir gün, meditasyon yapmak için bacaklarımı hareket ettirirken, aklıma bir düşünce geldi, "On yıl geçti ve hala aynı." O an kendimi biraz buruk ve üzgün hissettim ama olumsuz düşünceyi hemen durdurdum. Meditasyona başlar başlamaz, dinginlik durumuna girdim: Vücudumu patlayan, doğrudan gökyüzüne ulaşan bir volkan gibi hissettim. Bu his birkaç saniye sürdü. Shifu'nun öğrencisini cesaretlendirdiğini biliyordum ve insan dünyasındaki bacaklarım beceriksiz görünürken ve onları düzgün bir şekilde çaprazlayamazken, diğer taraftaki vücudumdaki değişikliklerin çok büyük olduğunu görmeye başladım. Minnettarlık gözyaşlarım sessizce yüzümden aktı. Mükemmel olmayan duruşumla tekrar meditasyon yaptığımda bir rahatlama hissettim ve artık acı çekmiyordum.

2012 yılının başında, xiulian uygulamaya başlayalı neredeyse 19 yıl olduğu ve buna rağmen hala tam lotus pozisyonunda meditasyon yapamadığım aklıma geldi. Tamamlanmaya ulaşana kadar böyle olup olmayacağını merak ettim. Kendi kendime "Bunu kabul edebilir miyim?" diye sordum. Evet! Eğer gerçekten ayarlama buysa, bu, karmayı ortadan kaldırmak ve kalbimi geliştirmek için bana her gün bu formda bir fırsat verildiği anlamına gelirdi.

Mayıs 2012'de bir gün, güçlü karma ödemesi belirtileri yaşadım ve kendimi son derece güçsüz hissettim. Vücudumda ve xiulian uygulamamda büyük bir değişiklik olacağını hissettim. Beş gün boyunca dışarı çıkmadım (yalnız yaşıyordum) ve her gün Fa'yı çalıştım, egzersizleri yaptım, doğru düşünceler gönderdim ve Minghui.org'daki makaleleri okudum. Beşinci gece, hayatımda ilk kez aniden bacaklarımı üst üste koyabildim ve tam bir saat boyunca lotus pozisyonunda meditasyon yaptım.

19 yıl sonra, sonunda başardım! Yanaklarımdan minnettarlık gözyaşları aktı.

Geriye dönüp baktığımda, xiulian uyguladığım yıllar boyunca yolun her adımında bir seçim yaptığımı fark ettim: "Bacaklarımı çaprazlama meselesi ve diğer xiulian meseleleriyle başa çıkmak için doğru düşünceleri mi yoksa insan kalbini mi kullanıyorum?" Doğru düşünceleri seçtim ve xiulian yolculuğumda birbiri ardına dönüm noktalarını geçtim. Doğru bir yolda yürümek için tek yol, Fa'yı daha çok çalışmak ve Fa'yı iyi çalışmaktır.

Bir xiulian uygulayıcısının karşılaştığı hiçbir şey tesadüfi değildir. İyileştirmeye ihtiyaç duyulan her yerde, bir test belirecektir. Her xiulian'in durumu farklıdır ve seviyeler ve uygulamada karşılaşılan zorluklar farklıdır. Bununla birlikte, önümüze çıkan her şeyi doğru düşüncelerle ele almalı ve sonuca takıntılı hale gelmeden, düşüncelerimizin Fa ile uyumlu olup olmadığını ve hangi takıntıların ortadan kaldırıldığını her zaman incelemeliyiz.

Tıpkı bacaklarımı çaprazlama sorunum gibi, uygulamamdaki diğer birçok başka şeyi de doğru düşüncelerle ele aldım. Takıntıları birbiri ardına kaldırıp kendimi yavaş yavaş geliştirdikçe, karmam parça parça yok edildi. Uzaklaştırılan takıntılar, uygulama seviyemi yükseltmem için beni iten "sıçrama taşları" gibiydi.

Yolda tökezlesek ve bazı testleri iyi bir şekilde geçemesek bile, bunun xiulian uygulama süreci olduğunu aklımızda tutmalıyız. Sadece bir an önce ayağa kalkmalı ve daha iyisini yapmalıyız. Shifu'ya ve Fa'ya olan inancımız, ara sıra yaptığımız tökezlemelerle sarsılamaz.

Bu manevi yolculuğumu, xiulian uygulamaya ilk başladığım zamanki kadar azimli kalmam, Fa-düzeltmesinde Shifu'ya yardım etme ve yaşamları kurtarma görevimi yerine getirme ve önümdeki yolda iyi bir şekilde yürümemi kendime hatırlatmak ve cesaretlendirmek için yazdım.

Merhametli kurtarışı için Shifu'ya kalbimin derinliklerinden teşekkür ediyorum!

(Minghui Web Sitesinde 24. Dünya Falun Dafa Günü Kutlaması için Seçilmiş Gönderim)